תוכן השאלה
לכבוד דער ראש ישיבה שליט"א,
איך האב נישט קיין ווערטער זיך צו באדאנקען פאר'ן ראש ישיבה שליט"א פאר מיין לעבן, פאר די עצות און לימודים וואס העלפן מיר אויף טריט און שריט, איך האב ברוך ה' א טייערע ווייב, דריי ליכטיגע קינדער, מיר זענען אלע געזונט און שטארק ברוך ה', אלעס איז מיר גוט אויסער די פרנסה.
אין די לעצטע צוויי וואך האב איך נישט קיין ארבעט, איך מיין ממש גארנישט, איך האב שוין א שיינע פאר מאל געמיינט אז אט קומט ברוך ה' א גרויסע דזשאב, מען בעט מיר אן "עסטימעט", א פרייז פאר א דזשאב, אבער א נעכטיגן טאג, דער מענטש ענטפערט נישט קיין שום רופן נאכדעם, און אזוי האב איך געהאט א שיינע פאר אנטוישונגען אין די לעצטע פאר וואך.
איך בין בכלל נישט אויסגעצייכנט אין התבודדות, אבער ווען עס טוט וויי שרייט מען, ווען איך דארף געבן צו עסן פאר מיין ווייב און קינדערלעך, דעמאלט פלי איך צום אייבערשטן, איך בעט אים שיין, איך פרוביר אים צו באדאנקען פאר אלעס, איך וויין צו אים אז איך דארף פרנסה ברויח און גרינג, אפילו עס קומט זיך מיר גארנישט, אבער דאך זיי מיר מוחל און האב רחמנות אויף מיר. איך ווייס נישט פארוואס, אבער איך שפיר ווי איך טאפ א וואנט.
אפשר קען מיר דער ראש ישיבה שליט"א זאגן וואס איך טו נישט גוט, אדער וואס איך דארף אנהייבן צו טון?
יישר כח
תשובה מאת הראש ישיבה שליט"א:
יום ד' פרשת חיי שרה, י"ט מר-חשון, שנת תשפ"ה לפרט קטן
לכבוד ... נרו יאיר
איך האב ערהאלטן דיין בריוו.
אז דו זעסט זיך אן קיין פרנסה זאלסטו טון אפילו אנדערע פרנסות, און נישט ווארטן דווקא אויף די פרנסה אין וואס די ספעציעליזירסט זיך, טו וואס דו קענסט נאר, צי עס פאסט יא צי עס פאסט נישט, אבי אהיים ברענגען פרנסה.
דער רבי האט אונז דערציילט די מעשה פונעם 'בעל בטחון', אז ער האט נישט געקוקט אויף גארנישט צי עס פאסט אים יא די ארבעט וואס מען טראגט אים אן צי עס פאסט אים נישט, אין אנהויב איז געווען זיין פרנסה פאררעכטן כלים, און ווען דער קעניג האט ארויסגעגעבן א באפעל אז קיינער קען נישט טראגן זיינע כלים צו פאררעכטן ביי א צווייטן, נאר אדער פאררעכט מען עס אליין אדער ווארפט מען עס אוועק - האט ער זיך נישט פארלוירן און ער איז געווארן א האלץ האקער פאר איין טאג, און נאכדעם ווען ער האט דאס פארלוירן - האט ער זיך פארדינגען צו רייניגן שטאלן; דאס איז א מורא'דיגע פרט וואס מיר קענען זיך ארויסלערנען, א מענטש וואס איז א בכבוד'דיגער מענטש, ער האט יארן געהאט א שיינע פרנסה, זאל פון איין מינוט אויפן צווייטן ווערן א מענטש וואס רייניגט שטאלן?! יא, דאס לערנט אונז דער רבי, אז מען טאר נישט קוקן אויף כבוד וכדומה, צי עס פאסט יא צי עס פאסט נישט. איין זאך איז זיכער, אז עס פאסט נישט צו זיין א בעל חוב און עס פאסט נישט צו זיין א גנב; א מענטש דארף דער עיקר טראכטן: 'וואס טראכט מען אויבן אין הימל אויף מיר, ווי אזוי זע איך אויס דארט?'
אויך זאלסטו וויסן וואס מוהרא"ש האט אונז געלערנט, אז מען האט נישט קיין ארבעט איז דאס נישט קיין תירוץ נישט אהיים צו ברענגען געלט; דו האסט אונטערגעשריבן ביי די חופה פאר דיין ווייב אין די כתובה: "אֲנָא אֵיזִן, וְאוֹקִיר וְאֶפְלַח לֵכִי", איך וועל דיר שפייזן וכו', דארפסטו אלעס טון צו שפייזן דיין ווייב און קינדער. די ערשטע זאך דארף מען צאלן דירה געלט, ווייל אויב מען צאלט נישט קיין רענט וועט מען נישט האבן קיין דאך איבערן קאפ, מוהרא"ש זאגט דאס ערשטע דארף מען צאלן רענט, רענט קומט פאר עסן און פאר אלעמען.
שעם זיך נישט צו גיין אויף די הייזער בעטן צדקה, על פי הלכה (שולחן ערוך יורה דעה, סימן רנג) אויב מען האט נישט קיין פרנסה מעג מען גיין נאך געלט, דארפסט נישט זאגן פאר דיין ווייב וכו' אז דו גייסט נאך געלט פאר זיך, און אזוי אויך דארפסט נישט זאגן ביי די הייזער אז דו גייסט פאר דיר אליין, קענסט זאגן אז דו נעמסט צוזאם געלט פאר א משפחה וואס האט נישט אויף שבת.
איך בעט פאר דיר דו זאלסט מצליח זיין און האבן גרויס שפע.