בריוון פונעם ראש ישיבה שליט"א

#1 - מעשיות פון רבי'ן וואס מ'קען זיך אפלערנען פון דעם
סיפורי צדיקים, עצתו אמונה, כעס

בעזרת ה' יתברך


יום א' פרשת כי תצא, ז' אלול, שנת תשפ"א לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר


די וואך וויל איך שרייבן פאר די קינדער די מעשה וואס האט פאסירט ביים רבי'ן, ווען דער גבאי איז איינגעשלאפן און די עסן איז פארברענט געווארן, ווי דער רבי האט נישט געשריגן זיין נאמען, דער רבי האט געזאגט פאר רבי נתן אז ער וויל נישט קומען צו כעס, דעריבער האט ער גענומען ענדערש די וועג פון נישט שרייען, ווייל ווען מען שרייט יענעמ'ס נאמען און יענער מאכט זיך נישט וויסנדיג - ווערט מען בכעס.


איך לייג מעשיות פון רבי'ן וואס די קינדער קענען זיך אפלערנען פון דעם ווי צו אויסארבעטן די מידות און ווערן גרויסע צדיקים; דא האסטו די מעשה, איך האב עס געשריבן אויפ'ן וועג פאר קינדער:


רבי נתן שפאצירט זיך אזוי געלאסן, ער גייט צום רבי'ן, ער וויל הערן פון רבי'ן אביסל חיזוק; ער שמעקט א שווערע גערוך, עס שמעקט פון פייער, ער וואונדערט זיך 'פון וואו קומט דער גערוך?' ער הייבט אויף די אויגן און זעט א שווארצע רויעך ארויסקומען פון די פענסטער פון רבינ'ס שטוב, ער הייבט אן שרייען: "פייער! פייער! אוי וויי! עס ברענט!! וואו איז דער רבי?!"


רבי נתן לויפט אריין מיט איין אטעם, ער זעט ווי די גאנצע שטוב איז אנגעפולט מיט רויעך, דער גבאי האט איינגעדרימלט און בטעות האט ער געלאזט א קוגל אויפ'ן פייער און עס האט זיך פארברענט, דאס איז די שווארצע רויעך. רבי נתן נעמט ארויס די פארברענטע קוגל און טראגט עס ארויס אינדרויסן, ער עפנט אלע פענסטערס כדי די רויעך זאל ארויסגיין און גייט קוקן וואו דער רבי איז, אפשר שלאפט דער רבי.


ער קומט אריין אין רבינ'ס שלאף צימער און זעט ווי דער רבי ליגט אין בעט מיט א שמייכל; רבי נתן פארשטייט נישט וואס גייט דא פאר, ער פרעגט דעם רבי'ן מיט גרויס דרך ארץ: "רבי, איך פארשטיי נישט, יעצט ווען איך זע דעם רבי'ן אויף, דער רבי שלאפט נישט, דער רבי האט דאך מיט געהאלטן די מעשה, פארוואס האט דער רבי נישט געשריגן דעם גבאי'ס נאמען אים אויפצואוועקן ער זאל אראפנעמען די קוגל פון פייער? פארוואס ליגט דער רבי אין בעט שטיל?"


דער רבי שמייכלט און זאגט: "ווען מען רופט איינעם און יענער הערט נישט, זאגט מען העכער, און ווען יענער הערט נישט זאגט מען נאך העכער, ביז מען שרייט און מען רעגט זיך אויף יענעם; איך וויל זיך נישט אויפרעגן, איך וויל נישט ווערן בכעס, האב איך נישט געשריגן זיין נאמען, איך האב געבעטן דעם אייבערשטן עס זאל גארנישט פאסירן מיט קיינעם, און קוק ווי דער אייבערשטער האט מיר געהאלפן".


טייערע קינדער, וואס לערנען מיר זיך פון די מעשה? מיר לערנען זיך ווי שטארק דער הייליגער רבי האט מורא געהאט פון צוקומען צו כעס; ער איז ענדערש געבליבן שטיל און געלאסן מיט די שלעכטע גערוך פון די פארברענטע עסן ווי איידער צוקומען זיך אויפצורעגן.


לאמיר אלע אינאיינעם בעטן דעם אייבערשטן, הייליגער באשעפער, אלע קינדער זאגן שיין: "הייליגער באשעפער, העלף מיר איך זאל זיך קיינמאל נישט אויפרעגן, איך זאל ענדערש פארקוקן אויף זאכן וואס איז נישט באקוועם און זיך נישט אויפרעגן, הייליגער באשעפער איך וויל זיין א צדיק, איך וויל געדענקען אז עס קען גארנישט פאסירן מיט מיר, דו היטסט מיר".


לייג א בילד ווי דער רבי ליגט אין בעט מיט א שמייכל און דער גבאי שלאפט אין דער זייט אויף א בענקל, און עס גייט א רויעך פון טאפ אדער אויוון.


איך האב אסאך צו רעדן מיט דיר בנוגע ווי אזוי צו פירן דעם בית המדרש, ווי אזוי צו רעדן מיט די אינגעלייט, איך וועל דיר נאך שרייבן.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.


א כתיבה וחתימה טובה, א גוט געבענטשט יאר.