בעזרת ה' יתברך - ערב שבת קודש פרשת מקץ, ג' טבת, זאת חנוכה, שנת תשפ"ד לפרט קטן
לכבוד מיין טייערער ... נרו יאיר
היינט זאת חנוכה איז א צייט וואס אלע פארפאלענע, אלע פארגעסענע, די בני מנשה, א לשון פון (בראשית מא, נא): "כִּי נַשַּׁנִי אֱלֹקִים" – קענען זיך דערנענטערן צום אייבערשטן; אז מען בעט און מען שרייט: "הייליגער באשעפער איך וויל אויך זיין נאנט צו דיר, גמ - לי - א-ל, אויך איך וויל שפירן אייבערשטער".
דאס איז די קריאה וואס מען ליינט היינט זאת חנוכה (במדבר ז, נד): "בַּיּוֹם הַשְּׁמִינִי" זאת חנוכה, "נָשִׂיא" ווערן אויפגעהויבן, "לִבְנֵי מְנַשֶּׁה", די פארפאלענע פארגעסענע וואס בעטן און שרייען "גַּמְלִיאֵ-ל", איך וויל אויך זיין גוט; "בֶּן פְּדָה-צוּר", זיי בעטן: "אייבערשטער לייז מיך אויס, נעם מיך ארויס פון מיין בלאטע".
דאס איז נישט מיין ווארט, דאס האב איך געהערט פון מוהרא"ש. אלע יארן וואס איך האב זוכה געווען צו זיין ביי מוהרא"ש האט ער נאר גערעדט פון נשיא לבני מנשה, דער אייבערשטער הייבט אויף יעדן, און נעמט צוריק יעדן איינעם.
אשרינו מה טוב חלקינו.