בריוון פונעם ראש ישיבה שליט"א

בעזרת ה' יתברך - יום ד' פרשת ראה, כ"ו מנחם-אב, שנת תשפ"ה לפרט קטן

לכבוד מיין ליבער ... נרו יאיר

עס קומט שוין אלול דארפן מיר מאכן מעשה'לעך פאר קינדער וואס האט מיט אלול.

די וואך בעט דעם מעלער צו מאכן א בילד פון מיין זיידע דער ווייצענער רב זכותו יגן עלינו ווי ער שטייט אין לאגער מיט די געשטרייפטע קליידער מיט די געלע לאטעס, מיט א שופר אין האנט, און ארום אים שטייען טויזנט פיר הונדערט קינדער.

אידן זענען שיין, אידן זענען ריין, אידן זענען אויסדערוועלט פארן אייבערשטן אליין...

דער ווייצענער רב זכרונו לברכה דערציילט, ווען ער איז געווען ביי די צווייטע וועלט מלחמה אין אוישוויץ האט מען אריינגעשמוגלט א קליינע שופר, און ווען עס איז געקומען ראש השנה האט זיך דער רב איינגעשטעלט זיין לעבן און געבלאזן שופר מיט מסירות נפש פאר אלע אידן אין יעדע בלאק.

דארט אין לאגער איז געווען אפגעטיילט טויזנט פיר הונדערט קינדער, וואס די דייטשע וועלף האבן זיי געלייגט אין א באזונדערע לאגער ווייל זיי זענען געווען שוואכע קינדער, נידריגע קינדער, וואס די דייטשע רוצחים האבן זיך געגרייט זיי צו פארברענען א טאג נאך ראש השנה.

די קינדער האבן זיך דערוויסט אז דער ווייצענער רב האט א שופר, האבן זיי געשיקט א שליח זאל זיי רופן דעם רב, ער זאל זיי אויך בלאזן שופר, די קינדער האבן געזאגט: "דאס איז אונזער לעצטע ווינטש איידער מיר געבן צוריק אונזער נשמה פארן אייבערשטן, צו הערן שופר בלאזן"; דער רב טראכט אויב יא צי גיין צו זיי אדער נישט, ווייל אריינגיין פון איין לאגער צום צווייטן איז געווען א סכנה פון ווערן גלייך דערשאסן, דאך האט דער צדיק מיט מסירות נפש זיך איינגעשטעלט זיין לעבן און ער האט זיך אריינגעשמוגלט צו זיי.

די הייליגע קינדער האבן געבעטן דעם רב ער זאל זיי זאגן א תקיעת שופר דרשה. דער רב הייבט אן רעדן, ער קען נישט רעדן, ער שטיקט זיך פון געוויין; ווי איז דא אויף די וועלט אזא הייליגע פאלק ווי אידישע קינדער, יונגע בחורים און קינדער וואס שטייען גרייט צו ווערן פארברענט אויף קידוש השם, און זיי ווילן נאר איין זאך הערן, די הייליגע שופר בלאזן, דער רב וויינט, דער רב קען נישט רעדן, אינמיטן געבט א קינד א שריי אויס: "טייערע חברים, מיר קענען האפן אויפן בעסטן אבער מיר דארפן זיין גרייט אויף דעם ערגסטן, מיר דארפן זיך גרייטן, מען גייט אונז אט אט פארברענען, למען השם ברידער לאמיר נישט פארגעסן די לעצטע מינוט צו שרייען מיט כוונה שמע ישראל"; אלע טויזנט און פיר הונדערט קינדער האבן געשריגן: "שמע ישראל...!" מען האט געהערט זייערע געשרייען אין די גאנצע לאגער.

דער רב נעמט דעם שופר אין האנט, ער הייבט אן: "מן המצר קראתי קה", די קינדער שרייען און וויינען און זאגן נאך ווארט ביי ווארט, דער צדיק זאגט: "קיינמאל האבן אידן נישט געזאגט די ווערטער 'מן המצר' מיט אזא געוויין", דער רב בלאזט שופר, און די אלע קינדער האבן צוריק געגעבן זייער נשמה פארן אייבערשטן, מען האט זיי פארברענט מיט נאך זעקס מיליאן אומשולדיגע אידן.

טייערע קינדער, מיר נעמען ארויס פון די מעשה דאס הייליגקייט פון אידן, ווי זיי פרייען זיך צו טון די מצוות פונעם אייבערשטן, ווי חשוב און טייער עס איז, זיי הערן נאך איין מאל שופר בלאזן, טייערע קינדער לאמיר זינגען אינאיינעם: "אידן זענען שיין, אידן זענען ריין, אידן זענען אויסדערוועלט פארן אייבערשטן אליין..."

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

א כתיבה וחתימה טובה, א גוט געבענטשט יאר.

בעזרת ה' יתברך - יום ד' פרשת שופטים, ג' אלול, שנת תשפ"ה לפרט קטן

... נרו יאיר

ערשטנס א גרויסן דאנק פאר אלעס וואס דו העלפסט מיר אין די מוסד און אין די קהילה, מיט דיין גאנצע הארץ, מיט אלע כוחות; דער אייבערשטער זאל דיר געבן נחת ביי דיינע קינדער, ערליכע הייליגע דורות.

איך וויל דיר זייער בעטן זאלסט יעדע וואך לערנען די וועכנטליכע קונטרס "עצתו אמונה", דארט שטייט אלעס וואס מוהרא"ש האט אונז געלערנט, סיי וואס איז נוגע פאר יעדן יחיד און סיי פאר די קהילה. איך קום נישט אן צו רעדן מיט דיר טאג טעגליך, איך האב אזויפיל זאכן דיר צו זאגן; וועסטו אלעס זען אין די בריוו.

אויך זאלסטו זיך מאכן א שיעור אין די ערשטע בענדער עצתו אמונה כסדרן, וועסטו וויסן פינקטליך ווי מיר צו העלפן מיט די מוסד און קהילה.

בעזרת ה' יתברך - יום ד' פרשת עקב, י"ט מנחם-אב, שנת תשפ"ה לפרט קטן

לכבוד מיין ליבער ... נרו יאיר

מיר דארפן מאכן וואס מער מעשה'לעך פאר קינדערלעך, ווייל ווי מער מען באקט אריין אין קליינע קינדער סיפורי צדיקים - ווערן זייערע הערצער אויפגעפלאמט צום אייבערשטן. אזוי ווי דער רבי זאגט (לקוטי מוהר"ן חלק א', סימן רמח): "דַּע, שֶׁסִּפּוּרֵי מַעֲשִׂיּוֹת מִצַּדִּיקִים, הוּא דָּבָר גָּדוֹל מְאֹד", זאלסט וויסן - זאגט דער רבי - אז דערציילן מעשיות פון צדיקים איז זייער א גרויסע זאך, "כִּי עַל יְדֵי סִפּוּרִים מִצַּדִּיקִים, נִתְעוֹרֵר וְנִתְלַהֵב הַלֵּב בְּהִתְעוֹרְרוּת גָּדוֹל לְהַשֵּׁם יִתְבָּרַךְ, בְּחֵשֶׁק נִמְרָץ מְאֹד", ווייל ווען מען הערט א מעשה פון א צדיק, ווערט דאס הארץ אויפגעפלאמט צום אייבערשטן, און מען באקומט א שטארקע חשק צו ווערן אן ערליכער איד.

די וואך זאלסטו מאכן די המשך המעשה פון פאריגע וואך, פון די ציין ווייטאג פון רבינו הקדוש, ווי אזוי און ווען עס איז אוועק געגאנגען, דורך רחמנות האבן אויף בעלי חיים. דאס וועט מען לערנען מיט קינדער אין אלע חדרים און אין אלע סקולס; איך ווייס נישט אויב דו ווייסט אז אין אלע תלמידי תורות זענען שוין דא מלמדים וואס לערנען מיט די קינדער מעשה'לעך פאר קינדערלעך, אפגערעדט ביי אונז; די מלמדים נעמען די מעשה'לעך און מען לערנט דאס, מען קאלערט (מאלעוועט) דאס, עס ווערט איינגעבאקן אין זייער הארץ גוטע מידות.

דא איז די מעשה:

עס גייט אריבער נאך א טאג און נאך א טאג, נאך א וואך און נאך א וואך, און זיינע ציין טוען אים אזוי שטארק וויי, מען איז שוין געגאנגען צום ציין דאקטער, מען איז שוין געווען ביי אלע דענטיסטס און ער האט שרעקליכע ווייטאג, די ווייטאג איז אזוי שטארק עס גייט ביזן מח.

ויהי היום, איין טאג זיצט רבינו הקדוש אין גארטן נעבן זיין שטוב און לערנט די הייליגע תורה, ער זעט ווי די דינסט קערט אויף די חצר און זי טרעפט א נעסט פון מייזלעך מיט ראטן, זי קערט זיי, זי וויל זיי אוועק נעמען. די מייזלעך מיט די ראטן הויבן אן וויינען, זיי פייפן און קוויטשען, רבינו הקדוש זאגט פאר די דינסט: "פארוואס טשעפעסטו זיי? לאז זיי אפ, דא אין פעלד איז זייער פלאץ, דער אייבערשטער האט זיי באשאפן, דער אייבערשטער האט אויף זיי אויך רחמנות, עס שטייט אין פסוק 'ורחמיו על כל מעשיו'".

א רעש און א טומל פאסירט אין הימל, מען רופט אויס פאר אלע מלאכים: "אזוי ווי רבינו הקדוש האט רחמנות אויף בעלי חיים וועט מען אויף אים אויך רחמנות האבן, מען וועט אים אוועקנעמען די ווייטאג פון זיינע ציין", און טאקע אזוי איז געווען, פון דעמאלט איז אוועק געגאנגען אלע ווייטאג.

טייערע קינדער, אמאל טוט די בויך וויי, אמאל טוט די ציין וויי און אויך אמאל טוט די קאפ וויי, און מען גייט צום דאקטער, מען זוכט ווי אזוי אוועק צו נעמען די ווייטאג; לאמיר ארויסנעמען פון די פאסירונג אז אויב מיר וועלן נישט וויי טון אנדערע קינדער, מיר וועלן ליב האבן אלע קינדער, אלע שכנים און אויך קינדער פון די יונגערע קלאסן - וועט מען פון הימל אוועק נעמען אלע ווייטאג.

לאמיר אינאיינעם בעטן: "הייליגער באשעפער העלף מיר איך זאל רחמנות האבן אויף אנדערע, איך זאל קיינעם נישט מאכן קיין צער און ווייטאג, און אזוי וועט מען אויף מיר רחמנות האבן, מען וועט אוועק נעמען אלע מיינע ווייטאג".

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

א כתיבה וחתימה טובה, א גוט געבענטשט יאר.

בעזרת ה' יתברך - יום א' פרשת עקב, ט"ז מנחם-אב, שנת תשפ"ה לפרט קטן

טייערער ... נרו יאיר

אזויפיל מענטשן, יונג און אלט, מענער און פרויען – זענען זיך אזוי מחי' מיט די הערליכע קונטרסים, די וועכנטליכע "עצתו אמונה"; עס ווייזט זיי די וועג אין לעבן, עס בלאזט אריין אין זיי א לעבעדיגע גייסט. דו טארסט נישט זיין צעבראכן, דו דארפסט זיך זייער מחי' זיין, ווייל אפילו אז מען קען איינמאל אין לעבן איין איד מחי' זיין – איז שוין אלעס כדאי, כל שכן וקל וחומר אז דו ביסט מחי' הונדערטער און טויזנטער אידישע קינדער מדי שבוע בשבוע, דארפסטו זיך זייער שטארקן און זיך מחי' זיין.

בעט דעם מעלער זאל מאכן א בילד ווי א שוחט מיטן מעסער מיט א פארטיך שטייט, און ווי א קעלבל באהאלט זיך אונטערן טיש, און ווי א תנא ווייזט אים ער זאל גיין צום שוחט. איך וויל זאלסט מאכן די מעשה פון רבינו הקדוש וואס האט נישט רחמנות געהאט אויפן קעלבל, ווי דאס איז שוין געווען א פגם פאר אים; אריינצוברענגען אין די קינדער גוטע מידות.

דא האסטו די מעשה:

מעההה... מעההה... די קעלבעלע וויינט, זי וויל נישט דער שוחט זאל איר שחט'ן, זי וויל נאך אביסל לעבן.

טייערע קינדער, מיט יארן צוריק האט אמאל פאסירט, רבינו הקדוש לערנט די הייליגע תורה און פלוצלונג שפרינגט צו אים א קעלבל און וויינט מעההה... מעההה... די קעלבל האט געוויינט צו רבינו הקדוש: "היט מיך, לאז מיך זיין דא באהאלטן אונטערן טיש, דער שוחט זאל מיך נישט שחט'ן"...

רבינו הקדוש זאגט איר: "גיי צום שוחט, דו ביסט באשאפן געווארן מען זאל דיך שחט'ן, גיי ארויס פון דא", און די קעלבל איז געגאנגען צום שוחט.

אויבן אין הימל איז געווארן א רעש, מען האט געזאגט וויבאלד רבינו הקדוש האט נישט רחמנות געהאט אויפן קעלבל וועט ער באקומען ציין ווייטאג, ווייל אזוי ווי א מענטש פירט זיך דא אויף די וועלט פירט מען זיך מיט אים פון יענע וועלט, און רבינו הקדוש האט באקומען ציין ווייטאג.

טייערע קינדער, מיר נעמען זיך פאר נישט וויי צו טון קיינעם, אפילו בעלי חיים, און זיכער נישט א קינד, ווייל אויב חס ושלום מען טוט וויי א קינד, אויב חס ושלום מען מאכט וויינען א קינד – מאכט דער אייבערשטער מדה כנגד מדה און מען דארף אליין וויינען ביז מען טוט תשובה.

אלע קינדער בעטן זיך איבער, מען נעמט זיך פאר מען גייט שוין מער קיינמאל נישט וויי טון קיינעם.

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

א כתיבה וחתימה טובה, א גוט געבענטשט יאר.

בעזרת ה' יתברך - זומער, שנת תשפ"ה לפרט קטן

מרת ... תחי'

איך זע אייער ארבעט ווי איר טייטשט איבער די בריוו פון עצתו אמונה אויף ענגליש, אזוי שיין מיט א רייכע פענע.

בזכות די גרויסע מצוה זאלט איר האבן א ישועה און נחת פון אלע קינדער.

בעזרת ה' יתברך - זומער, שנת תשפ"ה לפרט קטן

א מתנה פאר מרת ... תחי'

איך האב יעצט געזען די "ליכט פון אמונה" חלק דריי, וואס איר האט געשריבן אין ענגליש, איבער געטייטשט פון די הייליגע ספר "עצתו אמונה", איך בין זייער איבערגענומען פון די שיינע רייכע ארבעט.

דער אייבערשטער זאל אייך געבן כח און מח צו קענען איבערטייטשן אלע חלקים און מזכה זיין נשמות ישראל וואס קענען נאר ענגליש.

בעזרת ה' יתברך - יום ה' פרשת בלק, י"ד תמוז, שנת תשפ"ה לפרט קטן

לכבוד ... נרו יאיר

דא האסטו א מעשה פאר די קינדער עצתו אמונה, די מעשה פון חז"ל, (ירושלמי דמאי א, ג; חולין ז.), ווי רבי פנחס בן יאיר זאגט פאר זיינע תלמידים אז די וואס געבן אכטונג אויף די כבוד פון די חברים - די דארפן נישט מורא האבן פון ווערן דערטראנקען, די קענען אריינגיין אין וואסער.

יעצט אין די דריי וואכן דארף מען חזר'ן מיט די קינדער פון זיך נישט קריגן, פון אכטונג געבן נישט וויי צו טון חברים.

בעט דעם מעלער זאל מאכן א בילד ווי איינער גייט אריבער א טייך, ווי די טייך איז געשפאלטן, און אין דער זייט שטייען נאך אפאר מענטשן.

די מעשה הייבט זיך אן אינמיטן:

איך האב מורא אריינצוגיין אין די וואסער, אויך איך האב מורא, אפשר וועט די וואסער אונז פארשוועמען, אפשר נאר דער רבי וואס איז אזוי גרויס, ער דארף נישט מורא האבן; די תלמידים פרעגן דעם צדיק: "רבי, מיר מעגן אויך אריבער גיין אין וואסער?"

טייערע קינדער, דער הייליגער צדיק רבי פנחס בן יאיר איז געגאנגען אויסלייזן א איד פון די רוימער, ער האט איינגעשפאנט זיין אייזל און געפארן אינאיינעם מיט זיינע תלמידים.

אויפן וועג שמועסט דער צדיק מיט זיינע תלמידים, ער דערציילט זיי פונעם באשעפער'ס וואונדער, מען זעט די שיינע בערג און די שיינע טאלן, די שיינע זון מיט די וואלקענעס.

זיי פארן ביז זיי קומען אן צו א טייך, נישטא קיין בריק, נישטא קיין שיפן, דער צדיק פארלירט זיך נישט, דער צדיק בעט דעם אייבערשטן: "הייליגער באשעפער העלף מיר, מאך א נס אז די טייך זאל זיך שפאלטן, איך זאל קענען ראטעווען דעם איד פון תפיסה".

דער צדיק רופט זיך אן צום טייך: "טייך, טייך, איך בין גוזר אויף דיר דו זאלסט זיך שפאלטן", די טייך מאכט זיך נישט וויסנדיג, זי גיסט אירע וואסערן ווייטער אזוי ווי עס וואלט גארנישט פאסירט, ביז דער צדיק זאגט: "אויב דו וועסט זיך נישט שפאלטן וועל איך בעטן דעם אייבערשטן דו זאלסט זיך אינגאנצן אויסטרוקענען, עס וועט ווערן אויס טייך".

אלע תלמידים קוקן מיט וואונדער און זיי זעען ווי די טייך שפאלט זיך, דער צדיק גייט אריין אינמיטן פון די וואסער, אבער די תלמידים האבן מורא, איינער רופט זיך אן צום אנדערן: "איך האב מורא אריינצוגיין אין די וואסער", "אויך איך האב מורא", "אפשר וועט די וואסער אונז פארשוועמען, אפשר נאר דער רבי וואס איז אזוי גרויס, ער דארף נישט מורא האבן", די תלמידים פרעגן דעם צדיק: "רבי מיר מעגן אויך אריבער גיין אין וואסער?"

דער צדיק רבי פנחס בן יאיר דרייט זיך אויס צו זיי און זאגט זיי די ווערטער: "די וואס האבן נישט געטשעפעט די חברים, די דארפן נישט מורא האבן, די קענען מיט מיר אריינקומען אין די וואסער, אבער די תלמידים וואס טשעפען אנדערע - די זאלן בעסער נישט אריינגיין אין וואסער, ווייל די וואסער וועט זיי פארשוועמען.

טייערע קינדער, לאמיר בעטן דעם אייבערשטן: "הייליגער באשעפער העלף מיר איך זאל מער קיינמאל נישט וויי טון א צווייטן, איך זאל נישט טשעפען קיינעם, און קיינער זאל נישט ווערן פון מיר געטשעפעט, אפילו אומווילנדיג, אמן סלה".

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

בעזרת ה' יתברך - יום ג' פרשת בלק, י"ב תמוז, שנת תשפ"ה לפרט קטן

לכבוד מיין טייערער ... נרו יאיר

געב איבער פאר אלע אנשי שלומינו וואס העלפן דיר דרוקן עצתו אמונה, אז זיי וועלן זען גרויסע ישועות.

בעזרת ה' יתברך - יום ד' פרשת שלח, כ"ב סיון, שנת תשפ"ה לפרט קטן

לכבוד מיין טייערער ... נרו יאיר

איך האב ערהאלטן דיין בריוו.

מאך זיך א שיעור אין ספר עצתו אמונה, יעדע נאכט זאלסטו איינשלאפן מיט די ספר.

די בריוו זענען אנגעפילט מיט יראת שמים און אמונה, די בריוו זענען שכל און עצות גענומען פון אשר בנחל, נאך אראפגעברענגט מער פאר די היינטיגע דור.

געב א גרוס פאר דיינע טייערע עלטערן.

בעזרת ה' יתברך - יום ה' פרשת נשא, ט' סיון, שנת תשפ"ה לפרט קטן

לכבוד ... נרו יאיר, בני ברק

איך האב ערהאלטן די קליינע מעשה'לעך פאר קינדער, די קליינע גליונות פאר קינדער. איך באוואונדער דאס, איך זע אז דאס וועט מאכן א גרויסע מהפיכה צווישן די קינדער. עס איז שיין געדרוקט, שיינע אותיות מיט א שיינע בילד, און ועל כולם האט עס די תוכן פון הייליגן רבי'ן, די וועג ווי מען רעדט צו מענטשן לעובדא ולמעשה, נישט סתם א שיינע משל מיט א שיינע נמשל, נאר תכלית ווי צו לעבן, ווי אזוי אנצוגיין אין לעבן.

די וואך האב איך א שיינע מעשה פון ירושלמי וואס מען זאל טון מיט פחדים ביינאכט. דאס זאלסטו דרוקן אין די צענדליגער טויזנטער, דאס וועט זיין א גוטע גליון פאר די קינדער. ווייל רוב קינדער האבן פחדים ביינאכט, און וואס פאר א עצות מען זאל זיי נאר נישט געבן ווערן זיי נישט בארואיגט, און נאר מיט די עצות פון רבי'ן, פון חזר'ן א שטארקע אמונה - וועט אוועק גיין די פחדים.

דא האסטו די מעשה:

"טאטי ווען עס ווערט נאכט האב איך זייער שטארק מורא, אפשר קען מען לייגן א שטארקע שלאס אויף די טיר? אזוי וועל איך נישט מורא האבן".

קינד טייערער, איך וויל דיר דערציילן א שיינע מעשה. די גמרא דערציילט (ירושלמי תרומות ח, ג), דער הייליגער רבי ינאי האט זייער מורא געהאט פון שלענג, ער האט געציטערט צו גיין שלאפן ווייל אפשר וועט א שלאנג ארויפקריכן אויף זיין בעט, ער האט געטראכט אלע סארט עצות ווי אזוי ער קען זיך פארזיכערן אז א שלאנג וועט נישט אנקומען אויף זיין בעט, ער איז אויפגעקומען מיט א געדאנק, ער וועט אריינשטעלן די פיר פיס פונעם בעט אין פיר אמערס וואסער, אזוי וועלן די שלענג נישט קענען אנקומען צו אים.

איין נאכט וועקט זיך דער הייליגער רבי ינאי אויף מיט א שלאנג אין די הענט, האט ער געזאגט צו זיך: 'יעצט זע איך אז עס העלפט נישט קיין פאטענטן, נאר איין זאך העלפט, תפילה, תפילה און נאכאמאל תפילה'; דער צדיק האט געבעטן דעם אייבערשטן: "הייליגער באשעפער העלף מיר אז די שלענג זאלן נישט קומען אויף מיין בעט", און אזוי איז טאקע געווען, מער זענען די שלענג נישט געקומען צו אים.

קינד טייערער, לאמיר בעטן יעדן טאג די תפילה: "הייליגער באשעפער העלף מיר איך זאל נישט מורא האבן פון די נאכט, איך זאל נישט מורא האבן פון קיין הינט, פון קיין בער, פון קיין שלענג, איך זאל פון גארנישט מורא האבן, איך זאל האבן א שטארקע אמונה אז דו ביסט מיט מיר, דו היטסט מיך, דו געבסט אכטונג אויף מיר".

"טאטי, יעצט דארפסטו שוין נישט לייגן א שלאס אויף די טיר, איך גיי שוין מער נישט מורא האבן פון קיין שום זאך, ווייל איך רעד צום אייבערשטן און איך בעט אים ער זאל אוועק נעמען פון מיר די פחדים".

איך האב געבעטן מכון עצתו אמונה זאל בעטן די מעלער זאל מאכן א בילד פון א בעט און די פיסלעך פונעם בעט ליגן אין עמערס וואסער, און ווי עס קריכן שלענג אויף דער ערד, און איין שלאנג איז אויפן בעט, און ווי דער מענטש וואס ליגט אין בעט מיט ציצית, הויבט אויף די הענט אויף ארויף; ארויסברענגען די מעשה אז עס העלפט נישט קיין עצות, נאר תפילה העלפט.

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

בעזרת ה' יתברך - ערב שבת קודש פרשת בהעלותך, י"ז סיון, שנת תשפ"ה לפרט קטן

לכבוד ... נרו יאיר

א שטוב דארף זיין געבויט פון איין זייט שטרענג, און פון די אנדערע זייט פרייליך, מיין טאטע שליט"א פלעגט ביי די שבת סעודות מאכן גאר פרייליך, און אויך איז געווען א שטארקע דיסציפלין.

ביידע זענען גאר וויכטיג, פון איין זייט דארף מען זאגן פאר קינדער וואס צו טון, מען דארף זיי לערנען דרך ארץ, דער הייליגער רבי זאגט (ספר המדות אות בנים, סימן סה): "צָרִיךְ לְלַמֵּד אֶת הַתִּינוֹק דֶּרֶךְ אֶרֶץ מִנְּעוּרָיו", מען דארף לערנען דרך ארץ פאר די קינדער ווען זיי זענען נאך יונג, מען דארף זיי לערנען וואס צו טון און וואס צו מאכן, און פארלאנגען זיי זאלן פאלגן, און פון די אנדערע זייט מוז דאס זיין באגאסן מיט שמחה, עס דארף זיין זייער זייער פרייליך. בפרט שבת קודש דארף זיין זייער פרייליך אין שטוב, אזוי ווי דער הייליגער רבי זאגט (לקוטי מוהר"ן חלק ב', סימן יז): "צָרִיךְ לִזָּהֵר מְאֹד לִהְיוֹת שָׂמֵחַ וְטוֹב לֵב בְּשַׁבָּת", מען דארף זיין זייער פרייליך שבת, "כִּי מַעֲלוֹת וּקְדֻשּׁוֹת שַׁבָּת גְּדוֹלָה וִיקָרָה מְאֹד", ווייל שבת איז זייער הייליג און טייער, "וְהַכְּלָל, שֶׁצָּרִיךְ לִנְהֹג שִׂמְחָה גְּדוֹלָה בְּשַׁבָּת קֹדֶשׁ, וְלִבְלִי לְהַרְאוֹת שׁוּם עַצְבוּת וּדְאָגָה כְּלָל, רַק לְהִתְעַנֵּג עַל ה'", מען טאר נישט זיין טרויעריג שבת און נישט זיין פארזארגט שבת, נאר פרייליך.

נעם דיינע קינדער אין מקוה ערב שבת. דאס איז חינוך, לערן זיי אויס ווי זיך צו פירן אין מקוה; נישט רעדן און נישט קוקן. לערן זיי אויס צו שטיין אויסגעדרייט צום וואנט מיט איידלקייט, לערן זיי אויס ווי זיך אויסצוטון און ווי אזוי זיך אנצוטון, וואס ערשט און וואס צווייט וכו'. קינדער זענען נישט קיין עפעלעך וואס וואקסן ארויס פון בוים, קינדער דארף מען אויסלערנען ווי אזוי זיך צו פירן, און אויך בעטן ביים אייבערשטן זיי זאלן אויסוואקסן ערליך.

נאך די סעודות שבת, ווען דו ביסט מיד און דו האסט נישט קיין כח, זאלסטו אוועק געבן צוויי דריי מינוט צו בענטשן מיט דיינע קינדער. געווענליך לויפן די קינדער ביים ענדע סעודה צו די שפילצייג, דארף מען זיי רופן צו בענטשן ברכת המזון, זיי אויסלערנען טון די מצוה.

אויך זאלסטו קומען שבת אינדערפרי אין שול דאווענען. עס איז נישט כדאי זיך איינגעוואוינען אויפשטיין שפעט וכו' און זוכן א שפעטע מנין. איך וויל זאלסט פירן דיין שטוב געזונט, די שבת סעודה מאכט מען נישט נאכמיטאג, די שבת סעודה מאכט מען פאר חצות, און דאס קען נאר זיין אז מען דאווענט אין צייט, און אז מען וויל זיך אביסל אפרוען קען מען זיך אפרוען נאכמיטאג; די נאכמיטאג איז אזוי לאנג, מען קען זיך סיי אפרוען און סיי אסאך לערנען, זאלסטו גיין דאווענען פרי און מאכן די סעודה פרי. פיר דיין שטוב געזונט, פיר דיין שטוב ריכטיג, מאך נישט נאך דעם און יענעם, קוק אין ספר עצתו אמונה און אזוי פיר דיין שטוב.

עצתו אמונה זאל זיין דיין שבת ספר, אויך אינדערוואכן זאלסטו דאס לערנען, אבער שבת זאלסטו דאס לערנען און וואו דו זעסט א תפילה, א געבעט - זאלסטו דאס מיט זאגן ווארט ביי ווארט. זאג די תפילות מיט געוויין, בעט דעם אייבערשטן דו זאלסט נעמען דיין שכל און פירן דיין שטוב מיט די עצות פון צדיקים.

א פרייליכן שבת.

בעזרת ה' יתברך - יום א' פרשת צו, ח' ניסן, שנת תשפ"ה לפרט קטן

לכבוד מיין טייערער ... נרו יאיר

לכבוד פסח זאלסטו מאכן א מעשה פאר די קינדער פון דאס גרויסקייט פון מכבד זיין א מאמע, נישט פארשעמען א מאמע, ווייל אין די טעג דארף מען אסאך חיזוק אויף דעם.

מאל די מעשה ווי דער הייליגער בעלזער רב דער שר שלום זכותו יגן עלינו, האט אכטונג געגעבן אויף זיין מאמעס כבוד, און ווען זי האט איינגעטינקען די מצה אין די זופ - האט ער ווייטער געגעסן פון די טעלער.

די חסידים שטייען און קוקן, דער רבי עסט פון די זופ; ווי קען זיין אזוינס? זי האט דאך איינגעטינקען אין די זופ מצה, דער רבי איז דאך אלץ זייער שטארק מקפיד נישט צו עסן געבראקטס, ווי קען זיין אזוינס?!

דער הייליגער בעלזער רב זכותו יגן עלינו, דער שר שלום, זיצט פסח נעבן זיין מאמע, דער צדיק האלט זיין מאמע זייער טייער, ער זעצט איר נעבן זיך, און ער עסט מיט איר פון איין טעלער. וואס איז דען דא עפעס גרעסער ווי א מאמע? וואס איז דען מער טייער ווי א מאמע? די מאמע האט איינגעטינקען די מצה אין די זופ און דער רבי זאגט נישט קיין ווארט, ער עסט ווייטער די זופ מיט די מאמע פון איין טעלער.

די תלמידים וואונדערן זיך זייער, ווי קען זיין אזוינס? דער רבי איז דאך זייער מקפיד נישט צו עסן קיין געבראקטס, אזוי ווי דער הייליגער בעל שם טוב זכותו יגן עלינו האט מקפיד געווען, די מצה זאל נישט אנרירן קיין וואסער.

דער רבי געבט זיי צו פארשטיין: "נישט עסן קיין געבראקטס איז א גוטער מנהג, און מיר דארפן דאס היטן, אבער די מצוה פון מכבד זיין א מאמע איז נאך מער הייליג, דאס שטייט אין די הייליגע תורה, אז מען דארף זייער מכבד זיין א מאמע".

טייערע קינדער, מיר גייען שוין זייער אכטונג געבן אויף אונזער מאמע, מיר גייען פאלגן און רעדן שיין, און קיינמאל נישט וויי טון.

דער אייבערשטער זאל העלפן מיר זאלן זוכה זיין צו (פסחים קטז:): "וְנֹאכַל שָׁם מִן הַזְּבָחִים וּמִן הַפְּסָחִים"; און צו (מיכה ז, טו): "כִּימֵי צֵאתְךָ מֵאֶרֶץ מִצְרָיִם אַרְאֶנּוּ נִפְלָאוֹת", אמן.

בעזרת ה' יתברך - יום ה' פרשת תזריע מצורע, ג' אייר, י"ח לעומר, שנת תשפ"ה לפרט קטן

מיין טייערער ... נרו יאיר

שטארק זיך מיט דיין הייליגע ארבעט פון צאמנעמען געלט פאר עצתו אמונה; וואלסטו געוויסט וויפיל אינגעלייט, ווייבלעך, בחורים און מיידלעך, און אפילו עלטערע, און אפילו רבנים, דיינים, בעלי מקובלים - זענען זיך מחי' מיט די בריוו פון עצתו אמונה, ווי אלע ווארטן אויף שבת צו ליינען די וועכנטליכע בריוו... דאס ברענגט זיי צום אייבערשטן, דאס ברענגט זיי צו שלום בית און צו אלעס גוטס, וואלסטו זיך געפרייט אז דאס איז דיין חלק.

איך וועל מחזק זיין אלעמען זאלן העלפן מיט געלט אז די מכון זאל קענען אנגיין ווייטער, ארויסגעבן וועכנטליך די קונטרסים און קענען ארויסגעבן יעדע חודש נאך א ספר, און נישט דארפן אויפהאלטן דאס דרוקן צוליב געלט.

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

בעזרת ה' יתברך - יום ד' פרשת כי תשא, י"ב אדר, שנת תשפ"ה לפרט קטן

לכבוד ... נרו יאיר

האסט נישט קיין אנונג וואס דיין זכות איז, יעצט האט מיר א מפיץ פון ארץ ישראל געשיקט א הודעה, ער איז געווען אין א שול לייגן די עצתו אמונה, און א איד האט אים געזאגט מיט טרערן אין די אויגן: "זאלסט וויסן אז די קונטרסים האבן מיר געראטעוועט דאס לעבן, איך האב נישט געוויסט וואס א ווייב איז, ווי אזוי מען דארף רעדן צו איר, איך האב נישט געוויסט ווי אזוי מען רעדט צו קינדער", בקיצור ער האט ממש באדאנקט דאס לעבן; זאלסטו ווייטער אנגיין און נישט מורא האבן, און נישט האבן קיין חלישות הדעת פון קיינעם.

די וואך מאך פאר די קינדער א מעשה'לעך פון דער ווילנער גאון, ווי ער וויינט מיט זיינע ציצית איידער זיין הסתלקות. די מלמדים האבן מיר געבטן זיי ווילן האבן מעשה'לעך פון ציצית, פיאות, און קאפל, אזוי קענען זיי לערנען דאס מיט די קינדער, מען קען דאס געבן צו מאלעווען, עס זאל איינגעקריצט ווערן אין זייערע הערצער.

געב א קוק, דער רבי וויינט, וואס קען דאס זיין? דער רבי האט מורא פון שטארבן? ניין דאס קען נישט זיין, דער רבי איז דאך אזוי גרויס, ווען ער וועט אוועק גיין פון די וועלט וועט ער גלייך גיין אין גן עדן, דארט איז דאך אזוי ליכטיג, אין גן עדן איז בעסער פון די וועלט, נו פארוואס וויינט דער רבי? לאמיר אים גיין פרעגן.

דער הייליגער צדיק דער ווילנער גאון איז זייער שוואך, ער ליגט אין בעט, עס זעט אויס ווי ער גייט שוין אוועק פון די וועלט, און פלוצלונג זעען די תלמידים ווי דער רבי וויינט, זיי האבן נישט פארשטאנען וואס גייט דא פאר, זיי פרעגן מיט דרך ארץ: "רבי, פארוואס וויינט דער רבי? דער רבי האט מורא פון שטארבן?"

"ניין, ניין", ענטפערט דער צדיק, "איך האב נישט מורא פון שטארבן, איך האב מיין גאנץ לעבן געלערנט די הייליגע תורה, יעצט וועל איך גיין אין גן עדן מיט אלע צדיקים, איך וויין אויף די מצוה פון ציצית"; דער צדיק כאפט אן די הייליגע שטריק פון די ציצית און זאגט: "דא אויף די וועלט קען מען מקיים זיין די הייליגע מצוה פון ציצית, מען קען קויפן אביסל וואל פאר אפאר פרוטות און מאכן די מצוה, אבער יעצט ווען איך גיי אוועק פון די וועלט וועל איך שוין נישט קענען טון די מצוה, אויף דעם וויין איך".

טייערע קינדער, מיר האבן אזא הייליגע מצוה פון ציצית, דארפן מיר געדענקען צו קישן די ציצית און קוקן אויף די ציצית און צו זיין פרייליך מיט די מצוה, וואס אויב מען וועט צאמנעמען אלע געלט און אלע מתנות און אלע גאלד און זילבער און שיינע שטיינער פון די גאנצע וועלט - וועלן מיר נישט קענען באצאלן דעם מענטש פאר איין מינוט וואס גייט מיט ציצית.

אלע קינדער הויבן אן טאנצן: "א מחי' ציצית, א מחי' ציצית, א מחי' איך האב ציצית, שכוח באשעפער אז איך האב ציצית, העלף איך זאל אייביג גיין מיט ציצית, און נישט פארגעסן צו קישן די הייליגע ציצית, און זיך אייביג פרייען מיט די ציצית".

בעט דעם מעלער זאל מאלן א בילד ווי דער ווילנער גאון ליגט אין בעט (עס איז דא א בילד וואס מען זאגט אז דאס איז דער ווילנער גאון), און מיט איין הענט האלט ער די בענדלעך פון די ציצית און וויינט, און פון דער זייט שטייען דערשראקענע מענטשן, אויך א דאקטער זאל שטיין פון די זייט מיט די סטעטעסקאופ, און אונטערזוכט אים.

געדענק צו מאכן שיינע גרויסע בילדער.

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

בעזרת ה' יתברך - יום ד' פרשת כי תשא, י"ב אדר, שנת תשפ"ה לפרט קטן

טייערער ... נרו יאיר

מיר דארפן זיך פארלייגן אויף די קינדער, זיי אנפולן די הערצער מיט אמונה, ווייל וואס מער אמונה מען לייגט אריין אין קינדער - אלץ מער וועלן זיי זיין אפגעהיטן זייער גאנצע לעבן.

דעם קומענדיגן וואך וועט זיין די יארצייט פון הייליגן רבי אלימלך פון ליזענסק זכותו יגן עלינו, וויל איך מאכן א מעשה'לעך פון דעם צדיק, אזוי וועלן אלע עלטערן דאס דערציילן פאר די קינדער ביי די שבת סעודה.

טייערע קינדער, היינט איז די יארצייט פון דעם הייליגן צדיק דער הייליגער רבי ר' אלימלך פון ליזענסק זכותו יגן עלינו, וועלן מיר דערציילן א מעשה פון אים.

טייערע קינדער, עס זענען געווען צוויי הייליגע ברידער, דער הייליגער רבי ר' אלימלך פון ליזענסק זכותו יגן עלינו, און דער הייליגער רבי ר' זושא זכותו יגן עלינו, זיי זענען פאר לאנגע יארן געגאנגען אין דערפלעך און אין שטעטלעך, יעדן טאג אין א צווייטע פלאץ, און יעדע נאכט גענעכטיגט ערגעץ אנדערש, מערסטנס האבן זיי גענעכטיגט אין קרעטשמעס אונטערוועגנס, זייער עבודה איז געווען צוריק צו ברענגען אידישע קינדער צום אייבערשטן, ווייזן פאר מענטשן אז מען קען תשובה טון, יעצט הערט אייך גוט צו, וועלן מיר דערציילן זייער א שיינע באלערנדע מעשה:

שא... שטיל... עס איז אינמיטן די נאכט, די צוויי ברידער שלאפן אין א קרעטשמע, דארט איז אויך דא אין די ערשטע צימער שיכור'ע גוים, זיי זוכן מיט וועם זיי קענען זיך אונטערהאלטן, אינמיטן באמערקן זיי צוויי אידן שלאפן, זיי כאפן אן איינעם און זיי שלעפן אים ארויס פון בעט, און זיי הייסן אים טאנצן א קאדאטשקע.

"זושא... זושא... דאס בין איך, דיין ברודער מילך... זושא שטיי אויף, טו מיר א טובה, די גוים האבן זיך גענומען אויף מיר, זיי זענען שיכור, זיי לאזן מיך נישט שלאפן, יעדע פאר מינוט שלעפן זיי מיך ארויס פון בעט און זיי הייסן מיך איך זאל טאנצן פאר זיי א קאדאטשקע, זושא... אפשר ווילסטו זיך טוישן בעטן מיט מיר? אזוי וועל איך קענען שלאפן אביסל און דו וועסט אביסל טאנצן?"

"זיכער מילך, איך גיס זיך אפ נעגל וואסער, און איך גיי אין דיין בעט און דו וועסט קומען אין מיין בעט", און רבי זושא איז אריין אין רבי מילך'ס בעט און רבי מילך איז אריין אין דעם הייליגן רבי זושא'ס בעט און זיי שלאפן איין, און וואונדער פאסירט, די גוים זאגן: "יעצט וועלן מיר גיין צום אנדערן איד, דער ערשטער האט שוין צופיל מאל געטאנצן, יעצט וועלן מיר זיך נעמען אויף זיינע ביינער", זיי שלעפן אים ארויס פון בעט און זיי הייסן אים טאנצן א קאדאטשקע.

טייערע קינדער, וואס וואלטן מיר געזאגט ווען דאס פאסירט מיט אונז? ווער קען טראכטן? וואס וואלט ער געטון ווען עפעס גייט אים נישט גוט?

דער הייליגער רבי אלימלך זאגט פאר זיין הייליגער ברודער: "זושא, אז מען הייסט פון הימל טאנצן, קען מען זיך נישט קעגן שטעלן, און אז מען ביידט זיך די בעטן, וועלן זיי גיין צום אנדערן בעט..."

מיר לערנען זיך פון די מעשה ווי די הייליגע צדיקים לעבן, יעדע זאך וואס פאסירט מיט זיי ווייסן זיי אז דאס איז פונעם אייבערשטן, און זיי בלייבן אייביג פרייליך אפילו מען מוטשעט זיי מיט וואס מען מוטשעט זיי.

אלע קינדער זינגען: "איך וויל אויך זיין א צדיק, איך וויל זיין א צדיק".

בעט דעם מעלער זאל מאלן א בילד ווי אפאר שיכור'ע גוים פאלן פון די פיס, און ווי א איד מיט קאלטענעס טאנצט א פרייליכע קאדאטשקע, און ביי די זייט זעט מען צוויי הויפענעס מיט שטרוי און אויף איינס שלאפט איינער, מיט נעגל וואסער און מיט שלאף ציצית און א נאכט קלייד.

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

בעזרת ה' יתברך - יום ב' פרשת יתרו, י"ב שבט, שנת תשפ"ה לפרט קטן

מיין טייערער ... נרו יאיר, קרית ברסלב

אשריך ואשרי חלקך אז דו ביסט זוכה ארויסצוגעבן די הערליכע קונטרסים עצתו אמונה וואס איז אזוי מחי' הונדערטער און טויזנטער מענטשן וועכנטליך, און אויך די זכות וואס דו מאכסט די עצתו אמונה פאר קינדער, מעשה'לעך פאר קינדערלעך, אריינצולייגן אין די קינדער יונגערהייט א רייץ צו וועלן זיין א צדיק, דורך די שיינע מעשיות מיט די שיינע בילדער געשריבן פאר יונגע קינדער.

די וואך זאלסטו בעטן דעם מעלער זאל מאלן א בילד ווי מוהרא"ש אלס בחור זיצט און לערנט, און דער גרויסער גאון רבי משה פיינשטיין זכר צדיק לברכה שטייט פון הינטער אים, ער לייגט זיין האנט אויף זיין אקסל און קוקט זיך צו ווי דער בחור האלט.

טייערע קינדער, ווער וויל זיין א צדיק? ווער וויל לערנען די הייליגע תורה? אלע קינדער שרייען אויס: "איך... איך וויל זיין א צדיק", ווייל יעדער וויל לערנען די הייליגע תורה, אבער אסאך מאל קומט דער יצר הרע און מאכט טראכטן 'איך פארשטיי נישט קיין לערנען, איך פארגעס די לערנען, און אויך האב איך ווייניג געדולד צו לערנען'; מיר וועלן יעצט זען אין די מעשה אז עס איז דא א וועג פאר יעדן איינעם צו לערנען און צו ווערן א צדיק.

א ווילדע אינגל, ער לערנט נישט, ער שפרינגט און טאנצט, אויף אלע דעכער איז ער געווען, ביז איין טאג ער האט געטראפן א ספר פון הייליגן רבי'ן, דארט האט ער געזען א 'וועג צו לערנען'; אפילו מען פארשטיין נישט זאל מען ווייטער לערנען, און אפילו מען פארגעסט - זאל מען ווייטער לערנען, דאס האט אים זייער געכאפט, דער בחור האט אנגעהויבן לערנען זייער פלייסיג.

שפעטער איז ער אריין אין די ישיבה פון הגאון רבי משה פיינשטיין זכר צדיק לברכה, ער איז געזיצן און געלערנט, ער האט מיט קיינעם נישט גערעדט, ער האט זיך געשקאלט אויף די גמרא און געזאגט די ווערטער פון די גמרא אפילו אן פארשטיין, צענדליגער בלעטער גמרא האט ער געזאגט יעדן טאג.

דער גאון רבי משה פיינשטיין זכר צדיק לברכה פלעגט יעדן טאג אריבערגיין דעם פלייסיגן בחור און זיך איבערגעבויגן און אים געגלעט זיינע אקסלען און זייער הנאה געהאט צו זען ווי פלייסיג דער בחור לערנט.

ווען דער בחור איז א חתן געווארן האט ער אפגענומען די מזל טוב פון דעם גאון רבי משה זכרונו לברכה, האט רבי משה אים געבעטן ער זאל אים דערמאנען ווען די חתונה וועט זיין, "איך וויל זיין ביי דיין חתונה" – האט ער אים געזאגט, און אזוי איז טאקע געווען, דער גאון איז געקומען צו די חתונה.

ווער איז געווען דער בחור וואס האט אנגעהויבן לערנען אזוי פלייסיג? דאס איז געווען דער גרויסער צדיק מוהרא"ש זכותו יגן עלינו, וואס איז אויסגעוואקסן זייער א גרויסער צדיק, און מוהרא"ש האט אונז געזאגט, ווער עס וועט לערנען אויפן סדר דרך הלימוד, ער וועט זאגן אסאך משניות און גמרא - וועט אויסוואקסן א גרויסער צדיק און קומען צו די העכסטע מדריגות.

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

בעזרת ה' יתברך - יום ג' פרשת מקץ, כ"ג כסליו, שנת תשפ"ה לפרט קטן

לכבוד מיין טייערער ... נרו יאיר, קרית ברסלב

מען דארף טראכטן נאך געדאנקען וואס מען קען מאכן פאר די יוגענט, זיי אנפילן מיט אמונה און אמונת חכמים. די נסיונות פונעם דור ווערן שטערקער און שטערקער, און מען מוז אנקומען צו די קינדער, זיי אויסלערנען די ריינע אמונה און אמונת חכמים.

דא האסטו נאך א מעשה פאר די עצתו אמונה פאר קינדער, די מעשה פון הייליגן בעל התניא וואס האט געזען ביי איינעם אין שטוב ליגן דעם הייליגן ספר נועם אלימלך אונטער די פיס פון בענקל.

איך האב געטראכט אז די מעשה איז וויכטיג, ווייל איך בין געווען די וואך ביי א חתונה און געזען ווי בחורים און קינדער נעמען די הייליגע קונטרסים פון עצתו אמונה וואס איז מגלה ומפרסם דעם אייבערשטן, זיי צערייסן דאס און זיי זענען דאס מבזה; איז וויכטיג צו דערציילן פאר די קינדער די מעשה, אזוי ווי מוהרא"ש האט דאס דערציילט (שיחות וסיפורים, אות קיא).

א ספר אויף דער ערד? וואס איז מיט אייך? איר שעמט זיך נישט? איר לייגט א ספר וואס ברענגט אמונה און קדושה פאר אידישע קינדער אונטער די פיס פונעם בענקל? וואס גייט דא פאר?!

דער הייליגער בעל התניא זכותו יגן עלינו איז אמאל אנגעקומען אין א שטאט וואס דער רב דארט איז געווען פון די מתנגדים אויף חסידים, דער רב האט געוויזן פארן הייליגן בעל התניא ווי ער האט געלייגט דעם הייליגן ספר נועם אלימלך אויף דער ערד אונטער די בענקל, אז די בענקל זאל זיך נישט שאקלען, ער פרעגט דעם הייליגן בעל התניא אויב ער קען אים דערציילן וועגן דעם בעל מחבר פון דעם ספר.

דער הייליגער בעל התניא זכותו יגן עלינו זאגט פאר דעם רב, דער מתנגד: "א ספר אויף דער ערד? וואס איז מיט אייך? איר שעמט זיך נישט? איר לייגט א ספר אונטער די פיס פונעם בענקל? וואס גייט דא פאר?!"

איר ווילט איך זאל אייך דערציילן פון דעם צדיק רבי אלימלך פון ליזענסק? איין זאך קען איך אייך זאגן, וואלט איר גענומען אים אליין און אים געלייגט אויף דער ערד אונטערן בענקל - וואלט ער געשוויגן און גארנישט געזאגט, ווייל דער צדיק איז אן עניו און ביי זיך זייער קליינטשיג.

טייערע קינדער מיר לערנען זיך פון די מעשה מיר זאלן קיינמאל נישט פארשעמען קיין ספרים, און נאך א זאך לערנען מיר זיך; דאס גרויסקייט פון צדיקים, ווי זיי זענען זיך מוסר נפש פאר אידישע קינדער זיי זאלן אויך האבן א גוט לעבן, און ווי פארשעמט זיי זענען, ווי מען ווארפט זייערע ספרים אויף דער ערד.

מיר דארפן בעטן דעם אייבערשטן מיר זאלן קיינמאל נישט קריגן אויף די הייליגע צדיקים און אויף זייער ספרים.

בעט דעם מעלער זאל מאלן א בילד פון א שטוב, א טיש און בענקל, און אונטער איין פיסל פונעם בענקל ליגט דער ספר נועם אלימלך, און א בילד פון הייליגן בעל התניא (די באקאנטע בילד), ווי ער שטייט פון דער זייט מיט די הענט אויפן פנים, ווי איינער וואס זאגט אוי וויי... און א בילד פון נאך איינעם ווי ער ווייזט פארן בעל התניא מיטן פינגער אויפן נועם אלימלך.

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

בעזרת ה' יתברך - יום א' פרשת וישב, י"ד כסליו, שנת תשפ"ה לפרט קטן

לכבוד מיין טייערער ... נרו יאיר

מענטשן זענען זיך אזוי מחי' מיט די וועכנטליכע קונטרסים עצתו אמונה, מענטשן ווארטן אויף דעם א גאנצע וואך, עס איז זיי אזוי מחי', עס געבט זיי אזויפיל חיזוק, און עס ווייזט די וועג ווי אזוי מוהרא"ש האט אונז געלערנט, ווי זיך צו פירן אין לעבן מיט די עצות פון הייליגן רבי'ן.

עס איז אזוי וויכטיג זאלסט צוריק אנהויבן מאכן די עצתו אמונה פאר קינדער, ווייל דער רבי האט געזאגט (שיחות הר"ן, סימן רט): "אייערע קינדער זאלט איר מודיע זיין וואס דא האט זיך גיטאן", און רבי נתן זאגט אז דער רבי האט דאס געזאגט מיט א מורא'דיגע ברען און מיט א התלהבות, און דאס איז זייער וויכטיג, ווייל אז מען וואקסט אויף מיט אמונה און מיט אמונת חכמים - איז דאס לעבן זיס און גוט.

בעט דעם מעלער זאל מאלן א בילד פון הייליגן בעל התניא זכותו יגן עלינו, ווי ער זיצט מיט קייטלעך אויף די הענט און אויף די פיס, מיט א ספר תהילים אין די האנט, און ווי א פאליציי מאן עפנט די טיר.

טייערע קינדער, מיר האבן נישט קיין אנונג דאס גרויסקייט פון צדיקים, ווי זיי דינען דעם אייבערשטן אין אלע צייטן; אפילו מען רודפ'ט זיי און מען פייניגט זיי, דאך בלייבן זיי געטריי דעם אייבערשטן, זיי לאזן נישט אפ זייער דביקות.

דער הייליגער צדיק דער בעל התניא זכותו יגן עלינו איז אריבער שרעקליכע רדיפות פון די מתנגדים, מען האט אים פאר'מסר'ט פאר די רוסישע רעגירונג אז ער וויל אונטערווארפן די רעגירונג, און מען האט דעם צדיק אריינגעלייגט אין די רוסישע תפיסה.

קינדער, וואס טראכטן ענק, וואס טוט דער צדיק אין תפיסה? קינדער מיר האבן נישט קיין אנונג וואס א צדיק איז, א צדיק טראכט נאר פונעם אייבערשטן, אים איז נישט קיין חילוק וואו ער איז; ווען ער איז אין שול טראכט ער פונעם אייבערשטן, ווען ער איז אין שטוב טראכט ער פונעם אייבערשטן, ביים עסן, ביים שפאצירן, אינטערוועגענס טראכט ער פונעם אייבערשטן, און אויך ווען עס גייט אריבער אויף אים שווערע צייטן טראכט דער צדיק נאר פונעם אייבערשטן.

דער הייליגער בעל התניא זאגט תהילים, ער זאגט די ווערטער: "'פדה בשלום נפשי מקרב לי', אייבערשטער דו ראטעוועסט מיך אזויפיל מאל פון מיינע מלחמות פון מיינע ליידן", און עס עפנט זיך אויף די טיר... עס קומט אריין דער גרויסער אפיציר, און זאגט: "ראבינער באפרייט!" דער צדיק האט געענדיגט די קאפיטל תהילים און מיט דאנק צום אייבערשטן איז ער ארויס פון תפיסה.

טייערע קינדער, מיר וועלן זיך אפלערנען פון די הייליגע צדיקים, מיר וועלן יעדן טאג זאגן תהילים, און אפילו ווען עס גייט אריבער אויף אונז שווערע טעג - וועלן מיר אויך זאגן תהילים, און דער אייבערשטער וועט מאכן נסים, און מיר וועלן געהאלפן ווערן.

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

בעזרת ה' יתברך - יום א' פרשת כי תבוא לאומאן, י"ב אלול, שנת תשפ"ד לפרט קטן

לכבוד ... נרו יאיר

איך האב זייער הנאה אז דו לייגסט אריין אסאך קאפ און מח פאר די קינדער עצתו אמונה, שכרך הרבה מאוד, ווייל דו זייסט אן אמונה, דו פלאנצט אמונה אין די קינדער, דאס וועט זיי בלייבן אויף זייער גאנץ לעבן.

איך טראכט א געדאנק לכבוד די נייע יאר, די מכון עצתו אמונה זאל ארויסגעבן א נייעם גליון ספעציעל פאר קינדער. עס דארף דיר נישט זיין קיין שווערע ארבעט, האסט דאך שוין די מעשיות, האסט שוין די בילדער, דארפסט נאר איינמאל אויסשטעלן א שיינע אויסשטעל, עס זאל זיין אויג פארכאפנד, מיט גרויסע אותיות, גאר גרויסע אותיות, געפינטלט, אז די קינדער זאלן דאס כאפן, מען וועט דאס לייגן אין אלע שולן, אלע קינדער וועלן דאס ליינען.

נאך א געדאנק, די מכון זאל מאכן נוי סוכה פון די בילדער וואס האט שייכות מיט סוכות. קענסט מאכן א שיינע נוי סוכה פון די בילד ווי די קינדער שטעכן דעם שטן מיט די ד' מינים, מאך א שיינע גרעפיק, גרויסע טאוולעך, עס וועט הענגען אין די סוכה, עס וועט אריינגיין טיף טיף אין אלע הערצער דאס שיינקייט און גרויסקייט פון טון מצוות, ווי דער שטן ווערט צעשטאכן פון די מצוות.

דא האסטו נאך א מעשה פאר די קינדער גליון לכבוד ראש השנה. בעט דעם מעלער זאל מאלן א שיינעם געדעקטן טיש לכבוד ראש השנה, עפל מיט האניג, לייכטער, מיט א גרויסער שופר, און אונטערן טיש זיצט א מענטש מיט די פינגער אויפן מויל, אזוי ווי איינער באהאלט זיך, און ווי ביים טיר שטייט א מענטש מיט א פנים ווי ער זוכט איינעם.

מען זוכט אהער, מען זוכט אהין, מען טרעפט אים נישט...

מען גייט פון איין שטוב צום צווייטן, 'וואו איז ער? ווי איז רבי מענדעלע?' די גאנצע שול ווארט מען זאל שוין אנהויבן דאווענען, אבער דער בעל תפילה איז נישט צום געפינען, ער האט זיך באהאלטן, ער וויל נישט זיין די יאר דער בעל תפילה.

די תלמידים זאגן: "אפשר קען מען צושיקן א צווייטן צום עמוד?" מיר וועלן פרעגן דעם רבי'ן: "רבי, מיר טרעפן נישט דעם רבי מענדעלע, אפשר קען מען צושיקן א צווייטן צום עמוד?" דער רבי זאגט: "ניין", דער רבי זאגט: "מען וועט נישט דאווענען ביז מען וועט אויפזוכן דעם בעל תפילה רבי מענדעלע".

די תלמידים האבן זיך ארויסגעלאזט זוכן דעם רבי מענדעלע, ביז מען האט אים געטראפן און געברענגט צום רבי'ן, דער רבי רבי מענדעלע האט נישט געהאט קיין ברירה, ער איז צוגעגאנגען צום עמוד.

טייערע קינדער מיר האבן נישט קיין השגה אין דאס גרויסקייט פון די צדיקים, דער הייליגער רבי אלימלך פון ליזענסק זכותו יגן עלינו מיט זיינע תלמידים. איינע פון די גרויסע תלמידים איז געווען דער הייליגער רבי מענדעלע מרימנוב זכותו יגן עלינו, ער איז געווען דער בעל תפילה ראש השנה ביים הייליגן רבי רבי אלימלך זכותו יגן עלינו.

נאכן דאווענען האבן אלע זייער געמוטשעט דעם רבי מענדעלע ער זאל זאגן פארוואס ער האט נישט געוואלט צוגיין צום עמוד. האט ער געזאגט, ער האט מקובל אז ווער עס ווערט אויסדערוועלט צו זיין בעל תפילה אין די ימים נוראים - מוז לערנען יעדן טאג, פון חמשה עשר באב און ווייטער - גמרא, "די יאר איז מיר געווען זייער שווער די וועג פון מיין שטאט פריסטיק ביז ליזענסק, איך האב נישט געלערנט יעדן טאג גמרא, דערפאר האב איך מיך באהאלטן, איך האב געטראכט 'איך בין נישט ווערד צו זיין דער בעל תפילה', ביז דער רבי האט מיר געהייסן, האב איך געדארפט פאלגן".

טייערע קינדער, מיר לערנען זיך פון די מעשה דאס גרויסקייט פון די צדיקים, ווי זיי לערנען די הייליגע גמרא, זיי גרייטן זיך אן אויף די הייליגע טעג מיט לערנען גמרא, און מיר קינדער גייען אויך אנהויבן לערנען אסאך גמרא, אזוי וועלן מיר אויך ווערן גרויסע צדיקים.

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

א כתיבה וחתימה טובה, א גוט געבענטשט יאר.

בעזרת ה' יתברך - יום ב' פרשת שופטים, כ"ט מנחם-אב, שנת תשפ"ד לפרט קטן

לכבוד ... נרו יאיר

איך שיק דיר נאך א מעשה פאר די קינדער עצתו אמונה, געב דאס פאר די חדר און פאר בית פיגא, די מלמדים און טיטשערס זאלן אריינלייגן אין די קינדער דאס גרויסקייט פון צדיקים, און מען קען זיך נישט באהאלטן פונעם אייבערשטן און פון צדיקים, און אז מען פאלגט נישט וואס שטייט אין די תורה שרייבט זיך דאס אויף אויפן שטערן פונעם מענטש, און אלע צדיקים זעען וואס דער מענטש האט געטון בחדרי חדרים.

בעט דעם מעלער זאל מאלן א בילד פונעם גאון רבי חיים קנייבסקי זכרונו לברכה ווי בחורים שטייען אין א שורה און ווי איין בחור שטייט מיט א זויערע פנים, און העכער זיין קאפ זאל זיין א פנים פון א ציג.

אלע בחורים גייען מיט דרך ארץ, אלע זענען אנגעטון מיט די הוט און רעקל אזוי ווי עס פאסט, מען גייט ארויף די טרעפ פון די דירה פונעם גרויסן צדיק רבי חיים קנייבסקי זכרונו לברכה, קיינער שטופט זיך נישט, יעדער וויל זוכה זיין צו באקומען א ברכה פונעם צדיק. דער צדיק וויל נישט מבטל זיין פון לערנען תורה, ווינטשט ער יעדן איינעם אין קורצן: "בוהא", דאס איז די ראשי תיבות פון "ברכה והצלחה", אזוי קען ער שנעלער צוריק גיין לערנען די הייליגע תורה.

איין בחור באקומט נישט קיין ברכה, דער צדיק קוקט אוועק און וויל אים נישט ווינטשן, דער בחור פרובירט נאכאמאל אריבער צו גיין, דער צדיק געבט א קוק אויפן בחור און קוקט גלייך אוועק, ער וויל אים נישט בענטשן, די גבאים זאגן: "דער בחור האט נאכנישט באקומען א ברכה", דער צדיק זאגט: "ווי קען איך געבן א ברכה פאר איינעם וואס עסט בשר בחלב? פאר איינער וואס עסט מילכיגס ווען ער איז פליישיג - געב איך נישט קיין ברכה!"

דער בחור האט דערשראקענערהייט מודה געווען און געזאגט: "איך בין זיך מודה אויף די גרויסע עבירה פון עסן מילכיגס ווען איך בין פליישיג, איך האב זייער ליב מילכיגע שאקאלאד און איך קען זיך נישט איינהאלטן, איך עס דאס אויך ווען איך בין פליישיג".

די גבאים פרעגן דעם צדיק: "ווי אזוי האט דער צדיק געוויסט אז דער בחור עסט בשר בחלב?" זאגט דער צדיק: "איך האב געקוקט אויף זיין פנים און איך האב געזען אויף זיין פנים א ציגעלע, און עס שטייט אין די הייליגע זוהר פרשת משפטים (דף קכה ע"ב), אז ווער עס עסט בשר בחלב - ווערט זיין פנים ווי א פנים פון א ציגעלע, מען פארלירט די מענטשליכע פנים".

טייערע קינדער, מיר לערנען זיך פון די מעשה אז מען דארף עסן נאר כשר'ע עסן, און אויך אז מען זאל חס ושלום נישט עסן בשר בחלב, אפילו קיינער זעט נישט, ווייל דער אייבערשטער זעט אלעס, און אויך לערנען מיר זיך פון די מעשה דאס גרויסקייט פון די צדיקים, און אז מען קען זיך נישט באהאלטן פון א צדיק.

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

א כתיבה וחתימה טובה, א גוט געבענטשט יאר.

בעזרת ה' יתברך - יום ב' פרשת שופטים, כ"ט מנחם-אב, שנת תשפ"ד לפרט קטן

לכבוד מיין טייערער ... נרו יאיר, קרית ברסלב

איך שיק דיר דא נאך א מעשה פאר די קינדער עצתו אמונה, בעט דעם מעלער זאל מאלעווען א בילד ווי א איד זיצט מיט טלית ותפילין און א גוי שטייט נעבן אים מיט א שיינע הערליכע שטיק גאלד אויסגעקריצט א שיינע זאך, דער איד ווייזט מיט די הענט אויפן מויל אז ער קען נישט יעצט רעדן, און פון הימל קומט אראפ א בעבי וואס גייט ארויס א שטראל פון זיין פנים.

איך האף אז די מלמדים ביי אונז אין חדר וועלן נעמען די מעשיות מיט די בילדער און דאס אריינפרעגלען אין די קינדער, אויסלערנען די קינדער דאס גרויסקייט פון דאווענען און פון נישט רעדן ביים דאווענען. אויך די לערערינס אין בית פיגא וועלן אריינלייגן אין די תלמידות דאס גרויסקייט פון דאווענען, פון נישט רעדן ביים דאווענען און די שכר צו וואס מען קען זוכה זיין; צו קינדער צדיקים, ווען מען רעדט נישט ביים דאווענען.

די נאמען פון די מעשה איז 'איך רעד נישט ביים דאווענען'.

"מיסטער, קען יו גיוו מי טו דאלער פאר דיס פיס?"

"שא... נו... שא..."

"מיסטער, גיוו מי וואן דאלער..."

"נו... שא..."

דער איד רבי אברהם רעדט נישט קיין איין ווארט פארן דאווענען, אפילו ער קען מאכן אסאך געלט וועט ער נישט אפטרעטן פון דינען דעם אייבערשטן.

ויהי היום, רבי אברהם זיצט מיט טלית ותפילין און א גוי קומט צו אים מיט א טייערע שטיק גאלד וואס איז ווערט איבער מיליאן דאלער און פרעגט אים: "מיסטער, קען יו גיוו מי טו דאלער פאר דיס פיס?" אויב ער וויל אפקויפן דעם שטיק גאלד פאר צוויי דאלער, "שא... נו... שא..." – ענטפערט אים רבי אברהם, זאגט דער גוי: "מיסטער, גיוו מי וואן דאלער..." ער איז גרייט עס צו פארקויפן פאר איין דאלער, אבער רבי אברהם ענטפערט אים: ""נו... שא...", דער גוי זעט אז דער איד רבי אברהם ברעכט נישט זיין גוטער מנהג, ער רעדט נישט פארן דאוואנען און זיכער נישט ביים דאווענען, עס איז אים נישט ווערד צו זיין א גרויסער עושר אויב גייט דאס אויפן חשבון פון רעדן ביים דאווענען.

דער גוי גייט צו א צווייטן, יענער זעט ווי שיין די שטיק גאלד איז, און פאר איין דאלער קען ער ווערן א מיליאנער, ער קויפט דאס גלייך אפ און ווערט א ריזיגער עושר.

א רעש און א טומל איז געווארן אין הימל, רבי אברהם האט אוועק געגעבן זיין גאנצע עשירות נישט צו רעדן פארן דאווענען, מען רופט אויס אין הימל אז פארן אוועק געבן א שטיק גאלד נישט צו רעדן פארן דאווענען וועט מען אים געבן א קינד א שטיק גאלד, ער וועט געבוירן א קינד מיט א הייליגע נשמה, און אזוי איז טאקע געווען. רבי אברהם האט זוכה געווען צו זיין די טאטע פונעם גרויסן צדיק רבי פנחס קוריצער זכותו יגן עלינו.

טייערע קינדער, אויב א קינד וויל דיך שטערן אינמיטן דאווענען, ער רעדט צו דיר, ער שטערט דיר - וועלן מיר זיך נישט וויסנדיג מאכן, מיר וועלן ווייטער דאווענען צום אייבערשטן, ווייל ביים דאווענען רעדט מען נישט צו קיינעם, נאר צום אייבערשטן.

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

א כתיבה וחתימה טובה, א גוט געבענטשט יאר.

בעזרת ה' יתברך - יום ג' פרשת שופטים, א' דראש חודש אלול, שנת תשפ"ד לפרט קטן

לכבוד מיין ליבער טייערער ... נרו יאיר

עס איז אריבער נאך א יאר אויף דיר, נאך א יאר פון זיכוי הרבים, נאך א יאר פון אריינברענגען אין אידישע הערצער די ריינע אמונה. דאנק דעם אייבערשטן פאר די זכיה אז דיין ארבעט איז אריינברענגען "עצתו אמונה"; לידע ולהודיע אז נאר דאס איז די 'עצה', 'אמונה'; ווי מער מען נעמט אריין אמונה - ווערט מען אויסגעלייזט פון אלע פראבלעמען.

איך שיק דיר נאך א מעשה פאר די 'קינדער עצתו אמונה'; זע עס זאל אנקומען צו אונזערע מוסדות, סיי די אינגלעך, סיי בית פיגא, אין אלע שטעט, אלע מלמדים און לערערינס זאלן לערנען מיט די קינדער די מעשיות פון צדיקים, וואס מען לערנט זיך פון דעם גוטע מידות, יראת שמים און הייליגע אמונה.

די נאמען פון די מעשה איז: "אז מען טשעפעט ליידט מען". בעט דעם מעלער זאל מאלן א הינער שטייג מיט הינדלעך וואס ווילן אראפקומען, און ווי א פרוי האלט א לייטער עס זאל אויסזען ווי זי האט עס אוועק גענומען פון די הינער שטייג, אויך זאל זיין א כלי וואסער אויף דער ערד מיט הינדלעך אין פעלד.

טייערע קינדער, מען טאר נישט טשעפען חיות און פייגלעך, אויב מען טשעפעט זיי הויבן זיי אן וויינען, און דער אייבערשטער נעמט זיך אן פאר זיי און מען באקומט א שטראף.

אמאל איז געקומען א פארפאלק צום הייליגן צדיק דער אריז"ל, זיי האבן געבעטן דעם צדיק ער זאל זיי געבן א ברכה צו האבן קינדער, זאגט דער צדיק: "ענק קענען נישט האבן קיין קינדער וועגן ענק האבן אוועקגענומען די קליינע לייטער וואס די הינער פלעגן דורכדעם אראפקומען פון שטייג טרינקען וואסער, די הינער האבן יעדע מינוט צער און וויייטאג, דעריבער האבן ענק נישט קיין קינדער, גייט שוין אהיים און לייגט צוריק די לייטער אז די הינער זאלן קענען אראפקומען טרינקען וואסער און קענען צוריק גיין, אזוי וועלן ענק געהאלפן ווערן מיט קינדער".

די פארפאלק זענען אהיים און צוריק געלייגט די לייטער, און דער אייבערשטער האט זיי געהאלפן זיי האבן זוכה געווען צו האבן א שיינע משפחה מיט קינדער.

טייערע קינדער, פון די מעשה לערנען מיר אז יעדע זאך וואס פאסירט האט א סיבה, און אז מען טשעפעט א צווייטן, אפילו מען טשעפעט פייגלעך אדער חיות - קען מען באקומען א שטראף, און אז מען טוט תשובה, מען נעמט אוועק די צער פון זיי - העלפט דער אייבערשטער און מען זעט א ישועה.

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

א גוטן חודש און א גוט געבענטשט יאר.

בעזרת ה' יתברך - יום ד' פרשת ראה, כ"ד מנחם-אב, שנת תשפ"ד לפרט קטן

לכבוד ... נרו יאיר

אשריך ואשרי חלקך אז דו ביסט מזכה נשמות ישראל מיט די בריוו פון עצתו אמונה, דו האסט נישט קיין השגה ווי ווייט די בריוו קומען אן, דו האסט נישט קיין השגה וויפיל שטיבער שטייען בזכות די בריוו, און וויפיל תורה, תפילה ויראת שמים עס ברענגט אריין אין די וועלט. ובא השמש וטהר, ווען עס וועט קומען די צייט מען וועט צוריק גיין צום אייבערשטן - ואחר יאכל מן הקדשים, דעמאלט וועסטו זען דיין שכר וואס די עצתו אמונה האט אויפגעטון.

איך בעט דיר זייער, לאז נישט אפ דיין הייליגע ארבעט, און אפילו עס וועט איבערגיין אויף דיר וואס עס וועט איבערגיין - זאלסטו נישט שוואך ווערן פון די הייליגע ארבעט, נאר אדרבה; זאלסט נאך מער ספרים און נאך מער קונטרסים ארויסגעבן פאר כלל נשמות ישראל.

טראכט נאך געדאנקען ווי אזוי מען קען מאכן ספרים פאר קינדער; מיר דארפן זיך פארלייגן אויף די קינדער, זיי אנפילן מיט אמונה. עס קומען שווערע ביטערע נסיונות, די נסיונות פון יעצט איז גארנישט קעגן די נסיונות וואס קומען, מיר דארפן אנגרייטן די קינדער מיט אמונה און יראת שמים אויף א פרייליכע וועג, אזוי וועט זיי זיין גרינגער.

מאך א מעשה פאר די קינדער פון הייליגן בעל שם טוב זכותו יגן עלינו, ווי ער האט מתקן געווען די נשמות וואס זענען מגולגל געווארן. איך וויל מען זאל דאס לערנען מיט די קינדער אין חדר און אין סקול, די מלמדים מיט די טיטשערס זאלן קאלערן (מאלעווען), און בשעת די קינדער מאלעווען זאלן זיי דערציילן די מעשה; דאס אריינלייגן מיט טעם און געשמאק לויט יעדן איינעמ'ס וועג, מען זאל פילעווען די קינדער מיט מעשיות פון צדיקים.

מאך א בילד פון א פארעם פון שעפעלעך און פערדן, מיט א קליינעם דארן פערד, און א בילד פון אן איידעלע צורה שטייט נעבן א פויער, דער מיט די איידעלע צורה ווייזט אויפן קליינעם דארן פערד און ווי דער פויער האלט שטרות אין האנט.

"קענסט מיר פארקויפן א פערד?" פרעגט דער הייליגער בעל שם טוב, "אודאי!" ענטפערט דער פויער, "איך האב גוטע פערד, קום רבי איך וועל אייך ווייזן מיינע גוטע פערד".

דער הייליגער בעל שם טוב זכותו יגן עלינו קוקט זיך אום אויף די פערד, און פרעגט דעם פויער: "אפשר קען איך קויפן דעם קליינעם דארן פערד?" "ניין, ניין!" זאגט דער פויער, "דעם קליינעם דארן פערד געב איך קיינעם נישט אוועק, דאס איז מיין בעסטע פערד וואס איך האב נאר אמאל געהאט, יעדע שווערע וועג וואס דריי פערד קענען דעם וואגן נישט שלעפן, קען אבער דער קליינער דארער פערד יא שלעפן", דער פויער זאגט: "איך קען פארקויפן פארן רבי'ן אלע פערד, אויסער דעם פערד".

דער הייליגער בעל שם טוב שמועסט מיטן פויער, און ער האט אנגעהויבן שמועסן פון חובות; וויפיל חובות ער האט, וויפיל מענטשן זענען אים שולדיג, דער פויער ברענגט ארויס זיינע צעטלעך און הויבט אן ציילן זיינע שטרות, ביי איין שטר זאגט ער פארן בעל שם טוב: "דער שטר איז שוין גארנישט ווערד, דער בעל חוב איז שוין געשטארבן", פרעגט אים דער הייליגער בעל שם טוב: "נו אפשר קען איך האבן דעם שטר חוב במתנה?" "אודאי!" ענטפערט דער פויער, "איך געב דיר אוועק דעם שטר במתנה גמורה, עס איז גארנישט ווערד".

דער צדיק צערייסט דער שטר און זאגט הויך אויפן קול: "מחול לך, מחול לך, מחול לך", דאס מיינט, 'די חוב וואס דו ביסט שולדיג - איז בטל', און דער צדיק זאגט פארן פויער: "לאמיר גיין צוריק אין שטאל, לאמיר זען די פערד"; זיי גייען און זעען ווי דער קליינער דארער פערדל ליגט טויט אויף דער ערד...

דער צדיק איז מגלה פארן פויער וואס דא האט פאסירט, ווען א מענטש גייט אוועק פון דער וועלט און מען בלייבט שולדיג געלט, אדער אויב מען האט חס ושלום גע'גנב'עט פון א צווייטן און מען שטארבט - האט די נשמה נישט קיין רו, די נשמה קען נישט אנקומען אין גן עדן, די נשמה דארף אראפקומען נאכמאל און באצאלן די חוב און די גניבה.

"דעריבער" - זאגט דער צדיק – "די נשמה פונעם בעל חוב איז אריין אין דעם קליינעם דארן פערד און זיך געדארפט פייניגן, ער האט געדארפט ארבעטן פאר דיר אפצוצאלן זיין חוב, און יעצט אז דו האסט מיר אוועק געגעבן במתנה דעם שטר חוב און איך האב אים מוחל געווען, האט די נשמה שוין נישט וואס צו זיין דא אויף די וועלט, איז די פערד געשטארבן".

טייערע קינדער, מיר לערנען זיך פון די מעשה צו אכטונג געבן נישט גנב'ענען פון קיינעם און נישט בארגן קיין געלט פון קיינעם, און אויב מען האט יא געבארגט געלט, אדער חס ושלום גע'גנב'עט - זאל מען באצאלן די חוב און די גניבה, נישט צו דארפן ליידן.

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

א כתיבה וחתימה טובה, א גוט געבענטשט יאר.

בעזרת ה' יתברך - יום ד' פרשת ואתחנן, י' מנחם-אב, שנת תשפ"ד לפרט קטן

לכבוד ... נרו יאיר, קרית ברסלב

איך בעט דיר זייער, שטארק זיך מיט דיין הייליגע ארבעט, מיט ארויסגעבן די נייע שיינע הערליכע קונטרסים עצתו אמונה. טויזנטער און צענדליגער טויזנטער זענען זיך מחי' מיט די נייע קונטרסים; חיזוק, עצות והדרכה פארן לעבן וואס מוהרא"ש האט געלערנט מיט אונז פון הייליגן רבי'ן.

איך וויל דיר זייער בעטן זאלסט זיך נעמען צו די עצתו אמונה פאר קינדער, טראכטן נייע געדאנקען ווי אזוי מען קען אנציען די קינדער זאלן לעבן מיט די 'עצתו אמונה פאר קינדער', ווייל וואס קינדער ליינען - דאס איז וואס גייט אריין אין זייער קאפ; אפילו עס וועט זיך טון מיט זיי וואס עס וועט זיך טון - וועלן זיי אבער געדענקען זייער גאנץ לעבן די יראת שמים, די מידות טובות און די חיזוק פון הייליגן רבי'ן.

די וואך זאל זיין די מעשה: "וואס איז אין הימל חשוב"

בעט דעם מעלער צו מאכן פאר די וואך 'עצתו אמונה פאר קינדער' א בילד פון מוהרא"ש ווי ער דרימלט, און פון דער זייט ווי איינער דרייט זיך ווי א רעדל, א בילד פון א רעדל און נאך א רעדל, מען זאל זען אינעם בילד ווי איינער דרייט זיך.

שא שטיל... עס איז אינמיטן די נאכט... מוהרא"ש זכותו יגן עלינו דרימלט און ער זעט אן אינטערעסאנטע חלום.

ער חלומ'ט זיך ווי עס קומט צו פליען א נשמה פון די הויכע הימלען, די נשמה זעט אויס צו זיין זייער פרייליך, די נשמה'ס פנים שיינט פון שמחה, די נשמה זעט אויס ווי ס'טאנצט, מוהרא"ש ווארט צו הערן פון די נשמה עפעס פון יענע וועלט, וואס איז חשוב אין הימל.

עס איז שטיל, די לבנה שיינט, אויך זעט מען די שטערנס ווי זיי שטראלן, די הימל איז שווארץ, די נשמה זאגט אין חלום: "וואלטן מענטשן געוואוסט ווי חשוב אין הימל איז ווען מען איז פרייליך, ווי הייליג עס איז צו זיין לוסטיג - וואלט מען זיך געדרייט אויף דער ערד ווי א רעדל פאר שמחה".

אזוי רעדנדיג זעט מוהרא"ש ווי די נשמה הויבט זיך אן דרייען ווי א רעדל, די נשמה האט זיך געדרייט און געדרייט ביז ער האט איר מער נישט געזען.

מוהרא"ש וועקט זיך אויף, מוהרא"ש גיסט אפ נעגל וואסער, און ער הויבט אן טאנצן. מוהרא"ש האט יעדן טאג געטאנצן, עס איז נישט אריבער איין טאג וואס מוהרא"ש זאל נישט טאנצן פאר שמחה אז ער איז א איד און נישט קיין גוי, און אז ער ווייסט פון הייליגן רבי'ן, און מוהרא"ש שרייבט אראפ די חלום פאר אונז, מיר זאלן וויסן דאס גרויסקייט פון שמחה.

דער טאטע הויבט אן זינגען: "שכוח אייבערשטער איך בין א איד, שכוח אייבערשטער איך היט שבת" און אלע קינדער לייגן זיך אראפ אויף די ערד און מען הויבט זיך אן דרייען ווי א רעדל פאר שמחה.

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

בעזרת ה' יתברך - יום ד' פרשת דברים, ג' מנחם-אב, שנת תשפ"ד לפרט קטן

לכבוד ... נרו יאיר

דו האסט נישט קיין אנונג דיינע זכותים וואס ווארט דיר אפ אויף יענע וועלט פון מזכה זיין את הרבים מיט די בריוו פון עצתו אמונה; הונדערטער און טויזנטער מענטשן האבן אזויפיל חיזוק וועכנטליך און טאג טעגליך מיט די נייע ספרים, די בריוו פון עצתו אמונה, גענומען פון מוהרא"ש זכותו יגן עלינו וואס האט אונז אראפגעברענגט דעם הייליגן רבינ'ס תורות אויף לעובדא ולמעשה.

אויך די עצתו אמונה פאר קינדער איז עפעס אויסנאם שיין, די קינדער באלעקן זיך די פינגער מיט די מעשה און בילד, אלע קינדער ווארטן און פרעגן אויב די וואך וועט אויך זיין א מעשה מיט א בילד. דאס דערציילן די עלטערן שבת פאר די קינדער, אויך אין תלמוד תורה ביי די אינגלעך דערציילן דאס די מלמדים, און אין בית פיגא מאכן זיי די בילד אין גרויס, מען קאלירט דאס און מען לערנט דאס, עס איז א גאנצע לימוד, די גאנצע וואך דרייט זיך ארום די מעשה.

געב איבער א גרויסן שכוח פאר אברהם אליהו נרו יאיר פארן באצאלן דעם מעלער, דאס איז א גרויסע זכות; די מעשיות נעמט מען צאם און מען דרוקט דאס, און מען וועט דאס דרוקן און דרוקן פאר די קומענדיגע דורות.

די וואך בעט דעם מעלער זאל מאלן א בילד פון דעם צדיק דער באבא סאלי זכותו יגן עלינו, ווי ער זיצט ביי זיך אין שטוב, דער ספר ליקוטי מוהר"ן ליגט אויפן טיש (עס איז ידוע אז שטענדיג איז געלעגן ביים צדיק דער ספר ליקוטי מוהר"ן אויפן טיש), און פון די אנדערע זייט פון טיש שטייט אן עלטערע פרוי, געבינדן די קאפ מיט א טיכל, מיט קנייטשן אויפן שטערן, ווי זי וויינט, און נעבן איר פון דער זייט שטייט א הויכער מענטש, מיט א קליינע קאפל, מיט די הענט אין טאש, מיט א נישט פרייליכע פנים.

די פרוי שטייט און כליפעט... זי וויינט: "רבי העלף מיר, איך בין אן עלנדע פרוי, מיין מאן לעבט שוין נישט, און מיין זון שלאגט מיך און ער שטויסט מיך... רבי איך האלט נישט אויס... רבי, מיין זון, ער וויל מיך הרג'ענען..."

טייערע קינדער, די וואך דערציילן מיר א שרעקעדיגע מעשה וואס האט פאסירט ביים צדיק דער באבא סאלי זכותו יגן עלינו. צום ערשט ווילן מיר פרעגן, ווער ווייסט וואס מיינט באבא סאלי?

דער צדיק רבי ישראל אבוחצירא זכותו יגן עלינו איז געווען רב אין מאראקא, אין די שפראך מאראקיש איז באבא א 'חכם', און סאלי איז 'אידן', די חכם פון די אידן. נאכדעם איז ער געפארן קיין ארץ ישראל און זיך באזעצט אין די שטאט נתיבות, דארט האט דער צדיק געדינט דעם אייבערשטן און אידן זענען געקומען צו אים בעטן ברכות און ישועות.

איין טאג קומט אריין אן אלטע פרוי מיט א הויכער מענטש, די אלטיטשקע פרוי האט אויסגעפלאצט אין א געוויין: "רבי, איך בין אן עלנדע פרוי, מיין מאן לעבט שוין נישט, און מיין זון שלאגט מיך און ער שטויסט מיך... רבי איך האלט נישט אויס... רבי, מיין זון, ער וויל מיך הרג'ענען..."

דער צדיק האט אנגעהויבן וויינען, ער האט זיך ממש געשטיקט מיט וויינען: "אוי וויי... אוי וויי... וואלט איך געהאט א מאמע וואלט איך איר געהאלפן, איך וואלט געזיצן מיט איר, איך וואלט געגאנגען שפאצירן מיט איר..." דער צדיק וויינט אויפן קול: "אוי וויי, אוי וויי, א מאמע שלאגט מען...?!"

דער זון האט געהערט ווי דער צדיק וויינט האט עס אנגערירט זיין נשמה און ער האט גלייך תשובה געטון, ער רופט זיך אן צום צדיק: "איך זאג צו, איך וועל מער קיינמאל נישט שלאגן מיין מאמע, איך וועל איר מער נישט וויי טון, איך וועל שוין זיין א גוטער איד".

טייערע קינדער, מיר אלע זאגן אויך צו: "מיר וועלן קיינמאל נישט שלאגן א מאמע, מיר וועלן קיינמאל נישט וויי טון א מאמע, מיר וועלן זיין גוטע אידן".

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.