בעזרת ה' יתברך
יום א' פרשת אחרי ב', כ"ג ניסן, אסרו חג, שנת תשפ"ב לפרט קטן
לכבוד מיין טייערער ... נרו יאיר
איך דאנק דיר זייער פאר'ן העלפן רייניגן אונזער שול היכל הקודש ירושלים.
וויסן זאלסטו, יעדע זאך וואס מיר טוען פאר'ן רבי'ן - איז פאר אונז א תיקון. העלפן דעם רבינ'ס שול, רייניגן דעם רבינ'ס הויז, משמש זיין א צדיק - איז זייער א גרויסע זאך. חכמינו זכרונם לברכה דערציילן (עירובין נד.): "תַּלְמִיד אֶחָד הָיָה לוֹ לְרֶבִּי אֱלִיעֶזֶר שֶׁנִּתְחַיֵּב שְׂרֵפָה לַמָּקוֹם", דער הייליגער תנא רבי אליעזר האט געהאט א תלמיד וואס האט געטון אן עבירה און עס איז ארויס אויף אים א גזירה אז ער גייט פארברענט ווערן השם ישמרינו, "אָמְרוּ, הַנִּיחוּ לוֹ", האט מען געזאגט אין הימל מען זאל אים גארנישט טון, "אָדָם גָדוֹל שִׁמֵּשׁ", בזכות וואס ער באדינט זיין הייליגער רבי; זעט מען דאס גרויסקייט פון משמש זיין א צדיק, מען ווערט ניצול פון שווערע שטראפן.
איך געדענק מיינע ערשטע יארן ווען איך בין מקורב געווארן צום רבי'ן, עס האט געברענט אין מיר אזא פייער... איך פלעג גיין שטילערהייט אין שול איך האב גערוימט און געוואשן, איך האב געטון וואס איך האב נאר געקענט אן דעם וואס איינער זאל מיר אפילו בעטן; עס האט אזוי געברענט אין מיר, איך האב געקויפט זאכן פאר'ן שול, איך האב געהאט אזא געפיל; אזוי ווי איינער ציט זיך אריין אין א נייע דירה, ער קויפט, ער מאכט און טוט - אזוי פלעג איך טון אין רבינ'ס שול.
מוהרא"ש דערציילט, ער פלעגט וואשן דעם בית המדרש אין בארא פארק, דער ברסלב'ער בית המדרש אויף די זעכצנסטע גאס; ער פלעגט זיך דערביי מתבודד זיין, ער האט געבעטן דעם אייבערשטן: "אזוי ווי איך וואש דעם בית המדרש, בעט איך דיר, וואש מיך אפ, רייניג מיך אויך" - האט ער געבעטן, "אזוי ווי איך וואש אפ דעם בית המדרש זאל איך קענען אפוואשן אידישע קינדער, אידישע הערצער".
וואויל איז דעם וואס איז משמש דעם הייליגן רבי'ן.