בעזרת ה' יתברך
יום ג' פרשת צו, ו' ניסן, שנת תשפ"ג לפרט קטן
לכבוד ... נרו יאיר
רבי נתן האט געזאגט פאר זיין תלמיד רבי נחמן טולטשינער זכרונו לברכה: "ווען איך זע שלעכטס ביי אנדערע, אדער האב איך זיך נאכנישט מתבודד געווען, אדער האב איך זיך נישט גענוג מתבודד געווען; וואלט איך זיך מתבודד געווען וואלט איך נישט געזען קיין שלעכטס ביי יענעם".
קוק דעם לשון אין סיפורי מעשיות (מעשה יב), ווען דער גיבור האט זיי געפירט ביי די קאך, זיי האבן שוין זוכה געווען צו שפירן די ליכטיגקייט פון צדיק, נאכדעם ווען ער האט זיי אוועקגעפירט פון דארט האבן זיי אנגעהויבן שרייען: "עס שטינקט!" האט זיי דער גיבור געזאגט: "איר זעט דאך אז עס איז גארנישט פארהאנען קיים שום זאך וואס זאל שטינקען, מוז בוודאי זיין אז איר אליינס שטינקט"; די ווערטער דארף אונז אויפשאקלען און אויפטרייסלען, מוז זיין אז מיר דארפן תשובה טון, מיר דארפן גיין שרייען צום אייבערשטן, ביז מיר וועלן קענען יעדן דערליידן.
בעט דעם אייבערשטן זאלסט נישט זוכן שלעכטס ביי אנדערע, נישט זוכן דאס שלעכטס ביי אידישע קינדער. דער הייליגן בעלזער רב זכותו יגן עלינו זאגט א טעם, פארוואס פארברענט מען ביי שריפת חמץ די לעכט וואס מען האט דערמיט בודק חמץ געווען? און אויך די פעדער און לעפל, זיי זענען דאך נישט קיין חמץ? נאר א זאך וואס זוכט שלעכטס ביי א איד - דארף מען פארברענען, ודברי פי חכם חן.
דער אייבערשטער זאל העלפן מיר זאלן שוין זוכה זיין צו (פסחים קטז:): "וְנֹאכַל שָׁם מִן הַזְּבָחִים וּמִן הַפְּסָחִים"; און צו (מיכה ז, טו): "כִּימֵי צֵאתְךָ מֵאֶרֶץ מִצְרָיִם אַרְאֶנּוּ נִפְלָאוֹת", אמן.