בעזרת ה' יתברך
מוצאי שבת קודש פרשת וישלח, י"ז כסליו, שנת תשפ"ג לפרט קטן
לכבוד ... נרו יאיר
אודאי זאלסטו טון וואס דו קענסט נאר - זיי זאלן זיך נישט גט'ן, וואס איז די שאלה? עס איז דאך א רחמנות אויף די קינדער, די אומשולדיגע שעפעלעך; זיי וועלן דאך ווערן אומגליקליך אז עס וועט זיין א גט, חס ושלום.
רעד צו דיין שוואגער, זיי אים משכנע ער זאל נישט צעברעכן די שטוב, און רעד אויך צו דיין שוועסטער - זי זאל נישט צעברעכן די שטוב; זיי זאלן דאס נישט טון פאר די קינדער, עשה למען יונקי שדים שלא חטאו, עשה למען גמולי חלב שלא פשעו.
דו ווייסט אוודאי וואס מוהרא"ש זאגט אויף די ווערטער וואס די הייליגע חכמים זאגן (גיטין צ:): "כָּל הַמְגָרֵשׁ אֶת אִשְׁתּוֹ, אֲפִילוּ מִזְבֵּחַ מוֹרִיד דְּמָעוֹת", ווען מען גט זיך וויינט דער מזבח; פרעגט מוהרא"ש, וואס עפעס די מזבח, פארוואס נישט די מנורה, די שולחן און די ארון? נאר די מזבח וויינט, די מזבח זאגט: "מען שעכט שוין גענוג קרבנות און מען איז זיי מקריב אויף מיר, וואס טוט איר דא? איר שעכט די קינדער!" קינדער פאלן קרבנות ביי א גט.
אז עס איז שווער פאר זיי דאס לעבן - איז גט'ן נישט די עצה זיך גרינגער צו מאכן; קען מען דען אנטלויפן פון די שוועריקייטן וואס איז דא אויף די וועלט? די וועלט איז איין שטיק שוועריקייט; נאר וואס דען איז די עצה? די עצה איז - טון וואס איז ריכטיג, טון וואס איז רצון השם.
וואויל איז דער וואס האט א חלק אפצוהאלטן א גט.
א גוטע וואך.