בעזרת ה' יתברך
מוצאי ראש השנה, ג' תשרי, שנת תשפ"ב לפרט קטן
לכבוד מיין טייערער ... נרו יאיר, קרית ברסלב
בשם כל הקהל הקודש טו איך דיר דאנקען אויף אלעס וואס דו האסט געטון מיר זאלן האבן א שיינעם ראש השנה אין אומאן, אלע זאגן פה אחד אז זיי האבן נאכנישט געהאט אזא שיינעם ראש השנה; מיר האבן געהאט אינעם בנין מענטשן וואס קומען קיין אומאן שוין אסאך יארן, אלע זאגן אז זיי האבן נאכנישט געהאט אזא הערליכע ראש השנה.
נישט אלע ווייסן וויפיל ארבעט עס ליגט אין אהערשטעלן דעם בנין פאר ראש השנה; מענטשן מיינען אז עס ליגט ארבעט פון אפאר וואכן, מען ווייסט נישט אז יעדן טאג אינעם יאר ארבעטן מיר פאר ראש השנה, עס גייט נישט אריבער א טאג וואס מיר זאלן נישט טון פאר ראש השנה; דער זכות זאל דיר באשטיין פאר דיר, פאר דיין ווייב און דיין גאנצע משפחה.
בעיקר אויף וואס איך דאנק דיר, אז מענטשן האבן מיר געזאגט אז די יאר איז געווען גאר אנדערש די באנעמונג צום עולם; מען האט מער אכטונג געגעבן צו רעדן שיין, נישט שרייען, נישט וויי טון קיינעם; דאס איז ביי מיר א גרויסע שמחה, ווייל עס גייט מיר ממש אין לעבן עס זאל זיין אחדות, ליבשאפט און שלום צווישן אנשי שלומינו.
איך ווייס אז עס איז נישט גרינג, ווייל מען קען ווערן צעפלאצט ווען מען האט מיט א רבים, בפרט ווען מענטשן זענען אונטערוועגנס, מען איז איבערגעשטרענגט, געבט מען זיך אויס אויף די וואס העלפן; אונז כאפן די פסקים, אונז כאפן די טענות; דעריבער ווען איך הער פון אנשי שלומינו אז מען איז צופרידן, מען רעדט שיין – פריי איך זיך זייער.
איך האף צו ענדיגן דעם בנין די יאר, אבער די ערשטע זאך וואס מען דארף טון איז זען עס זאל נישט זיין קיין סכנה, ווי למשל עמערדזשענסי לייטס, אז ווען עס לעשט זיך אויס די לעקטער זאל נישט זיין קיין סכנה. אויך פייער עקסטינגווישערס; עס איז געווען ראש השנה צוויי פייערס, עס איז געווען גרויסע ניסים. אזוי אויך געיטס אויף די פענסטערס.