בעזרת ה' יתברך
יום ג' פרשת אמור, ט"ו אייר, שנת תשפ"א לפרט קטן
לכבוד מיין טייערער ... נרו יאיר, מנהל בית התבשיל קרית ברסלב
איך האב הנאה אז דו נעמסט אן וואס איך זאג דיר, דו שרייבסט מיר איך זאל דיר שרייבן ווייטער ווי אזוי זיך צו פירן; וועל איך דיר שרייבן א וויכטיגע זאך וואס דו וועסט קענען נוצן און אויך אלע גבאי צדקה.
ווען מען גייט נאך געלט דארף מען אסאך רחמים מען זאל נישט קוקן אדער טראכטן שלעכטס אויף אידישע קינדער; מען דארף צומאכן די אויגן און די אויערן נישט טראכטן שלעכטס אויף די וואס געבן נישט, און נישט אויסהערן די וואס האבן אלץ שיינע סברות וואס צו זאגן.
צדיקים האבן געזאגט, פארוואס האט מען צוויי טאשן? איינס אריינצולייגן די געלט וואס מען נעמט צאם, און די אנדערע טאש פאר די בזיונות.
מען קען אמאל טראכטן, דער איז א קמצן, דער איז א חי', דער געבט גארנישט, דער געבט אפאר פרוטות וכו'; דארף מען בעטן אסאך דעם אייבערשטן מען זאל אלץ קוקן גוט און דן זיין אלעמען לכף זכות.
מענטשן גייען אריבער שווערע צייטן, מענטשן האבן שווערע ביטערע צרות; רוב מאל ווייסט דאס קיינער נישט, רוב מענטשן שפילן א שפיל, אלע מיינען אז עס גייט זיי גוט; זיי האבן געלט, זיי האבן שלום בית, זיי האבן כל טוב, ווען באמת איז דאס א שפיל, און ווען דער גבאי צדקה קומט בעטן געלט און יענער געבט גארנישט, דארף דער גבאי צדקה בעטן דעם אייבערשטן פאר אלע וואס געבן נישט ער זאל זיי קענען דן זיין לכף זכות, ער זאל יענעם געבן א שמייכל און בעטן פאר יענעם ער זאל האבן שפע.
איך שרייב דיר ווייל דו האסט מיר געשריבן איך זאל דיר זאגן וואס צו פאררעכטן. זאלסטו ווייטער ממשיך זיין מיט דיין חסד, סיי מיט'ן בית התבשיל, סיי מיט העלפן אלע וואס דארפן הילף און מיט'ן רייניגן דעם בית המדרש, און ווער עס העלפט דיר און ווער עס העלפט דיר נישט - ביידע זאלן זיין דיינע פריינט, אלע זאלן באקומען א שמייכל פון דיר.