בעזרת ה' יתברך - יום א' פרשת חיי שרה, ט"ז מר-חשון, שנת תשפ"ה לפרט קטן
לכבוד מיין טייערער ... נרו יאיר
דער הייליגער רבי זאגט (שיחות הר"ן, סימן רנט-רס), ווען א מענטש בענקט זיך צום אייבערשטן, ער וויל און ער גלוסט צו זיין גוט, צו זיין אן ערליכער איד, און אפילו ער איז נישט זוכה צו טון די זאכן אויף וואס ער בענקט – איז דאס זייער א גרויסע תענוג ונחת רוח ביים אייבערשטן, און דאס איז די תענוג וואס מען שפירט בעולם הבא, מען בענקט זיך צום אייבערשטן, מען גליסט און מען וויל נכלל ווערן וכו'.
שבת האבן מיר גערעדט אסאך פון דעם, דאס איז געווען ביי די עקידה, אברהם אבינו האט אזוי שטארק געוואלט עפעס טון למעשה, כאטשיג מאכן א שניט, עס זאל קומען אביסל בלוט פון יצחק, האט אים דער אייבערשטער געזאגט (בראשית כב, יב): "אַל תַּעַשׂ לוֹ מְאוּמָה", מאך נישט, עס פעלט נישט אויס, ווייל דאס וועלן, גליסטן און בענקען – איז מער ווי א שניט, דאס גיסט ימ'ן בלוט.
וואויל איז דעם וואס לעבט מיט דעם, ער גייט התבודדות און זאגט פארן אייבערשטן ווי שטארק ער וויל זיין גוט.