בעזרת ה' יתברך - יום ב' פרשת עקב, חמשה עשר באב, שנת תשפ"ד לפרט קטן
לכבוד מיין טייערער ... נרו יאיר
מען הערט שוין די ניגון 'אומאן אומאן, ראש השנה, אומאן אומאן, ראש השנה', מען פארט שוין צום רבי'ן זוכה זיין צו אלע תיקונים און צו א שנה טובה ומבורכת.
איך וויל דיר זייער בעטן און אויך אלע וואס העלפן מיר אין אומאן, איר זאלט אויפנעמען אלעמען בסבר פנים יפות, מיט א שמייכל, און אז מען רעדט זיך אפ און מען פארשעמט וכו', זאל מען דאס נישט נעמען צום הארצן, נאר דן זיין אלעמען לכף זכות, מען פארט א לאנגע וועג, מענטשן זענען איבערגעשטרענגט, ממילא פאסירט אז מען שרייט וכו'.
מוהרא"ש זאגט, עס שטייט (שמואל א כב, ב): "וַיִּתְקַבְּצוּ אֵלָיו כָּל אִישׁ מָצוֹק", ביי דוד המלך האבן זיך צאמגענומען אלע צעבראכענע מענטשן, "וְכָל אִישׁ אֲשֶׁר לוֹ נֹשֶׁא", אלע וואס האבן חובות, "וְ'כָל אִ'ישׁ מַ'ר נֶ'פֶשׁ", ראשי תיבות אומן; ווער קומט צום רבי'ן? דער וואס איז געלאפן צו דוד המלך, די צעבראכענע הערצער; דארף מען זיין גרייט נישט צו נעמען זאכן פערזענליך.
בעט דעם אייבערשטן אלעס זאל זיין בשלום, יעדער זאל קומען געזונטערהייט און צוריק פארן מיט ישועות, אויך זאל זיין וואסער, לעקטער, עסן וכו' וכו'.
עס לוינט צו העלפן אין אומאן, די הייליגע חכמים זאגן (עירובין נד.), א תלמיד פון רבי אליעזר האט געדארפט באקומען אן עונש שריפה, "אָמְרוּ, הַנִּיחוּ לוֹ, אָדָם גָדוֹל שִׁמֵּשׁ", מען האט אים פריי געלאזט בזכות וואס ער האט משמש געווען א צדיק.