בעזרת ה' יתברך - ערב שבת קודש פרשת בהעלותך, ט"ו סיון, שנת תשפ"ד לפרט קטן
לכבוד מיינע טייערע ליבע חברים תלמידי היכל הקודש פון ארץ הקודש, ה' עליהם יחיו
די וואך האבן מיר די פרשה פון די מנורה, דער אייבערשטער זאגט ווי אזוי מיר זאלן אנצינדן די מנורה. שטייט אין פסוק (במדבר ח, ד): "וְזֶה מַעֲשֵׂה הַמְּנֹרָה", דאס איז די זאך פון די מנורה, "מִקְשָׁה" אויסגעקלאפט, "זָהָב" פון גאלד, "עַד יְרֵכָהּ" סיי איר פיס, "עַד פִּרְחָהּ" סיי איר בלום, "מִקְשָׁה הִוא" איז געוען אויסגעקלאפט וגו', רש"י זאגט, די מנורה איז נישט געווען צאמגעשטעלט שטיקלעך, נאר מען האט גענומען איין גרויסע שטיק גאלד און געהאקט מיט א האמער ביז עס איז געווארן א שיינע מנורה.
דאס איז א שטארקע חיזוק פאר יעדן איינעם, אמאל גייט מען אריבער שווערע ביטערע טעג, מען שפירט ווי מען ווערט צעקלאפט, ווי 'איינער שטייט מיט א האמער און קלאפט אויף מיר', מען גייט אריבער דחקות אין פרנסה, מען גייט אריבער מיט די שטוב, מיט די ווייב, מיט די קינדער, אפגערעדט אז מען שפירט ווי דער יצר הרע קלאפט און קלאפט, ביז מען קלאפט זיך שוין אליין אראפ, מען הערט נישט אויף קלאפן. אויב אבער דער מענטש האט נישט קיין טענות אויפן אייבערשטן - ווערט ער אליין א שיינע מנורה, ער הויבט אן שיינען און לייכטן, און ווערט א מרכבה פאר די שכינה הקדושה. אזוי ווי חכמינו זכרונם לברכה זאגן (שבת כב:): "וכי לאורה הוא צריך" דארף מען דען אנצינדן א מנורה צו מאכן ליכטיג פארן אייבערשטן? "והלא כל ארבעים שנה שהלכו בני ישראל במדבר לא הלכו אלא לאורו" דער אייבערשטער האט דאך ליכטיג געמאכט אלע יארן אין מדבר פאר די אידן, איז וואס דארף מען אנצינדן די מנורה? "אלא עדות הוא לבאי עולם שהשכינה שורה בישראל" נאר צו ווייזן אז דער אייבערשטער רוט ביי אידישע קינדער; ווען עס גייט אריבער – "מקשה הוא" אויסגעקלאפט, "מקיש בקורנס" מען קלאפט מיט א האמער, "וחותך בכשיל" און מען שניידט מיט א האק, "לפשט אבריה" צו פארשפרייטן די גלידער, און מען האט נאכאלץ נישט קיין קשיות אויפן אייבערשטן, מען גייט אין שול דאווענען דריי מאל א טאג, מען איז ווייטער געטריי דעם אייבערשטן - אויף אים רוט די שכינה הקדושה.
לערן יעדן טאג אביסל חומש רש"י - וועסטו זען אז דער אייבערשטער געפינט זיך מיט דיר, דער אייבערשטער האט דיך ליב. אזוי ווי מיר זעען אין די פרשה פון די לוים, דער אייבערשטער זאגט פאר משה רבינו (במדבר ח, ו): "קַח אֶת הַלְוִיִּם", זאגט רש"י: "קחם בדברים", נעם זיי מיט שיינע רייד, זאג זיי: "אשריכם" וואויל איז ענק, "שתזכו להיות שמשים לפני המקום", ענק זענען זוכה צו זיין באדינער פארן אייבערשטן; דאס מיינט מען נישט נאר די לויים, דאס מיינט מען יעדן איד, יעדער איינציגער איד איז א באדינער פארן אייבערשטן, א איד איז א גענעראל, ער דינט דעם אייבערשטן; דארף ער וויסן 'דער אייבערשטער האט מיך ליב', אזוי ווי רש"י זאגט ווייטער (שם, יט), עס שטייט פינף מאל אין די פרשה די ווארט בני ישראל, פארוואס פינף מאל? "להודיע חבתן" דער אייבערשטער וויל אונז ווייזן ער האט אונז ליב.
דער רש"י איז א יסוד היסודות אין אידישקייט, מען דארף וויסן 'דער אייבערשטער האט מיך ליב, דער אייבערשטער הערט אויס יעדע ווארט וואס איך רעד צו אים, דער אייבערשטער זעט מיינע נסיונות, ער זעט מיינע שוועריקייטן, און אז איך וועל זיך שטארקן, איך וועל נישט אפלאזן די אמונה, נישט האבן קיין תרעומות - וועל איך זיין אן אויסגעקלאפטע מנורה פון גאלד, און שיינען און לייכטן אין אלע וועלטן, און אויב חס ושלום איך וועל יא האבן קשיות אויפן אייבערשטן און אויף צדיקים, צעבראכן און דעפרעסט - וועל איך נישט זיין כשר פאר די מנורה, אזוי ווי רש"י זאגט אין פרשת תצוה (שמות כז, כ): "כתית למאור, ולא כתית למנחות", 'אויסגעקלאפט און איך שיין, נישט אויסגעקלאפט און איך בין דעפרעסט'.
דאס איז די גרויסקייט פון צדיק, מען קלאפט אין אים און ער שיינט, ער האט נישט קיין איין שלעכטע מחשבה, ער ווייסט 'דער אייבערשטער מאכט נאר גוט', און אז מיר וועלן פאלגן דעם רבי'ן, מיר וועלן לערנען שיעורים אין די תורה, אפילו בלי הבנה כלל, נאר זאגן די ווערטער און זיך מתבודד זיין יעדן טאג, רעדן ווערטער צום אייבערשטן פון הארצן און זוכן גוטס אין זיך - וועלן מיר אויך צוקומען צו זיין א מנורה, שיינען און לייכטן, אפילו מיר זענען ווי מיר זענען, מיר זענען ווייט ווייט פון ווי מיר דארפן זיין, אבער מיט די כח פון הייליגן רבי'ן וועלן מיר ווערן א מנורה.
א גוט שבת.