שאלה אין קורצן ענין
#1 - פארוואס ווער איך פאר'חלומ'ט ביים מאכן התבודדות?
תפילה והתבודדות, ספיקות, עבודת השם, סדר דרך הלימוד, בלבולים

תוכן השאלה‎

לכבוד דער ראש ישיבה שליט"א,


א גרויסן יישר כח אויף די בריוו אין "עצתו אמונה", און "איש אמונות", עס געבט מיר אסאך חיזוק, א גאנצע וואך ווארט איך שוין קוים אויף די וועכנטליכע קונטרס "עצתו אמונה".


איך בין ברוך ה' זוכה צו מאכן יעדן טאג התבודדות, איך פרוביר כאטש, אבער איך האב א זאך וואס שטערט מיר ביי התבודדות. איך רעד צום אייבערשטן, איך פרוביר ארויסצורעדן וואס ליגט מיר אויפ'ן הארץ, אבער צומאל כאפ איך זיך נאכדעם אז איך האב בכלל נישט געטראכט בשעת'ן רעדן אז דער אייבערשטער איז דא און אז איך רעד צו אים. איך ווער פאר'חלומ'ט און פארטראכט, און איך האב חלישות הדעת פון דעם.


אויך ביים לערנען אויפ'ן סדר דרך הלימוד האב איך אן ענליכע פראבלעם, איך זאג די ווערטער אבער נאכדעם כאפ איך אסאך מאל אז איך האב בכלל נישט געטראכט וואס איך זאג, איך האב סתם גע'חלומ'ט און געטראכט פון אנדערע זאך, און דאס שטערט מיר.


איך האב ברוך ה' זוכה געווען צו ענדיגן צוויי מאל ששה סדרי משנה, און אין ש"ס האלט איך שוין ברוך ה' אינמיטן מסכת שבת, אלעס אין זכות פונעם ראש ישיבה שליט"א.


איך האף דער ראש ישיבה שליט"א וועט מיר שרייבן חיזוק אויף דעם, איך האב שוין אסאך מאל געשריבן בריוו צום ראש ישיבה שליט"א אבער איך האב נישט באקומען קיין שום ענטפער. איך האב חלישות הדעת פון דעם, דער ראש ישיבה שליט"א האט נישט קיין השגה וויפיל חיזוק איך וועל באקומען פון דעם.


איך בעט ממש ברחמים אז דער ראש ישיבה שליט"א זאל מיר ענטפערן ווי שנעלער, דאס וועט אסאך חיזוק און כח צו קענען ווייטער מאכן א נחת רוח פאר'ן הייליגן באשעפער.


יישר כח

תשובה מאת הראש ישיבה שליט"א:‎

בעזרת ה' יתברך


יום ב' פרשת דברים, ראש חודש מנחם-אב, שנת תשפ"ד לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר


איך האב ערהאלטן דיין בריוו.


זיי זיך נישט מבלבל פון גארנישט, דער הייליגער רבי זאגט (שיחות הר"ן, סימן רסט): "מַה צְרִיכִין לְהִתְבַּלְבֵּל, אֵיךְ שֶׁעוֹשִׂין עוֹשִׂין וּבִלְבַד שֶּׁלֹּא לַעֲשׂוֹת רַע חַס וְשָׁלוֹם", מען דארף זיך נישט מבלבל זיין פון גארנישט, "ווי מען טוט טוט מען, אבי מען טוט נישט קיין שלעכטס חס ושלום".


גיי אן מיט דיין עבודת השם יתברך, דאווען און לערן, און טראכט נישט איבער, טראכט נישט אויף צוריק. נאכן דאווענען און נאכן זיך מתבודד זיין - זאלסטו זיך נישט מבלבל זיין מיט וואס עס איז געווען, אזוי ווי דער רבי האט אויסגעפירט די מעשה פונעם חכם און תם (ספורי מעשיות, מעשה ט' מחכם ותם): "און אז די דאווענען האט א פנים ווי א שוך מיט דריי עקן" – דארף מען זיך אויך מחי' זיין, אזוי ווי דער תם האט זיך מחי' געווען און געזאגט: "וואס פאר א שיינקייט דאס שיכעלע איז, ווי האניגדיג, צוקערדיג, זיס וכו'".


אויך ווען דו לערנסט משניות, גמרא וכו' - זאלסטו זיך נישט מבלבל זיין צי דו פארשטייסט דאס לערנען וכו'; פאלג דעם רבי'ן וואס האט אונז געזאגט (שיחות הר"ן, סימן עו), אז אפילו מען פארשטייט נישט דאס לערנען, זאל מען זאגן די ווערטער, ביז דער אייבערשטער וועט העלפן און מען וועט פארשטיין.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.