בעזרת ה' יתברך
יום א' פרשת ראה, כ"ד מנחם-אב, שנת תשפ"ב לפרט קטן
מרת ... תחי' ברסלב, ליבערטי
וואויל איז אייך אז איר העלפט אונזער סקול "בית פיגא", איר באקוקט די האָר פון די מיידלעך אויב זיי האבן לייז וכו'.
עס איז זייער א חשוב'ע פאסטן. אפשר אז מען קוקט אויף דעם אליין קען מען פארלירן די חשק, אבער אז מען נוצט די שכל אין מח, מען טראכט: 'פארוואס, פארוועם, פאר וואו - ארבעט איך? איך ארבעט פאר'ן רבי'ן! איך העלף די סקול בית פיגא, איך העלף אונזער קהילה היכל הקודש', דעמאלט איז א קליינע חילוק וואס מען טוט, דעמאלט איז חשוב דאס באקוקן לייז פון קינדער - אזוי ווי זיין די מנהלת אדער היי סקול טיטשער.
עס איז כדאי אפצושמועסן מיט די אפיס איבער אלע קינדער וואס מען טרעפט ביי זיי לייז; ענדערש זאל די אפיס אנרופן די עלטערן ווי איידער איר זאלט דאס טון, ווייל נישט אלע עלטערן ווייסן אפצושאצן ווען מען וויל זיי העלפן. עס זענען דא וואס וועלן זיך באליידיגן אז מען זאגט אזא זאך אויף זייער'ס א קינד, אז דאס קינד האט לייז... אזא חוצפה! ווי ווייגט מען זיך צו זאגן אז מיין קינד האט לייז?! וועט פאסירן אז מען וועט אייך וויי טון. אבער אז די אפיס רופט - איז דאס נישט פערזענליך, וועט איר נישט ווערן פון קיינעם וויי געטון.
געבט אכטונג אז קיינער פון די קינדער, קיינער קיינער - זאל וויסן ווער עס האט לייז; דאס איז פריוואט, נאר פאר די עלטערן.
איך בעט אייך זייער איר זאלט אייך זייער שטארקן מיט אייער זאך וואס איר העלפט בית פיגא, ווייל דאס וועט אייך בלייבן פאר א זכות בזה ובבא.
זאגט יעדן טאג אביסל תהילים.