בעזרת ה' יתברך - ערב שבת קודש פרשת בהר, ט"ז אייר, ל"א לעומר, שנת תשפ"ד לפרט קטן
לכבוד ... נרו יאיר
שבת זאלסטו זיין נאר פרייליך און זאלסט זינגען ביי די סעודה "בר יוחאי" מיט דיין שטוב, ווייל שבת איז שוין א חלק פון ל"ג בעומר, און דו זאלסט אריינקוקן אין די ווערטער פון זוהר וואס רעדט פון דאס גרויסקייט פון די שבת סעודות (עס איז געדרוקט אין די זמירות), ווי רבי שמעון בר יוחאי איז געזיצן ביי די סעודות פרייליך און געזאגט אז די סעודות שבת איז א שטיק אמונה, די סעודות שבת ברענגט די ברכה פאר די גאנצע וואך.
היינט אינדערפרי האב איך געדאווענט שחרית אין די מערה, וותיקין. אין אנהויב האב איך געקלערט נישט ארויף צו גיין צוליב שמועות אז די פאליציי לאזן נישט און מען טראגט אוועק, אבער איך האב זיך געשטארקט דאס הארץ און יא ארויף דאווענען, און ברוך השם עס איז בכלל נישט געווען קיין פאליציי, מען האט געקענט דאווענען און זיך מתבודד זיין.
איך בעט פאר דיר און פאר דיין משפחה, איך בעט דיר נאר איין קליינע טובה, אז דו וועסט מיר דאס טון וועסטו מיר גאר פרייליך מאכן; בעט זיך איבער אין שטוב, געב א גוט ווארט, פארגין א שמייכל און לאז שוין אפ דיינע קינדערישע משוגעת פון חברים; נעם דיין ווייב פאר א חבר, נעם אריין אין קאפ אז חברים איז א זאך וואס מען טוישט ווי אונטער וועש; היינט איז ער א חבר און מארגן ווארפט ער דיר אראפ, ער באגראבט דיך; גיי נישט ארויס ביינאכט מיט קיינעם.
לאז אפ די נייע משוגעת פון גיין אין שוויץ מיט דעם און יענעם, ביסט מער פון דעם, ביסט קלוגער פון דעם, אז דו דארפסט א שוויץ - פארלעש די ערקאנדישן אין שטוב פאר אביסל און שוויץ. די משנה זאגט (אבות ג, ב): "הֲרֵי זֶה מוֹשַׁב לֵצִים", ווען צוויי זיצן צוזאמען און מען רעדט נישט קיין תורה, מען רעדט נישט קיין אמונה, קיין יראת שמים - איז דאס א מושב לצים.
איך בעט פאר דיר און דו טו מיר די טובה, נעם דיין ווייב, דיינע קינדער - פאר דיין לעבן.
א פרייליכן שבת.