בעזרת ה' יתברך
יום ד' פרשת וירא, י"ד מרחשון, שנת תשפ"ב לפרט קטן
לכבוד מיין טייערער ליבער ... נרו יאיר ברסלב, ליבערטי
דו וואוינסט דאך אין שטעטל, דארט איז דאך אזוי געשמאק צווישן די ביימער און גראז; גיי אביסל שפאצירן צווישן זיי. דער רבי זאגט (שיחות הר"ן, סימן קסג): "עס איז זייער גוט צו זיין פרום צווישן זיי"; זיי זיך קובע יעדן טאג בקביעות א צייט צו רעדן, שמועסן און קרעכצן צום אייבערשטן.
ווי גליקליך זענען מיר אז מיר ווייסן פון אזא רבי, פון אזא עצה 'התבודדות ותפילה'. הייב אויף דיינע הענט צום הימל, קוק ארויף צום הימל און זאג: "רבונו של עולם, העלף מיר, רחם עלי, דערבארעם זיך אויף מיר, איך וויל זיין אן ערליכער איד"; מה אומר לך ידידי היקר, כשזוכין להתבודד, מרגישין טעם גן עדן, מרגישים את נועם זיו חיות אלוקותו יתברך שמו, מרגישין ורואים שהכל לכל עצם עצמיות חיות אלקותו יתברך, מען דארף קיינעם נישט, מען באקומט א ישוב הדעת.
זיי מיר מודיע וואס מען רעדט אין שול אין שטעטל, מען רעדט פונעם אייבערשטן? מען רעדט פון רבי'ן? איך האף דאס זענען ענקערע דיבורים.