בעזרת ה' יתברך - יום ה' פרשת נצבים וילך, כ"ג אלול, שנת תשפ"ד לפרט קטן
לכבוד ... נרו יאיר
מען גרייט זיך שוין צום גרויסן יום הדין ראש השנה, מיר פארן קיין אומאן צום הייליגן רבי'ן. "ביי מיר איז דער עיקר ראש השנה" - זאגט דער רבי, "און גלייך מוצאי ראש השנה בייג איך צו מיינע אויערן צו הערן ווי דער שמש קומט שוין איבער א יאר קלאפן, וועקן צו סליחות, ווייל מיין זאך איז נאר ראש השנה" (שיחות הר"ן, סימן רטו).
"מיין פייערל וועט שוין טליען און ברענען ביז משיח וועט קומען" - האט דער רבי געזאגט (חיי מוהר"ן, סימן רכט), און וויפיל די מתנגדים וועלן דאס שטערן - וועט עס נישט העלפן, "וואו איך וועל גיין, וואו מען וועט מיך פארטרייבן, וועל איך דארט מאכן ברסלב'ער חסידים" - האט רבי נתן געזאגט ווען מען האט אים פארטריבן פון זיין היים שטאט, פון ברסלב.
ובכן זאסטו נישט מורא האבן פון קיינעם, אפילו מען סטראשעט דיך מיט וכו' - זאלסטו זיך אנכאפן אין רבי'ן און זיך גוט צובינדן, ווייל דער רבי האט געזאגט (חיי מוהר"ן, שם): "איך האב אויסגעפירט און איך וועל אויספירן", און דער רבי האט געזאגט: "וואו איך וויל טרעטן וועל איך פאררעכטן".
פאק זיך איין אויפן וועג א זעקל ספרים, מען גייט פארן קרוב צו דרייסיג שעה; זאלסטו האבן וואס צו טון אויפן וועג. זאלסט עוסק זיין מיט דיין חיים טובים, און יעדע טריט נענטער צו אומאן זאלסטו זיך פרייען, און דאנקען דעם אייבערשטן אז מען האלט שוין דא.
מאך נישט פון עיקר - טפל און פון טפל - עיקר, דער עיקר איז קומען קיין אומאן; וואו צו דאווענען, וואו איינצושטיין - דאס איז נישט דער עיקר, וואו דו ביסט באקוועם - זאלסטו גיין, נאר בתנאי אז עס איז א פלאץ פון יראת שמים, א פלאץ פון תמימות ופשיטות, א פלאץ פון אמונת חכמים.
דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.
א כתיבה וחתימה טובה, א גוט געבענטשט יאר.