בעזרת ה' יתברך
יום ב' פרשת וישב, י"ח כסליו, שנת תשפ"ב לפרט קטן
לכבוד מיין טייערער ... נרו יאיר ברסלב, ליבערטי
איך הער אז ביי דיר אין שטוב קומען זיך צאם אין די צייט פון שלש סעודות יונגע ווייבלעך, שכנים; מען פארברענגט אינאיינעם, מען איז זיך מחזק, מען דערציילט מעשיות פון תפלה.
זאג פאר דיין ווייב אז איך האב זייער הנאה אז מען טוט דאס, עס איז א גרויסע זאך צו מחזק זיין איינער דעם צווייטן אויף תפילה און אמונה.
אין אנהייב ווען מיר האבן געעפנט די שטעטל, פלעגן די פרויען זיך צאמנעמען איינמאל א וואך, דינסטאג נאכט; מען האט געשמועסט פון תפילה, אויך יעדע וואך האט גערעדט א צווייטע פרוי, זי האט דערציילט איר סיפור התקרבות, אדער אירע שווערע מניעות און ווי אזוי זי איז דאס בייגעקומען. צוביסליך איז געווארן מער און מער משפחות, איז שוין שווער צו האלטן א גאנצע עולם שטיל.
עס איז דא א פרוי וואס זי איז זיך ממש מוסר נפש פאר די פרויען צאמקום, עס איז איר זכות פון אנהייב ביז'ן סוף, זי פרובירט עס זאל זיין מיט א געשמאק, זי פרובירט צו האלטן די זאך מסודר, מיט א סדר. למעשה זענען דא פרויען וואס האבן נישט קיין חשק צו די פראגראם, דעריבער פריי איך זיך אז ביי ענק אין שטוב קומט מען זיך צוזאם רעדן חיזוק אויף תפילה.
שלש סעודות איז א צייט וואס איז זייער הייליג, די צדיקים האבן דאס געוויסט, האבן זיי איינגעפירט מען זאל זיך צאמנעמען און רעדן פון הייליגע זאכן.
זאג פאר דיין ווייב זי זאל ממשיך זיין זיך צאמנעמען מיט'ן ציל צו דערציילן שיינע מעשיות פון תפלה און פון צדיקים וכדומה.
אז עס איז געשטעלט אויף חיזוק פאר תפלה און סיפורי צדיקים - וועט עס האבן א קיום, עס וועט ארויסקומען נאר גוטע זאכן.
הלוואי זאלן דאס אנדערע פרויען נאכמאכן.