אנשי שלומינו ברענגען שיינע מתנות פאר'ן רבין אויף ראש השנה, מסכת עבודה און הוריות

גרשון קרעמער   א גרויסע שמחה הערשט ביי אלע אנשי שלומינו דעם היינטיגן טאג דינסטאג פרשת כי תצא, מען דאנקט דעם אויבערשטן שהחיינו וקיימנו אז מען האט זוכה געווען אז מען האט מסיים געווען און אריינגענומען אין זיך נאך א גאנצע מסכת, מען האט זוכה געווען  אז פאר פינף און זיבעציג טעג האט מען יעדן טאג געלערענט א דף  גמרא.   די גמרא זאגט אין מסכת שבת (קי"ח ע"ב) "אמר אביי, תיתי לי דכי חזינא צורבא מרבנן דשלים מסכתיה עבידנא יומא טבא לרבנן" אז ווען א תלמיד האט מסיים געווען א מסכת, זאגט אביי אז ער האט געמאכט א יום טוב פאר די תלמידים; וועלן אנשי שלומינו מאכן א יום טוב יעדער ביי זיך אין שטוב, אריינעמען די ווייב און קינדער אין די גרויסע שמחה, אריינברענגען אין שטוב א ליבשאפט צום אויבערשטן און א ליבשאפט צו די תורה.   מענטשן שפירן אסאך מאל זיך הונגעריג, און זיי כאפן נישט פארוואס, "איך האב היינט גראדע פיין געגעסן, פארוואס שפיר איך ווי עפעס פעלט מיר?" ער גייט צום פרידזשידער שוין צום וויפילטן מאל, און ווערט אנטוישט אז אויסער נאך עטליכע פונט צום וואג האט ער גארנישט אויפגעטון. מוהרא"ש פלעגט זאגן אז פונקט ווי דער גוף דארף גשמיות'דיגע עסן, ער דארף א נארהאפטיגע פרישטאג, ער דארף א געזונטע נאכטמאל, און אז עס גייט דורך א טאג אן געהעריג עסן, אויסער וואס ער וועט זיך שפירן הונגעריג, וועט עס אויך אויסקלאפן אויף זיין גייסט, און ער קען נערוועז ווערן אויף יעדע קלייניקייט. די זעלבע זאך - פלעג מוהרא"ש אייביג זאגן - איז מיט די נשמה.   די נשמה דארף רוחניותדיגע שפייז, זי דארף א נארהאפטיגע פרישטאג - א בלאט גמרא, און א געזונטע סאפּער - עטליכע פרקים משניות, און אז עס גייט דורך א טאג, און מען לאזט די נשמה אויסהונגערן, וועט עס אויך אויסקלאפן אויפן גייסט פונעם מענטש, ער ווערט זיך שפירן מינדערוויכטיג און ליידיג. מוהרא"ש פלעגט אלץ בעטן אנשי שלומינו זאלן אפזינגען א בלאט גמרא אינדערהיים, און ארויסברענגען ווי דאס בויעט אויף דעם שלום בית. און וועט ברענגען אז אפילו א פרוי וואס עס זעט אויס ווי זי זוכט נאר צו טשילן און שאפן, ברענגט עס איר צו שעצן איר מאן ווען זיך זעט אים זיך זעצן לערנען גמרא.   מוהרא"ש פלעגט אלץ זאגן אז גמר"א איז די ראשי תיבות פון די פיר מלאכים ג'בריאל מ'יכאל ר'פאל און א'וריאל, וואס היטן דעם מענשט דורך לערנען יעדן טאג גמר"א.   פאר אנשי שלומינו איז גוט באקאנט די מסירת נפש וואס מוהרא"ש האט געהאט צו לערנען דעם בלאט גמרא יעדן טאג, אפילו אין די שווערסטע צייטן. ווען מוהרא"ש האט געהאט זיין הארץ אטאטקע ל"ע, האט ער געבעטן מען זאל צואווארטן מיטן אפעראציע, און האט מיט זיינע שוואכסטע כחות געוואלט צוערשט לערנען דעם בלאט גמרא. אזוי אויך ווען ער האט זיך ערוועקט פונעם הארץ אפעראציע האט ער די ערשטע זאך געבעטן מען זאל אים ברענגען די גמרא ווייל ער וויל לערנען דעם בלאט גמרא.   אבער אויך פאר די וואס זענען נאך נישט ארויפגעטאנצן אויפן באן פון לערנען א בלאט גמרא יעדן טאג, איז דער סיום א געוואלדיגע געלעגענהייט, יעצט שטיינעדיג קנאפע דריי וואכן פאר ראש השנה, וויבאלד מארגן מיטוואך הייבט מען אן דער קליינער מסכת הוריות, און ווי דער מנהג ביי אנשי שלומינו, ברענגט מען פאר'ן רבין א סיום א מתנה לכבוד יום טוב. און וואס קען זיין שענער ווי א סיום פון א מסכת גמרא.   לערנען יעדן טאג א בלאט גמרא איז א זאך וואס מאכט פרייליך א איד, עס פילט אים אן מיט צופרידנהייט, עס מאכט געזונט א מענטש ברוחניות ובגשמיות. אויב טראכט א מענטש, "איך בין נישט געמאכט צו ענדיגן ש"ס, דאס איז אפשר געמאכט פארן רב, פארן דיין", לאמיר זען וואס רש"י לייגט צו דארט אין די גמרא, רש"י טייטשט דאס ווארט "דשלים מסכתיה - שגרסה", אז ער האט עס געזאגט, און דאס איז א זאך וואס יעדער קען בכל מצב שהוא, דאס איז איינע פון די זיסטע מתנות וואס דער רבי האט אונז געגעבן דער לעכטיגער "סדר דרך הלימוד" (עיין שיחת הר"ן סימן ע"ו) וואס דער רבי ברענגט דארט ארויס אז מען זאל לערנען זייער שנעל, און אפילו בלויז זאגן די ווערטער, ווייל מען וועט עס ממילא פארשטיין, און אויב נישט ביים ערשטן מאל, דעמאלטס וועט מען עס פארשטיין ביים צווייטן מאל, און דער רבי פירט אויס "און אויב מען וועט עס בכלל נישט פארשטיין, וואס איז?" דער רבי זאגט אונז אז אויף יענער וועלט וועט מען שוין דערמאנען און פארשטיין אלעס וואס מען לערנט דא אויף דער וועלט. דערפאר דארף מען נישט קוקן צי מען האט א קאפ, צי מען האט געדולד, צי מען פארשטייט, צי מען איז טרוד, יעדער קען זוכה זיין לכתרה של תורה, און ענדיגן גאנץ ש"ס.   כִּי אִם בְּתוֹרַת ה' חֶפְצוֹ, וּבְתוֹרָתוֹ יֶהְגֶּה יוֹמָם וָלָיְלָה

< זעה מער ט אלול תשפ"ה 📝

בנין היכל הקודש אין אומאן ווערט צוגעגרייט אויף ראש השנה תשפ"ו הבעל"ט

גרשון קרעמער   צוזאמען מיט א געשאצטע הונדערט טויזנעט אידן בלעה"ר פון אלע שיכטן און קרייזן פון כלל ישראל, גרייטן זיך תלמידי היכל הקודש צום בעפארשטייענדען ראש השנה הבא עלינו לטובה מיט תפלות, קבלת טובות, און רייזע פלענער צו קענען קומען צום רבי'ן אויף ראש השנה.   אויך דער בנין היכל הקודש אין אומאן, ווערט צוגעגרייט אין די טעג צו קענען אקאדאמירן די הונדערטער אידן פון איבער די גאנצע וועלט וועלכע וועלן האבן די זכי' און מיטלעבן דעם יום טוב מיט'ן ראש ישיבה שליט"א וועלכע וועט זיין דער שליח ציבור מיט זיינע הארציגע תפלות, אויפטרעטן מיט אינספירירנדע דרשות, בלאזן שופר, אנפירן מיט די סעודות שבת ויום טוב, און אויפנעמען די טויזנעטער אידן ביי "פדיון נפש".   נאך די האראוואניע פון די פארגאנגענע יארן בס"ד באשטייט דער בנין היינט פון:   ↩ א גרויסע בעיסמענט שטאק וואס אנטהאלטן דער גרויסער קאמערציאלער קאך, ווי עסקנים שטייען שעות אריכות און געבן ארויס טויזנטער פארציעס יעדן טאג במשך די וואך.   ↩ א שיינער באקוועמער מקוה טהרה, מיט פילע שויערס, צו קען אקאמאדירן דעם גרויסן ציבור.   ↩ דער ריזיגער בית המדרש מיט איבער טויזענט זיצן, וואו אידישע הערצער וועלן ווערן אויסגעוואשן און נתעורר לתשובה דורך די תפלות און דרשות ראש ישיבה. אין די אנדערע צייטן גייט ארויס פון דארט טויזנטער שעות תורה.   ↩ דער גיגאנטישער טענט, ווי מען רעכט אפ מיט גרויס געהויבענקייט די סעודות שבת ויום טוב, מיט שירות ותשבחות צום אויבערשטן, על כל החסד וואס ער טוט מיט אונז, בפרט אז מיר ווייסן פון רבי'ן, און בפרטי פרטיות אז מיר זענען זוכה צו זיצן אין אומאן בצל הקודש פון הייליגן רבי'ן אום ראש השנה.   ↩ די פיר שטאק העכער דעם, ווי איבער זעקס הונדערט מאנשי שלומינו שלאפן און שעפן זיך אן מיט פרישע כחות צו קענען אנגיין נאך טאג מיט דינען דעם אויבערשטן.   אנשי שלומינו זענען גאר שטארק דאנקבאר פאר די עוסקים במלאכת הקודש, און נאך מער פאר די פילע תיקונים וואס זענען געמאכט געווארן אין די לעצטע יארן, בפרט די גאר גרויסע זאכן וואס מען האט געטון לעצטעס יאר בס"ד, צום ביישפיל אז די סעודות זענען מער נישט אין בית המדרש, נאר אינדרויסן אינעם טענט, די פארגרעסרטע מקוה און קאך, די גרויסע באקוועמע קאווע סטאנציע, אזוי אויך דאס וואס פילע פון אנשי שלומינו וואס האבן גענומען אחריות'ן צו אויספירן פליכטן, און מיט דעם ערמעגליכט פאר די פירנדע עסקנים בראש פונעם ראש ישיבה שליט"א זאלן קענען טון וואס עס ליגט אויף זיי.   די וואך איז געווען א מיטינג אין שטוב פון מו"ה מרדכי אהרן האלפערין הי"ו, ווי די עוסקים במלאכת הקודש זענען געזיצן מיט'ן ראש ישיבה שליט"א, ווי מען איז איבערגעגאנגען די עקספיריענס און טשאלאנדזשעס וואס זיי האבן געהאט פאריאר, און מען האט מטכס עצה געווען וואס מען קען פארבעסרן.   צווישן די זאכן וואס ווערן בעז"ה מסודר היי יאר איז:    ↩ אויך דער צווייטער שטאק פון די שלאף צימערן ווערט פולקאם פארטיג.   ↩ די ארבעט פון די עסקנים וועט ווערן בעסער איינגעטיילט, אז עס זאל נישט ליגן אויף איינצעלנע מענטשן מער פון וויפיל זיי קענען דערהייבן   ↩ דער ראש ישיבה האט געבעטן מען זאל צושטעלן קידוש און איבערבייס פאר די וואס קומען נאר צום דאווענען, זיי זאלן קענען אויספאסטן איידער זיי גייען צו זייער אכסניות, אן ערך פון א האלבע שעה וועג   ↩ מען האט אויפגענומען מו"ה ישעי' איידליס הי"ו ער זאל נעמען פידבעק פונעם ציבור, און זיין אויפגאבע וועט זיין צו איבערגיין אלעס, און זיכער מאכן בעז"ה אז מען פארעכט וואס דארף ווערן פאראכטן.   ↩ מען האט פארראכטן דעם דאך, וואס איז געשעדיגט געווארן אנפאנג יאר פון א בליץ, און מען האט אינסטאלירט א גוטע און קאסטבארע בליץ כאפן סיסטעם, כדי עס זאל זיך נישט בעז"ה איבער'חזרן.   אינעם בנין אליינס טוט זיך שוין יעצט העפטיגע אקטיוויטעטן: מען וואשט שוין אויס די לינען, די פרישע בשר בהמה בהכשר הבד"ץ ליגט שוין גרייט אין די גרויסע פריזערס, די בשר עוף ווערן יעצט געשחטן, און נאך פילע פראדוקטן ווי מעל, צוקער, אויל, מילך, אייער, קאווע, סאדע, פרוכט, גרינצייג און אזוי ווייטער גיין שוין אנהייבן אנקומען אין די קומענדיגע טעג.   די בענקשאפט ביי אנשי שלומינו צו קומען צום רבי' שטייגט מיט יעדן טאג, און מיר זענען מתפלל אז מיר זאלן זוכה זיין אויך דאס יאר צו קענען מקיים זיין דעם בקשה פונעם רבין, און קומען צו אים אויף ראש השנה, און מיר זאלן קענען מתפלל זיין און אויסבעטן פאר אונז און פאר גאנץ כלל ישראל א גוטע זיסע און געבענטשטע יאר.

< זעה מער ז אלול תשפ"ה 📝