בעזרת ה' יתברך - יום ה' פרשת תרומה, כ"ט שבט, שנת תשפ"ה לפרט קטן
לכבוד ... נרו יאיר
ווי מער מען חזר'ט די אמונה - אלץ מער ווערט די לעבן זיס און גוט, ווייל חס ושלום אז מען האט נישט קיין אמונה, מען טראכט אז זאכן פאסירן סתם אן קיין חשבון, מען קוקט אויף די וועלט ווי עס פירט זיך חס ושלום מיט טבע, מקרה און מזל - דעמאלט איז זייער ביטער, מען לעבט שטענדיג מיט פחדים און מען ווערט גייסטיש קראנק.
עס איז נישט כדאי צו הערן און ליינען די נייעס פון די וועלט, די נייעס מאכט פארגעסן פונעם אייבערשטן, עס מאכט פארגעסן אז עס איז דא א בעל הבית, די נייעס רעדט פון די פירער פון די לענדער כאילו עס האט מיט זיי, מען פארגעסט אז עס איז דא א בעל הבית אויף די וועלט וואס מאכט אלעס און טוט אלעס.
דער רבי האט זייער אסאך גערעדט פון אמונה, אז אמונה איז דער עיקר און מען דארף שטרעבן צוצוקומען צו דעם. אזוי ווי דער רבי האט געזאגט (שיחות הר"ן, סימן לג): "אֵצֶל הָעוֹלָם אֱמוּנָה הוּא דָּבָר קָטָן, וְאֶצְלִי אֱמוּנָה הוּא דָּבָר גָּדוֹל מְאֹד", ביי די וועלט איז אמונה א קלייניקייט, אבער ביי מיר איז דער עיקר אמונה, "וְעִקַּר הָאֱמוּנָה הִיא בְּלִי שׁוּם חָכְמוֹת וַחֲקִירוֹת כְּלָל, רַק בִּפְשִׁיטוּת גָּמוּר כְּמוֹ שֶׁהַנָּשִׁים וְהַהֲמוֹן עַם הַכְּשֵׁרִים מַאֲמִינִים", אן קיין חקירות און אן קיין חכמות, נאר פשוט אזוי ווי פרויען און פשוט'ע מענטשן גלייבן; ווי אזוי איז מען זוכה צו א קלארע אמונה? דורכדעם וואס מען רעדט פון אמונה. אזוי זאגט דער רבי (לקוטי מוהר"ן חלק ב', סימן מד): "הָאֱמוּנָה תּוֹלָה בְּפֶה שֶׁל אָדָם", אזוי ווי עס שטייט אין פסוק (תהלים פט, ב): "אוֹדִיעַ אֱמוּנָתְךָ בְּפִי"; ווי מער א מענטש געוואוינט זיך צו צו רעדן פונעם אייבערשטן, אלץ שטערקער ווערט אין אים איינגעבאקן די אמונה.
טייערער ברודער, לאז שוין אפ דיינע חשבונות מיט דעם און יענעם, קיינער איז נישט שולדיג אין דאס וואס דו ביסט אריבער, און אין דאס וואס דו גייסט אריבער, עס אלעס דער אייבערשטער, ער מאכט אלעס, ער טוט אלעס און ער איז אלעס, און אז דו וועסט חזר'ן אמונה - וועסטו ארויסגיין פון דיינע דמיונות, פחדים נערוון וכו'. דער רבי זאגט (לקוטי מוהר"ן חלק ב', סימן ה), דער עיקר דארף א מענטש ארבעטן צוצוקומען צו אמונה, ווייל אן אמונה איז זייער שווער דאס לעבן. עס זענען דא זייער אסאך קרענק וואס קומט נאר צוליב דעם ווייל מען האט נישט קיין אמונה; דאס גייט ארויף אויף יסורי הנפש וואס מענטשן ליידן זיך נעבעך צאם. זאגט דער רבי ווייטער: "כִּי עַל יְדֵי נְפִילַת הָאֱמוּנָה, בָּאִים מַכּוֹת מֻפְלָאוֹת שֶׁאֵין מוֹעִיל לָהֶם לֹא רְפוּאוֹת, וְלֹא תְּפִלָּה, וְלֹא זְכוּת אָבוֹת", ווייל ווען א מענטש האט נישט קיין אמונה און ער ליידט נעבעך פון די מחלות וואס קומט פון חסרון אמונה, דעמאלט העלפט אים נישט קיין רפואות, עס העלפט נישט קיין תפילה און אויך נישט זכות אבות; דאס גייט ארויף אויף די יסורים וואס מענטשן מאכן נעבעך מיט פון אלע סארט יסורי הנפש, עס פייניגט זיי פון אינעווייניג - יעדער מיט זיינע שלעכטע מחשבות, און די איינציגסטע רפואה אויף דעם איז אמונה.
היינט ערב ראש חודש זאגט מען יום כיפור קטן, און היינט נאכט וועט זיין א ראש חודש סעודה אינאיינעם מיט א מסיבה הכרת הטוב, דאנקען און לויבן דעם אייבערשטן אז מיר זענען ביים רבי'ן, מיר קריגן נישט אויפן רבי'ן.
דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.