בעזרת ה' יתברך

יום א' פרשת שלח, י"ט סיון, שנת תשפ"א לפרט קטן

לכבוד ... נרו יאיר

איך האב ערהאלטן דיין בריוו.

די שאלה איז וואס מיינט ביי דיר רוח הקודש? צו קענען אריינקוקן ביי יענעם אין שטוב זען וואס יענער טוט, וואס יענער עסט פאר נאכטמאל - דאס מיינט רוח הקודש? צו וויסן וואס פאר א פרישטאג יענער עסט - דאס מיינסטו איז רוח הקודש? ווען מען הערט און מען ליינט אויף צדיקים אז זיי האבן געהאט רוח הקודש, וואס טראכסטו? וואס איז דאס רוח הקודש? די צדיקים זיצן ביי זיך אין שטוב און האבן אזוי ווי א סעטעלייט קאמערע צו וויסן וואס יענער עסט? וואס יענער טוט?

רוח הקודש מיינט נישט צו זאגן אז מען ווייסט עתידות, אז מען ווייסט וואס גייט זיין; רוח הקודש איז ווען א מענטש איז זוכה, ער שפירט נאר דעם אייבערשטן, און צו דעם קען יעדער איינער זוכה זיין. ווען א מענטש רייניגט זיך זיין מויל - ער רעדט נישט קיין שלעכטס, ער רעדט נישט קיין שקר, ער זאגט נישט קיין ליגנט; ער רייניגט זיך זיין נאז - ער האט יראת שמים, ער רעגט זיך נישט אויף, ער האט אזא שטארקע אמונה, ער ווייסט אז אלעס איז דער אייבערשטער; ער רייניגט זיך זיינע אויערן - דאס מיינט ער האט אמונת חכמים, ער גלייבט אלעס וואס די הייליגע חכמים זאגן, דאס גייט ארויף אויף די אויערן; און ער רייניגט זיך די אויגן, ער קוקט נישט קיין שלעכטס - וועט ער זוכה צו שפע אלוקי, ער וועט שפירן דעם אייבערשטן; דעמאלט איז ער זוכה צו רוח הקודש. אזוי ווי דער רבי זאגט (לקוטי מוהר"ן חלק א, סימן כא): "רוּחַ הַקֹּדֶשׁ הוּא שֶׁפַע אֱלֹקִי", צו דעם איז מען זוכה אז מען רייניגט זיך די זיבן נרות - די אויגן, אויערן, נאז און מויל, "שֶׁעַל יָדָם", דורך דעם: "הָאָדָם מַשִּׂיג פְּנֵי הַמְּנוֹרָה, הַיְנוּ סֻכָּה", רוח הקודש ווערט אנגערופן סוכה, אזוי ווי אין א סוכה איז מען איבערגעדעקט מיט די סכך, דער מענטש זיצט אין א סוכה פון אייבערשטער, ער איז ארומגענומען מיט'ן אייבערשטן, "הַיְנוּ שֶׁפַע אֱלֹקִי", דעמאלט הייבט מען אן שפירן דעם אייבערשטן, "וְרוּחַ הַקּדֶשׁ נִקְרָא עַל שֵׁם הַחָכְמָה, שֶׁהִיא רוּחַ חָכְמָה הַבָּא מִקֹּדֶשׁ", מען הייבט אן שפירן זאכן וואס א צווייטער שפירט נישט, מען הייבט אן ווערן א מבין דבר מתוך דבר, מען איז זוכה צו גרויסע השגות.

מוהרא"ש האט אונז געלערנט אזעלכע לימודים אז יעדער איד קען זוכה זיין צו רוח הקודש. מוהרא"ש האט קלאר געזאגט: "ווער עס וועט לערנען יעדן טאג חומש רש"י פונעם טאג פון די פרשה פון יענע וואך, זאגן אכצן פרקים משניות, לערנען זיבן בלאט גמרא און ענדיגן די מדרש פון פרשת השבוע - איז זיכער אז ער וועט זוכה זיין צו האבן א קלארע רוח הקודש. ווייל די פיר לימודים זענען אנטקעגן די פיר וועלטן אצילות, בריאה, יצירה און עשיה; דורך די פיר לימודים איז מען ממשיך אויף זיך א הייליגקייט פון די פיר וועלטן, ביז מען איז זוכה צו רוח הקודש".

אז דו ווילסט האבן רוח הקודש וועל איך דיר שרייבן נאך עצות ווי אזוי מען קען זוכה זיין צו דעם. קודם נעם די עצה, הייב אן לערנען פלייסיג די הייליגע תורה; אז דו פארשטייסט נישט, דו קענסט נישט לערנען אזויפיל - זאלסטו זאגן די ווערטער אן פארשטיין. לערן יעדן טאג אביסל חומש רש"י מיט'ן תרגום, טייל איין די פרשה לויט די וואך, זונטאג לערן ביז שני, מאנטאג - ביז שלישי, ביז סוף וואך. הייב אן לערנען משניות אפילו אן פארשטיין; זיי זיך נישט מבלבל אז דו פארשטייסט נישט, דו זאג די ווערטער, און הייב אן ש"ס; לערן יעדן טאג זיבן בלאט גמרא, ביז סוף יאר וועסטו ענדיגן גאנץ ש"ס, אויך לערן מדרש - וועסטו זען צו וואס דו וועסט זוכה זיין, צו רוח הקודש.

  דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

בעזרת ה' יתברך

יום ג' פרשת בלק, י"ב תמוז, שנת תשפ"א לפרט קטן

... תחי', תלמידה בית פיגא ברסלב

איך האב ערהאלטן אייער בריוו.

אוודאי קענען פרויען און מיידלעך אויך צוקומען צו הויכע מדריגות אין עבודת ה', זיי קענען אנקומען צו רוח הקודש און נבואה.

אלע עצות, הדרכות און הנהגות פון רבי'ן זכרונו לברכה איז אויך פאר פרויען און מיידלעך; אדרבה, דער רבי האט געזאגט (שיחות הר"ן, סימן לג): "אֵצֶל הָעוֹלָם אֱמוּנָה הוּא דָּבָר קָטָן, וְאֶצְלִי אֱמוּנָה הוּא דָּבָר גָּדוֹל מְאֹד, וְעִקַּר הָאֱמוּנָה הִיא בְּלִי שׁוּם חָכְמוֹת וַחֲקִירוֹת כְּלָל, רַק בִּפְשִׁיטוּת גָּמוּר כְּמוֹ שֶׁהַנָּשִׁים וְהַהֲמוֹן עַם הַכְּשֵׁרִים מַאֲמִינִים", ביי די וועלט איז אמונה א קלייניקייט, אבער ביי מיר איז דער עיקר אמונה, מיר דארפן זיך לערנען צו האבן אמונה אן קיין חקירות און אן קיין חכמות, נאר פשוט אזוי ווי פרויען און פשוט'ע מענטשן האבן גאר א שטארקע אמונה.

ביי פרויען איז נישט שייך לימוד התורה. די הייליגע חכמים זאגן (סוטה כא:): "כָּל הַמְלַמֵּד אֶת בִּתּוֹ תוֹרָה", ווער עס לערנט מיט זיינע טעכטער תורה, "כְּאִלּוּ מְלַמְּדָהּ תִּפְלוּת", איז אזוי ווי ער לערנט איר נישט גוטע זאכן.

ביי פרויען איז דער עיקר עבודת התפלה. חכמינו זכרונם לברכה זאגן (שבת כ:): "וחייבין בתפלה", זאגט רש"י: "דתפלה רחמי היא ומדרבנן היא, ותקנוה אף לנשים ולחנוך קטנים"; אזוי אויך לערנען מיר ארויס אלע הלכות תפלה פון חנה, די מאמע פון שמואל הנביא (שם, לא). אז מען נעמט די עבודה פון התבודדות ערנסט, קען מען זוכה זיין צו קומען צו זייער א הויכע דרגא, ביז רוח נבואה.

אויך איז ביי אידישע פרויען דער עיקר עבודת השם – פירן די שטוב, די גאנצע אידישקייט אין שטוב; די עסן, די כשרות פון די עסן, חינוך הבנים והבנות, אלעס איז איר עבודה.

חכמינו זכרונם לברכה זאגן (ברכות יז.): "נָשִׁים בְּמַאי זָכְיָין", מיט וואס זענען די פרויען זוכה צו קומען צו עולם הבא? פרויען האבן דאך נישט קיין תורה? "בְּאַקְרוּיֵי בְּנַיְיהוּ לְבֵי כְּנִישְׁתָּא, וּבְאַתְנוּיֵי גַבְרַיְיהוּ בֵּי רַבָּנָן, וְנָטְרָין לְגַבְרַיְיהוּ עַד דְּאָתוּ מִבֵּי רַבָּנָן", מיט'ן טראגן די קינדער לערנען און זיי אפווארטן, און מיט דעם וואס זיי העלפן זייערע מענער לערנען און דאווענען, דאס ברענגט זיי צו די העכסטע דרגא.

נאך א וועג צו באקומען רוח הקודש - איז דורך שמחה של מצוה. חכמינו זכרונם לברכה זאגן (שבת לא:): "אין שכינה שורה אלא מתוך דבר שמחה של מצוה", מען קען זוכה זיין צו השראת השכינה, שפירן דעם אייבערשטן - אז מען פריידט זיך מיט די מצוות וואס דער אייבערשטער האט אונז געגעבן.