בעזרת ה' יתברך
יום א' פרשת וישב, כ' כסליו, שנת תשפ"א לפרט קטן
לכבוד ... נרו יאיר.
אין די חדשים וואס מען ווארט למזל טוב איז א סכנה פאר די פרוי צו גיין אין א פלאץ וואס מען מאכט די נעגל. ווייל די הייליגע חכמים זאגן (נדה יז.) עס איז דא זאכן וואס: "הָעוֹשֶׂה אוֹתָן - מִתְחַיֵּב בְּנַפְשׁוֹ", אויב מען טוט דאס איז מען שולדיג, איינע פון די זאכן איז: "הַנּוֹטֵל צִפָּרְנָיו וְזוֹרְקָן לִרְשׁוּת הָרַבִּים", דער וואס שניידט די נעגל און ווארפט עס אין רשות הרבים, "מִפְּנֵי שֶׁאִשָּׁה מְעֻבֶּרֶת עוֹבֶרֶת עֲלֵיהֶן וּמַפֶּלֶת", ווייל א פרוי וואס ווארט וכו', אויב זי גייט אויף נעגל - פארלירט זי; דארף מען זייער אכטונג געבן אז א פרוי וואס ווארט זאל נישט גיין אין די מקומות וואס מען מאכט נעגל.
אין די חדשים וואס מען ווארט דארף מען בעטן טאג און נאכט דעם אייבערשטן אז אלעס זאל זיין בנקל ובנחת; מיט תפילה קען מען טוישן אפילו די טבע. דער רבי זאגט (ליקוטי מוהר"ן, חלק א', סימן רנ): "הַטֶּבַע מְחַיֵיב כָּךְ וְהַתְּפִלָּה מְשַׁנֶּה אֶת הַטֶּבַע", אפילו די טבע זאגט איין זאך, קומט תפילה און דריידט אלעס איבער.
דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.