בעזרת ה' יתברך
יום ה' פרשת אמור, י"א אייר, כ"ו לעומר, שנת תשפ"ב לפרט קטן
לכבוד מיין טייערער ... נרו יאיר
אין ל"ג בעומר איז א מנהג צו שיסן מיט א פייל און בויגן, עס איז דא כמה טעמים בזה. איינע פון די טעמים, דער הייליגער זוהר זאגט (תיקונים, תיקון יח, דף לו:): "וְסִימָנָא דָא יְהֵא בִידָךְ", דאס זאל זיין דיין סימן, "עַד דְּתֶחזֵי קַשְׁתָּא בְּגַוְּונוֹי נְהִירִין לָא תְצַפֵּי לְרַגְלֵי דִמְשִׁיחָא", ווען מען וועט זען א קשת בְּגַוְּונוֹי נְהִירִין וועט משיח קומען; דעריבער שפילט מען מיט'ן קשת צו ווייזן אז ל"ג בעומר איז א טאג וואס איז מסוגל לזה.
מיט'ן רבינ'ס הקדמות קען זיין פשט, דער רבי זאגט (לקוטי מוהר"ן חלק א, סימן ב): "עִקַּר כְּלֵי זֵינוֹ שֶׁל מָשִׁיחַ הוּא הַתְּפִלָּה", משיח וועט אייננעמען די וועלט מיט תפילה, "וְכָל מִלְחַמְתּוֹ שֶׁיַּעֲשֶׂה", אלע זיינע מלחמות, "וְכָל הַכְּבִישׁוֹת שֶׁיִּכְבֹּשׁ", אלעס וואס משיח וועט אייננעמען, "הַכֹּל מִשָּׁם", אלעס וועט זיין מיט תפילה; זיין געווער, זיין שווערד, זיין בויגן – וועט זיין תפילה. אזוי ווי עס שטייט (בראשית מח, כב): "בְּחַרְבִּי וּבְקַשְׁתִּי", זאגט רש"י, מיט תפילה און בקשה; דאס קען זיין פשט וואס רבי שמעון בר יוחאי זאגט פאר זיין זון, ווילאנג דו וועסט נישט זען א קשת בְּגַוְּונוֹי נְהִירִין, כל זמן עס איז נישטא תפילה, "לָא תְצַפֵּי לְרַגְלֵי דִמְשִׁיחָא", איז דאס נישט משיח; דער סימן פון משיח איז קשת התפלה.
ל"ג בעומר איז א הייליגע טאג, עס ווערט נתגלה סודות התורה, מען הויבט אן שפירן דעם אייבערשטן אין יעדע זאך; נעמט מען די קינדער און מען געבט זיי א בויגן, זיי אויסלערנען אז עס איז דא איין עצה – תפילה והתבודדות, והבן למעשה.