בריוון פונעם ראש ישיבה שליט"א

#1 - פון די מצוה פון כיבוד אב ואם פארדינט מען נאר
כיבוד אב ואם, ישועות, נסים, מירון

בעזרת ה' יתברך


יום ה' פרשת בהר-בחוקותי, כ"ד אייר, שנת תשפ"א לפרט קטן


 


לכבוד מיין טייערער ... נרו יאיר


ברוך ה' איך בין צוריק געקומען פון ארץ ישראל געזונטערהייט.


איך בין געווען ל"ג בעומר אין מירון, איך האב אסאך מתפלל געווען פאר דיר. איך האב אלעמען אינזין, איך בעט פאר אלעמען בכלליות, אבער דיין נאמען איז עפעס אנדערש, איך בעט פאר דיר בפרטיות. גלייב מיר, איך ווארט אויף דיין ישועה נאך מער ווי דו אליינס ווארטסט, אדער על כל פנים פונקט ווי דו ווארטסט דערויף; עס שטעכט מיר אין הארץ ווען איך טראכט פון דיר, איך גלייב אז דו וועסט בקרוב אויפגעראכטן ווערן.


איך האב געהאט א נס אין מירון. איך בין געווען ביי מיין טאטע'ס הדלקה - אין חדר פון זיין בית המדרש מראה יחזקאל קארלסבורג, נאכן הדלקה, נאך די טענץ האב איך געטראכט אז איך לויף שוין ארויף צו די מערה, איך וויל מיטהאלטן די הדלקה, די פייערדיגע טענץ. נאכדעם טראכט איך אז מיין טאטע גייט יעצט מאכן די סעודה, וועל איך בלייבן, איך וויל טון כיבוד אב ואם, זיצן ביי זיין טיש, איך וועל שוין גיין שפעטער.


נאך די סעודה האט מען געהערט די שרעקליכע נייעס; איך ווייס נישט אויב איך וואלט געווען ביי יענעם פלאץ, קען זיין יא, קען זיין נישט - על כל פנים פון די מצוה פון כיבוד אב ואם פארדינט מען נאר, בזה ובבא.