בעזרת ה' יתברך
ב' פרשת בהעלותך, ט"ו סיון, שנת תשפ"ב לפרט קטן
לכבוד מיין טייערער ... נרו יאיר
עס איז שוין שפעט ביינאכט, איך בין שוין אביסל מיד. היינט בין איך געווען אין שטעטל, אנהויב טאג בין איך געפארן קיין קרית יואל באזוכן אונזער חדר און סקול, מחזק זיין די איבערגעגעבענע מלמדים און טיטשערס, פון דארט בין איך געפארן צום שטעטל, איך בין געווען דארט באזוכן די חדר און סקול, אויך בין איך געווען באזוכן דעם נייעם בנין בית הדפוס וואו מען דרוקט און מען פארשפרייט אזויפיל חיזוק פאר טויזנטער און צענדליגער טויזנטער אידישע קינדער.
שחרית האב איך געדאווענט שפעט, ארום עלף אזייגער אין האשקי שול; דארט האב איך באגעגנט א זאך וואס איך האב נאכנישט בייגעוואוינט, איך האב געהערט און געזען די התמדה פון די כולל אינגעלייט, זיי האבן געלערנט מיט אזעלכע קולות, מיט א חיות, זיי האבן נישט מפסיק געווען. דו ווייסט דאך ווי אזוי עס זעט אויס ווען איך קום אין שטעטל, עס ווערט יום טוב אין דער וואכן, אלע קומען צו גיין, אלעס שטעלט זיך אפ; זיי האבן זיך נישט וויסנדיג געמאכט פון מיר, איך האב אזוינס הנאה געהאט, איך בין ארויס פון התפעלות.
איך שרייב דיר די זאך יעצט ביינאכט מידערהייט, איך וויל דיר מחזק זיין זאלסט נישט אפלאזן די עבודת הקודש פון צאמנעמען צדקה פאר אונזער כולל. איך וויל העכערן די כולל געהאלט, ווייל מיר שטייען יעצט אין א צייט וואס אלעס הייבט זיך, די פרייזן הייבן זיך; דארפן מיר אויך הייבן די כולל געהאלט.
איך שלאף שוין איין.