בריוון פונעם ראש ישיבה שליט"א

בעזרת ה' יתברך - יום ג' פרשת וירא, י"א מר-חשון, שנת תשפ"ה לפרט קטן

לכבוד ... נרו יאיר

היינט איז די יארצייט פון הייליגן צדיק דער מאור עינים, דער טשערנאבלער מגיד זכותו יגן עלינו. עס איז באוויסט, ווען ער איז געווען גאר קליין איז ער געבליבן אן טאטע און מאמע, זיין פעטער האט אים גענומען צו זיך אין שטוב, אבער ער האט זיך נישט אפגעגעבן מיט אים אזוי ווי מיט זיינע אייגענע קינדער, ווען ער פלעגט געבן פאר זיינע קינדער גוטע נאש האט ער אים נישט געגעבן. איז דער קליינער קינד נחום געגאנגען אין שול געעפנט די ארון הקודש און געוויינט צום אייבערשטן, ער האט געזאגט: "טאטע אין הימל איך האב נישט קיין טאטע, דו ביסט מיין טאטע, געב מיר נאש, געב מיר גוטע זאכן וואס אנדערע קינדער האבן", און נאכן פארמאכן די ארון הקודש האט ער געזען א מטבע אויף דער ערד און ער איז זיך געגאנגען קויפן גוטע זאכן. ווען דער פעטער, דער שטיף טאטע האט געזען ווי ער קומט אלץ מיט נאש און ער זאגט ער האט דאס געקויפט - האט ער אים חושד געווען אז ער גנב'עט געלט, האט דער קליינער נחום געזאגט: "איך האב די געלט פון באשעפער, דער אייבערשטער האט מיר געגעבן", דער פעטער קוקט אים אן 'ווי, וואס, ווען?' דער קליינער נחום זאגט אים: "איך בעט דעם אייבערשטן און דער אייבערשטער געבט מיר", דער פעטער פארשטייט נישט: "וואס, עס פאלט אראפ פון הימל געלט?" "יא" - זאגט נחום, דער פעטער זאגט: "איך וויל זען, איך וועל געבן א זייגער פאר מיינע קינדער, איך וויל זען ווי דו גייסט באקומען א זייגער".

דער קליינער נחום מיט זיין גאנצע תמימות גייט אין שול, ער עפנט די ארון הקודש און וויינט: "אייבערשטער, איך האב נישט קיין טאטע, איך דארף אויך א זייגער", און וואונדער פאסירט, עס פאלט אראפ א זייגער, דער פעטער האט שוין מער נישט געטשעפעט דעם קליינעם נחום.

די חידוש ביים רבי'ן איז, אז די מעשה ענדיגט זיך נישט ביים הייליגן טשערנאבלער מגיד, דער הייליגער רבי לערנט אונז אויס אז די מעשה גייט ווייטער ביי אונז, מיר זאלן דאס אויך טון; גיין אין א ווינקל און בעטן מיט רחמנות: "הייליגער באשעפער, געב מיר געלט, איך דארף שפייזן מיין ווייב און קינדער, הייליגע באשעפער איך דארף צאלן פאר די דירה, פאר רענט, פאר די באנק, העלף מיר".

טייערער ברודער, דארפסט נישט זוכן קיין ארון הקודש צו עפענען, עפן דיין מויל און זאג: "הייליגער באשעפער, איך טו תשובה, איך האב חרטה פאר אלעס וואס איך האב געטון שלעכט, איך בעט דיר געב מיר שפע, געב מיר פרנסה, איך קען נישט מער".

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

בעזרת ה' יתברך - יום ב' פרשת שופטים, כ"ט מנחם-אב, שנת תשפ"ד לפרט קטן

לכבוד ... נרו יאיר

איך שיק דיר נאך א מעשה פאר די קינדער עצתו אמונה, געב דאס פאר די חדר און פאר בית פיגא, די מלמדים און טיטשערס זאלן אריינלייגן אין די קינדער דאס גרויסקייט פון צדיקים, און מען קען זיך נישט באהאלטן פונעם אייבערשטן און פון צדיקים, און אז מען פאלגט נישט וואס שטייט אין די תורה שרייבט זיך דאס אויף אויפן שטערן פונעם מענטש, און אלע צדיקים זעען וואס דער מענטש האט געטון בחדרי חדרים.

בעט דעם מעלער זאל מאלן א בילד פונעם גאון רבי חיים קנייבסקי זכרונו לברכה ווי בחורים שטייען אין א שורה און ווי איין בחור שטייט מיט א זויערע פנים, און העכער זיין קאפ זאל זיין א פנים פון א ציג.

אלע בחורים גייען מיט דרך ארץ, אלע זענען אנגעטון מיט די הוט און רעקל אזוי ווי עס פאסט, מען גייט ארויף די טרעפ פון די דירה פונעם גרויסן צדיק רבי חיים קנייבסקי זכרונו לברכה, קיינער שטופט זיך נישט, יעדער וויל זוכה זיין צו באקומען א ברכה פונעם צדיק. דער צדיק וויל נישט מבטל זיין פון לערנען תורה, ווינטשט ער יעדן איינעם אין קורצן: "בוהא", דאס איז די ראשי תיבות פון "ברכה והצלחה", אזוי קען ער שנעלער צוריק גיין לערנען די הייליגע תורה.

איין בחור באקומט נישט קיין ברכה, דער צדיק קוקט אוועק און וויל אים נישט ווינטשן, דער בחור פרובירט נאכאמאל אריבער צו גיין, דער צדיק געבט א קוק אויפן בחור און קוקט גלייך אוועק, ער וויל אים נישט בענטשן, די גבאים זאגן: "דער בחור האט נאכנישט באקומען א ברכה", דער צדיק זאגט: "ווי קען איך געבן א ברכה פאר איינעם וואס עסט בשר בחלב? פאר איינער וואס עסט מילכיגס ווען ער איז פליישיג - געב איך נישט קיין ברכה!"

דער בחור האט דערשראקענערהייט מודה געווען און געזאגט: "איך בין זיך מודה אויף די גרויסע עבירה פון עסן מילכיגס ווען איך בין פליישיג, איך האב זייער ליב מילכיגע שאקאלאד און איך קען זיך נישט איינהאלטן, איך עס דאס אויך ווען איך בין פליישיג".

די גבאים פרעגן דעם צדיק: "ווי אזוי האט דער צדיק געוויסט אז דער בחור עסט בשר בחלב?" זאגט דער צדיק: "איך האב געקוקט אויף זיין פנים און איך האב געזען אויף זיין פנים א ציגעלע, און עס שטייט אין די הייליגע זוהר פרשת משפטים (דף קכה ע"ב), אז ווער עס עסט בשר בחלב - ווערט זיין פנים ווי א פנים פון א ציגעלע, מען פארלירט די מענטשליכע פנים".

טייערע קינדער, מיר לערנען זיך פון די מעשה אז מען דארף עסן נאר כשר'ע עסן, און אויך אז מען זאל חס ושלום נישט עסן בשר בחלב, אפילו קיינער זעט נישט, ווייל דער אייבערשטער זעט אלעס, און אויך לערנען מיר זיך פון די מעשה דאס גרויסקייט פון די צדיקים, און אז מען קען זיך נישט באהאלטן פון א צדיק.

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

א כתיבה וחתימה טובה, א גוט געבענטשט יאר.

בעזרת ה' יתברך - יום ב' פרשת שופטים, כ"ט מנחם-אב, שנת תשפ"ד לפרט קטן

לכבוד מיין טייערער ... נרו יאיר, קרית ברסלב

איך שיק דיר דא נאך א מעשה פאר די קינדער עצתו אמונה, בעט דעם מעלער זאל מאלעווען א בילד ווי א איד זיצט מיט טלית ותפילין און א גוי שטייט נעבן אים מיט א שיינע הערליכע שטיק גאלד אויסגעקריצט א שיינע זאך, דער איד ווייזט מיט די הענט אויפן מויל אז ער קען נישט יעצט רעדן, און פון הימל קומט אראפ א בעבי וואס גייט ארויס א שטראל פון זיין פנים.

איך האף אז די מלמדים ביי אונז אין חדר וועלן נעמען די מעשיות מיט די בילדער און דאס אריינפרעגלען אין די קינדער, אויסלערנען די קינדער דאס גרויסקייט פון דאווענען און פון נישט רעדן ביים דאווענען. אויך די לערערינס אין בית פיגא וועלן אריינלייגן אין די תלמידות דאס גרויסקייט פון דאווענען, פון נישט רעדן ביים דאווענען און די שכר צו וואס מען קען זוכה זיין; צו קינדער צדיקים, ווען מען רעדט נישט ביים דאווענען.

די נאמען פון די מעשה איז 'איך רעד נישט ביים דאווענען'.

"מיסטער, קען יו גיוו מי טו דאלער פאר דיס פיס?"

"שא... נו... שא..."

"מיסטער, גיוו מי וואן דאלער..."

"נו... שא..."

דער איד רבי אברהם רעדט נישט קיין איין ווארט פארן דאווענען, אפילו ער קען מאכן אסאך געלט וועט ער נישט אפטרעטן פון דינען דעם אייבערשטן.

ויהי היום, רבי אברהם זיצט מיט טלית ותפילין און א גוי קומט צו אים מיט א טייערע שטיק גאלד וואס איז ווערט איבער מיליאן דאלער און פרעגט אים: "מיסטער, קען יו גיוו מי טו דאלער פאר דיס פיס?" אויב ער וויל אפקויפן דעם שטיק גאלד פאר צוויי דאלער, "שא... נו... שא..." – ענטפערט אים רבי אברהם, זאגט דער גוי: "מיסטער, גיוו מי וואן דאלער..." ער איז גרייט עס צו פארקויפן פאר איין דאלער, אבער רבי אברהם ענטפערט אים: ""נו... שא...", דער גוי זעט אז דער איד רבי אברהם ברעכט נישט זיין גוטער מנהג, ער רעדט נישט פארן דאוואנען און זיכער נישט ביים דאווענען, עס איז אים נישט ווערד צו זיין א גרויסער עושר אויב גייט דאס אויפן חשבון פון רעדן ביים דאווענען.

דער גוי גייט צו א צווייטן, יענער זעט ווי שיין די שטיק גאלד איז, און פאר איין דאלער קען ער ווערן א מיליאנער, ער קויפט דאס גלייך אפ און ווערט א ריזיגער עושר.

א רעש און א טומל איז געווארן אין הימל, רבי אברהם האט אוועק געגעבן זיין גאנצע עשירות נישט צו רעדן פארן דאווענען, מען רופט אויס אין הימל אז פארן אוועק געבן א שטיק גאלד נישט צו רעדן פארן דאווענען וועט מען אים געבן א קינד א שטיק גאלד, ער וועט געבוירן א קינד מיט א הייליגע נשמה, און אזוי איז טאקע געווען. רבי אברהם האט זוכה געווען צו זיין די טאטע פונעם גרויסן צדיק רבי פנחס קוריצער זכותו יגן עלינו.

טייערע קינדער, אויב א קינד וויל דיך שטערן אינמיטן דאווענען, ער רעדט צו דיר, ער שטערט דיר - וועלן מיר זיך נישט וויסנדיג מאכן, מיר וועלן ווייטער דאווענען צום אייבערשטן, ווייל ביים דאווענען רעדט מען נישט צו קיינעם, נאר צום אייבערשטן.

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

א כתיבה וחתימה טובה, א גוט געבענטשט יאר.

בעזרת ה' יתברך - יום ג' פרשת שופטים, א' דראש חודש אלול, שנת תשפ"ד לפרט קטן

לכבוד מיין ליבער טייערער ... נרו יאיר

עס איז אריבער נאך א יאר אויף דיר, נאך א יאר פון זיכוי הרבים, נאך א יאר פון אריינברענגען אין אידישע הערצער די ריינע אמונה. דאנק דעם אייבערשטן פאר די זכיה אז דיין ארבעט איז אריינברענגען "עצתו אמונה"; לידע ולהודיע אז נאר דאס איז די 'עצה', 'אמונה'; ווי מער מען נעמט אריין אמונה - ווערט מען אויסגעלייזט פון אלע פראבלעמען.

איך שיק דיר נאך א מעשה פאר די 'קינדער עצתו אמונה'; זע עס זאל אנקומען צו אונזערע מוסדות, סיי די אינגלעך, סיי בית פיגא, אין אלע שטעט, אלע מלמדים און לערערינס זאלן לערנען מיט די קינדער די מעשיות פון צדיקים, וואס מען לערנט זיך פון דעם גוטע מידות, יראת שמים און הייליגע אמונה.

די נאמען פון די מעשה איז: "אז מען טשעפעט ליידט מען". בעט דעם מעלער זאל מאלן א הינער שטייג מיט הינדלעך וואס ווילן אראפקומען, און ווי א פרוי האלט א לייטער עס זאל אויסזען ווי זי האט עס אוועק גענומען פון די הינער שטייג, אויך זאל זיין א כלי וואסער אויף דער ערד מיט הינדלעך אין פעלד.

טייערע קינדער, מען טאר נישט טשעפען חיות און פייגלעך, אויב מען טשעפעט זיי הויבן זיי אן וויינען, און דער אייבערשטער נעמט זיך אן פאר זיי און מען באקומט א שטראף.

אמאל איז געקומען א פארפאלק צום הייליגן צדיק דער אריז"ל, זיי האבן געבעטן דעם צדיק ער זאל זיי געבן א ברכה צו האבן קינדער, זאגט דער צדיק: "ענק קענען נישט האבן קיין קינדער וועגן ענק האבן אוועקגענומען די קליינע לייטער וואס די הינער פלעגן דורכדעם אראפקומען פון שטייג טרינקען וואסער, די הינער האבן יעדע מינוט צער און וויייטאג, דעריבער האבן ענק נישט קיין קינדער, גייט שוין אהיים און לייגט צוריק די לייטער אז די הינער זאלן קענען אראפקומען טרינקען וואסער און קענען צוריק גיין, אזוי וועלן ענק געהאלפן ווערן מיט קינדער".

די פארפאלק זענען אהיים און צוריק געלייגט די לייטער, און דער אייבערשטער האט זיי געהאלפן זיי האבן זוכה געווען צו האבן א שיינע משפחה מיט קינדער.

טייערע קינדער, פון די מעשה לערנען מיר אז יעדע זאך וואס פאסירט האט א סיבה, און אז מען טשעפעט א צווייטן, אפילו מען טשעפעט פייגלעך אדער חיות - קען מען באקומען א שטראף, און אז מען טוט תשובה, מען נעמט אוועק די צער פון זיי - העלפט דער אייבערשטער און מען זעט א ישועה.

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

א גוטן חודש און א גוט געבענטשט יאר.

בעזרת ה' יתברך - יום ד' פרשת ראה, כ"ד מנחם-אב, שנת תשפ"ד לפרט קטן

לכבוד ... נרו יאיר

אשריך ואשרי חלקך אז דו ביסט מזכה נשמות ישראל מיט די בריוו פון עצתו אמונה, דו האסט נישט קיין השגה ווי ווייט די בריוו קומען אן, דו האסט נישט קיין השגה וויפיל שטיבער שטייען בזכות די בריוו, און וויפיל תורה, תפילה ויראת שמים עס ברענגט אריין אין די וועלט. ובא השמש וטהר, ווען עס וועט קומען די צייט מען וועט צוריק גיין צום אייבערשטן - ואחר יאכל מן הקדשים, דעמאלט וועסטו זען דיין שכר וואס די עצתו אמונה האט אויפגעטון.

איך בעט דיר זייער, לאז נישט אפ דיין הייליגע ארבעט, און אפילו עס וועט איבערגיין אויף דיר וואס עס וועט איבערגיין - זאלסטו נישט שוואך ווערן פון די הייליגע ארבעט, נאר אדרבה; זאלסט נאך מער ספרים און נאך מער קונטרסים ארויסגעבן פאר כלל נשמות ישראל.

טראכט נאך געדאנקען ווי אזוי מען קען מאכן ספרים פאר קינדער; מיר דארפן זיך פארלייגן אויף די קינדער, זיי אנפילן מיט אמונה. עס קומען שווערע ביטערע נסיונות, די נסיונות פון יעצט איז גארנישט קעגן די נסיונות וואס קומען, מיר דארפן אנגרייטן די קינדער מיט אמונה און יראת שמים אויף א פרייליכע וועג, אזוי וועט זיי זיין גרינגער.

מאך א מעשה פאר די קינדער פון הייליגן בעל שם טוב זכותו יגן עלינו, ווי ער האט מתקן געווען די נשמות וואס זענען מגולגל געווארן. איך וויל מען זאל דאס לערנען מיט די קינדער אין חדר און אין סקול, די מלמדים מיט די טיטשערס זאלן קאלערן (מאלעווען), און בשעת די קינדער מאלעווען זאלן זיי דערציילן די מעשה; דאס אריינלייגן מיט טעם און געשמאק לויט יעדן איינעמ'ס וועג, מען זאל פילעווען די קינדער מיט מעשיות פון צדיקים.

מאך א בילד פון א פארעם פון שעפעלעך און פערדן, מיט א קליינעם דארן פערד, און א בילד פון אן איידעלע צורה שטייט נעבן א פויער, דער מיט די איידעלע צורה ווייזט אויפן קליינעם דארן פערד און ווי דער פויער האלט שטרות אין האנט.

"קענסט מיר פארקויפן א פערד?" פרעגט דער הייליגער בעל שם טוב, "אודאי!" ענטפערט דער פויער, "איך האב גוטע פערד, קום רבי איך וועל אייך ווייזן מיינע גוטע פערד".

דער הייליגער בעל שם טוב זכותו יגן עלינו קוקט זיך אום אויף די פערד, און פרעגט דעם פויער: "אפשר קען איך קויפן דעם קליינעם דארן פערד?" "ניין, ניין!" זאגט דער פויער, "דעם קליינעם דארן פערד געב איך קיינעם נישט אוועק, דאס איז מיין בעסטע פערד וואס איך האב נאר אמאל געהאט, יעדע שווערע וועג וואס דריי פערד קענען דעם וואגן נישט שלעפן, קען אבער דער קליינער דארער פערד יא שלעפן", דער פויער זאגט: "איך קען פארקויפן פארן רבי'ן אלע פערד, אויסער דעם פערד".

דער הייליגער בעל שם טוב שמועסט מיטן פויער, און ער האט אנגעהויבן שמועסן פון חובות; וויפיל חובות ער האט, וויפיל מענטשן זענען אים שולדיג, דער פויער ברענגט ארויס זיינע צעטלעך און הויבט אן ציילן זיינע שטרות, ביי איין שטר זאגט ער פארן בעל שם טוב: "דער שטר איז שוין גארנישט ווערד, דער בעל חוב איז שוין געשטארבן", פרעגט אים דער הייליגער בעל שם טוב: "נו אפשר קען איך האבן דעם שטר חוב במתנה?" "אודאי!" ענטפערט דער פויער, "איך געב דיר אוועק דעם שטר במתנה גמורה, עס איז גארנישט ווערד".

דער צדיק צערייסט דער שטר און זאגט הויך אויפן קול: "מחול לך, מחול לך, מחול לך", דאס מיינט, 'די חוב וואס דו ביסט שולדיג - איז בטל', און דער צדיק זאגט פארן פויער: "לאמיר גיין צוריק אין שטאל, לאמיר זען די פערד"; זיי גייען און זעען ווי דער קליינער דארער פערדל ליגט טויט אויף דער ערד...

דער צדיק איז מגלה פארן פויער וואס דא האט פאסירט, ווען א מענטש גייט אוועק פון דער וועלט און מען בלייבט שולדיג געלט, אדער אויב מען האט חס ושלום גע'גנב'עט פון א צווייטן און מען שטארבט - האט די נשמה נישט קיין רו, די נשמה קען נישט אנקומען אין גן עדן, די נשמה דארף אראפקומען נאכמאל און באצאלן די חוב און די גניבה.

"דעריבער" - זאגט דער צדיק – "די נשמה פונעם בעל חוב איז אריין אין דעם קליינעם דארן פערד און זיך געדארפט פייניגן, ער האט געדארפט ארבעטן פאר דיר אפצוצאלן זיין חוב, און יעצט אז דו האסט מיר אוועק געגעבן במתנה דעם שטר חוב און איך האב אים מוחל געווען, האט די נשמה שוין נישט וואס צו זיין דא אויף די וועלט, איז די פערד געשטארבן".

טייערע קינדער, מיר לערנען זיך פון די מעשה צו אכטונג געבן נישט גנב'ענען פון קיינעם און נישט בארגן קיין געלט פון קיינעם, און אויב מען האט יא געבארגט געלט, אדער חס ושלום גע'גנב'עט - זאל מען באצאלן די חוב און די גניבה, נישט צו דארפן ליידן.

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

א כתיבה וחתימה טובה, א גוט געבענטשט יאר.

בעזרת ה' יתברך - יום ד' פרשת ואתחנן, י' מנחם-אב, שנת תשפ"ד לפרט קטן

לכבוד ... נרו יאיר, קרית ברסלב

איך בעט דיר זייער, שטארק זיך מיט דיין הייליגע ארבעט, מיט ארויסגעבן די נייע שיינע הערליכע קונטרסים עצתו אמונה. טויזנטער און צענדליגער טויזנטער זענען זיך מחי' מיט די נייע קונטרסים; חיזוק, עצות והדרכה פארן לעבן וואס מוהרא"ש האט געלערנט מיט אונז פון הייליגן רבי'ן.

איך וויל דיר זייער בעטן זאלסט זיך נעמען צו די עצתו אמונה פאר קינדער, טראכטן נייע געדאנקען ווי אזוי מען קען אנציען די קינדער זאלן לעבן מיט די 'עצתו אמונה פאר קינדער', ווייל וואס קינדער ליינען - דאס איז וואס גייט אריין אין זייער קאפ; אפילו עס וועט זיך טון מיט זיי וואס עס וועט זיך טון - וועלן זיי אבער געדענקען זייער גאנץ לעבן די יראת שמים, די מידות טובות און די חיזוק פון הייליגן רבי'ן.

די וואך זאל זיין די מעשה: "וואס איז אין הימל חשוב"

בעט דעם מעלער צו מאכן פאר די וואך 'עצתו אמונה פאר קינדער' א בילד פון מוהרא"ש ווי ער דרימלט, און פון דער זייט ווי איינער דרייט זיך ווי א רעדל, א בילד פון א רעדל און נאך א רעדל, מען זאל זען אינעם בילד ווי איינער דרייט זיך.

שא שטיל... עס איז אינמיטן די נאכט... מוהרא"ש זכותו יגן עלינו דרימלט און ער זעט אן אינטערעסאנטע חלום.

ער חלומ'ט זיך ווי עס קומט צו פליען א נשמה פון די הויכע הימלען, די נשמה זעט אויס צו זיין זייער פרייליך, די נשמה'ס פנים שיינט פון שמחה, די נשמה זעט אויס ווי ס'טאנצט, מוהרא"ש ווארט צו הערן פון די נשמה עפעס פון יענע וועלט, וואס איז חשוב אין הימל.

עס איז שטיל, די לבנה שיינט, אויך זעט מען די שטערנס ווי זיי שטראלן, די הימל איז שווארץ, די נשמה זאגט אין חלום: "וואלטן מענטשן געוואוסט ווי חשוב אין הימל איז ווען מען איז פרייליך, ווי הייליג עס איז צו זיין לוסטיג - וואלט מען זיך געדרייט אויף דער ערד ווי א רעדל פאר שמחה".

אזוי רעדנדיג זעט מוהרא"ש ווי די נשמה הויבט זיך אן דרייען ווי א רעדל, די נשמה האט זיך געדרייט און געדרייט ביז ער האט איר מער נישט געזען.

מוהרא"ש וועקט זיך אויף, מוהרא"ש גיסט אפ נעגל וואסער, און ער הויבט אן טאנצן. מוהרא"ש האט יעדן טאג געטאנצן, עס איז נישט אריבער איין טאג וואס מוהרא"ש זאל נישט טאנצן פאר שמחה אז ער איז א איד און נישט קיין גוי, און אז ער ווייסט פון הייליגן רבי'ן, און מוהרא"ש שרייבט אראפ די חלום פאר אונז, מיר זאלן וויסן דאס גרויסקייט פון שמחה.

דער טאטע הויבט אן זינגען: "שכוח אייבערשטער איך בין א איד, שכוח אייבערשטער איך היט שבת" און אלע קינדער לייגן זיך אראפ אויף די ערד און מען הויבט זיך אן דרייען ווי א רעדל פאר שמחה.

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

בעזרת ה' יתברך - יום ד' פרשת דברים, ג' מנחם-אב, שנת תשפ"ד לפרט קטן

לכבוד ... נרו יאיר

דו האסט נישט קיין אנונג דיינע זכותים וואס ווארט דיר אפ אויף יענע וועלט פון מזכה זיין את הרבים מיט די בריוו פון עצתו אמונה; הונדערטער און טויזנטער מענטשן האבן אזויפיל חיזוק וועכנטליך און טאג טעגליך מיט די נייע ספרים, די בריוו פון עצתו אמונה, גענומען פון מוהרא"ש זכותו יגן עלינו וואס האט אונז אראפגעברענגט דעם הייליגן רבינ'ס תורות אויף לעובדא ולמעשה.

אויך די עצתו אמונה פאר קינדער איז עפעס אויסנאם שיין, די קינדער באלעקן זיך די פינגער מיט די מעשה און בילד, אלע קינדער ווארטן און פרעגן אויב די וואך וועט אויך זיין א מעשה מיט א בילד. דאס דערציילן די עלטערן שבת פאר די קינדער, אויך אין תלמוד תורה ביי די אינגלעך דערציילן דאס די מלמדים, און אין בית פיגא מאכן זיי די בילד אין גרויס, מען קאלירט דאס און מען לערנט דאס, עס איז א גאנצע לימוד, די גאנצע וואך דרייט זיך ארום די מעשה.

געב איבער א גרויסן שכוח פאר אברהם אליהו נרו יאיר פארן באצאלן דעם מעלער, דאס איז א גרויסע זכות; די מעשיות נעמט מען צאם און מען דרוקט דאס, און מען וועט דאס דרוקן און דרוקן פאר די קומענדיגע דורות.

די וואך בעט דעם מעלער זאל מאלן א בילד פון דעם צדיק דער באבא סאלי זכותו יגן עלינו, ווי ער זיצט ביי זיך אין שטוב, דער ספר ליקוטי מוהר"ן ליגט אויפן טיש (עס איז ידוע אז שטענדיג איז געלעגן ביים צדיק דער ספר ליקוטי מוהר"ן אויפן טיש), און פון די אנדערע זייט פון טיש שטייט אן עלטערע פרוי, געבינדן די קאפ מיט א טיכל, מיט קנייטשן אויפן שטערן, ווי זי וויינט, און נעבן איר פון דער זייט שטייט א הויכער מענטש, מיט א קליינע קאפל, מיט די הענט אין טאש, מיט א נישט פרייליכע פנים.

די פרוי שטייט און כליפעט... זי וויינט: "רבי העלף מיר, איך בין אן עלנדע פרוי, מיין מאן לעבט שוין נישט, און מיין זון שלאגט מיך און ער שטויסט מיך... רבי איך האלט נישט אויס... רבי, מיין זון, ער וויל מיך הרג'ענען..."

טייערע קינדער, די וואך דערציילן מיר א שרעקעדיגע מעשה וואס האט פאסירט ביים צדיק דער באבא סאלי זכותו יגן עלינו. צום ערשט ווילן מיר פרעגן, ווער ווייסט וואס מיינט באבא סאלי?

דער צדיק רבי ישראל אבוחצירא זכותו יגן עלינו איז געווען רב אין מאראקא, אין די שפראך מאראקיש איז באבא א 'חכם', און סאלי איז 'אידן', די חכם פון די אידן. נאכדעם איז ער געפארן קיין ארץ ישראל און זיך באזעצט אין די שטאט נתיבות, דארט האט דער צדיק געדינט דעם אייבערשטן און אידן זענען געקומען צו אים בעטן ברכות און ישועות.

איין טאג קומט אריין אן אלטע פרוי מיט א הויכער מענטש, די אלטיטשקע פרוי האט אויסגעפלאצט אין א געוויין: "רבי, איך בין אן עלנדע פרוי, מיין מאן לעבט שוין נישט, און מיין זון שלאגט מיך און ער שטויסט מיך... רבי איך האלט נישט אויס... רבי, מיין זון, ער וויל מיך הרג'ענען..."

דער צדיק האט אנגעהויבן וויינען, ער האט זיך ממש געשטיקט מיט וויינען: "אוי וויי... אוי וויי... וואלט איך געהאט א מאמע וואלט איך איר געהאלפן, איך וואלט געזיצן מיט איר, איך וואלט געגאנגען שפאצירן מיט איר..." דער צדיק וויינט אויפן קול: "אוי וויי, אוי וויי, א מאמע שלאגט מען...?!"

דער זון האט געהערט ווי דער צדיק וויינט האט עס אנגערירט זיין נשמה און ער האט גלייך תשובה געטון, ער רופט זיך אן צום צדיק: "איך זאג צו, איך וועל מער קיינמאל נישט שלאגן מיין מאמע, איך וועל איר מער נישט וויי טון, איך וועל שוין זיין א גוטער איד".

טייערע קינדער, מיר אלע זאגן אויך צו: "מיר וועלן קיינמאל נישט שלאגן א מאמע, מיר וועלן קיינמאל נישט וויי טון א מאמע, מיר וועלן זיין גוטע אידן".

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

בעזרת ה' יתברך - יום ג' פרשת ואתחנן, ט' מנחם-אב, שנת תשפ"ד לפרט קטן

מרת ... תחי'

איר דארפט א סגולה פאר אייערע ביינער וואס טוען וויי; דער רבי האט דערציילט (חיי מוהר"ן, סימן נח):

עֶס אִיז גֶעוֶוען אַ אִיד וָואס פְלֶעגְט גֵיין צוּם הֵיילִיגְן בַּעַל שֵׁם טוֹב זְכוּתוֹ יָגֵן עָלֵינוּ, דֶער אִיד אִיז לֹא עָלֵינוּ קְרַאנְק גֶעוָוארְן, דֶער אִיד הָאט גֶעשִׁיקְט אַ שָׁלִיחַ צוּם הֵיילִיגְן בַּעַל שֵׁם טוֹב בֶּעטְן עֶר זָאל קוּמֶען צוּ אִים, וְכֵן הֲוָה, דֶער בַּעַל שֵׁם טוֹב אִיז גֶעפָארְן מְבַקֵּר חוֹלֶה זַיין, אוֹיפְן וֶועג הָאט דֶער שָׁלִיחַ גֶעפְרֶעגְט דֶעם בַּעַל שֵׁם טוֹב: "אִיךְ הָאבּ דָאךְ גֶעהֶערְט פוּן אַייךְ אַז אוֹיבּ מֶען טוּט אֱמֶת'דִיג תְּשׁוּבָה וֶועט מֶען זִיכֶער נִישְׁט שְׁטַארְבְּן פַאר דִי צַייט, אוֹיבּ אַזוֹי וִוי קֶען זַיין אַז דֶער חוֹלֶה צוּ וֶועם מִיר פָארְן יֶעצְט עֶר הָאט דָאךְ תְּשׁוּבָה גֶעטוּן אוּן עֶר אִיז אַן עֶרְלִיכֶער אִיד וִוי קֶען זַיין עֶר זָאל שְׁטַארְבְּן פַאר דִי צַייט?" הָאט דֶער הֵיילִיגֶער בַּעַל שֵׁם טוֹב גֶעעֶנְטְפֶערְט: "עֶס אִיז טַאקֶע וָואר דָאס וָואס אִיךְ הָאבּ גֶעזָאגְט, אַז אוֹיבּ מֶען טוּט אֱמֶת'דִיג תְּשׁוּבָה וֶועט מֶען נִישְׁט שְׁטַארְבְּן פַאר דִי צַייט אוּן עֶס אִיז אוֹיךְ וָואר אַז דֶער אִיד הָאט אֱמֶת'דִיג תְּשׁוּבָה גֶעטוּן אוֹיף זַיינֶע עֲבֵירוֹת, אָבֶּער עֶר הָאט זִיךְ נִישְׁט מִתְוַדֶה גֶעוֶוען פַארְן אֱמֶת'ן צַדִיק, דֶערִיבֶּער קֶען עֶר נִישְׁט וֶוערְן אוֹיסְגֶעהֵיילְט, אוּן דֶערְפַאר פָאר אִיךְ צוּ אִים כְּדֵי עֶר זָאל זִיךְ קֶענֶען מִתְוַדֶה זַיין פַאר מִיר, אוֹיבּ עֶר וֶועט זִיךְ מִתְוַדֶה זַיין פַאר מִיר וֶועט עֶר גְלַייךְ אוֹיסְגֶעהֵיילְט וֶוערְן, אוּן אוֹיבּ עֶר וֶועט זִיךְ נִישְׁט וֶועלְן מִתְוַדֶה זַיין - וֶועט עֶר וֶוערְן נָאךְ מֶער קְרַאנְק אוּן עֶר וֶועט אָנְהוֹיבְּן שְׁרֵייעֶן 'גֶעוַואלְד, וֵויי וֵויי' - פוּן גְרוֹיס וֵוייטָאג, בִּיז עֶר וֶועט שְׁטַארְבְּן, אוֹיבְן אִין הִימְל רֶעכְנְט מֶען אִים נִישְׁט דִי עֲבֵירוֹת וַוייל עֶר הָאט שׁוֹין תְּשׁוּבָה גֶעטוּן, אוּן אוֹיךְ נָאכְן שְׁטַארְבְּן וֶועלְן דִי קְלִיפּוֹת אוּן דִי חִיצוֹנִים נִישְׁט הָאבְּן קַיין שׁוּם כֹּחַ אוֹיף אִים וַוייל עֶר הָאט שׁוֹין תְּשׁוּבָה גֶעטוּן ,אָבֶּער וִוי לַאנְג עֶר לֶעבְּט נָאךְ וֶועלְן דִי חִיצוֹנִים זִיךְ נוֹקֵם זַיין אִין אִים".

וְכֵן הֲוָה, דֶער בַּעַל שֵׁם טוֹב אִיז גֶעקוּמֶען אוּן אִים גֶעזָאגְט בָּזֶה הַלָּשׁוֹן: "זָאג מִיר דַיינֶע עֲבֵירוֹת וָואס דוּ וֵוייסְט, דֶער אֵייבֶּערְשְׁטֶער וֵוייסְט אוּן אוֹיךְ וָואס אִיךְ וֵוייס", דֶער בַּעַל שֵׁם טוֹב הָאט דָאס אִיבֶּערְגֶעזָאגְט דְרֵיי מָאל, אָבֶּער דֶער אִיד הָאט נִישְׁט גֶעוָואלְט, עֶר הָאט זִיךְ גֶעשֶׁעמְט, אוּן עֶר הָאט אָנְגֶעהוֹיבְּן שְׁרֵייעֶן: "אוֹי וֵויי, אוֹי וֵויי" - אוֹיף זַיינֶע וֵוייטָאג, וַוייל זַיינֶע גְלִידֶער הָאבְּן אָנְגֶעהוֹיבְּן זִיךְ צֶעבְּרֶעכְן, בִּיז עֶר אִיז גֶעשְׁטָארְבְּן.

נָאכְן דֶערְצֵיילְן דִי מַעֲשֶׂה הָאט דֶער רֶבִּי מְגַלֶּה גֶעוֶוען דִי תּוֹרָה (לִקּוּטֵי מוֹהֲרַ"ן חֵלֶק א', סִימָן ד), וואוּ דֶער רֶבִּי לֶערְנְט אוּנְז, אַז דוּרְךְ וִדּוּי דְבָרִים פַארְן צַדִיק, גֵייעֶן אַרוֹיס אַלֶע שְׁלֶעכְטְס פוּן דִי בֵּיינֶער.

היינטיגע צייטן קען מען מקיים זיין וידוי דברים לפני הצדיק דורכן גיין צו קברי צדיקים און דארט דערציילן וואס מען האט אלץ געטון, אדער דורך לערנען די ספרים פון צדיק און זיך מתודה זיין אויפן ספר וכו'.

דער אייבערשטער זאל העלפן איר זאלט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

בעזרת ה' יתברך - יום ד' פרשת מטות מסעי, כ"ה תמוז, שנת תשפ"ד לפרט קטן

לכבוד מיין טייערער ... נרו יאיר

שטארק זיך מיט דיין הייליגע ארבעט ביתר שאת וביתר עוז, בפרט די קינדער ביכלעך; דארט זאלסטו אריינלייגן אסאך כוחות, ווייל דער רבי האט אונז געזאגט מיר זאלן לאזן וויסן פאר די קינדער וואס דא האט זיך געטון; מען דארף אסאך טון מיט די קינדער, אריינפרעגלען אמונה און קדושה אין זיי, דורכדעם שפארט מען איין אסאך עגמת נפש.

די וואך לייג די מעשה פון דעם צדיק רבי מענדל פוטערפאס זכרונו לברכה, ווי ער האט זיך מוסר נפש געווען פאר אידישקייט און פארטריבן געווארן אין גלות סיביר.

"גיי נישט! גיי נישט!" האבן אלע אויסגעשריגן... עס איז סכנת נפשות...!

די קליינע מיידל גייט, אלע שרייען: "וואס טוסטו? דו וועסט אראפפאלן!"

געווען איז דאס מיט יארן צוריק אין סיביר וואו מען האט פארטריבן די אידן אין גלות סיביר, די קאמוניסטן ימח שמם האבן געזוכט די ערליכע אידן.

רבי מענדל פוטערפאס איז דארט אויך פארטריבן געווארן, ער האט זיך מוסר נפש געווען פארן אייבערשטן און פאר די תורה. נאך לאנגע יארן איז ער אנגעקומען קיין אמעריקע, און ווען מען האט אים געפרעגט: "רבי מענדל, ווי אזוי האט איר זיך געקענט דערהאלטן? וואס האט אייך געגעבן שטארקקייט? פלעגט ער זאגן: "די קליין מיידל וואס איז ארויף אויפן שטריק, אריבער די צוויי בערג - דאס האט מיך געטראגן אלע שווערע יארן", און ער דערציילט:

דארט וואו מיר זענען געווען איז געווען אויסגעצויגן א שטריק צווישן צוויי בערג העכער א גרויסער טאל, ויהי היום איין טאג קומט איינער און רופט אויס: "ווער וויל זען ווי איך וועל אריבערשפאצירן אויפן שטריק העכער די טאל?" ער קריכט ארויף און גייט אריבער די שטריק, א טייל קוקן און שרייען פאר שרעק, א טייל קענען נישט קוקן, זיי ציטערן, אפשר וועט ער אראפפאלן, א טייל פאטשן, און ווען ער האט געענדיגט אריבערגיין צום צווייטן בארג, רופט ער אויס הויך:

"ווער וויל קומען אויף מיין אקסל און אריבערגיין די שטריק פון איין בארג צום צווייטן?" און פלוצלונג זעט מען א קליין מיידל הויבט אן גיין...

"גיי נישט, גיי נישט!" האבן אלע אויסגעשריגן... "סכנת נפשות...!"

די קליינע מיידל גייט, אלע שרייען: "וואס טוסטו? וועסט אראפפאלן!" זי קריכט ארויף אויף דעם גרויסן מענטש, דער מענטש גייט שטייטליך אריבער און ער איז אנגעקומען בשלום, אלע האבן געשריגן פאר פרייד אז די קליין קינד איז נישט געפאלן.

מען האט געפרעגט די מיידל: "וואס איז מיט דיר? דו האסט נישט מורא געהאט צו גיין?" זי לאכט און זי פרעגט: "מורא? דער מענטש איז מיין טאטע, אז מיין טאטע נעמט מיך אריבער - ווייסט ער וואס ער טוט, אויף מיין טאטע'ס אקסל האב איך נישט מורא".

רבי מענדל זאגט: "די ווערטער איז מיר אריין אין מיינע ביינער, אז אפילו איך בין אין סיביר - בין איך אויף מיין טאטע'ס אקסל, דער מענטש איז מיין טאטע, אז מיין טאטע נעמט מיך אריבער - ווייסט ער וואס ער טוט, אויף מיין טאטע'ס אקסל האב איך נישט מורא".

טייערע קינדער, לאמיר געדענקען וואו מיר זענען, און וואס עס גייט אריבער אויף אונז ווייסן מיר אז מיר זענען אינעם אייבערשטנ'ס הענט, מיר קענען נישט פאלן, עס קען נישט פאסירן שלעכטס מיט אונז.

בעט דעם מעלער זאל מאלן א בילד ווי עס לויפט א שטריק צווישן צוויי בערג העכער א טאל, ווי איינער גייט אויפן שטריק מיט די הענט אויסגעשפרייט אזוי ווי איינער וויל זיך באלאנצירן, מיט א קליין מיידל אויף די אקסל, און ווי מענטשן קוקן מיט וואונדער פון אונטן די בארג.

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

בעזרת ה' יתברך - יום ג' פרשת בלק, י' תמוז, שנת תשפ"ד לפרט קטן

מיין טייערער ... נרו יאיר

א גרויסן דאנק פארן כאפן די זכות פון באצאלן דעם מעלער פארן מאלן די בילדער פון די "קינדער עצתו אמונה".

אלע עלטערן זאגן אז די קינדער ווארטן א גאנצע וואך אויף די מעשה מיטן בילד, ווען די עלטערן ברענגען אהיים די וועכנטליכע קונטרסים מישן די קינדער גלייך אויף ביים סוף קונטרס, זען אויב איז דא א בילד, און דאס דערציילט מען ביי די סעודה. אויך אין חדר; די מלמדים נעמען די מעשיות, מען דערציילט דאס, מען קאלירט דאס, עס גייט אריין אין די קינדער פון יונגערהייט די ריינע אמונה.

דא האסטו נאך א מעשה:

'אוי, עס איז אזוי הייס, איך האב שוין נישט קיין כח, איך שוויץ, עס איז נישטא קיין לופט; אפשר אויפן בארג דארט איז דא לופט, איך וועל ארויפקריכן אויפן בארג און בעטן מיין טאכטער זאל מיט מיר מיט קומען און מיר בלאזן מיטן גרויסן פען'.

"טאכטער זיסע, אפשר ווילסטו מאכן פאר טאטי לופט? טאטי שוויצט, טאטי האט נישט קיין כח, קום מיט מיר אויפן בארג און בלאז מיך מיטן גרויסן פען, און איך וועל דיר געבן א בינטל פון שמעקעדיגע בשמים".

קינדער טייערע, אמאליגע צייטן איז נישט געווען קיין ערקאנדישן, אויך נישט קיין עלעקטעריק, עס איז נישט געווען ווי היינט אז מען קען אנצינדן א פען וואס מאכט לופט. אין די הייסע טעג איז געווען זייער שווער, מען האט באקומען קאפ שמערצן.

די גמרא דערציילט (בבא מציעא פו.), דער הייליגער תנא רבי שמעון בן חלפתא איז געווען א פילער מענטש, איינמאל זומער אין די גרויסע היצן האט ער געבעטן זיין טאכטער זאל אים בלאזן לופט, און דערפאר וועט ער איר באצאלן זעקלעך שמעקעדיגע בשמים (פערפיום).

פלוצלונג האט אנגעהויבן בלאזן א קילע ווינטל, און דער הייליגער צדיק הייבט אויף זיינע הענט און זאגט הויך: "שכוח אייבערשטער פאר די פיינע לופט, שכוח אייבערשטער פאר די קילע ווינטל; וויפיל זעקלעך בשמים דארף איך דיר געבן אייבערשטער פאר די פיינע פרישע לופט וואס דו געבסט מיר שטענדיג..."

קינדער, די מעשה לערנט אונז מיר זאלן זיך עפענען אונזערע אויגן און אנהויבן זען דאס גוטס וואס דער אייבערשטער געבט אונז; אנגעהויבן מיט די פיינע פרישע לופט וואס מיר אטעמען אזוי טיף, און אזוי ווייטער, דארפן מיר אים דאנקען און לויבן.

די וואך זאלסטו בעטן דעם מעלער צו מאלן א בילד ווי א איד זיצט אויף א שטיין אויף א בארג, פארשוויצט, מיט די הענט אין די הייעך און ווי די פיאות מיט די בארד צעבלאזן זיך פון די ווינט, און פון דער זייט שטייט זיין טאכטער און מאכט אים לופט.

די זכות זאל דיר ביישטיין פאר דיר און פאר דיינע דורות.

בעזרת ה' יתברך - יום ג' פרשת בלק, י' תמוז, שנת תשפ"ד לפרט קטן

לכבוד ... נרו יאיר

איך דאנק דיר זייער פארן העלפן אונזער קהילה מיטן ברענגען עסן פאר די בית התבשיל אין קרית ברסלב ליבערטי. אזויפיל משפחות זענען זיך מחי', עס זענען דא משפחות וואס פארדינען ווייניג, אויך איז דא וואס קענען נישט באקומען קיין שטאטישע הילף און זייער גאנצע עסן איז פון בית התבשיל, אז די בית התבשיל טיילט א חלוקה - וועלן זיי האבן וואס צו עסן, און אז נישט - וועלן זיי הונגערן.

הער א מורא'דיגע מעשה וואס חכמינו זכרונם לברכה דערציילן (בבא בתרא יא.), דער הייליגער תנא בנימין הצדיק פלעגט טיילן עסן פאר ארעמעלייט, דאס איז געווען זיין מצוה, זיין זאך. פאסירט אמאל, א פרוי איז געקומען צו אים און געבעטן ער זאל איר געבן געלט זי זאל קענען איינקויפן פאר אירע קינדער, האט דער הייליגער תנא געזאגט: "די צדקה קאסע איז ליידיג, נישטא יעצט קיין געלט צו געבן", האט זי געוויינט און געזאגט: "אויב דו וועסט מיר נישט געבן עסן וועל איך שטארבן אינאיינעם מיט מיינע זיבן זין", האט ער גענומען פון זיין אייגענע געלט און איר געגעבן צו עסן.

די גמרא דערציילט, עס איז אריבער א שטיק צייט און דער תנא בנימין הצדיק איז קראנק געווארן, עס האט אויסגעזען ווי ער גייט שוין שטארבן, האבן די מלאכים אין הימל געזאגט פארן אייבערשטן: רבונו של עולם, דו האסט געזאגט ווער עס געבט לעבן פאר א צווייטן, איז אזוי ווי ער מאכט לעבעדיג די גאנצע וועלט, דער הייליגער צדיק בנימין וואס האט געגעבן לעבן פאר א מאמע מיט זיבן קינדער זאל אזוי יונג שטארבן? "מִיַּד קָרְעוּ לוֹ גְּזַר דִּינוֹ", האט דער אייבערשטער צעריסן זיין גזר דין און ער איז געבליבן לעבן. די גמרא פירט אויס: "הוֹסִיפוּ לוֹ עֶשְׂרִים וּשְׁתַּיִם שָׁנָה עַל שְׁנוֹתָיו", מען האט אים צוגעגעבן נאך צוויי און צוואנציג יאר צום לעבן.

דער אייבערשטער זאל דיר העלפן זאלסט מצליח זיין אין אלע דיינע וועגן.

בעזרת ה' יתברך - יום ה' פרשת צו, י"ח אדר ב', שנת תשפ"ד לפרט קטן

לכבוד מיין טייערער ... נרו יאיר

שטארק זיך מיט די הייליגע בריוו עצתו אמונה, אזויפיל מענטשן זענען זיך מחי' מיט די בריוו, עס ווייזט זיי א וועג ווי צו לעבן; די וועג פון צדיקים, די וועג פון די תורה - מיט די זיסקייט פון רבי'ן.

הלואי וואלסטו זיך מער אריינגעלייגט אין ארויסגעבן פאר קינדער ביכלעך פון אמונה, קינדער ביכלעך פון מעשיות, פארציילט אזוי ווי מוהרא"ש פלעגט אונז דערציילן. מען דארף ראטעווען דעם דור, מען דארף פארשפרייטן וואס מער אמונה פאר די יוגנט.

דא האסטו א מעשה וואס מוהרא"ש האט דערציילט, ווי ברסלב'ער חסידים פלעגן זיך מתבודד זיין אין די פעלדער ארום ירושלים, היינט איז שוין די אלע פעלדער א חלק פון ירושלים, אבער פאר יארן צוריק איז נאר געווען אלט-שטאט, און אינדרויסן ביי קבר שמעון הצדיק איז געווען אלעס וועלדער און פעלדער, און ברסלב'ער חסידים פלעגן גיין יעדע נאכט זיך מתבודד זיין.

דא האסטו א מעשה:

"ה-א-ל-ט!  ב-ל-י-י-ב-ט  א-ל-ע  ש-ט-י-י-ן! אויב גייט איר ווייטער וועל איך אייך אלע שיסן!" האט דער אראבער געשריגן.

דער אראבער זיצט אויפן קעמל מיט א גרויסע שווערד, ער זיצט ביים טויער פון אלט שטאט ירושלים, ער באוואכט די שטאט.

די געזעץ איז געווען מען טאר נישט ארויסגיין ביינאכט פון די מויער פון ירושלים, אבער די ברסלב'ער חסידים - זיי האבן זייער סדר היום; זיי שטייען אויף חצות, לויפן אין מקוה, גייען צום קבר פון שמעון הצדיק און נאכדעם זענען זיי זיך מתבודד אין די וועלדער ארום ירושלים.

דער פאליציאנט שרייט: "וואו איז ענקערע שריפטן? ענקערע פאספארטן? מען טאר נישט זיין ביינאכט אין דרויסן פון די מויער!" די ברסלב'ער חסידים זאגן אים: "עס איז דא איין תכלית אויף דער וועלט, דינען דעם אייבערשטן, רעדן צו אים און בענקען צו אים", דער אראבער ווערט זייער אויפגערעגט און זאגט זיי: "אויב ענק וועלן מיר נישט ווייזן די שריפטן וועל איך ענק אלע נעמען אין תפיסה"; די ברסלב'ער חסידים זאגן אים נאכאמאל אויף אראביש: "עס איז נאר דא איין תכלית, דינען דעם אייבערשטן; טוט אייך אויס די פאליצייאישע קליידער און גייט זיך מתבודד זיין, רעדן צום אייבערשטן".

דער פאליציאנט רעדט צו זיי פון געזעץ, און זיי ענטפערן אים נאר פון אייבערשטן: "וואס מאכסטו זיך נאריש מיט די שווערד, מיט די פאליצייאישע קליידער? טו אלעס אויס און גיי אין וואלד זיך מתבודד זיין", ביז דער אראבער זאגט: "ענק זענען משוגעים, ענק קענען גיין"; אזוי זענען זיי באפרייט געווארן.

טייערע קינדער, מוהרא"ש האט דערציילט די מעשה און אויסגעפירט: "יעדע מאל מען האט צוטון מיט איינעם - זאל מען נאר רעדן פון אייבערשטן און אים זאגן די ווערטער פון תכלית, אז עס נאר דא איין תכלית אויף דער וועלט, דינען דעם אייבערשטן"; דאס איז אן עצה צו ווערן באפרייט פון אלע צרות, ווייל ווען מען רעדט פון אמונה - ווערט ליכטיג, און אלעס ווערט גוט.

בעט דעם מעלער זאל מאלן אן אראבער זיצט אויף א קעמל מיט א שווערד אין די האנט מיט א פנים פון כעס, און פון דער זייט קומען דריי אידן פרייליך, אויך זאל מען זען די מויער פון ירושלים.

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

בעזרת ה' יתברך - יום א' פרשת קרח, כ"ד סיון, שנת תשפ"ד לפרט קטן

טייערער ... נרו יאיר

שטארק זיך מיט עצתו אמונה; וואלסטו געוויסט וויפיל מענטשן לעבן אויף די קונטרסים - וואלסטו געטאנצן און געווען פרייליך אז דו האסט א חלק אין מחי' זיין אזויפיל מענטשן.

איך וויל דיר בעטן זאלסט צוריק אנהויבן מיט די עצתו אמונה פאר קינדער, ווייל אז מען לייגט אריין אין קינדער אמונה - וועט זיי דאס בלייבן פאר זייער גאנץ לעבן.

איך וויל אונזערע מלמדים, אונזערע טיטשערס - זאלן לערנען די מעשיות, דערציילן די מעשיות פאר די קינדער. זיי זאלן יעדע וואך נעמען א צווייטע מעשה פון די קינדער עצתו אמונה, דאס קאלערן מיט די קינדער און דאס זינגען מיט די קינדער, דאס אריינבראקן אין זייערע הערצער; וועלן די קינדער אויסוואקסן מיט א שטארקע אמונה.

די וואך זאלסטו לייגן די מעשה פון הייליגן צדיק, דער ריי"ץ פון ליובאוויטש זכותו יגן עלינו, ווי ער האט זיך נישט דערשראקן אין תפיסה ביי די רוסן ווען זיי האבן אים געסטראשעט מיט א ביקס. בעט דעם מעלער זאל מאלן א בילד פון דער ריי"ץ, ווי מען צילט א ביקס און ער ווייזט מיטן האנט צום הימל.

די מעשה:

די פאליציי קומען אריין און שרייען הויך: "הויב אן רעדן, און אז דו ווילסט נישט רעדן - האבן מיר א וועג דיך צו מאכן רעדן!" דער צדיק דערשרעקט זיך נישט, ער ווייסט דער אייבערשטער איז דא מיט אים און ער היט אים.

די רוסן ימח שמם, די קאמוניסטן, האבן געוואלט אויסרייסן די תורה, זיי האבן פארמאכט אלע ישיבות, אלע חדרים און זיי האבן איינגעשפארט אין תפיסה דעם הייליגן צדיק דער ריי"ץ זכותו יגן עלינו (ריי"ץ איז די ראשי תיבות פון זיין נאמען ר'בי י'וסף י'צחק). מען האט אים געהאלטן אין תפיסה, אים געשלאגן און געפייניגט, אבער דער צדיק מאכט זיך נישט וויסנדיג, מען קען אים נישט צעברעכן, ער ווייסט דער אייבערשטער איז מיט אים.

עס קומען אריין די פאליציי און זאגן פארן צדיק: "מיר האבן א טוי וואס האט שוין געמאכט אסאך מענטשן רעדן"; זיי הייבן אן לאכן, איינער ציט ארויס א ריזיגן ביקס און לייגט עס צו צום שטערן פון צדיק און זאגט אים: "אדער געבסטו זיך אונטער, אז נישט - שיס איך דיר צום טויט".

דער צדיק ווערט נישט דערשראקן, אים קען מען נישט דערשרעקן; ער לעבט מיט א שטארקע אמונה. ער זאגט פאר די רוצחים: "דער ביקס קען דערשרעקן נאר איינעם וואס גלייבט אין איין וועלט און האט אסאך גאטן, אבער דער איד וואס גלייבט אין צוויי וועלטן, און ווייסט און גלייבט עס איזי דא נאר איין גאט - אים קען מען נישט דערשרעקן".

דער צדיק איז ארויס פון תפיסה און ווייטער אויפגעשטעלט שטילערהייט ישיבות און חדרים אונטער די ריקן פון די רוסן, די קאמוניסטישע רוצחים, זיין גאנץ לעבן.

טייערע קינדער וואס לערנען מיר זיך פון די מעשה? דאס גרויסקייט פון צדיקים און דאס גרויסקייט פון אמונה; דער וואס האט אמונה קען מען נישט דערשרעקן, ער לעבט און ווייסט אז דער אייבערשטער היט אים און ער בלייבט געטריי דעם אייבערשטן זיין גאנץ לעבן.

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

בעזרת ה' יתברך - יום ה' פרשת בהעלותך, י"ד סיון, שנת תשפ"ד לפרט קטן

לכבוד ... נרו יאיר

איך האב ערהאלטן דיין בריוו.

עס טוט מיר זייער וויי אז אפאר קינדער ביי דיר אין תלמוד תורה האבן זיך גענומען אויף דיינע ביינער, מען טשעפעט דיך אז דו ביסט א ברסלב'ער און דו געהערסט צו היכל הקודש. מיינע קינדער טשעפעט מען אויך, נישט אין חדר; זיי לערנען אין אונזער חדר, אבער די שכנים טשעפען זיי, ווען זיי קומען אהיים פון גאס וואו די קינדער שפילן זיך, און זיי זאגן מען האט זיי געטשעפעט, זאג איך זיי שטענדיג אז עס האט א מעלה צו ווערן געטשעפעט, ווייל די קינדער וואס מען האט זיי נאך קיינמאל נישט וויי געטון, זיי ווייסן נישט ווי אזוי עס שפירט די ווייטאג ווען מען טשעפעט, ווען מען ווערט פארשעמט, אבער ענק וואס מען טשעפעט ענק, מען שפעט פון ענקער טאטע, עס טוט אייך גוט וויי און עס מאכט ענק וויינען - ענק וועלן קיינמאל נישט וויי טון א צווייטן קינד, א צווייטן מענטש.

... טייערער, הער א מעשה וואס איך האב זוכה געווען צו הערן פון מוהרא"ש, א מעשה פון הייליגן בעל שם טוב. אין שטאט פרימישלאן האט געוואוינט א צדיק מיטן נאמען רבי מענדעלע פרימישלאנער זכותו יגן עלינו, ער איז געווען א תלמיד פון הייליגן בעל שם טוב זכותו יגן עלינו. דארט אין שטאט האט אויך געוואוינט א שניידער וואס פלעגט אים זייער אסאך מצער זיין און פארשעמען יעדן טאג אן אויפהער, אבער רבי מענדעלע האט מקבל געווען די בזיונות באהבה, ער האט דאס אנגענומען פאר כפרת עוונות.

איינמאל איז דער בעל שם טוב אנגעקומען קיין פרימישלאן, זיין תלמיד רבי מענדעלע האט צוגעשטעלט א שיינע סעודה לכבוד דעם בעל שם טוב, איידער די סעודה האט זיך אנגעהויבן האט רבי מענדעלע געבעטן פונעם שניידער: "יעצט איינמאל בעט איך דיר זאלסט מיך נישט פארשעמען פאר מיין רבי'ן, און אויב דו וועסט מיר דאס נישט צוליב טון, וועל איך מוזן צושפארן די טיר, און דיך נישט אריינלאזן".

דער שניידער האט זיך ארומגעדרייט און געזוכט א וועג אריין, ביז ער האט געטראפן איין קליין פענסטערל וואס איז געבליבן אפן, און ער האט אנגעהויבן אריינצושרייען מיט קולות אויף רבי מענדעלע, אלע מיני בזיונות, און רבי מענדעלע איז געווארן זייער פארשעמט דערפון.

דער בעל שם טוב האט געפרעגט וואס איז די געשרייען וואס מען שרייט, האט רבי מענדעלע דערציילט: "דאס איז דער שניידער פון שטאט, וואס פארשעמט מיך יעדן טאג. איך בין עס אייביג מקבל באהבה, אבער היינט האב איך אים געבעטן ער זאל מיך נישט פארשעמען פאר מיין רבי'ן, אבער ער האט דוקא יא געוואלט מיך פארשעמען".

האט דער בעל שם טוב געזאגט: "הלוואי וואלט איך געהאט אזא מענטש וואס זאל מיך פארשעמען יעדן טאג, אזוי ווי דו האסט זוכה געווען"; ווייל די גרויסקייט פון איינעם וואס ליידט בזיונות - קען מען גארנישט אפשאצן, דאס ברענגט דעם מענטש זאל ווערן זייער נאנט צום אייבערשטן און דאס לייטערט אים אויס פון אלע שלעכטס.

טייערער ..., דו זאלסט קיינמאל נישט קיינעם וויי טון, אלץ זאלסטו זיין פון די נרדפים, פון די וואס מען טשעפעט און נישט פון די רודפים, פון די וואס טשעפען אנדערע. אזוי ווי חכמינו זכרונם לברכה זאגן (בבא קמא צג.): "אין לך נרדף בעופות כמו תורים ובני יונה, לפיכך הכשירם הכתוב לקרבן". פארוואס האט דער אייבערשטער געזאגט מען זאל אים ברענגען טויבעלעך פאר א קרבן? ווייל זיי זענען די איינציגסטע פייגלעך וואס מען טשעפעט זיי, דעריבער זענען זיי כשר פארן אייבערשטן, נאך זאגן זיי (ויקרא רבה כז, ה) אויפן פסוק (קהלת ג, טו): "וְהָאֱלֹהִים יְבַקֵּשׁ אֶת נִרְדָּף", דער אייבערשטער זוכט אויף די וואס מען טשעפעט, "אפילו צדיק רודף רשע", אפילו א צדיק טשעפעט א רשע וועט דער אייבערשטער זיך אננעמען פארן רשע.

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

בעזרת ה' יתברך - יום ב' פרשת פקודי, ב' דראש חודש אדר ב', שנת תשפ"ד לפרט קטן

לכבוד מיין טייערער ליבער ... נרו יאיר

עס איז א גרויסע זכות צו העלפן מיט די מעשה ביכלעך פאר קינדער, עס איז דא היינט צוגעשטעלט אזויפיל צו ליינען פאר קינדער, אבער עס פעלט די מעשיות פון רבי'ן, די מעשיות וואס ברענגט אריין אמונה און יראת שמים אויף די פשוט'ע אופן, מעשיות געשריבן אויף לעובדא ולמעשה; האסט א גרויסע זכות, עס זאל דיר ביישטיין פאר דיר און פאר דיינע קינדער.

דא האסטו א מעשה פאר פורים פאר די קינדער עצתו אמונה:

'עס איז פורים אויף די וועלט, לאמיר פרייליך מאכן דעם עולם, איך וועל נעמען מיין גרויסע פורים הוט און ארום לייגן ליכט אויף דעם, אזוי וועל איך אריינקומען אין שול, און אלע וועלן לאכן, עס וועט ווערן פרייליך'.

געזאגט און געטון, רבי נחמן פון טולטשין זכר צדיק לברכה האט גענומען זיין גרויסע הוט, זיין ספעציעלע פורים הוט, ער האט ארויפגעקלעבט ליכט און געגאנגען אין שול, פרייליך מאכן דעם עולם.

ער קומט נאנט צום שול טרעפט ער דעם הייליגן רבי נתן, דער גרויסער תלמיד פון הייליגן רבי'ן, און רבי נתן פרעגט אים: "וואס איז מיט דיר נחמן? וואס איז די גרויסע הוט מיט די ליכט?" זאגט רבי נחמן: "איך וויל פרייליך מאכן אנשי שלומינו, עס איז פורים", זאגט רבי נתן: "מען גייט באלד זאגן 'עננו, כי בצרה גדולה אנחנו, העלף אונז אייבערשטער ווייל מיר זענען אין א גרויסע צרה', יעצט איז נישט קיין צייט פאר די זאכן, ווארט אויף פורים, דעמאלט וועסטו מאכן פרייליך".

טייערע קינדער, די מעשה לערנט אונז אז אפילו מען פארשטעלט זיך און מען מאכט פרייליכע זאכן, אבער ווען עס קומט צו דאווענען, ווען עס קומט צו לערנען - דארף מען אוועק לייגן די פרייליכע זאכן, ביים דאווענען דארף מען זיך אויפפירן מיט דרך ארץ און הכנעה.

בעט דעם מעלער זאל מאלן א מענטש מיט א ברייטע הוט, ארויפגעקלעבט ליכט, און פון דער זייט זאל מען זען געמאלן רבי נתן מיטן קאסקעט, ווי ער בעט דעם אייבערשטן.

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

בעזרת ה' יתברך - יום ג' פרשת ויקרא, ט' אדר ב', שנת תשפ"ד לפרט קטן

לכבוד ... נרו יאיר

אז דו וועסט זיך דערהאלטן - וועסטו זען ניסים; אלעס ווענדט זיך אין דיר, אויב דו וועסט זיך דערהאלטן. קענסט אודאי די מעשה וואס דער רבי האט דערציילט מיטן סוחר וואס האט זיך מפרנס געווען פון פארקויפן ערד צו מאכן דערפון ליים, און אמאל ביים גראבן האט ער געטראפן א טייערע שטיין, מען האט אים געזאגט אז עס איז נישטא אין די גאנצע מדינה איינער וואס זאל האבן דאס געלט צו קענען באצאלן פאר אזא טייערע דיימאנט שטיין, נאר אין לאנדאן אינעם עיר המלוכה - וועט מען קענען אפקויפן פון אים דער שטיין.

ער איז געפארן צום ים, ווען ער איז אנגעקומען צום פּארט האט ער געוויזן דעם דיימאנט שטיין פארן שיפס קאפיטאן, ער האט אים איינגערעדט אז ער האנדלט מיטן קעניג, דער שיפס קאפיטאן האט געהייסן מען זאל אים מכבד זיין מיט גרויס כבוד. דער איד פלעגט זיך שפילן מיטן דיימאנט, איינמאל האט ער איינגעדרימלט ביים עסן, דער משרת רוימט אפ דעם טיש מיטן דיימאנט אינאיינעם, און ווארפט אלעס אריין אין וואסער. דער איד וועקט זיך אויף און זעט אז ער האט אלעס פארלוירן... ער איז געווארן זייער צעבראכן, ער איז שיעור נישט אראפ פון זינען, ער האט געטראכט צו זיך: 'יעצט ווען דער שיפס קאפיטאן וועט זיך דערוויסן אז איך האב גארנישט, וועט ער מיך אריינווארפן אין וואסער, וואס קען איך דא טון?' האט ער אפגעמאכט ביי זיך אז ער וועט זיך מאכן פרייליך, ער וועט זיך מאכן כאילו ער איז רייך, און ער האט נאכאלץ ביי זיך דעם דיימאנט שטיין.

דער שיפס קאפיטאן פלעגט אלץ אריינקומען צו אים אין צימער שמועסן מיט אים, און דער איד האט זיך ווייטער געמאכט פרייליך פונקט אזוי ווי פריער; איין טאג זאגט אים דער שיפס קאפיטאן: "איך זע אז דו ביסט א קלוגער מענטש, וויל איך דיך פארטרויען מיט א גרויסן סוד, איך האב דא אינעם שיף אסאך סחורה וואס איך קען נישט אריינברענגען אין לאנדאן, ווייל מען איז מיר חושד אז איך גנב'ע דאס, איך וועל עס איבערשרייבן אויף דיין נאמען און מיר וועלן זיך שפעטער פאררעכענען". אזוי האבן זיי געטון; נאכן אנקומען קיין לאנדאן האט דער שיפס קאפיטאן געכאפט א הארץ אטאקע, און דער איד איז געבליבן מיט אלע פארמעגנס וואס ער האט אים איבערגעשריבן און ער איז געווארן א גרויסער עושר.

דער רבי האט אויסגעפירט די מעשה מיט די ווערטער: "די דיימאנט שטיין איז נישט געווען דעם איד'ס, והא ראי' ער האט דאס פארלוירן; די סחורה פונעם שיף האט געהערט פארן איד והא ראי' ער האט דאס באקומען; און ווי אזוי איז ער געווארן אזוי רייך? נאר ווייל ער האט זיך דערהאלטן".

ביי דיר וועט מען אויספירן אנדערש, מען וועט זאגן מיט דיין מעשה, דאס האסטו פארלוירן ווייל עס איז נישט געווען דיינ'ס, און די ניסים האסטו באקומען אז דו וועסט זיך דערהאלטן.

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

בעזרת ה' יתברך - יום א' פרשת שמיני, כ"א אדר ב', שנת תשפ"ד לפרט קטן

לכבוד ... נרו יאיר

היינט איז דער יארצייט פון הייליגן רבי אלימלך מליזענסק זכותו יגן עלינו. מוהרא"ש דערציילט, דער הייליגער רבי ר' זושא האט געפרעגט זיין ברודער - דער הייליגער רבי ר' אלימלך זכותו יגן עלינו: "ווי אזוי האסטו זוכה געווען מען זאל זען ביי דיר אזעלכע גרויסע מופתים; מענטשן קומען פון איבעראל נעמען ברכות, דו וואונטשט זיי אן ברכות פאר שידוכים, פרנסה, געזונט און פאר קינדער, ווי אזוי מאכסטו דאס?" האט דער הייליגער רבי ר' אלימלך זכותו יגן עלינו אים געענטפערט: "איך האב אריינגעברענט צווישן מיינע תלמידים א שטארקע ליבשאפט איינער צום צווייטן, זיי האבן זיך זייער ליב, און דורך דעם פאסירן די גרויסע מופתים".

דאס דארפן מיר זיך פארנעמען אין אזא הייליגע טאג; זיך ליב האבן, לעבן איינער מיטן צווייטן בשלום. מוהרא"ש שטייט און בעט זיך ביי אונז מיר זאלן לעבן בשלום, נישט מיט מחלוקות. מוהרא"ש זאגט: "אלע עבודות וואס מען דינט דעם אייבערשטן, אויב האט מען פיינט א צווייטן איד - לאכט מען אין הימל פון דעם איד"; דאס דארפן מיר זיך פארנעמען אין אזא הייליגע טאג, זיין בשלום, זיך ליב האבן איינער מיטן צווייטן.

ביי התבודדות זאלסטו בעטן אויף דעם: "הייליגער באשעפער, איך האב מיט יעדן איינעם חשבונות, איך בין פול מיט שלעכטע מידות, מיט פיינטשאפט און מיט קנאה, הצילנו, הושיענו, העלף מיר".

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

בעזרת ה' יתברך

ערב שבת קודש פרשת שמיני, שבת החודש, מברכים ניסן, כ"ו אדר ב', שנת תשפ"ד לפרט קטן

לכבוד מיינע טייערע חברים פון ארץ ישראל, ה' עליהם יחיו

די וואך איז שבת החודש, שבת מברכים ניסן, מען גייט אריין אין די חודש הגאולה; יעדער איד קען זוכה זיין צו ווערן אויסגעלייזט פון זיינע פריוואטע גלות'ן וואס ער ליידט.

מען זאגט אין די יוצרות 'החודש אשר ישועות בו מקיפות', טייטשט מוהרא"ש, מען קען זיך אויסבארגן ישועות; וואס פאר א ישועות איז דאס בעסטע זיך אויס צו בארגן? שמחה, מען קען שוין זיין פרייליך מיטן חשבון אז באלד קומט גוטע טעג און דעמאלט וועט מען דאך זיין פרייליך, בארגט מען אויס שמחה פון שפעטער... אזוי ווי מוהרא"ש האט דערציילט, עס איז געווען א ברסלב'ער חסיד מיטן נאמען רבי אהרן קיבליטשער זכרונו לברכה, ער איז געווען זייער א פרייליכער איד און איז שטענדיג ארומגעגאנגען מיט א שמייכל אפילו ער איז געווען אן עני ואביון, אזוי ווייט אז עס איז ממש נישט געווען וואס אריין צו נעמען אין מויל ביי אים אין שטוב. זיין ווייב פלעגט אים כסדר פרעגן: "אהרן, פארוואס ביסטו פרייליך, מיר האבן דאך גארנישט?!" פלעגט ער איר שטענדיג ענטפערן: "דו גלייבסט דאך אז עס וועט נאך זיין גוט אמאל, נו, איך בארג אויס שמחה פון דעמאלט אויף יעצט; יעצט האבן מיר טאקע גארנישט, אבער עס וועט נאך גוט זיין, און דעמאלט וועלן מיר האבן מיט וואס זיך צו פרייען, דערפאר בארג איך שוין אויס אביסל פון די שמחה פון דעמאלט, אויף צו זיין יעצט פרייליך".

מיינע טייערע ברידער פון ארץ ישראל תלמידי היכל הקודש, זייט מיר מוחל אז איך בין נישט געווען דעם ווינטער אין ארץ ישראל. איך האב געהאט אין פלאן צו זיין, איך האב אבער נישט געהאט במשך דעם ווינטער מיין פאספארט, נאר יעצט האב איך דאס באקומען, און יעצט איז שווער איבער צו לאזן די שטוב צוליב די הכנות פון פסח, זייט נישט ברוגז, איך האף מיטן אייבערשטנ'ס הילף צו זיין אין ארץ ישראל בערך צוויי וואכן נאך פסח און זיך קענען אינאיינעם מחזק זיין; בעיקר וויל איך זיין מיט די תלמידי הישיבה, די טייערע בחורים, און אויך מיט די קינדער; ווייל דאס איז ביי מיר דאס וויכטיגסטע.

יעצט איז מען זייער פארנומען מיט הכנות פאר פסח, וויל איך ענק בעטן ענק זאלן אריינברענגען דעם יום טוב פסח מיט שמחה, אויף דעם זאל מען זיך פארלייגן מער פון אלעם. דער רבי זאגט (שיחות הר"ן, סימן רלה) הלוואי זאלן מיר זוכה זיין צו מקיים זיין אלעס וואס דער אייבערשטער זאגט אין די תורה בפשיטות, ווייל דער עיקר אידישקייט איז תמימות ופשיטות, מען זאל זיך פרייען מיט די תורה ומצוות און נישט זוכן די חומרות, און אפילו לגבי חומרות אום פסח - האט דער רבי נישט געהאלטן אז מען זאל מקפיד זיין מיט חומרות וואס ברענגט מרה שחורה; דער רבי האט דערציילט, ווען ער איז געווען יונג און ער האט נאכנישט געוואוסט דאס שעדליכקייט פון חומרות וכו' איז ער אויך אריינגעפאלן אין דעם. ווען עס איז געקומען דער יום טוב פסח האט ער נישט געוואוסט וואס צו טון, יעדעס מאל איז אים אריינגעקומען נאך און נאך חומרות, ביז איין מאל האט ער געטראכט צו זיך: 'וואס טוט מען צו האבן ריינע וואסער אויף פסח, ווי אזוי קען איך אכטונג געבן צו האבן ריינע וואסער אויף פסח אן קיין חשש חמץ?' דעמאלט איז געווען די סדר אז מען פלעגט אנשעפן וואסער פאר גאנץ פסח, אבער דער רבי האט געטראכט אז דאס איז נישט אזוי אויסגעהאלטן ווייל מען קען נישט אפהיטן די וואסער פאר דעם גאנצן יום טוב אז עס זאל נישט צוקומען צו דעם קיין משהו חמץ, ביז דער רבי האט געטראכט אז דאס בעסטע וואסער וואלט ווען געווען "קוואל וואסער", ווייל א קוואל האלט דאך אין איין קוועלן פרישע וואסער כסדר אן קיין שום חשש חמץ. אבער דארט וואו דער רבי האט געוואוינט איז נישט געווען קיין קוואל וואסער, האט ער געטראכט אוועק צו פארן מיט די משפחה אויף יום טוב צו א פלאץ וואו עס איז דא א קוואל, אזוי שטארק זענען געווען זיינע חומרות אויף פסח; האט דער רבי אויסגעפירט: "אבער ברוך השם אז היינט דארף איך נישט קיין חומרות, היינט ווייס איך אז דער אייבערשטער האט געגעבן די תורה פאר מענטשן און נישט פאר מלאכים, היינט פריי איך זיך מיט די מצוות אליינס".

איך בעט ענק נאכאמאל, געבט אכטונג אין די ערב יום טוב טעג צו געבן גוטע ווערטער אין שטוב. די פרויען ארבעטן שווער ארויסצוטראגן די חמץ און אריינברענגען דעם פסח, זיי לייגן אריין אזויפיל כוחות אין די מצוה, דארף מען זיי מחזק זיין, און חס ושלום נישט וויי טון. חכמינו זכרונם לברכה זאגן (בבא מציעא נט.): "לְעוֹלָם יְהֵא אָדָם זָהִיר בְּאוֹנָאַת אִשְׁתּוֹ", מען דארף אכטונג געבן נישט וויי טון די ווייב, "שֶׁדִּמְעָתָהּ מְצוּיָה", ווייל די נאטור ביי פרויען איז אז זיי זענען זייער געפיליש, זיי וויינען שנעלער; זאלט איר אכטונג געבן נישט וויי צו טון די ווייב.

מיינע ליבע ברידער, מען מוז רעדן מיט דרך ארץ, מען מוז רעדן ווייך און איידל, מען טאר נישט שרייען און שאפן; אז מען שרייט אויף די ווייב איז מען א שגץ; זייט נישט בייז וואס איך זאג אייך, מען קען גיין מיט א ירושלימ'ער קאפטן און א ווייסע קאפעלע; אז מען טשעפעט די ווייב - איז מען א באנדיט, אז מען טשעפעט די ווייב - קען מען נישט זיין אין היכל הקודש, מען מוז זיך פירן מיט דרך ארץ און יראת שמים.

גייט הפצה, יעצט בין הזמנים איז א גרויס רחמנות אויף בחורים און אינגעלייט, מען דארף גיין פארשפרייטן דעם רבינ'ס ספרים, די קונטרסים פון מוהרא"ש.

א פרייליכן שבת!

בעזרת ה' יתברך - יום ד' פרשת ויקהל, כ"ו אדר א', שנת תשפ"ד לפרט קטן

לכבוד ... נרו יאיר

איך וויל דיך דאנקען פארן מנדב זיין די בילדער פאר די קינדער עצתו אמונה, יעדע בילד מאלט מען אויף דריי וועגן און די פרייז איז צוויי הונדערט און פופציג דאלער; איין בילד איז שווארץ אויף ווייס פאר די וועכנטליכע עצתו אמונה, די זעלבע בילד מאלט מען אויך מיט קאליר פאר די מעשה'לעך און פאר די שטעטל בלעטל, די דריטע בילד איז נאר די אינדרויסן, מען זאל דאס קענען קאלירן, מאכן א קאלירונג בוך.

דא האסטו נאך א מעשה פאר די קומענדיגע וואך:

דער צדיק רבי יוסף חיים זאננענפעלד זכר צדיק לברכה, דער רב אין ירושלים גייט אין גאס, ער ברומט זיך אונטער שטילערהייט א תנועה'לע, ער בענקט זיך צום אייבערשטן, אזוי טוען אלע צדיקים, וואו זיי גייען און וואו זיי שטייען - ברומט זייער הארץ צום אייבערשטן, זיי בענקען אזוי שטארק צו ווערן נענטער און נענטער צום אייבערשטן.

פלוצלונג קומט א יונגער אראבער און ווארפט אויפן צדיק א שאלאכטס פון א באנאנע, דער צדיק פארלירט זיך נישט, דער צדיק ווערט נישט דערשראקן פון אראבער, דער צדיק ווייסט אז דער אייבערשטער איז מיט אים, דער אייבערשטער היט אים.

"כ-א-ט א-ל כ-א-ר-א-פ!" קינדער ענק ווייסן וואס דאס מיינט? אין אראביש זאגט מען א שיינעם דאנק, כאט על כאראפ; דער צדיק זאגט פארן אראבער 'איך דאנק דיך פארן ווארפן אויף מיר די שאלאכטס'.

דער אראבער ווערט צעמישט, ער גייט צו צום צדיק און פרעגט אים: "פארוואס זאגסטו מיר יישר כח, איך האב דיר דאך געווארפן א באנאנע שאלאכטס?" זאג דער צדיק: "א דאנק אז דו האסט מיר נישט געווארפן א שטיין".

קינדער די מעשה לערנט אונז, ווען עס גייט עפעס נישט גוט - זאל מען אויפזוכן דאס גוטס, דער צדיק וואלט ווען געקענט וויינען אז מען האט אים שלעכטס געטון, ניין, דער צדיק וויינט נישט, דער צדיק לאכט, דער צדיק זאגט "שכוח", דער צדיק לויבט דעם אייבערשטן אז עס וואלט ווען געקענט זיין ערגער.

אז מיר וועלן פאלגן די צדיקים, זייערע עצות - וועלן מיר אויך זוכה זיין צו זיין א צדיק.

בעט דעם מעלער ער זאל מאלן א בילד פון דעם צדיק רבי יוסף חיים זאננענפעלד, דער רב אין ירושלים, ווי ער גייט אין גאס מיט די הוט אין די האנט (אזוי ווי די באקאנטע בילד וואס איז דא פון אים), און ווי אן אראבער מיט די פינקע טיכל מיט די בענדל אויפן קאפ שטייט אין דער זייט, און ווי עס איז דא אויפן צדיק'ס קאפ א באנאנא שאלאכטס.

שכוח פארן העלפן די מכון עצתו אמונה ארויס צו געבן מעשה ביכלעך פאר קינדער, מעשיות פון אמונה, מעשיות פון יראת שמים בנוסח היכל הקודש.

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

בעזרת ה' יתברך

ערב שבת קודש פרשת צו, שבת פרה, י"ט אדר ב', שנת תשפ"ד לפרט קטן

לכבוד מיינע טייערע חברים פון ארץ ישראל, ה' עליהם יחיו

די וואך שבת רייניגן מיר זיך, אלס א הכנה אויפן יום טוב פסח; ווי אזוי רייניגט מען זיך פון טומאת מת? דורך דעם כהן, דורכ'ן צדיק; אז מען פאלגט די עצות פונעם כהן, פון צדיק - ווערט מען ריין פון טומאת מת.

דער רבי זאגט (לקוטי מוהר"ן חלק א', סימן רמב) אז טומאת מת איז שלעכטע מחשבות, מחשבות פון ניאוף רחמנא לצלן; און נאר דער כהן קען רייניגן פון דעם.

טייערע חברים, טייערע ברידער, געדענקט וואס מוהרא"ש האט אונז געלערנט, וואס איז חסידות ברסלב, וואס איז היכל הקודש; נאר אז מען לערנט דעם רבינ'ס ספרים קען מען זיך פאררופן פון רבינ'ס לייט, אז מען לערנט נישט דעם רבינ'ס ספרים - האט מען גארנישט מיטן רבי'ן.

מוהרא"ש דערציילט, אמאל איז רבי נחמן טולטשינער זכר צדיק לברכה געפארן מיט איינעם יוסל פאראנטשיק; אזוי שמועסנדיג האט ער דערציילט פאר רבי נחמן טולטשינער אז ער האט גוט געקענט דעם רבי'ן, ער איז געווען נאנט צום רבי'ן, און רבי נחמן טולטשינער האט דערציילט פאר רבי נתן אז ער האט געטראפן א איד יוסל פאראנטשיק וואס האט געקענט דעם רבי'ן, און ער אזי אים מקנא, האט רבי נתן געלאכט און געזאגט: "יוסל פאראנטשיק האט געקענט דעם רבי'ן? יוסל פאראנטשיק האט 'געזען' דעם רבי'ן, דו 'קענסט' דעם רבי'ן, דו ביסט נאנט צום רבי'ן, דו לערנסט די ספרים פון רבי'ן - איז דער רבי מיט דיר.

ביי פרישע מקורבים קען זיין מען זאל זיך טועה זיין, מען זאל זיך אנכאפן אין נישט וויכטיגע זאכן, מען איז משנה פון די זאכן וואס מען האט געזען ביי די עלטערן, מען כאפט זיך אן אויף נישטיגע זאכן; זאלט איר וויסן און געדענקען אז ברסלב'ע חסידות איז נישט צו פארמינערן פון שיינע מנהגים און די וועג ווי מען האט געזען ביי עלטערן, ברסלב'ע חסידות איז נאר אריינבלאזן חיות צו לעבן מיטן אייבערשטן, לעבן מיט תכלית, און נאר אז מען לערנט די ספרים - האט מען שייכות מיטן רבי'ן. אזוי ווי דער רבי זאגט (לקוטי מוהר"ן חלק א', סימן קצב): "פָּנָיו שִׂכְלוֹ וְנִשְׁמָתוֹ נִמְצָאִים בְּתוֹךְ סִפְרוֹ", די פנים, שכל און נשמה פונעם צדיק - געפינט זיך אין זיינע ספרים; קומט אויס אז איינער וואס לערנט די ספרים פונעם הייליגן רבי'ן, - דער קען דעם רבי'ן און ער איז א ברסלב'ער חסיד, אבער אז מען לערנט נישט די ספרים - האט מען נישט קיין שייכות מיטן רבי'ן.

טייערע ברידער, שטארקט אייך מיטן לערנען ענקערע שיעורים בכל התורה כולה אויפן סדר דרך הלימוד (המבואר בשיחות הר"ן, סימן עו), דער רבי שרייבט פאר זיין איידעם (מכתבי רבינו ז"ל, בריש ספר עלים לתרופה): "בַּקָּשָׁתִי מֵאֲהוּבִי חֲתָנִי, שֶׁתִּלְמוֹד בְּכָל יוֹם שִׁיעוּר גְמָרָא וּפוֹסֵק, שֶׁלֹא תַּעֲשֶׂה חַס וְשָׁלוֹם מִטָּפֵל עִיקָר, רַק אֶת הָאֱלֹקִים יְרֵא וְכוּ', כִּי זֶה כָּל הָאָדָם", מיין ליבער איידעם, איך בעט דיר זייער, זאלסט לערנען יעדן טאג גמרא און שלחן ערוך, זאלסט חס ושלום נישט מאכן פונעם טפל אן עיקר און פון עיקר א טפל; זעט מען וואס דער רבי האט געוואלט און וואס עס איז געווען ביים רבי'ן אן עיקר - נאר תורה, תפילה ויראת שמים.

געבט אכטונג אין די פארנומענע ערב יום טוב טעג צו העלפן די ווייב ארויסטראגן די חמץ און אריינברענגען דעם פסח, פירט אייך אויף ערליך. אז מען שרייט אויף די ווייב - איז מען א שגץ; אפילו מען גייט מיט א ירושלימ'ער קאפטן, איז מען א שגץ מיט א קאפטן; אז מען טשעפעט די ווייב - קען מען נישט זיין אין היכל הקודש, מען מוז זיך פירן מיט דרך ארץ און יראת שמים. רעדן מיט גרויס דרך ארץ, מען מוז רעדן שיין, מען קען נישט שרייען און טשעפען.

איך דארף מקצר זיין.

א פרייליכן שבת.

בעזרת ה' יתברך - יום א' פרשת תרומה, שובבי"ם, ב' אדר א', שנת תשפ"ד לפרט קטן

לכבוד ... נרו יאיר

א שאד מען געבט נישט ארויס מעשה ביכלעך פאר קינדער מיט מעשיות פון עצתו אמונה, א שאד יעדן טאג וואס גייט אריבער; ווייל ווען קינדער הערן דיבורי אמונה מיט יראת שמים - איז דאס אסאך שטערקער ווי שפעטער.

דא האסטו א מעשה פאר די עצתו אמונה פאר קינדער, א מעשה וואס וועט זיי שטארקן צו האבן שיעורים אין רבינ'ס ספרים, ווי דאס ראטעוועט א מענטש בזה ובבא פון אלעס שלעכט.

בעט דעם מעלער מען זאל זען ווי א איד זיצט אין פארק מיט א פארמאכטע ליקוטי מוהר"ן אויפן שויס, און ווי גוים, יונגע שקצים - טאנצן ארום און מאכן אים משוגע, איין גוי מיט א שטעקן, איין גוי מיט א בעזעם ווי ער וויל אים שטופן און איין גוי שטייט פון הינטן פון דעם איד און ווייזט אינטערעסאנטע פאקסן.

משה איז זייער דערשראקן, ער ווייסט נישט וואס צו טון, א באנדע גוים, שקצים - האבן אים ארומגענומען און זיי טשעפען אים, ער בעט דעם אייבערשטן שטילערהייט: "הייליגער באשעפער, ווי אזוי קען איך פטור ווערן פון זיי? די גוים טשעפען מיר, זיי מאכן מיך משוגע וואס טו איך?"

עס איז געווען א איד אין ברסלב מיטן נאמען משה, מען האט אים גערופן 'משה ברסלבער', אמאל פארנדיג אויף א שיף האט ער זיך געטראפן מיט א באנדע גוים, ער האט נישט געקענט פטור ווערן פון זיי, אויפן שיף איז נישטא וואו צו אנטלויפן, די גוים האבן אים משוגע געמאכט, זיי האבן אים געטשעפעט, ער האט געזען אז ער קען נישט פטור ווערן פון זיי.

'איך האב אן עצה! איך גיי לערנען לקוטי מוהר"ן', ער הויבט אן לערנען די הייליגע ספר לקוטי מוהר"ן, און וואונדער איבער וואונדער, צוביסליך זענען אלע שקצים פון אים אנטלאפן.

ווען מען האט אים געפרעגט: "וואס האט דיר געמאכט טראכטן פון די עצה?" האט ר' משה געענטפערט: "איך האב געהערט פון רבי נתן, ווען מען לערנט לקוטי מוהר"ן איז דאס א סגולה אז אין קבר זאלן נישט קומען קיין ווערעם, האב איך גאטראכט אז דאס איז אויך אן עצה פטור צו ווערן פון אלע צרות אויף די וועלט, און איך האב זיך איבערצייגט אז עס העלפט".

טייערע קינדער, לאמיר זיך מאכן שיעורים אין די הייליגע ספרים פון רבי'ן, וועלן מיר זיין אפגעהיטן פון אלעם שלעכטס.

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

בעזרת ה' יתברך - יום ה' פרשת וארא, שובבי"ם, ראש חודש שבט, שנת תשפ"ד לפרט קטן

לכבוד ... נרו יאיר

שטארק זיך מיט דיין הייליגע ארבעט פון מחזק זיין טויזנטער און צענדליגער טויזנטער מידי שבוע בשבוע, דו האסט נישט קיין אנונג וואס די בריוו טוט מיט מענטשן, עס מוטיגט זיי און געבט זיי א וועג ווי צו אומגיין אין יעדע איינציגסטע פרט אין לעבן.

איך וויל דו זאלסט זיך יעצט אריינלייגן ארויס צו געבן פאר קינדער וואס מער ספרים, סיי מעשה ביכלעך און סיי געימס פון רבינ'ס עצות, ווייל וואס מער מען לייגט אריין אין די קינדער אמונה און קדושה - אלץ גרינגער איז די ארבעט שפעטער, מען מוז אלעס טון פאר אונזערע קינדער זיי זאלן אויפוואקסן מיט אמונה און קדושה.

דא האסטו א מעשה פאר די קינדער עצתו אמונה:

"אוי וויי! וואס טו איך? די הונט איז נאכאמאל אריינגעשפרינגען אין געשעפט, אוי וויי, ער טאנצט אויפן טיש! ער שפרינגט צום וואגשאל! ער דרייט איבער דעם געשעפט, ר-א-ט-ע-וו-ע-ט! ווער קען מיר העלפן?!"

דאס האט פאסירט מיט לאנגע יארן צוריק ווען מוהרא"ש איז געווען א אינגערמאן און געגאנגען הפצה פון טיר צו טיר פארשפרייטן די הייליגע ספרים פון רבי'ן, מוהרא"ש איז אויך געגאנגען אין געשעפטן, אמאל האט פאסירט, מוהרא"ש זעט ווי א הינט שפרינגט אין א געשעפט, די הונט שפרינגט אויפן וואגשאל, און דער בעל הבית שטייט פון דער זייט און וויינט, ער פרעגט מוהרא"ש: "וואס מיינט דאס? וואס קען דאס זיין?"

מוהרא"ש זאגט אים: "דערצייל מיר, פון ווען האסטו דעם געשעפט?" דער איד דערציילט: "דער געשעפט איז געווען מיין טאטע'ס געשעפט, נישט לאנג צוריק איז ער געשטארבן און איך האב איבערגענומען דעם געשעפט, און יעדע פאר טעג קומט די הונט".

מוהרא"ש געבט דעם איד צו פארשטיין: "אפשר האט מען אין דעם געשעפט גע'גנב'עט פון מענטשן? די וואג איז נישט ריכטיג, מען האט אפגעפאפט מענטשן, און די נשמה האט נישט קיין רו; איר דארפט באצאלן פאר אלע וואס מען האט דא בא'גנב'עט און ביז מען וועט נישט באצאלן - וועט די נשמה נישט האבן קיין מנוחה".

דער איד פרעגט: "ווי קען איך מתקן זיין? איך ווייס נישט וועם צו באצאלן, ווי איז מעגליך צו וויסן וועם מען האט בא'גנב'עט און וויפיל?"

מוהרא"ש זאגט אים: "אויב מען האט גע'גנב'עט און מען ווייסט נישט וועם צו באצאלן - זאגט די תורה - מען זאל מאכן צרכי רבים; זאלט איר העלפן דרוקן די ספרים פון הייליגן רבי'ן, וואס איז די גרעסטע צרכי רבים".

דער איד האט געגעבן געלט צו דרוקן די ספרים פון הייליגן רבי'ן און וואונדער האט פאסירט, דער הונט איז מער נישט צוריק געקומען.

וואס לערנען מיר פון די מעשה? ערשטנס דאס גרויסקייט פון די מפיצים, זיי גייען ארום אין הייזער און צו געשעפטן מזכה זיין אידישע קינדער מיט די עצות פון רבי'ן, אויך לערנען מיר דאס הארבקייט פון גנב'ענען; אויב מען גנב'עט - האט מען נישט קיין רו, דריטנס לערנען מיר פון די מעשה, אז העלפן דרוקן די ספרים פון רבי'ן - איז אלעס מתקן.

אלע קינדער זינגען אינאיינעם: "פלוצלונג א ברסלב'ער, א קליינע ספר, פינקט פאר מיר געברענגט צו מיין טיר, געטוישט מיין לעבן, עצות געגעבן..."

בעט דעם מעלער זאל מאלן א בילד ווי א הינט שפרינגט צום וואגשאל און ווי מוהרא"ש אלס אינגערמאן שטייט אין דער זייט מיט ספרים אין די האנט און ווי דער בעל הגעשעפט שטייט מיט א פנים פול מיט שרעק.

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

א גוטן חודש.

בעזרת ה' יתברך - יום א' פרשת שמות, י"ט טבת, שנת תשפ"ד לפרט קטן

לכבוד ... נרו יאיר

איך האב זייער הנאה צו זען די נייע שפיל וואס דו האסט געמאכט פון די קינדער עצתו אמונה, האסט צוזאמגענומען אלע מעשיות אויף קארטלעך און געמאכט א שפיל, אזוי וועלן די קינדער שפילן מיט די מעשיות, עס וועט זיי אריינגיין אין די ביינער יונגערהייט; וואס מען לערנט יונגערהייט - בלייבט אויף אלע יארן.

דא האסטו נאך א שיינע מעשה פאר די קינדער עצתו אמונה:

"מחוצף...! שגץ...!"

"שאא שאא בלייב שטיל, זאג נישט גארנישט"; דער הייליגער צדיק רבי נחמן פון טשערין זכר צדיק לברכה איז אמאל געגאנגען מיט נאך איינעם אין גאס, אויפן וועג איז געקומען א מחוצף מיט א פאפיר פארשמירט מיט שמוץ און דאס געווארפן אויפן טשערינער רב, דער טשערינער רב איז געגאנגען מיט א שיינע זיידענע בעקיטשע און עס איז פארשמירט געווארן. ער האט גארנישט געזאגט, ער האט זיך נישט וויסנדיג געמאכט, אבער דער איד וואס האט באגלייט דעם רב האט אנגעהויבן שרייען: "מחוצף...! שגץ...!"

דער רב זאגט פאר דעם איד: "שאא שאא, שווייג; דאס איז דאך אונזער זאך, מען זאל נישט ענטפערן ווען מען פארשעמט"; ער איז אריין אין א שטוב, זיך אפגעוואשן די בעקיטשע און ווייטער געגענגען, ער האט אויסגעלערנט דעם איד וואס דער רבי לערנט אונז, מיר זאלן אפשווייגן אויף אונזערע בזיונות, אזוי איז דער אייבערשטער מוחל אלע עבירות.

טייערע קינדער, ווען איינער פארשעמט דיך וואס טוסטו? לאמיר טון וואס דער הייליגער רבי לערנט אונז; נישט ענטפערן, נאר אפשווייגן, אזוי וועלן מיר זוכה זיין אז דער אייבערשטער וועט אונז מוחל זיין אויף אלע אונזערע עבירות.

בעט דעם מעלער זאל אפמאלן א בילד ווי א רב גייט אין גאס אנגעטון אין רבי'שע קליידער מיט א גבאי וואס כאפט אן דעם רב, איינער פארשמירט דעם רב די בעקיטשע און דער גבאי שרייט אויף יענעם, און דער רב ווייזט מיטן האנט אויפן מויל נישט צו ענטפערן.

בעט דעם מעלער צו מאכן גרויסע שיינע בילדער, נישט קליינע.

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

בעזרת ה' יתברך - יום ג' פרשת מקץ, כ"ט כסליו, ה' דחנוכה שנת תשפ"ד לפרט קטן

לכבוד ... נרו יאיר

וואויל איז דיר און וואויל איז דיין חלק אז דו ביסט מחי' צענדליגער טויזנטער אידן מיט די הערליכע בריוו פון עצתו אמונה, מענטשן נעמען זייער גאנצע שכל, זייער וועג אין לעבן - פון די בריוו; דארפסט טאנצן פאר שמחה פאר די גרויסע זכי' וואס דו האסט, אזויפיל אידישע קינדער לעבן אויף דיר.

א באזונדערע דאנק פארן צוריק אנהויבן מאכן די עצתו אמונה פאר קינדער; די גאנצע שבת טיש דרייט זיך ארום די עצתו אמונה פאר קינדער, מען ליינט פאר הויך די מעשה אויפן קול ביי די סעודה, סיי ביינאכט, סיי בייטאג, און מען רעדט נאכאמאל און נאכאמאל פון די מעשה, עס ברענגט אן עונג שבת.

דא האסטו נאך א מעשה פאר די קינדער עצתו אמונה:

אוי וויי עס איז א בער... אוי וויי וואס טו איך דא? איך גיי בעטן דעם אייבערשטן: "הייליגער באשעפער מאך א נס, הייליגער באשעפער היט מיך..."

טייערע קינדער וואס וואלטן מיר געטון ווען מיר גייען שפאצירן אין וואלד, מיר זעען א שווארצע זאך און מיר מיינען דאס איז א שווארצע זעקל, און פלוצלונג געבט זיך א גרויסע שווארצע בער א צי אויס, וואס וואלטן מיר געטון?

הערט אן אמת'ע געשיכטע וואס האט פאסירט מיט א ברסלב'ע מיידל. זי איז געווען אין קעמפ בית פיגא, זי שטייט אויף אינדערפרי, זי גיסט זיך אפ נעגל וואסער און זי טוט זיך אן, די ערשטע זאך גייט זי אביסל שפאצירן אין פעלד, זיך אויסרעדן דאס הארץ צום אייבערשטן.

זי זעט א שווארצע זאך, זי טראכט 'דאס איז מן הסתם א שוואצע מיסט זעקל', זי שפאצירט נענטער און נענטער, זי שמועסט מיטן אייבערשטן, זי זאגט: "הייליגער באשעפער, העלף מיר איך זאל זוכה זיין צו שמחה, איך וויל זיין פרייליך", זי בעט אויף אמונה: "הייליגער באשעפער געב מיר אמונה, געב מיר א שטארקע אמונה איך זאל פון קיינעם נישט מורא האבן, איך זאל דיך שפירן".

פלוצלונג... א בער... עס איז נישט קיין שווארצע זעקל, עס איז א שווארצע בער... די בער הייבט זיך אויף אין די לופט... די מיידל שטייט צוויי פיס אפגערוקט פון די בער, זי פארלירט זיך נישט, זי געדענקט אז קיינער קען גארנישט טון, זי געדענקט אז דער אייבערשטער איז דא, דער אייבערשטער היט.

זי לויפט נישט אוועק, מען טאר נישט אוועקלויפן פון א בעל חי, ווייל דאס מאכט די בעל חי זאל זיך דערשרעקן און אויך אנהויבן לויפן. זי געדענקט פון רבי'ן, זי געדענקט די עצה פון רבי'ן, די עצה פון התבודדות; זי הויבט אן בעטן הויך: "הייליגער באשעפער היט מיך פונעם בער", זי הויבט אן צוריק גיין שטייטלעך און זי בעט: "הייליגער באשעפער איך ווייס אז אלעס ביסטו, דומם, צומח, חי, מדבר - אלעס ביסטו"; די בער הערט ווי זי רעדט צום אייבערשטן, די בער האט דרך ארץ פאר איר, ער רירט זיך נישט, ער לאזט איר צוריק גיין.

טייערע קינדער, ווען מען פאלגט דעם רבי'ן, מען רעדט צום אייבערשטן - ווערט מען אזוי שטארק, די אמונה ווערט זייער שטארק, מען האט מער נישט קיין מורא פון קיינעם, נאר פונעם אייבערשטן.

בעט דעם מעלער זאל מאלן א בילד ווי א בער שטייט מיט די פאדערשטע פיס אין די הייעך אנטקעגן א מיידל.

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

א פרייליכן חנוכה.

בעזרת ה' יתברך - יום ה' פרשת וישלח, י"ז כסליו, שנת תשפ"ד לפרט קטן

לכבוד מיין ליבער ... נרו יאיר

וואויל איז דיר אז דו ביסט עוסק אין אזא הייליגע ארבעט, דו האסט נישט קיין אנונג וויפיל טויזנטער אידן זענען זיך מחי' וועכנטליך מיט די עצתו אמונה; אזויפיל זאגן אז עצתו אמונה איז זייער וועג ווייזער, זיי נעמען זייער שכל, זייער וועג פון טראכטן פון די בריוו פון עצתו אמונה, דארפסט טאנצן פאר שמחה אז דאס איז דיין חלק.

יעצט וויל איך צוריק אנהויבן מיט די עצתו אמונה פאר קינדער, איך וויל דו זאלסט דאס לייגן פאר די ערשטע און וויכטיגסטע זאך, קינדער איז וויכטיגער פון אלע פירושים, ווייל אז א קינד הערט אמונה - גייט די גאנצע לעבן גרינגער.

דא האסטו נאך א מעשה פאר די קינדער עצתו אמונה:

מיין שוך איז צעריסן, איך וועל גיין צום שוסטער ער זאל מיר פאררעכטן מיינע שיך... אינטערעסאנט, יעדעס מאל איך גיי צום שוסטער זע איך אז זיינע ליפן שאקלען זיך, עס איז אזוי אינטערעסאנט, צו וועם רעדט ער? ער רעדט צו זיך אליינס?! נא, ער איז דאך א נארמאלער מענטש; ווייסט וואס, יעצט ווען איך גיי פאררעכטן מיינע שיך וועל איך אים פרעגן פארוואס זיינע ליפן שאקלען זיך.

"הייליגער באשעפער 'חשבתי דרכי, ואשיבה רגלי אל עדתיך', הייליגער באשעפער העלף מיר מיינע פיס זאלן נאר טון מצוות, העלף אז דער וואס וועט גיין מיט די שיך זאל נאר גיין צו גוטע פלעצער".

איך פארשטיי שוין, דער שוסטער איז א ברסלב'ער חסיד, ער רעדט צום אייבערשטן; די ברסלב'ער חסידים זעען אויס אזוי פשוט, אבער זיי האבן עפעס א זיסע חן, זיי לעבן מיטן אייבערשטן; דער שוסטער איז אזוי אריינגעטון אין רעדן צום אייבערשטן, ער כאפט נישט אז מענטשן שטייען נעבן אים און האלטן אלעס מיט, לאמיר שטיין שטיל דא אין דער זייט און הערן זיינע זיסע תפילות...

"הייליגער באשעפער איך וויל זיין א איד, איך וויל גיין אין שול יעדן טאג דריי מאל דאווענען מיט מנין, הייליגער באשעפער העלף מיר איך זאל יעדן טאג לערנען חומש, משניות, גמרא מיט הלכה, הייליגער באשעפער..." אוי וויי וואס גייט פאר... "אמממ איך האב א פראגע, ווען איך פאררעכט שיך וויל איך זייער שטארק רעדן צום אייבערשטן, עס בענקט מיר מיין הארץ צום אייבערשטן, אבער אז איך כאפ אן די שוך ווער איך דאך טמא; מעג איך רעדן אזוי צום אייבערשטן אדער איך דארף זיך קודם וואשן די הענט?"

דער איד שטייט געפרוירן... 'וואס זאל איך אים ענטפערן? ווי קען זיין אזא זאך, א פשוט'ער שוסטער, אזוי פראסט, און ער האט נישט קיין אנדערע זארג, נאר אויב ער קען רעדן צום אייבערשטן ביים פארעכטן די שיך...'

קינדער, דער הייליגער רבי ברענגט אריין אין זיינע תלמידים אזא בענקשאפט און גליסטעניש צום אייבערשטן, אז אפילו פראסטע מענטשן, אינמיטן זייער ארבעט - בענקען זיך צום אייבערשטן און רעדן צו אים אן אויפהער.

לאמיר זינגען אינאיינעם: "טאטע איך בענק צו דיר, טאטע איך וויל נכלל ווערן אין דיר".

דער אייבערשטער זאל העלפן איר זאלט האבן הצלחה אין אלע ענינים.