תוכן השאלה
לכבוד דער ראש ישיבה שליט"א,
איך לערן די סידור "עת רצון", די פירוש וואס מוהרא"ש האט געשריבן אויפ'ן סידור, איך וויל פארשטיין וואס מוהרא"ש שרייבט דארט ביי ברכת התורה, "ואחר כך באמרך ברכת 'והערב נא'", נאכדעם, ווען דו זאגסט די ברכה פון והערב נא, "תכון שיש בברכה זו ל"ב תבות כנגד ל"ב שבילין שבחכמה העליונה" וכן התורה נדרשת בל"ב מידות", זאל מען אינזין האבן אז די ברכה האט צוויי און דרייסיג ווערטער און אויף וואס דאס איז מרמז, וויל איך פרעגן ווי אזוי רעכנט מען אויס אנצוקומען צו די מספר צוויי און דרייסיג, לויט די נוסח וואס איז אין די סידור עת רצון קומט אויס די חשבון צו פיר און דרייסיג ווערטער.
אויך ביי מזמור לתודה זאגט מוהרא"ש, "ויש במזמור זה מ"ג תיבות", אז די קאפיטל האט דריי און פערציג ווערטער, אבער ביים סוף פירט מוהרא"ש אויס, "וכן יש במזמור זה מ"א תיבות", אז די קאפיטל האט איין און פערציג ווערטער, וויל איך פרעגן ווי אזוי מען רעכנט דאס?
יישר כח
תשובה מאת הראש ישיבה שליט"א:
יום ג' פרשת ויגש, א' דראש חודש טבת, ו' דחנוכה, שנת תשפ"ה לפרט קטן
לכבוד ... נרו יאיר
די ווערטער ביי ברכות התורה, אז די ברכה האט ל"ב ווערטער וכו' - איז געבויט אויף א שטיקל פון ספר שלחן הטהור פון הייליגן קאמארנער זכותו יגן עלינו, וואס זאגט (סימן מז, סעיף ב'), אז מען נעמט ארויס די ווערטער 'וצאצאי צאצאינו', אזוי ווי דער מגן אברהם זאגט (תחילת סימן מז), און ער זאגט: "ויש בברכה זאת ל"ב תיבות כנגד ל"ב שבילים שבחכמה, שהתורה נדרשת בל"ב מידות".
קאפיטל מזמור לתודה האט דריי און פערציג ווערטער, דער רבי זאגט (לקוטי מוהר"ן חלק ב', סימן ב), אז ווען מען זאגט די מזמור איז דאס א סגולה צו פארשניידן די קליפות וואס לאזן נישט געבוירן; די קליפה וואס מאכט קישוי לילד איז דריי און פערציג, זיי זאגן: "גם לי גם לך לא יהיה", ג"ם איז דריי און פערציג, און דערפאר זאגט מען דעם מזמור ביי פסוקי דזמרא, ווייל ביי פסוקי דזמרא איז אויך א בחינה פון געבוירן, די מוחין ווערן געבוירן.
דאס וואס מוהרא"ש פירט אויס אז די מזמור האט איין אין פערציג ווערטער - איז א שטיקל פון עמדין סידור, וואס זאגט אז מען רעכנט נישט די ערשטע צוויי ווערטער, "שהם רק הודעת הנושא", ווייל דאס זאגט נאר פון וואס דער קאפיטל רעדט זיך; קומט אויס אז עס איז נאר דא איין אין פערציג ווערטער, די מ"א ווערטער זענען אנטקעגן מ' חלות, וקרבן הזבח, עיין שם.
געדענק דער ציל אויף וואס מוהרא"ש האט געמאכט די סידור, נישט אויף צו דאווענען מיט כוונות וכו', נאר אויף מחזק זיין און מעורר זיין דאס גרויסקייט פון תפילה, און צו ווייזן וואס ליגט אלץ אין די ווערטער וכו' וכו'; אבער ביים דאווענען איז קלאר אז מען דארף אינזין האבן נאר די טייטשט פון די ווערטער. אזוי ווי דער הייליגער רבי זאגט (לקוטי מוהר"ן חלק ב', סימן קכ), ווען מען דאווענט זאל מען אינזין האבן בלויז די טייטש, נישט מיט כוונות. אויך האט דער הייליגער בעל שם טוב געזאגט: "נאך אלע מיינע כוונות און השגות וואס איך האב זוכה געווען צו וויסן און צו דערגרייכן - דאווען איך ווי א נאר, אזוי ווי א קינד אן קיין שום חכמות, איך דאווען מיט די פירוש המילות, מיט עברי טייטש".
דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.
א פרייליכן חנוכה און א גוטן חודש.