בעזרת ה' יתברך
יום ג' פרשת דברים, ד' מנחם-אב, שנת תשפ"א לפרט קטן
טייערער ליבער ... נרו יאיר
איך זע דיין צעריסענע הארץ, איך זע דיין ווייטאג, ווי שטארק דו ווארטסט שוין צו טרעפן דיין שידוך, דו ווילסט שוין אזוי שטארק חתונה האבן כדי צו קענען זיין ערליך, אפגעהיטן פון שלעכטס.
גלייב מיר, איך פרוביר יעדן טאג צו טון פאר דיין שידוך, מיין נישט אז איך פארגעס פון דיר, איך האב אינזין אלע מיינע תלמידים און אלע בחורים וועם איך ווייס, אפילו די וואס לערנען נישט אין ישיבה.
איך בעט דיר טייערער ..., בלייב שטארק, דערהאלט זיך; באלד ווערט טאג, עס וועט פארגעסן ווערן אז עס איז אמאל געווען נאכט. אזוי האט דער מענטש פון וואלד געזאגט פאר'ן אמת'ן בן מלך (ספורי מעשיות, מעשה יא), ווען ער האט געפרעגט וואס איז דאס די גרויסע געלעכטער וואס מען הערט אינדערפרי, האט ער אים געזאגט, די נאכט פרעגט דעם טאג פארוואס ווען דו קומסט האב איך שוין נישט קיין נאמען? טוט דער טאג א גרויסע געלעכטער, עיין שם.
דאס פאסירט ווען מען איז זוכה צו די ישועה, מען ווערט אזוי פרייליך, מען פארגעסט בכלל אז אמאל איז מען געווען אין א צרה.
דראפע זיך און דערהאלט זיך.