תוכן השאלה
לכבוד דער ראש ישיבה שליט"א,
איך בין מפיץ די קונטרסים און גליונות אין ארץ ישראל, אין ישיבות, כוללים, און שולן, און איך זע מיט די אויגן ווי מענטשן ווערן צוגעקלעבט צו די געוואלדיגע עצות.
ס'איז אבער דא צוויי זאכן וואס שטערן מיר. איינס אפשר וועלן יונגע בחורים ליינען די זאכן, זיי האבן נאך בכלל נישט קיין נסיונות, און יעצט וועט דאס זיי ברענגען צו טראכטן וואס מ'דארף נישט. און צווייטנס אז אפשר וועלן מענטשן דאס ליינען אינמיטן דאווענען אדער לערנען, און דאן וועט די אלע ביטול תורה און תפלה גיין אויף מיין חשבון.
איך וועל זיך פרייען אויב דער ראש ישיבה שליט"א וועט מיר ענטפערן.
יישר כח
תשובה מאת הראש ישיבה שליט"א:
בעזרת ה' יתברך
יום א' פרשת תולדות, כ"ח מר-חשון, שנת תשפ"א לפרט קטן
לכבוד ... נרו יאיר.
איך האב ערהאלטן דיין בריוו.
עס זעט אויס פון דיין שאלה ווי דו זוכסט חוזק צו מאכן; וואס האבן די ספרים, קונטרסים און גליונות מיט נסיונות?! איך ווייס נישט וואס דו מיינסט, פון וואס פאר א נסיונות רעדסטו? די ספרים זענען מגלה ומפרסם פאר די וועלט די זיסע עצות פון רבי'ן, די זיסע ווערטער וואס דער בעל תפילה פלעגט ארום גיין רעדן מיט מענטשן: "עס איז נישט דא קיין אנדערע תכלית אויף די וועלט, נאר צו דינען דעם אייבערשטן (ספורי מעשיות, מעשה יב - פון דער בעל תפלה)", פון וואס פאר א נסיונות רעדסטו?!
לאמיר עפענען די ספרים, לאמיר לערנען אינאיינעם די בריוו; וואס שטייט אין די ספרים? וואס שטייט אין די קונטרסים? וואס וועסטו זען אין די בריוו? וואס וועסטו געפונען דארט? נאכאמאל און נאכאמאל די ריינע אמונה, נאכאמאל און נאכאמאל חיזוק פאר יעדן מענטש אין יעדן מצב, מען זאל וויסן און געדענקען אז עס איז נישטא קיין שום זאך אויף די וועלט נאר דער אייבערשטער, ער מאכט אלעס און טוט אלעס, נאר צו אים דארף מען זיך ווענדן ווען מען האט א צרה.
די ספרים מאכן טראכטן וואס מען טאר נישט?! עס קומט ארויס יעדע רגע אלפים ורבבות טריף פסול, יעדער בחור רייסט זיך מיט די שווערסטע נסיונות וואס איז נאר פארהאן; וואו מען גייט און וואו מען שטייט איז דא די ערגסטע אויסגעלאסנסטע בילדער, קליפס און מאוויס רחמנא לצלן; יונגע קינדער האבן אין טאש טעלעפאונס, אייפאדס אנגעפילט מיט מאוויס מיט די ערגסטע גילוי עריות, בחורים פאלן אין פגם הברית - הוצאת זרע לבטלה רחמנא לצלן, די איינציגסטע שפראך וואס רעדט צו זיי איז דער הייליגער רבי, קומסטו זאגן אויף די הייליגע ספרים אז דאס ברענגט נסיונות?!
רבי נתן האט געזאגט פאר זיין הסתלקות: "עזרא הסופר גייט אוועק פון די וועלט און טריף פסול איז זיך אזויפיל מתגבר, אזוי ווי עס איז היינט דא אלפים ורבבות טריף פסול; איך האף אז איין בלעטל פון רבינ'ס ספרים וועט זיין א תיקון אויף אלצדינג", עזרא הסופר איז נסתלק געווארן עשרה בטבת; רבי נתן האט דאס מרמז געווען אויף זיך, אז ער האט געהאט נשמת עזרא הסופר.
נאר דעם רבינ'ס ספרים קענען ראטעווען דעם דור, בפרט די בני הנעורים; זיי זענען די גרעסטע רחמנות, קיינער ווייסט נישט וואס עס גייט אריבער אויף בחורים און מיידלעך; פון אינדרויסן זעט אלעס אויס מסודר, עס קען זיך דאכטן אז זיי דארפן נישט קיין חיזוק, באמת גייען זיי אריבער ביטערע שווערע נסיונות וואס נאר דער אייבערשטער ווייסט. און נאר די ספרים, די שפראך - דאס ראטעוועט זיי.
די צווייטע פראגע איז נאך מער חוזק; אפשר זאל מען מער נישט ברענגען קיין ספרים אין שול ווייל מענטשן קענען נכשל ווערן מיט'ן לערנען אינמיטן דאווענען? אפשר זאל מען ארויסטראגן אלע חומשים און תהילים'ס ווייל מענטשן קענען נכשל ווערן נישט צו דאווענען; עס זעט אויס ווי דו זוכסט חוזק צו מאכן.
וויסן זאלסטו אז חוזק מאכן פון די ספרים קען מען נישט; ווער עס מאכט חוזק פון צדיקים וואס פארשפרייטן אמונה - דער מאכט חוזק פון זיך אליינס. מוהרא"ש פלעגט שטענדיג חזר'ן דעם פסוק אין משלי (ט, יב): "אִם חָכַמְתָּ - חָכַמְתָּ לָּךְ", אויב ביסטו קלוג - ביסטו נאר קלוג פאר דיר, "וְלַצְתָּ - לְבַדְּךָ תִשָּׂא", און אויב מאכסטו ליצנות - מאכסטו נאר פון דיר אליין ליצנות; ווען מען מאכט ליצנות פון די ספרים און קונטרסים מאכט מען נישט ליצנות פון רבי'ן, מען מאכט ליצנות פון זיך אליין. ווייל ווען עס וועט קומען דעם לעצטן טאג אין לעבן וועט מען זען ווער עס איז דער חוזק.
וואויל איז דעם וואס פארשפרייט די עצות און חיזוק פון הייליגן רבי'ן פאר אלעמען, ער געדענקט וואס די ספרים האבן געטון מיט אים, ער איז מודה על האמת ווי די ספרים האבן אים ארויסגעשלעפט פון שאול תחתית, ער פארגעסט נישט ווי אזוי ער האט אויסגעקוקט, פון אינדרויסן האט ער אויך אויסגעקוקט אזוי תמימות'דיג, אומשולדיג, בא'חנ'ט וכו' און אינעווייניג איז ער געווען אין די טומאה השם ישמרינו; דער וועט אלעס פאררעכטן, דאס וועט זיין פאר אים א תיקון. אזוי ווי דער רבי זאגט (ספר המידות, אות ניאוף, סימן מא): "תִּקּוּן לְהוֹצָאַת זֶרַע לְבַטָּלָה - שֶׁיִּשְׁתַּדֵּל לְהַחֲזִיר בְּנֵי אָדָם בִּתְשׁוּבָה".