תוכן השאלה
לכבוד דער ראש ישיבה שליט"א,
איך בין לעצטנס געווען ערגעץ, איך האב דארט געטראפן איינעם וואס הייסט א חשובער איד, און ער איז צוגעקומען צו מיר און מיר געזאגט אז ער האט אביסל באטראכט די מענטשן פון היכל הקודש, און ער זעט טאקע אז זיי לערנען און דאווענען, אבער למעשה 'איז דא עפעס העכערס פון דעם', וואס איז מיט אביסל העכערקייט? ער האט מיר אויך גע'מוסר'ט אז מען טאר נישט זאגן "ש'כח אייבערשטער", און אזוי ווייטער.
ער האט באוויזן מיר צו צעמישן פאר אביסל, אבער ברוך ה' אז אויפ'ן וועג אהיים האב איך געזאגט תיקון חצות און איך האב זיך גוט מתבודד געווען, און ווען איך בין אויפגעשטאנען אינדערפרי האב איך געזאגט ש'כח אייבערשטער אז איך קען זאגן ש'כח אייבערשטער, וואס איז שייך העכער פון דעם? ארויסצוזאגן פאר'ן אייבערשטן אלע רצונות, אויסדערציילן פאר'ן אייבערשטן אלעס וואס ליגט אויפ'ן הארץ, צו לערנען יעדן טאג, אבער טאקע ממש יעדן טאג ארומשפאצירן אין אלע חלקים פון די הייליגע תורה, א מיליאן מאל 'אשרינו'.
יישר כח
תשובה מאת הראש ישיבה שליט"א:
יום א' פרשת וארא, י"ט טבת, שנת תשפ"ה לפרט קטן
לכבוד מיין טייערער ... נרו יאיר
איך האב ערהאלטן דיין בריוו.
מאכסט מיך שמייכלען, דערמאנסט מיר ווען איך בין מקורב געווארן, ווי די זיסע צוקערדיגע מענטשן זענען מיר געקומען זאגן די לשונות 'עס איז דא העכערס וכו' וכו', 'היכל הקודש איז טאקע גוט, אבער עס איז דא אין ברסלב מער שפיציגע, מער עובד'ישע'; א נס אז איך בין שוין געווען איידער מיין התקרבות ביי חבורות פון עובדים, איך האב שוין פארזוכט די הויכע פליעדיגע דמיונות, אזוי אז ווען איך האב פארזוכט פון מוהרא"ש די פשוט'ע וועג, די פשוט'ע דיבורים - האט מען מיךְ נישט געקענט פארנארן.
וואס איז דא העכער פון טראכטן אמונה? וואס איז העכער פון רעדן צום אייבערשטן? שמועסן מיטן אייבערשטן? דער הייליגער רבי האט געזאגט אויף זיך; נאך זיינע עבודות, נאך זיינע תעניתים און סיגופים: "וואלט איך געוואוסט וואס מען קען זוכה זיין דורך זיך פירן פשוט, דורך רעדן צום אייבערשטן - וואלט איך נישט געמאכט די עבודות".
רבי נתן דערציילט (שיחות הר"ן, סימן קנד): "שֶׁעִקַּר מַה שֶּׁהִגִּיעַ לְמַדְרֵגָתוֹ, הוּא רַק עַל יְדֵי עִנְיַן 'פְּרָאסְטִיק'", דער רבי איז צוגעקומען צו זיינע גרויסע מדריגות נאר דורך זיך פירן פשוט, "שֶׁהָיָה מְדַבֵּר הַרְבֵּה וּמֵשִׂיחַ הַרְבֵּה בֵּינוֹ לְבֵין קוֹנוֹ", ער האט אסאך געשמועסט און גערעדט צום אייבערשטן, "וְאָמַר תְּהִלִּים הַרְבֵּה בִּפְשִׁיטוּת", און ער האט געזאגט אסאך תהילים, "וְעַל יְדֵי זֶה דַּיְקָא הִגִּיעַ לְמַה שֶּׁהִגִּיעַ", און נאר אזוי האט ער זוכה געווען צו וואס ער האט זוכה געווען.
אשרינו מה טוב חלקינו אשר בנחל שם גורלינו, וואס ברענגט אונז צו די גרעסטע מדריגות פון דינען דעם אייבערשטן פשוט. דער רבי האט געזאגט (שם): "אַי אַי פְּרָאסְטִיק", ער האט זיך געבענקט צו די גרויסע עבודה פון דינען דעם אייבערשטן פשוט, "גַּם אָמַר", נאך האט דער רבי געזאגט, "שֶׁדִּבֵּר עִם כַּמָּה צַדִּיקִים גְּדוֹלִים", ער האט גערעדט מיט אסאך גרויסע צדיקים, "וְאָמְרוּ גַּם כֵּן", זיי האבן אים אויך געזאגט די זעלבע זאך, "שֶׁלֹּא הִגִּיעוּ לְמַדְרֵגָתָם", זיי זענען נישט צוגעקומען צו זייערע מדריגות, "כִּי אִם עַל יְדֵי עִנְיָן פְּרָאסְטִיק", נאר דורך די פשוטע עבודה, "שֶׁעָסְקוּ בַּעֲבוֹדָתָם בִּפְשִׁיטוּת גָּמוּר בְּהִתְבּוֹדְדוּת וְשִׂיחָה בֵּינוֹ לְבֵין קוֹנוֹ", זיי האבן אסאך גערעדט צום אייבערשטן פשוט'ערהייט, און אסאך געשמועסט מיטן אייבערשטן, "וְעַל יְדֵי זֶה הִגִּיעוּ לְמַה שֶּׁהִגִּיעוּ, אַשְׁרֵי לָהֶם", און נאר אזוי זענען זיי צוגעקומען צו וואס זיי זענען צוגעקומען, וואויל איז זיי.
דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.