בעזרת ה' יתברך - ערב שבת פרשת מקץ, כ"ו כסליו, ב' דחנוכה, שנת תשפ"ה לפרט קטן
לכבוד מיין טייערער ... נרו יאיר
יעצט חנוכה ביים לערנען די סוגיא פון כבתה, דערמאן איך זיך, מיט יארן צוריק האבן מיר געלערנט בחברותא די סוגיא פון כבתה, איך בענק זיך צוריק צו אונזער חברותא; אפשר וואלסטו ארויפגעקומען אין ישיבה און מיר וועלן לערנען אביסל אינאיינעם.
אפשר ביסטו אנגעווייטאגט אויף מיר? אפשר וועגן דעם קומסטו קיינמאל נישט ארויף אין ישיבה? אמאל דארף איך זאגן פאר בחורים צו קומען צייטליך און אמאל ווען זאגן העלפט נישט – שיק איך אהיים פאר א טאג, אבער איך מיין נישט קיין שלעכטס, איך וויל נאר די טובה פון די בחורים און די תלמידים.
צדיקים זאגן, "כבתה", אפילו מען איז פארלאשן – "זקוק לה", קען מען זיך צוריק אנצינדן און ווערן א גרויסער צדיק.
טייערער ... רעד אפאר ווערטער יעדן טאג צום אייבערשטן, דאס וועט דיך מאכן פאר א גרויסער ערליכער איד.