בעזרת ה' יתברך
יום ב' פרשת מטות-מסעי, כ"ו תמוז, שנת תשע"ט לפרט קטן
... תחי'.
איך האב ערהאלטן אייער בריוו.
איך פריי זיך זייער צו הערן אז איר זענט זיך מחי' ומחזק מיט'ן הייליגן רבינ'ס עצות; דאס דערהאלט אייך אין לעבן נישט אויפצוגעבן.
איך פריי זיך זייער צו הערן אז איר האט זוכה געווען צו מסיים זיין די צוויי אין פערציגסטע מאל תהילים; זייטס ממשיך מיט'ן זאגן יעדן טאג דעם יום תהילים. דער הייליגער רבי זאגט (שיחות הר"ן, סימן צח) אז תהילים איז אזוי ווי א שטעקן אויף וואס א שוואכע מענטש ליינט זיך אן, ווען א מענטש זאגט תהילים באקומט ער א שטארקע בטחון זיך צו פארלאזן אויפן אייבערשטן. אזוי ווי דוד המלך זאגט (תהלים יח, יט): "וַיְהִי ה' לְמִשְׁעָן לִי", דער אייבערשטער איז פאר מיר א אנלאנער, איך פארלאז זיך אויף אים, איך ליג אויף אים.
בנוגע אייער שידוך וכו', איר ווילט וויסן צי איר דארפט עפעס טון ווען אייערע עלטערן זאגן אייך אז איר זאלסט זיך נישט יאגן, זיי טענה'ן אז נאר שוואכע קינדער דארף מען שנעל חתונה מאכן וכו' וכו', איר ווילט וויסן וואס צו טון; עס נישט דא וואס צו טון, ווייל עלטערן האבן שוין לאנג פארגעסן וואס א בחור און א מיידל גייען אריבער טאג נאך טאג; ווי שטארק זיי ווילן חתונה האבן און ווי שווער עס איז צו זיין אליין; ממילא איז נישט שייך וואס צו טון, איר זאלט ווייטער מתפלל זיין, בעטס דעם אייבערשטן יעדן טאג פאר א גוטע שידוך, אן ערליכע שידוך. בעטס פאר ערליכע דורות, וועט אייך דער אייבערשטער העלפן.
שרייבטס מיר ווען עס וועט זיין נאכאמאל א צוזאמקום אין ארץ ישראל וועל איך אייך שרייבן נאך א בריוו.