בעזרת ה' יתברך - יום ד' פרשת קרח, כ"ז סיון, שנת תשפ"ד לפרט קטן
מרת ... תחי'
איך האב ערהאלטן אייער בריוו.
דאנקט און לויבט דעם אייבערשטן פאר די מתנה, פאר אייער טייערער מאן; ווי מער איר וועט דאנקען דעם אייבערשטן - אלץ מער וועט די שלום בית ווערן בעסער און בעסער, ענק וועלן ווערן נענטער און נענטער, ביז מען ווערט שוין גארנישט נערוועז איינער פון צווייטן.
בנוגע וכו'; אייער שכנ'טע וויינט ווייל ביי איר איז פינקט פארקערט ווי ביי אייך, איר מאן איז בכלל נישט אינטערעסירט צו זען וואס מען קויפט, ער זאגט איר אלץ: "דא האסטו געלט און קויף וואס דו ווילסט", און זי שפירט ווי זי וויל אז ביי יעדע שיכעלע און יעדע קליידעלע פאר די בעביס - זאל ער זאגן אויב ער האט דאס ליב אדער נישט, און ער ווייסט נישט וואס מען וויל פון אים. זעט מען אז מען קען זוכן פון אונטער דער ערד אויף וואס צו קרעכצן; איינער קרעכצט אז יעדע זאך בעט מיין מאן א בילד, ער געבט נישט קיין געלט נאר אויב ער האט ליב די שיכעלע און די קליידעלע, א צווייטע קרעכצט אויף פארקערט.
אזוי אויך א פרוי זאגט זי ווערט נערוועז ווען איר מאן ליינט קריאת שמע אויפן קול, ווען איר שכנ'טע וויינט שטילערהייט צום אייבערשטן: "הייליגער באשעפער, געב מיר א שטוב מיט יראת שמים".
הכלל, אז מען דאנקט דעם אייבערשטן אז מען איז חתונה געהאט, מען זוכט גוטע זאכן און מען קוקט זיך גוט איין אין דעם - ווערט מען אזוי נאנט ביז מען ווערט גארנישט נערוועז.
דער אייבערשטער זאל העלפן איר זאלט האבן הצלחה אין אלע ענינים.