כשרות פון ביר
ביי ערליכע אידן טראגט כשרות המאכלים א שטארקע געוויכט. מען ווייסט אז אויב נעמט מען חלילה אריין עפעס וואס איז נישט כשר, קען מען עובר זיין אויף עטליכע לאווין רחמנא ליצלן, און אזוי אויך איז עס מטמטם הלב. איז טאר מען גארנישט עסן? אפשר איז אריין עפעס וואס איך ווייס נישט? די תורה זאגט אבער "וחי בהם" (ויקרא יח). דער אויבערשטער וויל נישט מיר זאלן חלילה לעבן א טויטע לעבן פול מיט פאביעס און או-סי-די. דער אויבערשטער האט אונז געגעבן א תורה, און די צדיקים האבן מקבל געווען פון בארג סיני די מהלך און כללים וויאזוי מען לערנט עס, און דאס איז איבערגעגעבן געווארן פון דור נאך דור, ביז די גמרא, די ראשונים, דער רמב"ם האט עס שיין מסדר געווען אין הלכות, דערנאך דער טור און שלחן ערוך. און דאס איז דער אורים ותומים וויאזוי דער אויבערשטער זאגט אונז פונקטליך וואס צו טון. צו גיין אויף דעם ריכטיגן זיסן מיטל-וועג, וואס מען מעג, מעג מען, און וואס מען טאר נישט, טאר מען נישט. ווען עס קומט צו כשרות, האבן די רבנים אראפגעשטעלט פארשידענע כללים געבויט אויפן שלחן ערוך והפוסקים שמפיהם אנו חיים, ווען עס דארף א הכשר און ווען נישט. למשל, איז אנגענומען אז צוקער, מעל, זאלץ, רייז און נאך פילע פשוטע פראדוקטן דארפן נישט קיין הכשר. איינע פון די זאכן וואס איז אלץ געווען נכלל אינעם ליסטע פון זאכן וואס מען קען נוצן אויך אן א הכשר איז געווען "ביר". די טראדיציאנאלע וועג פון מאכן ביר (וואס ווערט געמאכט פון וואסער, גערשטן, האפן, און הייוון) האט נישט פארמאגט קיין שום חשש אז עס זאל האבן כשרות פראבלעמען, און האט ערלויבט אז ערליכע אידן זאלן עס טרונקען. אבער צייטן טוישן זיך. פון היינט און ווייטער - האבן די רבנים גע'פסק'נט - קען מען שוין נישט טרונקען קיין סתם ביר, נאר עס ווערט באטראכט אלס א משקה וואס קען האבן ערנסטע חששות פון טריפות, און עס מוז האבן א פארלעסליכע הכשר אז א איד זאל עס מעגן טרונקען. אין די פאבריקן פון די ביר פירמעס מאכט מען שוין אויך פילע אנדערע סארטן ביר וואס קענען האבן ערנסטע חששות. מען מאכט פילע סארטן "פלעיווארד" ביר, מען נוצט שוין אין טייל סארטן ביר אפילו מילכיגע און פליישיגע באשטאנדטיילן, וואס אפילו אויב דער ביר פונעם שעלף איז טאקע בלויז פשוטע ביר, קען עס ווערן געמאכט מיט בליעות פון טריפות, בשר בחלב און נאך איסורים ח"ו. פארשטייט זיך אז מיר חסידי ברסלב ווייסן אז דער רבי האט נישט געוואלט מיר זאלן טרינקען קיין שום משקה המשכר, נישט קיין ביר, נישט קיין בראנפן און נישט קיין וויין, אויסער אויף קידוש, הבדלה, און די ד' כוסות, און אפילו פורים דארף עס זיין מיט א מאס.
