בעזרת ה' יתברך - יום ד' פרשת פקודי, ג' אדר ב', שנת תשפ"ד לפרט קטן
לכבוד מיין טייערער ... נרו יאיר
א גריס פון דיין טייערער זון ... נרו יאיר, ער איז ביי מיר ליכטיג און טייער, ער לערנט זיינע שיעורים, ער דאווענט ערליך, אויך העלפט ער אין ישיבה.
איך געב זייער אכטונג אויף אים, און ווען ער קומט שפעט בין איך מעלים עין, איך מאך זיך ווי איך זע נישט, ווייל איך וויל אים נישט פארלירן, ער איז ביי מיר זייער חשוב.
איך בעט דיר זייער זאלסט אומגיין מיט אים זייער איידל, אים זאגן איין מאל, מערסטנס צוויי מאל און נישט צופיל דרוקן, יעצט אין די יארן דארף מען נוצן די ימין מקרבת, אויסלויבן און אויסרומען אן א שיעור.
ווען קינדער זענען יונג דעמאלט איז די צייט פון גיין שטרענג, אבער ווען זיי ווערן גרויס – דארף מען זיך אנטון זיידענע הענטשיך און פארמאכן די אויגן, און נאר אויסרומען.
איך זאג דיר צו דו וועסט האבן נחת פון אים, אבער איך וויל זאלסט מיט ארבעטן מיט מיר, אים נאר אויסרומען און אויסלויבן, וסוף הכבוד לבוא.
דיין ראש ישיבה וואס וויל נאר די טובה פון דיר און דיינע קינדער.