בעזרת ה' יתברך - יום א' פרשת חקת, ג' תמוז, שנת תשפ"ה לפרט קטן
טייערער ... נרו יאיר
איינער שיקט מיר א מעסעדזש פאריגע וואך: "איך האב מער נישט קיין כח, וויפיל איז די שיעור צו ליידן, איך פלאן צו טאנצן..."
איך האב זיך פאר א רגע דערשראקן, איך טראכט 'אוי וויי איז מיר, וואס טו איך דא, וועם זאל איך רופן? אז איינער שרייבט אדער זאגט אזעלכע ווערטער, איז דאך יש דברים בגו'.
א סעקונדע שפעטער קומט די המשך פון די מעסעדזש: "א קאדאטשקע...", איך פלאן צו טאנצן מיטן רבינ'ס עצות, "אשרינו שזכינו להתקרב לרבינו".
עס איז מיר זייער געפאלן, איך האב געטראכט אז דאס איז טאקע א גוטע עצה ווען מען האט מער נישט קיין כח, מען שפירט ווי די וועלט ענדיגט זיך; צו טאנצן א רקידה'לע: "אשרינו שיש לנו רבי כזה", והבן למעשה.