בריוון פונעם ראש ישיבה שליט"א

#1 - איך האב ברוך ה' געמאכט פאר מיין זון שיינע לאנגע געקרייזלטע פאות
חינוך הילדים, שטעטל, אומאן, בארד און פאות, שמחות, חדר, אפשערן, זומער

בעזרת ה' יתברך


יום א' פרשת חקת, ד' תמוז, שנת תשפ"ב לפרט קטן


 


לכבוד מיין טייערער ליבער ... נרו יאיר, ערמאנט


איך בענק זיך זייער צו דיר, איך האב שוין לאנג נישט געהערט פון דיר, איך האף אז אלעס איז ביי דיר אין בעסטן ארדענונג.


איך בין יעצט אין שטעטל, מיט'ן אייבערשטנ'ס הילף וועל איך זיין דא במשך דעם זומער - ביז א וואך פאר מיר פארן צום רבי'ן קיין אומאן אויף ראש השנה.


היינט זונטאג חקת האב איך אפגעשוירן למזל טוב מיין זון מענדל נרו יאיר, אים געמאכט הייליגע פאות, געמאכט שיינע לאנגע געקרייזלטע פאות כרצון רבינו. דער רבי האט געזאגט (עיין חיי מוהר"ן, סימן תקז) אין די געקרייזלטע פאות ליגט גרויסע סודות, אזוי ווי עס שטייט (שיר השירים ה, יא): "קְוּצּוֹתָיו תַּלְתַּלִּים". דער רבי איז געגאנגען מיט שיינע לאנגע געקרייזלטע פאות, אלץ פלעגט דער רבי דאס נאס מאכן און זיך צאמנעמען.


מיין שווער און שוויגער זענען געקומען צום אפשערן; מיין שווער איז נישט ווייט פון אונזער שטעטל, ער איז א מגיד שיעור אין סאטמער ישיבה קטנה. מיינע עלטערן זאל זיין געזונט זענען נישט ארויסגעקומען, עס איז נישט גרינג פאר זיי זיך ארויף צו שלעפן צו אן אפשערן, איך בין געווען ביי מיינע עלטערן פאריגע וואך איידערן ארויספארן - אפנעמען די מזל טוב.


היינט איז נישט געווען קיין חדר, מען מאכט אן הפסקה פון חדר א גאנץ יאר - צו די זומער חדר פאר א טאג; נישט זאלסט מיינען אז זומער חדר איז נישט לערנען און דאווענען, כמנהג הגוים חס וחלילה, זומער איז חדר אזוי ווי א גאנץ יאר, און נאך מער, מען לערנט און מען דאווענט אזוי ווי א גאנץ יאר, דאס האבן די צדיקים מדורות הקודמים אוועק געשטעלט.


ליידער אין אמעריקע פלעגן זיין פארמאכט אלע חדרים פאר די צוויי חדשים וואס די גוים האבן נישט קיין שולע, זענען געקומען די צדיקים, הרב הקדוש מסאטמער זכותו יגן עלינו, און זיך געשלאגן מיט אמעריקע און געמאכט געהעריג חדר.


איך האב זייער געוואלט גיין מיט מיין זון אונטערן טלית, איך האב אים גענומען אונטערן טלית אראפ צום בית המדרש אונטער מיין דירה.


דער מלמד פון שטעטל יעקב יאקאבאוויטש נרו יאיר האט פרובירט זאגן מיט אים די א' ב', ער האט זיך נישט געלאזט; מיין שווער האט פרובירט, עס איז געווען היבש שווער, ברוך השם פאר דעם.


פון דארט בין איך געגאנגען צום נייעם בנין קרן הדפסה, זיך דורך רעדן מיט אלע וואס האבן א חלק אין די וועכנטליכע קונטרסים, ווי אזוי מען קען ארבעטן אינאיינעם עס זאל ארויסקומען צייטליך.


די בחורים קומען ארויס אם ירצה ה' מארגן; די ישיבה איז גרויס, קרוב צו אכציג בחורים, דער אייבערשטער זאל מיר געבן כח זיי צו מחזק זיין און עס זאל זיין שידוכים וואס שנעלער.