בעזרת ה' יתברך
יום ב' פרשת ראה, כ"ה מנחם-אב, שנת תשפ"ב לפרט קטן
לכבוד מיין טייערער ... נרו יאיר
דיין ווייב שרייבט מיר אז זי איז אליינס ביינאכט, זי ווייסט נישט וואו דו ביסט.
איך ווייס נישט וואס צו ענטפערן ווייל איך זע דיך אויך נישט. געווענליך גייט עס אינאיינעם, ווען מען קומט צו די שיעורים, מען דרייט זיך צווישן אנשי שלומינו - לעבט מען מיט ענוה, מען קען איינבייגן די קאפ אין שטוב, מען האט א געפיל צו די ווייב, און אז מען הערט נישט קיין חיזוק, מען דרייט זיך ווייניג צווישן אנשי שלומינו - פארגעסט מען וואס איז תכלית, מען הויבט אן טראכטן שלעכטע מחשבות וכו'.
טייערער ברודער, איך בעט דיר, לאז נישט אפ דעם רבי'ן, בלייב צווישן אנשי שלומינו. גיי שריי צום באשעפער דו זאלסט בלייבן מיט די געפיל צום רבי'ן, אזוי וועסטו קענען איינבייגן די קאפ אין שטוב, זיין א שפל און א סבלן - אזוי וועסטו מאכן רוען די שכינה ביי דיר אין שטוב.
מיר פארן שוין כמעט צום רבי'ן קיין אומאן; צום רבי'ן קען מען נאר קומען מיט שלום בית, מיט א ריינעם מח מחשבה.
א כתיבה וחתימה טובה.