שאלה אין קורצן ענין
#2024 - פארוואס איז אונזער שול אזוי צעפארן?
אחדות, בית המדרש, היכל הקודש, שלום, דאווענען, מדות טובות, היטן די צייט, נקודות טובות, גבאי

תוכן השאלה‎

לכבוד דער ראש ישיבה שליט"א,


איך האב געוואלט דערציילן פאר'ן ראש ישיבה שליט"א וואס גייט פאר לעצטנס אין אונזער בית המדרש היכל הקודש, איך רעד פון די לעצטע האלבע יאר בערך. איך שפיר אז דער בית המדרש דארף גרויס חיזוק.


די זמנים זענען געווארן זייער שוואך, מען דאווענט זייער שפעט, די וואך איז עס שוין געגאנגען אזוי ווייט אז אנשטאט 9:30 האט מען ערשט אנגעהויבן דאווענען אום 10:00 אזייגער. אויך דאס רעדן ביים דאווענען איז זייער איינגעריסן, אזוי ווייט אז ביז מען קומט נישט אן צו ברוך שאמר, שפירט זיך בכלל נישט אז מען דאווענט דא, מען הערט נאר קולות פון רעדן און שמועסן, און אפילו נאך ברוך שאמר קען מען נאך הערן אינגעלייט און בחורים וואס שמועסן צווישן זיך. שוין אפגערעדט פון די פאליש וואס מיר האבן דא, וואס שטייט מען און מען שמועסט הויך לכתחלה דעם גאנצן דאווענען, אויך אינמיטן שמונה עשרה, און מען הערט עס גוט אריין אין שול.


פון איין זייט אז טאקע דא א גוטע געשמאקע לופט אין שול, מען האט זיך ליב און עס איז בא'טעמ'ט, אבער פון די אנדערע זייט שפיר איך אז עס איז בכלל נישט קיין בית המדרש.


יישר כח

תשובה מאת הראש ישיבה שליט"א:‎

בעזרת ה' יתברך


יום ב' פרשת אמור, ה' אייר, כ' לעומר, שנת תשפ"ד לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר


איך האב ערהאלטן דיין בריוו.


האסט מיך ממש מחי' געווען מיט דיין בריוו, אז עס איז דא א גוטע לופט ביי ענק אין בית המדרש, "ומי יתן והיה לבבם זה להם ליראה אותי כל הימים", איך האף און איך בין מתפלל אז עס זאל בלייבן ביי ענק די גוטע לופט אין שול, מען זאל זיך ליב האבן, און אין אלע שולן היכל הקודש זאל זיין א געשמאקע לופט פון ליבשאפט, דאס איז דאך דער עיקר; ווייל אויב איז דא ליבשאפט איז דא אלעס, און אז עס איז נישטא קיין ליבשאפט איז גארנישט דא.


איך וויל דיר נאכאמאל דערמאנען וואס די פליכט פון א גבאי איז, נישט צו זיין א נערוועזער אנצוהויבן פונקט אין צייט, נישט דאס איז די ארבעט פון דער גבאי; אויף דעם קען מען טרעפן איינער פון די מתפללים, אויך נישט אויף צו מוסר'ן און צו זוכן חסרונות, אויף דעם קען מען זיך פארלאזן אז אנדערע וועלן דאס שוין טון; א גבאי דארף איין זאך טון, זוכן די מעלות ביי די מתפללים, זוכן דאס גוטס, און אריינברענגען א לעבעדיגקייט און א ליבשאפט צווישן די מתפללים.


איך בעט דיר און אויך אלע גבאים פון אונזערע שול'ן, שטארקט אייך און זוכט אויף דאס גוטס ביי די מתפללים, זוכט צו מאכן אן אויר הזך והנח, עס זאל זיין שמחה צווישן ענק; דאווענען אין צייט - דאס וועט נאכקומען, נישט רעדן ביים דאווענען - דאס וועט אויך זיין, אבער אויף ליבשאפט צווישן אייך - דאס איז די שווערסטע זאך, און אז דאס וועט זיין ביי אייך - וועט אלעס זיין.


מוהרא"ש זכותו יגן עלינו האט געשריבן פון די פרט פאר אנשי שלומינו טויזנטער מאל, ווייל עס איז א שווערע עבודה; מען דארף אסאך בעטן אויף דעם פרט ביז מען איז זוכה צו זען גוטס ביי יעדן איינעם.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#2023 - פארוואס בין איך אזוי אומבאקוועם ביי מיין שווער?
שלום בית, שווער און שוויגער, תפילה והתבודדות, אמונה, לחץ

תוכן השאלה‎

לכבוד דער ראש ישיבה שליט"א,


איך ווייס נישט פארוואס, אבער יעדעס מאל וואס איך גיי צו מיין שווער'ס הויז, אפילו נאר פאר אפאר מינוט, וויל איך נאר אנטלויפן פון דארט, איך שפיר זיך זייער נישט באקוועם דארט; דער פראבלעם איז אבער אז מיין ווייב יא פארברענגען דארט מער. צומאל שפיר איך פשוט אז איך קען נישט דארט זיין אפילו פאר איין מינוט, איך גיי ממש פלאצן.


ווען איך עס דארט די שבת סעודה, זינג איך נישט מיט די זמירות, דאס שטערט שטארק פאר מיין שווער, ער וויל זייער איך זאל יא מיטזינגען, איך קען אים אבער נישט מסביר זיין וואס איך פיל, איך שפיר ממש צעקוועטשט און איך האלט עס נישט אויס.


איך בעט זייער דעם ראש ישיבה שליט"א מיר צו געבן אן עצה ארויס פון דעם פראבלעם ווי שנעלער, ווייל איך קען נישט מער, איך האב שוין נישט קיין כח צו דעם.


יישר כח

תשובה מאת הראש ישיבה שליט"א:‎

בעזרת ה' יתברך


יום ב' פרשת אמור, ה' אייר, כ' לעומר, שנת תשפ"ד לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר


איך האב ערהאלטן דיין בריוו.


עס מאכט זיך אזוי ביי אינגעלייט וואס זיי ווילן געפעלן דעם שווער, און פון גרויס לחץ שפירן זיי נישט באקוועם. אזוי ווי חכמינו זכרונם לברכה זאגן (ברכות ו:) אויפן פסוק (תהלים סו, יב): "הרכבת אנוש לראשנו, באנו באש ובמים, 'כיון שנצטרך אדם לבריות נידון באש ובמים'", אז מען וויל געפעלן א צווייטן, מען פירט זיך נישט אויף נאטירליך, יעדע תנועה איז געמאכט - דאס ברענגט גרויס לחץ, מען שפירט ווי מען ווערט פארברענט אין פייער און דערטראנקען אין וואסער; דאס איז גורם דו זאלסט זיך נישט געפינען באקוועם ביי דיין שווער.


נישט גיין איז נישט די עצה, מען קען נישט זאגן פאר די ווייב אז מען גייט מער נישט צו אירע עלטערן, די בעסטע עצה איז זאלסט ארייננעמען דעם אייבערשטן אין זיך, מאך נישט קיין מציאות פון קיינעם, נישט מורא האבן פון קיינעם; מען דארף מכבד זיין א שווער, זיך פירן מיט גרויס דרך ארץ, אבער יראה ופחד דארף מען האבן נאר פונעם אייבערשטן.


נעם די עצה פון תפילה והתבודדות, וואו דו גייסט און וואו דו שטייסט - זאלסטו זיך שטילערהייט שעפשען תפילות ובקשות, דורכדעם וועסטו באקומען א שטארקע אמונה, דו וועסט מורא האבן נאר פון אייבערשטן.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#2022 - וואס טוט מען אז די קינדער קוקן ווידיאס ביי די שכנים?
חינוך הילדים, קינדער, תפילה והתבודדות, מאוויס, שכנים

תוכן השאלה‎

לכבוד דער ראש ישיבה שליט"א,


צום אלעם ערשט א גרויסן יישר כח פאר די שיעורים, גליונות, און קונטרסים.


אין מיין הויז קוקט מען ברוך ה' נישט קיין שום ווידיאס און דאס גלייכן, אבער איך בין לעצטנס געוואויר געווארן אז מיינע קינדער קוקן ווידיאס ביי מיינע שכנים, און זיי האבן מיר גארנישט דערציילט דערוועגן ביז יעצט.


מיין שאלה איז אויב איך זאל זיי אנהויבן ווייזן אליין אינדערהיים כשר'ע זאכן, וואס אזוי קען איך קאנטראלירן וואס זיי זעען יא אדער נישט, ווייל ביי די שכנים קען איך נישט וויסן וואס זיי זעען דארט, אדער זאל זיך נישט וויסנדיג מאכן פון די גאנצע זאך?


יישר כח

תשובה מאת הראש ישיבה שליט"א:‎

בעזרת ה' יתברך


ב' פרשת קדושים, כ"ט ניסן, י"ד לעומר, שנת תשפ"ד לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר


איך האב ערהאלטן דיין בריוו.


זיי מחנך דיינע קינדער נישט צו קוקן קיין שום ווידיאוס און קיין שום קליפס, אפילו וואס מען רופט כשר'ע, און אז די קינדער דערציילן אז זיי קוקן די ווידיאוס ביי שכנים - זאלסטו זיי זאגן נישט צו גיין צו די שכנים; זאלסט אכטונג געבן זיי זאלן נאר גיין צו שכנים וואס די שטוב פירט זיך ערליך.


עס איז אזוי געפערליך די סכנה פון קוקן ווידיאוס, מען דארף זייער היטן די קינדער פון דעם, מען דארף רעדן צו די קינדער זיי זאלן זיך דערווייטערן פון דעם און נישט צורירן צו דעם.


בעט דעם אייבערשטן פאר יעדן קינד עקסטער זיי זאלן אויסוואקסן ערליכע אידן. מוהרא"ש זכרונו לברכה דערציילט, עס איז געווען ביי איינעם פון אנשי שלומינו, ער האט געהאט זייער ערליכע קינדער, אלע זענען געווען ערליכע אידן און בעלי מידות טובות וכו'; ווען מען האט אים געפרעגט: "ווי אזוי האט איר זוכה געווען צו דעם?" האט ער געזאגט: "וואס מיינט איר, איך האב זיי אראפגעריסן פון בוים? איך האב יעדע נאכט געוויינט צום אייבערשטן, איך האב אנגעפילט מיין קאפל מיט מיינע טרערן און איך האב זיך אפגעוואשן מיין פנים מיט די טרערן".


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#2021 - ווי אזוי קען איך ליב האבן מיין ווייב'ס קינדער?
חינוך הילדים, זיווג שני

תוכן השאלה‎

לכבוד דער ראש ישיבה שליט"א,


לעצטנס האב איך אסאך געהערט ביי די שיעורים, ספעציעל ביי די שיעורים אין חינוך, אז מען קען נישט מחנך זיין קינדער אויב מען האט זיי נישט ליב, און אז די קינדער שפירן אויב די עלטערן האבן זיי ליב אדער נישט.


מיין ווייב'ס קינדער וואוינען מיט אונז אין שטוב, אבער עס איז מיר זייער שווער זיי ליב צו האבן, בעיקר ווייל זיי זענען זייער גרויסע מחוצפים פאר זייער מאמע, זיי רעדן צו איר אזוי ווי זי וואלט געווען זייער דינסט. צומאל שפיר איך ממש ווי איך פלאץ פון דעם, איך מוז ארויסגיין פון שטוב און אפילו פון הויז. אפשר האט דער ראש ישיבה שליט"א אן עצה פאר מיר?


יישר כח אויף די שיעורים און בריוו, נאר דורך דעם קען איך זיך דערהאלטן.


יישר כח

תשובה מאת הראש ישיבה שליט"א:‎

בעזרת ה' יתברך


יום ד' פרשת אחרי-ב', כ"ג ניסן, אסרו חג, ח' לעומר, שנת תשפ"ד לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר


איך האב ערהאלטן דיין בריוו.


האב רחמנות אויף די קינדער, וואס זענען זיי נעבעך שולדיג; דו וועסט קיינמאל נישט פארשטיין קינדער וואס קומען פון א צעטיילטע שטוב, מען קען זיך נישט פארשטעלן וואס קינדער פון א צעטיילטע שטוב גייען אריבער; די וועלט איז זיי טונקל, עס איז זיי זייער ביטער.


זיי דן לכף זכות די קינדער פון דיין ווייב, און ווען זיי רעדן מיט נישט דרך ארץ - זאלסטו נישט ווערן בכעס, זיי מהפך די כעס צו רחמנות (לקוטי מוהר"ן חלק ב', סימן ד); וואס ווייסן די קינדער וואס עלטערן זענען? זיי האבן נישט באקומען די ריכטיגע חינוך ווי צו רעדן צו עלטערן.


אז דו וועסט רחמנות האבן אויף זיי וועסטו זיי קענען זאגן מיט ליבשאפט אז מען דארף רעדן צו א מאמע מיט דרך ארץ, און ווי דער אייבערשטער באצאלט ווען מען איז מכבד טאטע און מאמע; מען איז זוכה צו אריכות ימים ושנים, מען איז זוכה צו האבן גוטס בזה ובבא.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#2020 - איז שלום בית וויכטיגער פון אפשערן די האר?
שלום בית, שערן די האר

תוכן השאלה‎

לכבוד דער ראש ישיבה שליט"א,


איך בין נישט קיין ברסלב'ער חסיד, אבער עס איז דא א אינגערמאן ביי אונז אין בית המדרש וואס ברענגט יעדע וואך די קונטרסים פונעם ראש ישיבה שליט"א, איך ליין עס יעדע וואך מיט דארשט, און איך באקום ברוך ה' אסאך חיזוק פון דעם, און אויף דעם מוז איך זיך זייער באדאנקען.


איך האב זיך אויסגעלערנט צו רעדן צום אייבערשטן אויף מיין מאמע לשון, די גרויסקייט פון לערנען תורה אפילו אן פארשטיין, די וויכטיגקייט און הארבקייט פון שמירת הברית, און נאך פילע גוטע זאכן אין לעבן.


איך האב א זאך וואס שטערט מיר שטארק, און איך וויל פרעגן וואס דער ראש ישיבה שליט"א האלט וועגן דעם, אפשר וועט דער ראש ישיבה שליט"א מיר קענען העלפן.


אין אונזער חסידות איז דא א קלארע מהלך אויף יעדע זאך, פונקטליך וואס און ווי אזוי מען דארף טון יעדע זאך. ביי אונז פירט מען זיך אז די פרויען שערן זיך אפ די האר אינגאנצן נאך די חתונה, און לויט ווי איך פארשטיי פון די בריוו פונעם ראש ישיבה שליט"א, האלט דער ראש ישיבה שליט"א אז דאס איז די ריכטיגע וואג צו טון. די פראבלעם איז אבער אז מיר שטערט עס זייער שטארק, איך עקל זיך אפילו פון דעם. איך האלט שוין א שיינע פאר יאר נאך די חתונה, אבער עס שטערט מיר נאכאלץ זייער שטארק.


איך האב פרובירט צו רעדן מיט מיין ווייב וועגן דעם, זי איז מסכים מיט מיר אז עס איז נישט שיין, אז עס שטערט מיר, און אביסל שטערט עס איר אויך. זי ציטערט אבער צו טוישן דעם וועג, בעיקר צוליב איר משפחה, אז זי זאל נישט זיין אנדערש פון יעדן.


איך מיין אבער, אז שלום בית, אז דער מאן זאל זיין צופרידן, איז וויכטיגער פון משפחה און פון די מנהג און מסורה. זי איז אבער נישט מסכים צו דעם.


מיר קריגן זיך אסאך וועג דעם, און דאס איז זיכער נישט גוט, איז די שאלה וואס קען מען טון וועגן דעם?


יישר כח

תשובה מאת הראש ישיבה שליט"א:‎

בעזרת ה' יתברך


יום ד' פרשת אחרי-ב', כ"ג ניסן, אסרו חג, ח' לעומר, שנת תשפ"ד לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר


איך האב ערהאלטן דיין בריוו.


קענסט זיך נישט פארשטעלן דאס גרויסקייט פון זיך אפשערן די האר, עס ברענגט אלע ישועות; צדיקים האבן גע'פועל'ט ישועות, קינדער, געזונט און פרנסה - בזכות וואס די פרוי שערט זיך אפ די האר.


מוהרא"ש האט דערציילט, א פרוי איז געקומען וויינען צום נאסעדער רב זכותו יגן עלינו אז זי האט שוין חתונה געהאט אזויפיל יאר, און זי איז נאכאלץ נישט געהאלפן געווארן מיט קינדער, פרעגט דער צדיק: "און וואס איז מיט די האר?" האט זי געזאגט: "רבי עס איז מיר א גרויסע נסיון, עס איז מיר זייער שווער צו אפשערן די האר". ווען דער צדיק האט דאס געהערט האט ער שוין גארנישט געזאגט, די פרוי איז דארט געבליבן שטיין און געוויינט: "איך דארף א אינגל", אבער דער צדיק האט זיך נישט וויסנדיג געמאכט, אזוי איז געווען אפאר מאל, ביז דער גבאי זאגט איר: "וואס פארשטייט איר נישט, דער רבי האט דאך אייך געזאגט אז איר וועט זיך אפשערן וועט איר האבן א אינגל", איז זי ארויס און זי איז זיך געגאנגען אפשערן, און זי איז געהאלפן געווארן ביז א יאר מיט א זיסע צוקערדיגע אינגל.


די פרוי האט געטראכט צו זיך, 'יעצט אז איך האב שוין א קינד, וואס דארף איך יעצט פאלגן דעם צדיק, איך וועל זיך צוריק לאזן וואקסן מיינע האר', אזוי האט זי געטון, זי האט זיך אויפגעהערט שערן, ביז איין טאג איז דער אינגל קראנק געווארן. זי איז געקומען לויפן צום צדיק וויינען: "רבי מיין איינציג קינד איז קראנק, איך דארף א ישועה", דער רבי זאגט איר: "וואס איז מיט דיר? דו מיינסט איך ווייס נישט אז דו שערסט זיך מער נישט?" בקיצור המעשה, עס ענדיגט זיך נישט גוט.


מוהרא"ש פירט אויס, זי האט נישט געקענט ביישטיין די נסיון, זי האט געוואלט איר האר וויכטיגער פון די קינדער, זי האט פארלוירן דעם קינד.


ענדערש זאלסטו נישט קוקן אויף אן אפגעשוירענעם קאפ ווי איידער לאזן וואקסן האר וואס ברענגט קליפות און דינים, אזוי ווי דער דער הייליגער זוהר זאגט (נשא קכה:): 'תּוּנְבָא לֵיתֵי' א קללה זאל קומען, 'עַל הַהוּא בַּר נָשׁ' אויף דעם מענטש, 'דְּשָׁבַק לְאִנְתְּתֵיהּ' וואס לאזט זיין ווייב, 'דְּתִתְחַזֵי מִשַׂעֲרָא דְּרֵישָׁהּ לְבַר' אז איר האר פון קאפ זאל זיך ארויסזען. 'וְדָא הוּא חַד מֵאִינּוּן צְנִיעוּתָא דְּבֵיתָא', דאס איז פון די יסודות פון א אידישע שטוב, אז מען זאל נישט זען די האר פון די פרוי. 'וְאִתְּתָא דַּאֲפִּיקַת מִשַׂעֲרָא דְּרֵישָׁהּ לְבַר' און א פרוי וואס גייט מיט אויפגעדעקטע האר, 'לְאִתְתַּקְּנָא בֵּיהּ' זיך שיין צו מאכן, 'גָּרִים מִסְכְּנוּתָא לְבֵיתָא' איז זי גורם אז עס זאל זיין ארעמקייט אין שטוב, 'וְגָרִים לִבְנָהָא דְּלָא יִתְחַשְּׁבוּן בְּדָרָא' און זי איז גורם אז אירע קינדער וועלן נישט מצליח זיין און זיי וועלן נישט זיין חשוב, 'וְגָרִים מִלָּה אַחֲרָא דְּשַׁרְיָא בְּבֵיתָא' אזוי אויך איז זי גורם אז דער סמ"ך מ"ם און די נישט גוטע זאלן זיך געפינען אין איר שטוב. 'מַאן גָּרִים דָא' ווער איז דאס אלעס גורם? 'הַהוּא שַׂעֲרָא דְּאִתְחֲזֵי מֵרֵישָׁהּ לְבַר' די פרוי וואס איר האר זעט זיך ארויס.


איך האף דו וועסט מחזק זיין דיין ווייב זיך ווייטער אפצושערן, וועסטו זען ניסים אין לעבן.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#2019 - פארוואס איז מיין מאן געפאלן אזוי נידריג?
שלום בית, סבלנות, חיזוק פאר פרויען, תפילות אויף אידיש, אמונה, אידישע שטוב, נסיונות, מוסר

תוכן השאלה‎

לכבוד דער ראש ישיבה שליט"א,


עס טרערט מיר די אויגן און עס וויינט מיין הארץ, איך האב קיינמאל גע'חלומ'ט אז איך וועל אמאל זיין פון די פרויען וואס גייען זיך אויסוויינען אויף זייער מאן.


די לעצטע פאר וואכן האט מיין מאן אנגעהויבן רעדן אסאך שמוץ, עפעס וואס איז קיינמאל געווען בעפאר. איך בין מחונך געווארן פון אלס קליין קינד אז רעדן שמוץ און ניבול פה איז ערגער פון פייער, עס ברענט מיר מיין הארץ אזוי ווייט אז איך קען ממש נישט ווייטער רעדן מיט מיין מאן נאכדעם וואס ער רעדט ניבול פה. און ווען איך בעט זיך ביי אים ער זאל אויפהערן אזוי צו רעדן, העלפט עס גארנישט.


ער האט מיר אנגעהויבן בעטן איך זאל זיך אנטון אנדערש, נישט צניעות'דיג, אדער עפעס וואס וועט מצער זיין מיינע עלטערן, ביינאכט מאכט ער מיר משוגע אז ער וויל אהער און אהין. און אז איך זאל זיך קויפן נייע נאכט קליידער אזוי ווי די גוים, עפעס וואס איז אים אפילו נישט אנגעגאנגען אמאל, ער האט ניטאמאל געוואוסט וואסערע סארט קליידער איך גיי, אדער וועלכע פארב עס איז.


ער רעדט צו מיר אסאך וועגן די גוי'טעס אין שטאט, ווי שיין זייער האר איז, ווי אזוי זיי גייען אנגעטון, און פארוואס איך גיי נישט אזוי אנגעטון, און אזוי ווייטער. איך וויל ווייטער גיין אנגעטון איידל און הייליג אזוי ווי ביז יעצט.


זיין יראת שמים איז ממש פארשוואונדן געווארן, ער האט נישט קיין געדולד צו מיר און צו מיין בעבי, ער איז אינדערהיים זייער ווייניג, ער ענטפערט מיר כמעט נישט ווען איך רוף אים, מיין אפעטיט איז מיר אראפ, איך שלאף נישט ביינאכט, איך וויין אן א שיעור פון פחד וואס גייט זיין נעקסט. און צו דעם אלעם ווארט איך אויף א שמחה בקרוב. מיין מח לויפט א גאנצן צייט אז באלד גיי איך זיין צעטיילט, גע'גט, און איך גיי האבן צוויי קליינע קינדערלעך אליין.


יעצט ערב פסח, אנשטאט צו זיין פרייליך אז איך האב א ריינע הויז און אז עס קומט אזא לעכטיגע יום טוב, זיץ איך און איך וויין. ווען מיין מאן קומט אהיים פרוביר איך מיט אייזערנע כוחות צו שמייכלען און אים אויסהערן, איך טו זיך אן שיין און פארב זיך די פנים, אבער אין ווייניגער פון פינף מינוט איז ער שוין אינדרויסן פון שטוב.


ווען איך פרוביר רעדן מיט אים ביינאכט, טענה'ט ער אז ער איז מיד און ער דארף שוין אויפשטיין צו די ארבעט; און אויב הערט ער אז איך וויין ביינאכט, שרייט ער אויף מיר אז אויב איך ווער נישט שטיל וועט ער מיר שלאגן, און עס איז טאקע אזוי געווען, אדער סטראשעט ער מיר אז ער וועט אויפוועקן מיין בעבי אז איך זאל נישט קענען שלאפן ביינאכט. בקיצור, די לופט ארום מיר איז שווארץ, איך פיל ווי עס ענדיגט זיך מיר די ריינע לופט, און אז עס גייט עפעס שלעכט געשען.


ער האט אנגעפאנגען א נייע ארבעט אויף א פלאץ מיט מענטשן אן יראת שמים, און אזוי אויך ארבעט דארט א שווארצע גוי'טע. איך בעט זיך ביי אים ער זאל אפלאזן די ארבעט, אבער ער טענה'ט אז נאך אביסל גייט ער ווערן א מענעדזשער, און דעמאלט גייט ער שוין נישט האבן צוטון מיט זיי, אבער די תירוץ איז שוין לאנג אפגעלאפן.


הלואי זאל איך זוכה זיין דער ראש ישיבה שליט"א זאל מיר מחזק זיין און ארויסנעמען פון מיין שווערע מצב. אזוי אויך וויל איך בעטן דער ראש ישיבה שליט"א זאל מחזק זיין מיין מאן, ער האט זייער ליב דעם רבינ'ס דיבורים. איך בין זיכער אז א בריוו פונעם ראש ישיבה שליט"א וועט אים צוטרייסלען די הארץ.


יישר כח

תשובה מאת הראש ישיבה שליט"א:‎

 בעזרת ה' יתברך


יום ה' פרשת טהרה, י' ניסן, שנת תשפ"ד לפרט קטן


 


מרת ... תחי'


איך האב ערהאלטן אייער בריוו.


דאס וואס איר גייט אריבער פאסירט ליידער ביי אסאך שטיבער, די נסיונות זענען היינט זייער גרויס. מוהרא"ש זאגט, נישט געווען אין די וועלט אזעלכע נסיונות ווי עס איז היינט דא; ביים דור המבול און ביי די דור הפלגה איז נישט געווען די נסיונות וואס א אינגערמאן גייט היינט אריבער.


ערשטנס וויל איך אייך בעטן איר זאלט זיך נישט פארלירן, איר דארפט זיך זייער שטארקן מיט אמונה, גלייבן באמונה שלימה אז דער אייבערשטער היט אייך, און דער אייבערשטער וועט אייך נישט פארלאזן; ווייל זיין פארלוירן און לעבן מיט פאניק וועט גארנישט העלפן, עס וועט נאר ערגער מאכן.


צווייטנס, איר זאלט יעצט נישט זאגן מוסר פאר אייער מאן, ווען א מענטש איז שיכור אדער פאר'סמ'ט קען מען אים נישט זאגן מוסר, יעצט קענט איר נאר שמייכלען צו אים, און אים ווייזן, אים געבן צו שפירן - ווי איר זענט מיט אים, על כל פנים זיך מאכן דאס מערסטע וואס איז שייך, און אז ער פארלאנגט זאכן וואס איז קעגן די תורה, דארף מען מיט חכמה זיך ארויסדרייען, דאס הייסט נישט שטעלן א ווידערשטאנד און זאגן: "מען טאר נישט!" "מען מעג נישט!" נאר מיט חכמה זוכן תירוצים פארוואס מען קען עס נישט טון.


איך ווייס אז עס גייט אייך זיין זייער שווער צו נעמען דעם גאנג, דאס לעבן איז אייך פארטונקלט געווארן, עס איז זייער שרעקעדיג, אבער ההכרח לא יגונה, אז מען האט נישט קיין ברירה - טוט מען וואס מען דארף צו טון.


ווען קיינער זעט נישט, ווען אייער מאן איז נישט אין שטוב - זאלט איר בעטן דעם אייבערשטן עס זאל אריינגיין אין אים א רוח טהרה ממרום, בעטס דעם אייבערשטן אין אייער שפראך, אויף אייער מאמע לשון: "הייליגער באשעפער העלף מיר, געב מיר אן ערליכע שטוב, מיין מאן און מיינע קינדער זאלן זיין אפגעהיטן פון שלעכטס, איך מיין מאן און די קינדער זאלן לעבן מיט אמונה, לעבן מיט די תורה, לעבן מיט יראת שמים. הייליגער באשעפער איך בין אזוי דערשראקן, מיין מאן רעדט נישט איידל, און די פלאץ וואו ער ארבעט האט א נישט גוטע השפעה אויף אים, איך בעט דיר אייבערשטער, ראטעווע מיר מיין שטוב, ראטעווע מיין מאן פון שלעכטס, איך וויל בויען א משכן פאר די שכינה הקדושה, האבן א שטוב מיט קינדער וואס מען לעבט מיט די תורה, מען לעבט מיט צדיקים, מען לעבט מיט יראת שמים".


איר זאלט בעטן דעם אייבערשטן מיט שמחה, ווייל די תפילות וואס מען בעט מיט שמחה - איז זיס און געשמאק פארן אייבערשטן. דער רבי זאגט (ספר המדות אות תפילה, סימן פא): "תְּפִלָּה שֶׁהִיא בְּשִׂמְחָה", ווען מען בעט דעם אייבערשטן מיט שמחה, "הִיא עֲרֵבָה וּמְתוּקָה לַשֵּׁם יִתְבָּרַךְ", די תפילות זענען זיס און איינגענעם ביים אייבערשטן, און ווען איר וויינט – זאלט איר נאר וויינען פון שמחה, נאר זיסע טרערן, די ביטערע טרערן איז נישט די ריכטיגע, מען דארף זיין פרייליך, גלייבן באמונה שלימה אז דער אייבערשטער היט און ער וועט נישט פארלאזן, און מען בעט אים א מתנת חינם; דעמאלט זעט מען ניסים.


איך שיק אייך א בריוו איר זאלט דאס געבן פאר אייער מאן.


נאכאמאל וויל איך אייך שטארקן מיט די ערשטע נקודה, זיך נישט פארלירן און זיך זייער שטארקן מיט אמונה, ווייל אין דעם איז אלעס געוואנדן, מיט אמונה איז ליכטיג, מיט אמונה זעט מען ניסים.


דער אייבערשטער זאל העלפן מיר זאלן שוין זוכה זיין צו (פסחים קטז:): "וְנֹאכַל שָׁם מִן הַזְּבָחִים וּמִן הַפְּסָחִים"; און צו (מיכה ז, טו): "כִּימֵי צֵאתְךָ מֵאֶרֶץ מִצְרָיִם אַרְאֶנּוּ נִפְלָאוֹת", אמן.

#2018 - פארוואס אין חדר בין איך מצליח, און אינדערהיים נישט?
שלום בית, חינוך הילדים, סבלנות, אידישע שטוב, התבודדות, מלמדים

תוכן השאלה‎

לכבוד דער ראש ישיבה שליט"א,


איך וועל גלייך צוגיין צום ענין, איך בין א מלמד ברוך ה', און ביי מיר אין כיתה איז מורא'דיג געשמאק און פאזיטיוו, אלע זענען פרייליך, איך לויב און רום יעדן אויס, איך שמייכל צו יעדן, איך לערן ברוך ה' פאר מיט געשמאק, איך פאלג וואס דער ראש ישיבה שליט"א זאגט פאר די מלמדים.


וואס זאל איך אבער טון אז ביי מיר אין שטוב איז חושך ענן וערפל, איך שריי אויף די קינדער, איך הער נישט אויף טיילן פסקים. דעם יום טוב האב איך עטליכע מאל געשלאגן מיין זון, און איין מאל מיין טאכטער.
עס הייבט זיך אן אז מיין זון איז נישט דרך ארץ'דיג, און מיין טאכטער זאגט יעדע מינוט "ניין" פאר מיין ווייב און פאר מיר. און ווי נאר עס ווערט נישט פרייליך אינדערהיים, בין איך מקפיד אויף יעדע זאך, עס ווערט אנגעצויגן.


אויב דער ראש ישיבה שליט"א וועט מיר פרעגן, "פארוואס טאקע איז דאס אזוי?", איך בין נישט אזוי קלוג זיך אליין ארויס צו האבן, צי עס האט מיט דעם אז מיין ווייב איז נישט איינשטימיג מיט מיר און זי שעצט מיר נישט, דערפאר איז מיין מח ענג און אינדערהיים פארליר איך דעם שמייכל, און די לופט ווערט אנגעצויגן, בכלל שפיר איך ווי ביי די חינוך שיעורים בין איך מער קלאר וואס איך האב צו טון, דער ראש ישיבה שליט"א לייגט אראפ דעם שפראך ווי אזוי מען זאל רעדן צו די קינדער, אבער ביי די שיעורים פון שלום בית איז עס נישט אזוי בפרטיות, דער ראש ישיבה געבט נישט דעם משל ווי אזוי צו האלטן א שטוב פאזיטיוו און פרייליך, וואס צו זאגן פאר די ווייב און ווי אזוי מען קומט אהיים, וואס זאגט מען מיט א שמייכל, מער קלארער. אדער קען זיין אז אין חדר איז עס אביסל 'געמאכט', 'כלומר'שט', מען מאכט א שמייכל און מען גריסט יעדן מען רימט יעדן וכו', ווידער אינדערהיים איז עס צו אמת'דיג? עס איז נישטא די אראפגעלאזקייט צו שמייכלען וכו'. אויך קען זיין אז איך האב פשוט נישט קיין אנונג פון וואס דאס קומט.


ברוך ה' אז דער ראש ישיבה שליט"א האט ביי יעדע בריוו צוגעטראפן קלארער מיין מצב ווי איך אליינס, אפשר קען מיר דער ראש ישיבה שליט"א העלפן ביטע?


יישר כח

תשובה מאת הראש ישיבה שליט"א:‎

בעזרת ה' יתברך


יום ה' פרשת אחרי-ב', כ"ד ניסן, ט' לעומר, שנת תשפ"ד לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר


איך האב ערהאלטן דיין בריוו.


חינוך הבנים והבנות איז נישט קיין גרינגע זאך, עס איז פון די שווערסטע עבודות, מען דארף האבן אייזערנע נערווען זיך צו קענען האלטן רואיג און פרייליך, מען דארף אסאך בעטן דעם אייבערשטן אויף דעם, בפרט ווען עס קומט יום טוב ווען מען זיצט א גאנצע וואך אין שטוב מיט די קינדער, נאך א סעודה און נאך א סעודה, דארף מען אסאך בעטן דעם איבערשטן מען זאל בלייבן פרייליך און וויסן ווי אזוי צו מחנך זיין די קינדער, ווען צו זאגן, וויפיל צו זאגן און ווי אזוי צו זאגן.


הדבר הראשון זאלסטו מער נישט נוצן קיין הענט, נישטא אזא זאך שלאגן קינדער, דער רבי איז געווען זייער שטרענג אויף דעם, מען זאל נישט שלאגן די קינדער. דער רבי האט געזאגט: "וואס מען פועל'ט מיט שלעכטס וואלט מען געקענט בעסער און גרינגער פועל'ן מיט גוטנס", געענדיגט מיט נוצן הענט, נוץ די הענט נאר צו גלעטן און צו קניפן אין בעקל, געענדיגט מיט שלאגן.


שנית זאלסטו זיך נישט אראפקלאפן, אפילו דיין ווייב איז מיט דיר נישט איינשטימיג, זי האט איר גאנג וכו', זאל דיר דאס נישט אראפווארפן; איי וועסטו פרעגן ווי אזוי מאכט מען דאס? ווי קען מען זיין בגדלות המוחין אז מען לעבט מיט א ווייב וואס איז מזלזל? דער ענטפער איז, דער רבי זאגט (לקוטי מוהר"ן חלק ב', סימן פב), ווען מען איז זיך מבטל צום אייבערשטן, מען וויל גארנישט, מען וויל נאר טון די רצון השם, מען האט ליב די ווייב ווייל דער אייבערשטער האט געהייסן, נישט ווייל מען גייט צוריק באקומען פון איר עפעס, און נישט ווייל זי וועט זיין שיין צו מיר און רעדן שיין, נאר ווייל דער אייבערשטער האט מיר געגעבן די פרוי און מיט איר האב איך קינדער, וועל איך איר ליב האבן - דעמאלט - זאגט דער רבי - ווערט די ווייב בטל צום מאן און מען קען לעבן א חיים טובים.


קלאפ זיך נישט אראפ, ערווארט נישט גארנישט פון דיין ווייב, און אז דיינע קינדער פאלגן נישט, זאלסטו זיי זאגן מיט ליבשאפט: "דער אייבערשטער זאגט מען דארף פאלגן א טאטע און מאמע, און אז מען פאלגט א טאטע און מאמע באקומט מען א גרויסע שכר", די ווערטער זאלסטו זיי זאגן מיט ליבשאפט, (מיט א שטרענגע פנים אבער מיט ליבשאפט).


ועל כולם גיי יעדן אינדערפרי וויין זיך אויס צום אייבערשטן, בעט אים איבער און בעט אים ער זאל דיך מקרב זיין, בעט אים ער זאל דיר געבן ליבשאפט, דיר ווייזן אז ער האט דיך ליב, דערצייל אים ווי שטארק דו ביסט צעקלאפט ביי דיר, דערצייל אים ווי דו שפירסט זיך ווי א שמאטע וכו' וכו', בעט אים ער זאל דיר מאכן שפירן גוט, דו זאלסט האבן א שטארקע אמונה און געדענקען אז מען גייט שוין באלד צוריק אהיים און מען נעמט גארנישט מיט, מען נעמט מיט נאר מצוות און מעשים טובים און די דורות וואס מען לאזט איבער.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#2017 - ווי אזוי קען מען זאגן מען דארף נישט פארשטיין לערנען?
לימוד התורה, סדר דרך הלימוד

תוכן השאלה‎

לכבוד דער ראש ישיבה שליט"א,


איך האב זייער הנאה פון די שמועסן פונעם ראש ישיבה שליט"א, עס איז כמים קרים על נפש עייפה. נאר איין זאך אין וואס איך בין נאכנישט קלאר איז מיט'ן מהלך הלימוד וואס דער ראש ישיבה שליט"א זאגט כסדר נאך בשם מהרא"ש זי"ע, אז מען זאל זאגן משניות און גמרא און דאס ברענגט אסאך טהרה און תיקונים.


ווען מען קוקט אבער אריין אין עטליכע מאמרי חז"ל זעט מען אביסל אנדערש, די גמרא אין מסכת סוטה (כ"א ע"ב וכ"ב ע"א) זאגט "איזהו רשע ערום, עולא אמר זה שקרא ושנה ולא שימש תלמידי חכמים", און ווי רש"י איז דארט מסביר בפשטות, "זה שקרא מקרא ומשנה ולא ללמוד סברת הגמרא בטעמי המשנה וכו' וערום הוא שהשומע את קולו שונה משניות כסבור הוא שבקי בטעמיהם ונוהגין בו כבוד כתלמידי חכמים", און די גמרא שרייבט ווייטער "אתמר קרא ושנה ולא שימוש תלמידי חכמים, ר"א אומר הרי זה עם הארץ, רשב"נ אמר הרי זה בור, ר' ינאי אמר הרי זה כותי, ראב"י אמר הרי זה מגוש, אמר רב נחמן בר יצחק מסתברא כראב"י דאמרי אינשי רטין מגושא ולא ידע מאי אמר תני תנא ולא ידע מאי אמר", זעט מען די שארפקייט און הארבקייט פון לערנען און נישט פארשטיין.


אזוי אויך שרייבט די גמרא "אחרים אומרים אפי' קורא ושונה ולא שימוש ת"ח הרי זה עם הארץ", דער אויסדריק "עם הארץ" איז א פארשעמונג אזוי ווי "הרי זה בור", נישט סתם אז ער קען נישט לערנען.


די גמרא זאגט ווייטער, "ירא את ה' בני ומלך ועם שונים אל תתערב, אמר רב יצחק אלו ששונים הלכות, פשיטא, מהו דתימא שונים בחטא ק"ל", רש"י איז מסביר "ששונין הלכות, שלא שימשו לת"ח ולא הקפידו על טעמי המשניות".


אזוי אויך ווערט געברענגט אין מדרש רבה (ויקרא ג' ז') "קרא אדם ולא שנה, עדיין בחוץ עומד, שנה ולא קרא, עדיין בחוץ עומד, קרא ושנה ולא שימוש עדיין ת"ח, דומה למי שנעלמו ממנו סתרי תורה וכו', אבל קרא אדם תורה נביאים וכתובים ושנה משנה מדרש הלכות ואגדות ושמש תלמידי חכמים אפילו מת עליו או נהרג עליו הרי הוא בשמחה לעולם, לכך נאמר על כן עלמות אהבוך, מחרשת עמוקה מעשיה רוחשין".


ווען מען קוקט אריין ביים מקור אין שיחות הר"ן (סימן ע"ו) זעט מען נישט דארט אז מען זאל לערנען אן פארשטיין, נאר "מהירות גדול רק יראה להבין הדבר בפשיטות במקומו", דאס וואס דער רבי זאגט "שאין צריכין בלימוד אלא באמירא לבד לומר הדברים כסדר", לכאורה קוקט עס אויס אז מען דארף זאגן באמירא בעלמא, אבער ווי ער זאגט גלייך נאכדעם "וממילא יבין", זעט מען אז ער האט געהאט א מהלך אז מען וועט פארשטיין פון לערנען במהירות, ווייל אלעס ווערט פארענטפערט ווען מען לערנט די גאנצע ענין, נישט אז מען שטעלט זיך אפ ביי יעדע ווארט, אבער נישט אז מען זאל בכלל נישט פארשטיין, אזוי ווי ער שרייבט ווייטער "ואם ישארו איזהו דברים שאע"פ כן לא יכול לעמוד על כוונתם מה בכך", זעט מען אז דער רבי האלט אז מען מעג בלייבן מיט קשיות, אבער ווען ער פארשטייט וואס ער האט געזאגט.


ידעתי וגם ידעתי אז עס דרייען זיך הונדערטער בחורים און אינגעלייט וואס האבן נישט קיין שייכות מיט תורה און מען דארף זיי אריינשלעפן משכהו לבית מדרש, וואס דורכ'ן זאגן ברענגט עס א טהרה מיט א תיקון, אבער עס שטעלט זיך נישט אפ דא, עס איז דא א המשך, ווי די גמרא רימט אויס א בלאט פריער (סוטה כ"א ע"א) "פרשת דרכים, זה תלמידי חכמים לאסוקי שמעתתא אליבא דהלכתא", ווי רש"י איז מסביר דארט, ווען א ת"ח קומט דארטן אן און דבריו נשמעין, איז עס די העכסטע זאך.


ביי איינע פון די שמועסן פונעם ראש ישיבה שליט"א, ווען מען האט געעפנט דעם בית הוראה אין שטעטל, האט דער ראש ישיבה שליט"א געזאגט פאר די כולל אינגעלייט, וואס זיי זענען אנגעקומען לכאורה צו לערנען אביסל מער, דאס וואס דער רבי שרייבט אויך אין שיחה ע"ו אז מען זאל לערנען ט"ז מג"א באר הגולה פרי חדש עטרת זקנים, לאסוקי שמעתתא אליבא דהלכתא.


דער ראש ישיבה שליט"א האט ארויס געברענגט דארט ביים לחיים די חשיבות פונעם זיידן וואס על שמו הייסט די בית הוראה, און דערנאך האט דער ראש ישיבה שליט"א מעיר געווען און געזאגט, "אין די צייט וואס מען שטייט אויף אן הלכה, קען מען זיך אויסוויינען ביי אהבה רבה", עס האט מיר אביסל געבאדערט, דאס הייסט אז דער ראש ישיבה שליט"א ברענגט בכלל נישט ארויס די חשיבות פון אסוקי שמעתתא אליבא דהלכתא, וואס דאס איז דער עיקר, נאר מיט א מאך אוועק, ענדערש וויין דיך אויס ביי אהבה רבה.


א גרויסן יישר כח פאר אלע זאכן, דער ראש ישיבה שליט"א האט א מורא'דיגע כח, זאל דער אייבערשטער געבן כוחות אויף ווייטער געזונטע לאנגע יארן.


יישר כח

תשובה מאת הראש ישיבה שליט"א:‎

בעזרת ה' יתברך


ד' פרשת אחרי-ב', כ"ד ניסן, ט' לעומר, שנת תשפ"ד לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר


איך האב ערהאלטן דיין בריוו.


ווער מאכט אוועק לערנען? ווער זאגט מען זאל נישט פארשטיין קיין לערנען?! פון וואס רעדסטו בכלל? דער הייליגער רבי זאגט דען מען זאל נישט לערנען?! דער רבי רעדט פון אנהויב, א וועג ווי אזוי מען זאל צוקומען צו פארשטיין לערנען, אז מען זאל אין אנהויב נישט זוכן צו פארשטיין און צוליב דעם אויפהערן לערנען, אויף דעם זאגט דער רבי מען זאל אפילו זאגן די ווערטער ביז מען קומט אן אז מען הויבט אן פארשטיין.


איך ווייס נישט פארוואס דו זאגסט מען זאל נישט פארשטיין לערנען, ווער איז דען נישט מודה אז מען דארף לערנען און פארשטיין לערנען?! חכמינו זכרונם לברכה זאגן קלאר (ברכות ו:): "אגרא דשמעתא סברא", זאגט רש"י: "שהוא יגע וטורח ומחשב להבין טעמו של דבר", ער פלאגט זיך צו פארשטיין די טעם פון די זאך; אבער וואס זאלן טון די אלע וואס פארשטיין נישט דאס לערנען און דאס האלט זיי צוריק פון האבן א שייכות מיט די תורה? צו זיי קומט דער רבי און געבט זיי דעם סדר דרך הלימוד (שיחות הר"ן, סימן עו): "טוֹב לִלְמֹד בִּמְהִירוּת וְלִבְלִי לְדַקְדֵּק הַרְבֵּה בְּלִמּוּדוֹ, רַק לִלְמֹד בִּפְשִׁיטוּת בִּזְרִיזוּת וְלִבְלִי לְבַלְבֵּל דַּעְתּוֹ הַרְבֵּה בִּשְׁעַת לִמּוּדוֹ מֵעִנְיָן לְעִנְיָן, רַק יִרְאֶה לְהָבִין הַדָּבָר בִּפְשִׁיטוּת בִּמְקוֹמוֹ", עס איז גוט מען זאל זיך צוגעוואוינען צו לערנען שנעל און נישט מדקדק זיין צופיל בשעת מען לערנט, נאר זען צו פארשטיין דעם פשטות הפשט, "וְאִם לִפְעָמִים אֵינוֹ יָכוֹל לְהָבִין דָּבָר אֶחָד, אַל יַעֲמֹד הַרְבֵּה שָׁם וְיַנִּיחַ אוֹתוֹ הָעִנְיָן וְיִלְמַד יוֹתֵר לְהַלָּן", און אויב מען פארשטייט נישט זאל מען נישט פארברענגען אסאך צייט אויף דעם ענין, ענדערש זאל מען גיין ווייטער, "וְעַל פִּי הָרֹב יֵדַע אַחַר כָּךְ מִמֵּילָא מַה שֶּׁלֹּא הָיָה מֵבִין בִּתְחִלָּה, כְּשֶׁיִּלְמַד כְּסֵדֶר בִּזְרִיזוּת לְהַלָּן יוֹתֵר", און אז מען לערנט אסאך וועט מען שפעטער פארשטיין וואס מען האט פריער נישט אזוי גוט פארשטאנען, "וְאָמַר", און דער רבי האט געזאגט: "שֶׁאֵין צְרִיכִין בְּלִמּוּד רַק הָאֲמִירָה לְבַד, לוֹמַר הַדְּבָרִים כְּסֵדֶר", אפילו מען פארשטייט גארנישט זאל מען זאגן די ווערטער, "וּמִמֵּילָא יָבִין", און ביים סוף וועט מען פארשטיין. "וְלֹא יְבַלְבֵּל דַּעְתּוֹ בִּתְחִלַּת לִמּוּדוֹ שֶׁיִּרְצֶה לְהָבִין תֵּכֶף, וּמֵחֲמַת זֶה יִקְשֶׁה לוֹ הַרְבֵּה תֵּכֶף וְלֹא יָבִין כְּלָל, רַק יַכְנִיס מֹחוֹ בְּהַלִּמּוּד וְיֹאמַר כְּסֵדֶר בִּזְרִיזוּת וּמִמֵּילָא יָבִין", מען זאל נישט ווערן צעבראכן ווען מען זעט אז מען פארשטייט נישט וואס מען לערנט, וואס דאס אליין - אז מען וויל גלייך פארשטיין - מאכט אז עס זאל זיין שווער צו פארשטיין דאס לערנען, נאר מען זאל בלויז זאגן די ווערטער כסדרן און מען וועט שוין פון זיך אליין פארשטיין, "וְאִם לֹא יָבִין תֵּכֶף, יָבִין אַחַר כָּךְ, וְאִם יִשָּׁאֲרוּ אֵיזֶה דְּבָרִים, שֶׁאַף עַל פִּי כֵן לֹא יוּכַל לַעֲמֹד עַל כַּוָּנָתוֹ, מַה בְּכָךְ", און אויב מען פארשטייט נישט דעם ערשטן מאל, וועט מען עס פארשטיין ביים צווייטן מאל; און אויב מען וועט נישט פארשטיין דעם צווייטן מאל - איז אויך גארנישט, "כִּי מַעֲלַת רִבּוּי הַלִּמּוּד עוֹלָה עַל הַכֹּל, וּכְמוֹ שֶׁאָמְרוּ רַבּוֹתֵינוּ זִכְרוֹנָם לִבְרָכָה: 'לִגְּמוֹר, וַהֲדַר לִסְבֹּר, וְאַף עַל גַּב דְּלָא יָדַע מַה קָאָמַר', שֶׁנֶּאֱמַר, 'גָּרְסָה נַפְשִׁי לְתַאֲבָה'", ווייל חכמינו זכרונם לברכה זאגן, אז א מענטש זאל קודם אסאך זאגן די ווערטער פון די הייליגע תורה, אפילו ער פארשטייט נישט וואס ער לערנט, און דערנאך זאל ער לערנען צו פארשטיין, "כִּי עַל יְדֵי רִבּוּי הַלִּמּוּד שֶׁיִּלְמַד בִּמְהִירוּת, וְיִזְכֶּה לִלְמֹד הַרְבֵּה, עַל יְדֵי זֶה יִזְכֶּה לַעֲבֹר כַּמָּה פְּעָמִים אֵלּוּ הַסְּפָרִים שֶׁלּוֹמֵד, לְגָמְרָם, וְלַחֲזֹר לְהַתְחִיל, וּלְגָמְרָם פַּעַם אַחַר פַּעַם, וְעַל יְדֵי זֶה מִמֵּילָא יָבִין וְכוּ'", ווייל אז מען געוואוינט זיך צו צו לערנען שנעל, קען מען זוכה זיין צו לערנען זייער אסאך; מען איז זוכה איבערצוגיין יעדע זאך זייער אסאך מאל, ביז מען איז זוכה דאס צו פארשטיין.


"וְדִבֵּר הַרְבֵּה מְאֹד בְּעִנְיָן זֶה, וְאִי אֶפְשָׁר לְבָאֵר דְּבָרִים אֵלּוּ בִּכְתָב הֵיטֵב, אֲבָל בֶּאֱמֶת הוּא דֶּרֶךְ עֵצָה טוֹבָה מְאֹד בְּעִנְיַן הַלִּמּוּד, כִּי עַל יְדֵי זֶה יְכוֹלִים לִזְכּוֹת לִלְמֹד הַרְבֵּה מְאֹד, לִגְמֹר כַּמָּה וְכַמָּה סְפָרִים, וְגַם יִזְכֶּה לְהָבִין הַדְּבָרִים יוֹתֵר מֵאֲשֶׁר הָיָה לוֹמֵד בְּדִקְדּוּק גָּדוֹל, כִּי זֶה מְבַלְבֵּל מְאֹד מִן הַלִּמּוּד", דער רבי האט זייער אסאך גערעדט פונעם דרך הלימוד, אז מען זאל נישט זוכן צו פארשטיין גלייך ווען מען לערנט, נאר מען זאל לערנען אסאך אן פארשטיין, ביז מען וועט זוכה זיין צו פארשטיין, "וְכַמָּה בְּנֵי אָדָם פָּסְקוּ מִלִּמּוּדָם לְגַמְרֵי עַל יְדֵי רִבּוּי הַדִּקְדּוּקִים שֶׁלָּהֶם, וּמְאוּמָה לֹא נִשְׁאַר בְּיָדָם", און זייער אסאך מענטשן האבן אינגאנצן אויפגעהערט צו לערנען צוליב דעם וואס זיי האבן געלערנט און געקוועטשט וכו'. "אֲבָל כְּשֶׁיַּרְגִּיל עַצְמוֹ לִלְמֹד בִּמְהִירוּת כַּנִּזְכָּר לְעֵיל, בְּלִי דִּקְדּוּקִים הַרְבֵּה, הַתּוֹרָה תִּתְקַיֵּם בְּיָדוֹ, וְיִזְכֶּה לִלְמֹד הַרְבֵּה מְאֹד, גְּמָרָא וּפוֹסְקִים כֻּלָּם, וְתַנַ"ךְ, וּמִדְרָשִׁים, וְסִפְרֵי הַזוֹהַר וְקַבָּלָה, וּשְׁאָר סְפָרִים כֻּלָּם", אבער אז א מענטש געוואוינט זיך צו צו לערנען שנעלערהייט - אזוי ווי אויבן דערמאנט, וועט ער זוכה זיין צו לערנען זייער אסאך; ער וועט לערנען די גאנצע תורה - גמרא מיט אלע פוסקים, תנ"ך מיט אלע מדרשים, און זוהר הקדוש, "וּכְבָר מְבֹאָר שִׂיחָתוֹ שֶׁל רַבֵּנוּ זִכְרוֹנוֹ לִבְרָכָה, שֶׁטּוֹב לָאָדָם שֶׁיַּעֲבֹר בְּחַיָּיו בְּכָל הַסְּפָרִים שֶׁל הַתּוֹרָה הַקְּדוֹשָׁה", אזוי ווי דער רבי האט געוואלט, אז מיר זאלן אדורכלערנען כל התורה כולה, עיין שם.


דעם רבינ'ס סדר דרך הלימוד ווערט נאך געברענגט אין די ווערטער פון די הייליגע חכמים, (עבודה זרה יט.): "לְעוֹלָם לִיגְרִיס אִינִישׁ, וְאַף עַל גַּב דִמְשַׁכַּח וְאַף עַל גַּב דְּלֹא יָדַע מַאי קָאָמַר", און דער מהר"ל מפראג זכותו יגן עלינו זאגט (חידושי אגדות, שם) אזוי אויך דער חיד"א זכותו יגן עלינו (פתח עיניים, שם) אז דורך זאגן די אותיות פון די תורה ווערט אויסגעלייטערט די נשמה פונעם מענטש, און אזוי איז מען זוכה שפעטער צו פארשטיין די תורה, דורך זאגן די הייליגע ווערטער פון די תורה ווערט מען ריין און לויטער, ביז מען איז זוכה צו קענען משיג זיין אלוקית און צו קומען צו די גרעסטע מדריגות.


זיי נישט קיין בטלן, מאך זיך שיעורים בכל התורה כולה; הויב אן מיט חומש רש"י און נאכדעם מאך זיך א שיעור אין משניות און אין גמרא, אין אנהויב זאלסטו זאגן די ווערטער אפילו אן פארשטיין. דער הייליגער זוהר זאגט (קדושים פה:): "וּמַאן דְּתִיאוּבְתֵּיה לְמִלְעֵי בְּאוֹרַיְיתָא", ווער עס וויל לערנען די הייליגע תורה, "וְלָא אַשְׁכַּח מַאן דְּיוֹלִיף לֵיהּ", און ער האט נישט ווער עס זאל אים אויסלערנען און געבן צו פארשטיין וואס ער לערנט, "וְהוּא בִּרְחִימוּתָא דְּאוֹרַיְיתָא, לָעֵי בָּהּ, וּמְגַּמְגֵּם בָּהּ בְּגִמְגוּמָא דְּלָא יָדַע", אבער וויבאלד ער האט ליב צו לערנען, לערנט ער אן פארשטיין - "כָּל מִלָּה וּמִלָּה סַלְּקָא", זאל ער וויסן אז יעדעס ווארט תורה וואס ער לערנט אן פארשטיין גייט ארויף אויבן אין הימל, "וְקוּדְשָׁא בְּרִיךְ הוּא חַדֵּי בְּהַהִיא מִלָּה", און דער אייבערשטער פרייט זיך מיט דעם, "וְקַבִּיל לָהּ", דער אייבערשטער נעמט די ווערטער, "וְנָטַע לָהּ סָחֲרָנֵיהּ דְּהַהוּא נַחֲלָא", און ער פלאנצט איין די ווערטער אויבן אין הימל ארום א טייך, "וְאִתְעָבִידוּ מֵאִלֵּין מִלִּין אִילָנִין רַבְרְבִין" און עס ווערט פון די ווערטער גרויסע ביימער, "וְאִקְרוּן עַרְבֵי נַחַל", וואס מען רופט זיי אן 'ערבות', "הֲדָא הוּא דִכְתִיב (משלי ה, יט): "בְּאַהֲבָתָהּ תִּשְׁגֶּה תָמִיד"; דאס איז דער וועג ווי אזוי מען איז זוכה צוצוקומען צו פארשטיין דאס לערנען.


פאלג דעם רבי'ן, לייג אוועק אלע חכמות, לייג אוועק אלע ליצנות, קיינער זאגט נישט מען זאל נישט לערנען בעיון, נאר דער פאקט איז אז רוב מענטשן קענען נישט לערנען בעיון, דעריבער עפנט מען נישט אויף א חומש און נישט קיין משניות, און ווער רעדט נאך פון א גמרא און אזוי ווייטער, און ביז דערווייל גייט אריבער דער לעבן און מען גייט צוריק צום אייבערשטן נאקעט, אן קיין תורה, אבער מיטן רבינ'ס דרך הלימוד קומט מען אן צו לערנען סיי שנעל און סיי בעיון און מען גייט אוועק פון די וועלט אנגעפילט מיט אלעס גוטס.


איך דארף מקצר זיין.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#2016 - ווי אזוי בארואיג איך מיין ווייב פון אירע פחדים?
שלום בית, תהלים, סגולות, פחדים, נעגל וואסער

תוכן השאלה‎

לכבוד דער ראש ישיבה שליט"א,


פאר עטליכע חדשים צוריק איז פארשוואונדען געווארן א קליין מיידל דא אין שטאט, און ביז יעצט ווייסט מען נאכנישט וואו זי איז. און זייט דעמאלט האט מיין ווייב ממש מורא ארויסצוגיין פון הויז, אפשר וועט זי אויך ערגעץ וואו פארשוואונדען ווערן. זי האלט מיר אין איין פרעגן אויב עס זענען דא שדים און רוחות.


זי לעבט ממש מיט געפערליכע פחדים, ווען זי האט געדארפט עפעס ארויפברענגען פון אונטן, איז זי צוריק געקומען ממש ווייס און דערשראקן, מורא האבנדיג אז די רוחות וועלן איר פארכאפן.


וואס קען איך איר זאגן? ווי אזוי קען איך איר בארואיגן?


יישר כח

תשובה מאת הראש ישיבה שליט"א:‎

בעזרת ה' יתברך - יום ד' פרשת אחרי-ב', כ"ג ניסן, אסרו חג, ח' לעומר, שנת תשפ"ד לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר


איך האב ערהאלטן דיין בריוו.


זע מען זאל מקפיד זיין ביי דיר אין שטוב זיך צו וואשן אינדערפרי גלייך ווען מען שטייט אויף - נעגל וואסער; דאס פארטרייבט די קליפות פון שטוב.


אויך זאל דיין ווייב זאגן יעדן טאג תהילים, ובעיקר זאל זי זאגן שבת תהילים; זאגן תהילים נעמט אוועק אלע בייזע רוחות. אזוי ווי מיר געפינען, חכמינו זכרונם לברכה זאגן (מדרש שוחר טוב א, ח) דוד המלך האט געבעטן דעם אייבערשטן, ווער עס זאגט תהילים זאל דאס זיין חשוב אזוי ווי מען לערנט מסכת נגעים און מסכת אהלות; וואס עפעס די צוויי מסכתות? ווייל ווען מען זאגט תהילים נעמט מען אראפ פון זיך אלע קרעץ, און אלע טומאות, אלע רוחות - גייען אוועק.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#2015 - ווי אזוי ווערט מען געראטעוועט פון לשון הרע?
תפילות אויף אידיש, תפילה והתבודדות, שמחה, תשובה, מדות טובות, עצבות, לשון הרע

תוכן השאלה‎

לכבוד דער ראש ישיבה שליט"א,


ש'כח אייבערשטער אז איך האב זוכה געווען מסיים צו זיין נאכאמאל ששה סדרי משנה.


איך בין ברוך ה' אזוי פרייליך און צופרידן דא אין שטעטל, אין קרית ברסלב, איך שפיר אבער ממש ווי דער ס"ם פארגינט מיך נישט. איך קום אין שול און דער רעדט אויף יענער און דא קומט איינער 'נאר' זאגן אויף אים... אויך איז דא אסאך מאל וואס איינער קומט נאר זאגן אז ער האט געהערט ווי יענער האט אויף מיר געזאגט אזוי... איך האב אזוי ליב אנשי שלומינו, איך וויל ווייטער ליב האבן אנשי שלומינו, וואס איז די עצה אויף דעם? איך פרוביר אוועקצוגיין אדער נישט אריינגיין אין אזעלכע שמועסן אבער מיט איין ווארט איז שוין דערנאך. אפשר קען מיר דער ראש ישיבה געבן א עצה איך זאל געראטעוועט ווערן פון דעם?


ש'כח פאר מיין לעבן. אלעס איז מיר אזוי גוט ברוך ה'.


יישר כח

תשובה מאת הראש ישיבה שליט"א:‎

בעזרת ה' יתברך - ה' פרשת תזריע, ד' ניסן, שנת תשפ"ד לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר


איך האב ערהאלטן דיין בריוו.


ליבער ברודער, אז מען איז פארנומען צו זוכן שלעכטס ביי אנדערע - איז א סימן אז מען דארף תשובה טון. רבי נתן האט געזאגט: "ווען איך זע א חסרון ביי א צווייטן, איז דאס מיין פראבלעם; אדער האב איך נישט געהאט קיין התבודדות יענעם טאג, און אז איך האב יא געמאכט התבודדות - האב איך נישט געמאכט גענוג התבודדות, ווייל ווען איך וואלט זיך גוט מתבודד געווען - וואלט איך געזען נאר גוטס ביי יעדן איינעם".


זיי נישט ברוגז וואס איך גיי דיר זאגן, אז מען קומט צו דיר רעדן לשון הרע - איז דאס דיין אייגענע פראבלעם, דער הייליגער בעל שם טוב זכותו יגן עלינו האט אונז מגלה געווען פשט אין די ווערטער וואס די הייליגע חכמים זאגן (נגעים ב, ה): "כל הנגעים אדם רואה, חוץ מנגעי עצמו", טייטשט דער הייליגער בעל שם טוב, "כל הנגעים אדם רואה חוץ", אלע פעלערס וואס א מענטש זעט ביי א צווייטן, "זה נמשך מנגעי עצמו", דאס איז זיינע אייגענע פראבלעמען. אזוי ווי די הייליגע חכמים זאגן (קידושין ע:): "כל הפוסל פסול", דער וואס רעדט אויף אנדערע רעדט אויף זיך אליין, און אזוי ווערט גע'פסק'נט אין הלכה, ווען מען זוכט א שידוך (אבן העזר סימן ב', סעיף ב): "כל הפוסל במומו פוסל", אז מען הערט איינעם בארעדן אנדערע - זאל מען זיך נישט משדך זיין מיט אים.


ווער האט צייט צו רעדן פון אנדערע, ווער איז שוין פערטיג מיט זיך אליין? לאז דיך אפ פון לשון הרע, א שאד אז מען קומט צום רבי'ן און מען גייט אריבער אזויפיל בזיונות, שפיכות דמים, פארן ווערן א ברסלב'ער - פארן זיין פארנומען מיט אנדערע; צו זיין פארנומען מיט יענעמ'ס חסרונות וואלסטו געקענט בלייבן אין דיין אלטע חסידות. טו תשובה, בעט דעם אייבערשטן זאלסט האבן א ריינע מויל מיט ריינע אויערן, און גיי התבודדות יעדן אינדערפרי, שריי אויס די געדעכטע בלוט, זאג: "הייליגער באשעפער, ווען וועל איך זוכה זיין צו זען נאר גוטס ביי יעדן איינעם, פארוואס זוך איך יענעמ'ס חסרונות? וואס אינטערעסירט מיך יענעמ'ס לעבן?


הייליגער באשעפער, אז מען קומט רעדן צו מיר פון אנדערע - איז דאך א סימן אז איך בין א מענטש וואס אינטערעסירט די זאכן, ווייל צו די ערליכע אידן קומט מען נישט רעדן קיין לשון הרע, בעט איך דיר הייליגער באשעפער, העלף מיר איך זאל געדענקען פון עלמא דאתי, אז עס איז דא א בית הקברות וואס דארט וועל איך דארפן אנקומען, מען וועט מיך אריינלייגן אין גרוב אן מיין רשות, און מיך צודעקן מיט ערד; איז פארוואס בין איך פארנומען צו רעדן פון אנדערע? העלף מיר איך זאל געדענקען אז איין טאג וועט מען זיין א גוסס, מען וועט מוזן צוריק געבן די נשמה צו דיר, איז וואס בין איך פארנומען צו זוכן שלעכטס אויף יענעם, וואס בין איך מקבל לשון הרע?


הייליגער באשעפער זיי מיך מקרב צו דיר, געב מיר פון די יין המשומר, פון די אונגארישע וויין, פון רבינ'ס שכל, איך זאל זיך נישט נארן. דער רבי זאגט (שיחות הר"ן, סימן נא): 'אֶת זֶה תְּקַבְּלוּ מִמֶּנִּי, שֶׁלֹּא יַטְעֶה אֶתְכֶם הָעוֹלָם, כִּי הָעוֹלָם מַטְעֶה מְאֹד', דאס זאלט איר מקבל זיין פון מיר, די וועלט נארט אייך, לאזט אייך נישט נארן; הייליגער באשעפער איך בין געקומען צום רבי'ן מיט אזויפיל מסירות נפש כדי צו זיין א איד, צו לערנען און דאווענען און זען אין יעדן איד נאר גוטס, העלף מיר איך זאל יעדן טאג לערנען מקרא, משנה, גמרא והלכה, און איך זאל קומען אין שול דאווענען די דריי תפילות און זיך מתבודד זיין".


אזוי זאלסטו יעדן טאג בעטן דעם אייבערשטן, און ווען איינער קומט צו דיר רעדן פון א דריטן זאלסטו יענעם אנכאפן און גיין א טענצל: "אשרינו שזכינו להתקרב לרבינו", מאך יענעם פרייליך, ווייל בדרך כלל די וואס בארעדן דעם און יענעם - זענען זייער צעבראכענע מענטשן, עס קען זיך דאכטן פאר יונגע מענטשן אז זיי זענען געלונגען, זיי זענען פארשטייערס, אבער ווער עס ווייסט דעם אמת ווייסט אז די וואס זענען פארנומען פירן די וועלט - די זענען בעלי מרה שחורה, זאלסטו יענעם נעמען אין א טענצל, ביז ענק וועלן פרייליך ווערן.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#2014 - וואס טוט מען אז די ווייב וויל עסן פסח אלעס פון געשעפט?
שלום בית, סיפורי צדיקים, שמחה, פסח, חומרות, מוהרנ"ת ז"ל

תוכן השאלה‎

לכבוד דער ראש ישיבה שליט"א,


יישר כח פאר אלע שיעורים און בריוו וואס זענען מיר זייער מחזק און געבן מיר דעם וועג אין לעבן.


ביי מיין שווער אינדערהיים איז איינגעפירט אז פסח עסט מען דארט אלעס וואס איז דא אין געשעפט וואס האט א הכשר אויף פסח. מיין ווייב איז צוגעוואוינט פון אלס קינד אז מען קען ממש אלעס עסן פסח, אבער איך בין אויפגעוואקסן אין א שטוב וואס מען האט יא אכטונג געגעבן נישט צו עסן אלעס, און פרובירט דאס מערסטע צו עסן נאר וואס מען האט אליין געמאכט אינדערהיים.


איך וויל זייער שטארק איינפירן ביי מיר אז מען זאל נישט עסן אלעס, עס זאל זיין גבולים וואס מיר עסן יא און וואס נישט אום פסח, אבער מיין ווייב איז בכלל נישט אינטערעסירט אין דעם, זי וויל נישט הערן פון דעם, אויב עס שטייט דערויף "כשר לפסח" איז עס גוט. ווי אזוי געבט מען זיך אן עצה?


יישר כח

תשובה מאת הראש ישיבה שליט"א:‎

בעזרת ה' יתברך


ה' פרשת תזריע, ד' ניסן, שנת תשפ"ד לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר


איך האב ערהאלטן דיין בריוו.


דער הייליגער אריז"ל זאגט (הובא בבאר היטב אורח חיים סימן תמז, סעיף קטן א): "הַנִזְהָר מִמַּשֶּׁהוּ חָמֵץ מוּבְטָח שֶׁלֹא יֶחֱטָא כָּל הַשָּׁנָה", ווער עס איז נזהר פון א משהו חמץ אום פסח, וועט א גאנץ יאר נישט זינדיגן; פרעגן אלע, ווי קען זיין אז מען עסט נישט קיין משהו חמץ אין פסח יעדער איינער איז געווארענט אין א משהו חמץ, און מען פאלט יא אראפ אין עבירות?


מוהרא"ש זאגט פשט, דער אריז"ל זאגט אז ווער עס איז נזהר פון א משהו חמץ אום פסח 'און ער פרייט זיך און האט חיות פון דעם אז ער עסט נישט קיין חמץ' - אויף דעם זאגט דער אריז"ל אז דער מענטש וועט א גאנץ יאר זיין אפגעהיטן פון עבירות, די שמחה פון די מצוה וועט אים היטן.


בעט איך דיר זייער, דער עיקר זאלסטו אריינלייגן חומרות אין די נקודה, טו אלעס אין דער וועלט צו זיין פרייליך, זיי א מחמיר אין שמחה, גיי לחומרא, דאס מיינט אפילו על פי שכל קומט נישט יעצט צו זיין פרייליך - זאלסט מחמיר זיין און יא זיין פרייליך.


געב אכטונג אויף דיין שלום בית מער ווי אויף אלעס אין דער וועלט. דער הייליגער רבי נתן האט געזאגט: "שלום בית איז זייער זייער וויכטיג, נאר מיט שלום בית האט מען ריינע מוחין". רבי נתן האט דערציילט, ווען ער איז מקורב געווארן צום רבי'ן און ער האט נישט געהאט קיין געלט צו קענען פארן צום רבי'ן, האבן אים חברים צוגערעדט ער זאל פארקויפן זיין ווייב'ס טיכל. דאס איז געווען ווערד אסאך געלט, עס האט געהאט אריינגענייט אין זיך שיינע טייערע שטיינער וכו', אזוי וועט ער האבן געלט צו פארן צום רבי'ן. אבער רבי נתן האט פארשטאנען אז אויב ער וועט דאס טון - וועט דאס ערגער מאכן די מצב אין שטוב און ער האט נישט צוגעהערט צו די חבירים. שפעטער פלעגט רבי נתן דאנקען דעם אייבערשטן אויף דעם וואס ער האט נישט געפאלגט די חבירים, ער האט נישט וויי געטון זיין ווייב; ער האט געזאגט: "וואלט איך ווען פארקויפט איר טיכל וואלט געווען נאכדעם א גט - וואלט איך נישט געקענט מקבל זיין פון רבי'ן"; ווייל דעם רבינ'ס ליכטיגקייט קען מען נאר מקבל זיין מיט א ריינעם מח, מיט א הייליגע מח, און דאס גייט נאר אז מען איז אן אדם השלם.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#2013 - דארף איך זיך זארגן אז מיין מאן ארבעט מיט פרויען?
שלום בית, חיזוק פאר פרויען, תפילה והתבודדות, ספיקות, בלבולים, חשדות, דמיונות

תוכן השאלה‎

לכבוד דער ראש ישיבה שליט"א,


איך מוז זיך קודם באדאנקען פאר די טייערע געוואלדיגע שיעורים וואס רעדן צו מיין הארץ און העלפן מיר אזוי ארויס אין לעבן.


ביי מיין מאנ'ס ארבעט איז אויך דא פרויען, און דאס מאכט מיר זייער שווער אויפ'ן הארץ, איך טראכט אלץ אז אפשר קוקט ער אויף פרעמדע פרויען, אפשר דארף ער מיך בכלל נישט האבן, אפשר איז ער נישט פרייליך מיט מיר. איך ווייס נישט אויב דאס איז נאר מיינע דמיונות, אדער איז דאס אמת'ע חשדות.


איך וויל נישט מצער זיין מיין מאן, ער איז זייער וואויל און גוט צו מיר, ער איז מיר זייער מכבד, ער העלפט אסאך, אבער נאכאלץ דרייען זיך ביי מיר אין מח אסאך חשדות אויף אים. וואס קען איך טון צו דעם?


יישר כח

תשובה מאת הראש ישיבה שליט"א:‎

בעזרת ה' יתברך


יום ד' פרשת תזריע, ב' ניסן, שנת תשפ"ד לפרט קטן


 


מרת ... תחי'


איך האב ערהאלטן אייער בריוו.


חושד זיין דעם מאן טאג און נאכט אז ער קוקט אויף פרעמדע וכו' - איז א מחלה וואס קען חרוב מאכן דאס לעבן. די פרויען וואס קלערן א גאנצן צייט אויפן מאן שלעכט, אז ער האט נישט ליב די ווייב און ער קוקט אויף פרעמדע און טוט נישט גוטע זאכן - דאס איז נישט געזונט, און אמאל זענען די מחשבות אזוי שטארק אז מען דארף גיין צו דאקטוירים דאס צו היילן.


דעריבער זאלט איר אפלאזן די שלעכטע מחשבות און אויפהערן טראכטן שלעכט, ווייל אייער שטוב קען חרוב ווערן. טראכטס נאר גוטס אויף אייער מאן, ווייל ווי אזוי איר וועט טראכטן אויף אים - אזוי וועט ער זיין, אז איר וועט טראכטן ער איז ערליך - וועט ער זיין אן ערליכער איד, און אז איר וועט אים נאכקוקן וועט נישט זיין גוט - נישט פאר אים און נישט פאר אייך.


עס איז דא א סוד וואס מיט דעם סוד קען א פרוי טוישן דעם מאן פון שלעכט צו גוט, פון נישט ערליך צו ערליך, און פון יעדע פראבלעם; דער סוד איז 'שעצן און געבן די גוטע געפיל', אים מאכן פאר דער ווארטזאגער, א פרוי מיט אביסל חכמה קען אויפהייבן איר מאן. חכמינו זכרונם לברכה זאגן (נדה מה:): "מְלַמֵּד שֶׁנָתַן הַקָּדוֹשׁ בָּרוּךְ הוּא בִּינָה יְתֵירָה בָּאִשָּׁה יוֹתֵר מִבָּאִישׁ", דער אייבערשטער האט געגעבן פאר א פרוי מער קלוגשאפט ווי פאר א מאן.


ועל כולם בעטס דעם אייבערשטן, און ווען קיינער זעט נישט – זאלט איר זיך גוט אויסוויינען צום אייבערשטן פאר אן ערליכע שטוב מיט ערליכע דורות.


דער אייבערשטער זאל העלפן איר זאלט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#2012 - לאזן דעם מאן עסן געקויפטע זאכן אום פסח?
שלום בית, סיפורי צדיקים, מנהגים, פסח, חומרות

תוכן השאלה‎

לכבוד דער ראש ישיבה שליט"א,


א גרויסן יישר כח פאר אלע שיעורים, איך האב הנאה פון יעדע שיעור באזונדער, און נעם ארויס חיזוק און עצות פון יעדע איינציגסטע שיעור.


ווען איך בין אויפגעוואקסן פלעגט מען זיך נישט מישן ביי אונזער משפחה אום פסח, די קליינע קינדער פלעגן יא עסן קיכלעך און נאש פון געשעפט, אבער פון נאך די בר/בת מצוה האט מען עס מער נישט געגעסן, נאר היימישע פסח'דיגע קעיקס און קוקיס וואס מיין מאמע האט געמאכט. ביי מיין מאנ'ס משפחה איז מען אבער נישט אזוי מקפיד אויף דעם, זיי עסן אויך נישט פסח קיין פארטיגע עסן פון געשעפט, אבער יא קעז, קעטשאפ, און דאס גלייכן.


אלס יונגע קאפל האבן מיר נישט געהאט צופיל אויסוואלן, מיר עסן דאך ביי די עלטערן וואס מען געבט דארט, אבער יעצט ווען מיר האלטן שוין אפאר יאר נאך די חתונה, דארפן מיר אוועקשטעלן די אייגענע אויסשטעל פון אונזער משפחה אויף פסח.


לעצטע יאר האט מיין מאן געגעסן ביי אונז אינדערהיים פסח געקויפטע קוקיס און פאטעטע טשיפס און דאס גלייכן. איך בין זייער נישט באקוועם געווען מיט דעם, איך האב אים אבער גארנישט געזאגט, כאטש וואס עס האט מיר געבאדערט. וואס איך דאס יאר? זאל איך נישט קוקן וואס ער עסט, אבער פאר מיר זאל איך ווייטער מקפיד זיין ווי אזוי איך בין אויפגעוואקסן? אדער זאל איך זיך צושטעלן צו אים און איך זאל אויך עסן וואס ער עסט? אויב וועלן די קינדער אויפכאפן אז טאטי און מאמי פירן זיך אנדערש, קען דאס זיין א פראבלעם? איך האף דער ראש ישיבה שליט"א וועט מיר דאס קענען קלארשטעלן.


אגב, מוז איך זיך באדאנקען פאר די וועכנטליכע קונטרס "עצתו אמונה", איך דארף שוין נישט צוקומען צו אנדערע מאגאזינען, און אויך מיינע קינדער קוקן ארויס יעדע וואך אויף די "קרית ברסלב בלעטל".


יישר כח

תשובה מאת הראש ישיבה שליט"א:‎

בעזרת ה' יתברך


ג' פרשת תזריע, ב' ניסן, שנת תשפ"ד לפרט קטן


 


מרת ... תחי'


איך האב ערהאלטן אייער בריוו.


מען קען זיך נישט פארשטעלן דאס גרויסקייט פון א פרוי וואס שעצט איר מאן און קוקט אים ארויף, חכמינו זכרונם לברכה דערציילן (ילקוט שופטים פרק ד, רמז מב) דבורה הנביאה האט געהאט א מאן אן עם הארץ, און מיט איר ערליכקייט און גרויסקייט האט זי אים געשעצט און ארויפגעקוקט.


מען רעדט נישט דא פון א פשוט'ע אידענע וואס איז מער ווייניגער אייניג מיט איר מאן דער עם הארץ, מען רעדט פון א פרוי וואס האט זוכה געווען צו רוח הקודש, צו נבואה, צו זיין א שופטת ביי כלל ישראל, זי האט אים נישט אראפגעקוקט און אראפגעקלאפט, נאר געשעצט און ארויפגעקוקט. אזוי ווי די הייליגע חכמים זאגן (שם), זי האט אים מחזק געווען, זי האט אים געפרעגט: "אפשר ווילסטו מאכן קנויטן פארן בית המקדש?" אבער דאס האט ער אויך נישט געקענט, האט זי אים געזאגט: "איך וועל מאכן די קנויטן און דו וועסט עס טראגן צום בית המקדש"; און זי האט זיך געגרויסט מיט אים, זי האט זיך גערופן מיט זיין נאמען "דבורה אשת לפידות", די ווייב פונעם מאן וואס ברענגט די קנויטן צום בית המקדש, און דערפאר האט זי זוכה געווען צו קומען צו אירע הויכע מדריגות. אזוי ווי חכמינו זכרונם לברכה זאגן (תנא דבי אליהו רבא, פרק ט): "מה טיבה של דבורה שהיא שופטת את ישראל בעת ההיא ומתנבאה עליהם", פארוואס האט דבורה זוכה געווען צו קומען צו אזעלכע מדריגות? זאגט אליהו הנביא: "מעיד אני עלי את השמים ואת הארץ", איך נעם אויף עדות די הימל און די ערד, "בין ישראל בין גוי, בין איש בין אשה, בין עבד ובין שפחה, הכל לפי מעשה שהוא עושה, כך רוח הקודש שורה עליו", סיי א איד, סיי א גוי, סיי א מאן, סיי א פרוי, אפילו א קנעכט, יעדער קען זוכה זיין צו רוח הקודש אויב מען טוט גוטע מעשים און מען האט אינזין דעם אייבערשטן, וויבאלד זי האט אויפגעלעבט איר מאן, זי האט אים געשעצט און אים ארויפגעקוקט - האט זי זוכה געווען צו דעם, עיין שם.


דער עיקר זאלט איר שעצן אייער מאן, און נישט זיין דער וואס האלט זיך מער פון אים, נאר אזוי וועט איר האבן די שכינה אין שטוב.


דער אייבערשטער זאל העלפן איר זאלט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#2011 - צו מיין שיעור משניות, זאל איך צולייגן אויך א בלאט גמרא?
לימוד התורה, עבודת השם, משניות, גמרא, דרך הלימוד

תוכן השאלה‎

לכבוד דער ראש ישיבה שליט"א,


יישר כח פאר אלע שיעורים וואס טוישן מיין לעבן צום גוטן, פאר אלע גוטע עצות אין לעבן אויף יעדן הינזיכט.


פאר עטליכע חדשים צוריק האב איך אנגעהויבן זאגן ח"י פרקים משניות יעדן טאג, און אזוי ענדיג איך ברוך ה' גאנץ ששה סדרי משנה יעדן חודש. איך האב זיך צוגעוואוינט צו דעם און דאס איז ברוך ה' געווארן ווי א חלק פון מיין לעבן, און איך זע מיט די אויגן ווי דאס האט מיר גאר שטארק געטוישט אויף גאר אסאך אופנים, אסאך זאכן האבן זיך פארבעסערט אין מיר און אין מיין פאמיליע. אויך פרוביר איך צו מאכן יעדן טאג צייט צו לערנען חומש.


יעצט וואלט איך שטארק געהאט חשק צוצולייגן אויף צו לערנען דעם בלאט גמרא יעדן טאג, איך האב אבער מורא אז אויב וועל איך צולייגן נאך שיעורים, וועט עס מיר אוועקנעמען פון די משניות. איז ריכטיג צוצולייגן נאך א שיעור צו מיין סדר, צו לערנען יעדן טאג א בלאט גמרא?


יישר כח

תשובה מאת הראש ישיבה שליט"א:‎

בעזרת ה' יתברך


יום ד' פרשת שמיני, כ"ד אדר ב', שנת תשפ"ד לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר


איך האב ערהאלטן דיין בריוו.


וואויל איז דיר אז דו לערנסט די הייליגע תורה, דו לערנסט משניות אויפן סדר דרך הלימוד פון הייליגן רבי'ן וואס האט אונז געזאגט צו לערנען אפילו בלי הבנה, אפילו אן פארשטיין (שיחות הר"ן, סימן עו), משניות ציט ארויס דעם מענטש פון די גרעסטע בלאטעס, פון די גיהנום בזה ובבא; אזוי ווי דער חיד"א זכר צדיק לברכה ברענגט בשם מדרש תלפיות (עמוד מא): "אָשֵׁר בֶּן יַעֲקֹב יוֹשֵׁב עַל פִּתְחוֹ שֶׁל גֵיהִנוֹם, וּמִי שֶׁהִרְבָּה לִלְמוֹד מִשְׁנַיוֹת אֵינוֹ מַנִּיחוֹ לְהִכָּנֵס שָׁם"; ווען א מענטש קומט ארויף אויבן אין הימל קומען די מלאכי חבלה און ווילן אים אריינשלעפן אין גיהנום, ביז אשר בן יעקב קומט און פרעגט דעם מענטש: "האסט געלערנט משניות?" אויב האט ער געלערנט משניות טראגט ער אים אריין אין גן עדן. ער טייטשט מיט דעם וואס שטייט אין פסוק (בראשית מט, כ): "מֵאָשֵׁר שְׁמֵנָה לַחְמוֹ", 'שְׁמֵנָה' איז די אותיות 'מִשְׁנָה', אז אשר בן יעקב זעט א מענטש וואס האט געלערנט משניות, "וְהוּא יִתֵּן מַעֲדַנֵּי מֶלֶךְ", וועט ער זוכה זיין צו גן עדן; דאס איז נישט נאר לאחר הפטירה, דאס איז נאך יעצט ווען מען לעבט; ווען א מענטש לערנט משניות היט עס אים אפ פון די מלאכי חבלה וואס ווילן אים אוועקשלעפן פונעם אייבערשטן.


יעצט לייג צו א שיעור אין גמרא, לערן יעדן טאג כאטשיג א בלאט גמרא, מוהרא"ש ברענגט פון דעם גרויסן גאון רבי שעפטיל זכר צדיק לברכה, דער זון פונעם של"ה הקדוש זכותו יגן עלינו, וואס ער שרייבט אין זיין צוואה (בסוף ספר יש נוחלין): "לערנען א בלאט גמרא יעדן טאג דארף זיין א חיוב פארן מענטש אזוי ווי אנטון תפילין יעדן טאג", עס וועט דיר ברענגען צו הויכע מדריגות, אז מען לערנט גמרא ווערט מען ארומגענומען מיט די הייליגע מלאכים, די מרכבה פון די שכינה, גמר"א איז די ראשי תיבות: מִ'יכָאֵל, גַ'בְרִיאֵל, רְ'פָאֵל, א'וֹרִיאֵל, וועסט ווערן א מרכבה פאר די שכינה.


א בלאט גמרא איז נישט קיין סאך, א בלאט גמרא קען יעדער איינער באווייזן צו לערנען יעדן טאג, א בלאט גמרא פארברענט די קליפות וואס מען האט באשאפן דורך עבירות, אזוי ווי דער רבי זאגט (לקוטי מוהר"ן חלק א, סימן ריד): "תַּלְמוּד" גִימַטְרִיָא שְׁמָהּ שֶׁל הַקְּלִפָּה הַמְחֲטַאת אֶת הָאָדָם בִּפְגַם הַבְּרִית שֶׁנִּקְרֵאת "לִילִית", ווען א מענטש לערנט גמרא - פארברענט ער אלע קליפות וואס ער האט באשאפן.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#2010 - קויפן פאר די ווייב מתנות, ווען זי גייט עס נישט נוצן?
שלום בית, שמחה, פסח, מתנה

תוכן השאלה‎

לכבוד דער ראש ישיבה שליט"א,


איך האב געליינט אין א בריוו וואס דער ראש ישיבה שליט"א האט געשריבן; "יעצט קומט דער יום טוב פסח, זע צו קויפן פאר דיין ווייב א שיינע צירונג און נייע קליידער", האב איך אבער געוואלט פרעגן אויב מיין ווייב האלט נישט ביים אנטון די צירונגען, צי איך זאל איך נאך ווייטער קויפן?


איך האב איר שוין אסאך מאל געקויפט מתנות צירונגען, זי נוצט עס אבער קיינמאל נישט. אויסער די אויערינגלעך, ווייל איר מאמע גייט איר אנשרייען אויב זי גייט נישט מיט אויערינגלעך. אויך האב איך איר אסאך מאל געקויפט מתנות טייערע פערפיומס און זי האלט נישט ביים עס נוצן, און די זעלבע מיט מעיקאפ ניצט זי כמעט קיינמאל נישט.


ווען עס וואלט געקומען פון גרויס צניעות, וואלט איך גארנישט געזאגט, אבער למעשה קומט עס פשוט פון נאכגעלאזקייט, וואס קען איך טון צו דעם?


יישר כח

תשובה מאת הראש ישיבה שליט"א:‎

בעזרת ה' יתברך - יום ד' פרשת שמיני, כ"ד אדר ב', שנת תשפ"ד לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר


איך האב ערהאלטן דיין בריוו.


זיי נישט ברוגז וואס איך גיי דיר זאגן, דאס וואס דו זאגסט אז דיין ווייב איז נאכגעלאזט - דאס איז דיין פראבלעם; וואלסטו איר אויפגעבויט, געגעבן גוטע ווערטער און געמוטיגט - וואלט זי נישט געווען נאכגעלאזט.


די ווייב איז א שפיגעלע פונעם מאן, ווי אזוי דער מאן קוקט אויף זיין ווייב - אזוי איז זי; קוקט ער אויף איר ווי א נעבעך, ווי א נאכגעלאזטע - ווערט זי א נאכגעלאזטע, א נעבעך, האט דער מאן שכל, ער קוקט גוט אויף איר, ער געבט איר גוטע ווערטער, ער לויבט איר מיט די שענסטע לויב ווערטער - ווערט זי אויפגעבויט און פרייליך, ווייל אויפן מאן ליגט דער חיוב פרייליך צו מאכן די ווייב. חכמינו זכרונם לברכה זאגן (ראש השנה ו:): "אשה בעלה משמחה", דער מאן דארף פרייליך מאכן די ווייב, אויפבויען די ווייב, ארויסנעמען פון מוחין דקטנות צו מוחין דגדלות.


הער אויס די עצה פון מוהרא"ש וועסטו זען ווי וואונדער וועט פאסירן, דו זאלסט איר געבן נאר גוטע ווערטער, און מיט חכמה זאלסטו איר זאגן ווי שטארק עס מיינט פאר דיר ווען זי גייט מיט א קייטל, מיט א ברעיסלעט, מיט א שיינע זייגער, און אז זי וועט פון גרויס יאוש צוריק זאגן: "האסט מיך נישט ליב", זאלסטו זאגן: "אודאי האב איך דיך ליב, און נאר ווייל איך האב דיך ליב איז מיר חשוב אז דו גייסט מיט א צירונג", און אז זי וועט עס נישט אננעמען - זאלסטו נישט ווערן אויס מענטש, נאר נאך א טאג צוויי נאכאמאל זאגן ווי סאך עס מיינט פאר דיר, און ווי גוט דו וועסט זיך שפירן אז זי וועט גיין מיט צירונג וכו', וועסטו זען אז זי וועט זיך צאמנעמען און זיך אהערשטעלן פאר דיר.


חכמינו זכרונם לברכה זאגן (סנהדרין כב:): "ואינה כורתת ברית אלא למי שעשאה כלי", די ווייב ווערט איינס מיטן מאן וואס מאכט איר א כלי; מוהרא"ש טייטשט אויס די גמרא, דאס מיינט צו זאגן א מאן וואס בויט אויף די ווייב, ער געבט איר גוטע ווערטער, און מיט סבלנות לערנט ער איר ווי אזוי זיך אנצוטון, און ווי זיך אהערצושטעלן; ווערט זי א כלי, אויפגעבויט מיט אלע מעלות.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#2009 - ווי אזוי שטארק איך זיך נישט צו פארבן די נעגל?
שידוכים, שבת קודש, כיבוד אב ואם, חיזוק פאר פרויען, קינדער, תפילה והתבודדות, סגולות, נעגל

תוכן השאלה‎

לכבוד דער ראש ישיבה שליט"א,


יישר כח פאר אלע שיעורים און בריוו, עס געבט מיר אסאך כח אין לעבן.


איך דארף חיזוק, איך האב זיך ברוך ה' מקבל געווען, אין זכות פון די שיעורים, זיך נישט צו פארבן די נעגל. איך האב זיך ברוך ה' געהאלטן שטארק צו דעם שוין איבער א יאר, אבער לעצטנס איז מיר עס געווארן שווערער, זעענדיג ווי מיינע חבר'טעס פארבן זיך יא. איך בין פרייליך מיט מיין גוטע קבלה, און איך וויל עס נישט טוישן, איך ציטער צו פארבן די נעגל נאכ'ן הערן ביי די שיעורים ווי הארב דאס איז, און איך בעט דעם אייבערשטן אז אין דעם זכות זאל איך זוכה זיין צו א גוטע און ערליכע שידוך בקרוב, אבער איך דארף אביסל חיזוק אויף דעם.


אויך האב איך געוואלט פרעגן וואס איך דארף צו טון ווען מיין מאמע בעט מיר איך זאל איר פארבן אירע נעגל. פארגאנגענע וואך האט זי מיר עס געבעטן, איך האב נישט געוואוסט וואס צו טון, איך האב געבעטן דעם אייבערשטן אויף דעם און באשלאסן עס צו טון פאר איר, כדי איר נישט מצער צו זיין, אויב וועל איך איר זאגן פארוואס איך וויל עס נישט טון. האב איך געטון ריכטיג? און וואס דארף איך טון אויב פאסירט דאס נאכאמאל?


איך האף דער ראש ישיבה שליט"א וועט מיר ענטפערן, און נאכאמאל א גרויסן יישר כח פאר אלע חיזוק, דער אייבערשטער זאל געבן אסאך כח פאר'ן ראש ישיבה שליט"א ווייטער אנצוגיין מיט די הייליגע ארבעט.


יישר כח

תשובה מאת הראש ישיבה שליט"א:‎

בעזרת ה' יתברך - יום ב' פרשת שמיני, כ"ב אדר ב', שנת תשפ"ד לפרט קטן


... תחי'


איך האב ערהאלטן אייער בריוו.


וואויל איז אייך און וואויל איז אייער חלק אז איר שמירט נישט אייערע נעגל, אין דעם זכות וואס איר פירט זיך איידל און ערליך – זאלט איר טרעפן א גוטע שידוך און אויפשטעלן שיינע ערליכע דורות; איידלקייט ברענגט ערליכע דורות. דער הייליגער רבי זאגט (ספר המידות אות בנים, סימן ט): "צְנִיעוּת שֶׁבָּאִשָּׁה, מְזַכֶּה לָהּ לְבָנִים הֲגוּנִים", איידלקייט ברענגט גוטע קינדער.


זייער גוט האט איר געטון אז איר האט געטון וואס אייער מאמע בעט אייך, אבער פאר זיך זאלט איר נישט שמירן די נעגל; נישט פון די הענט און נישט פון די פיס, און אויך נישט גיין מיט קיין לאנגע נעגל, נאר זיך שערן די נעגל יעדן ערב שבת לכבוד שבת, ווייל לאנגע נעגל איז דינים, לאנגע נעגל ברענגט טומאה.


געוואוינט אייך צו צו רעדן צום אייבערשטן אויף אייער אייגענע שפראך, בעטס דעם אייבערשטן איר זאלט טרעפן אן ערליכע שידוך און האבן ערליכע דורות, און זייט שטארק נישט צו ווערן צעפאלן פון אנדערע.


דער אייבערשטער זאל העלפן איר זאלט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#2008 - פארוואס איז מיין חבר מער מצליח פון מיר?
לימוד התורה, תפילה והתבודדות, חברים, קנאה, פירושים, הצלחה

תוכן השאלה‎

לכבוד דער ראש ישיבה שליט"א,


יישר כח פאר די שיעורים און פאר אלעס וואס דער ראש ישיבה שליט"א טוט פאר כלל ישראל.


אלס בחור האב איך געהאט א שלעכטע חבר'שאפט מיט א געוויסער בחור, און מיר האבן אפגעהאקט און נישט געהאט קיין שייכות פאר דרייסיג יאר. א יאר צוריק האב איך אים געזען און איך קען נישט אויפהערן טראכטן פון אים, איך בין קראנק אים צו טרעפן נאכאמאל, און נאכאמאל ווערן גוט מיט אים. איך טראכט פון אים יעדע פאר מינוט אין טאג.


איך בין אים זייער מקנא, און שפיר אז ער "האט עס" אסאך בעסער פון מיר, איך פיל אז ער האט מער געלט, כבוד, חברים, און א שענערע משפחה. איך האב געבעטן דעם אייבערשטן ער זאל אים ארויסנעמען פון מיין קאפ. איך לערן, און דאווען, און איך גיי אין מקוה יעדן טאג.


איך זוך ליבשאפט, מיין ווייב האלט אין איין בעטן זאכן און קריטיקירן, איך האב געפילט ליבשאפט ווען מיר זענען געווען חברים, און איך בין אים אזוי מקנא, און איך וויל זיין זיין חבר, ער איז קאלט צו מיר, אבער ער איז פאפולער מיט חברים, געלט, מ'האלט אים פאר א עושר.


ביטע מיר שרייבן, איך זאל האבן חיזוק.


יישר כח

תשובה מאת הראש ישיבה שליט"א:‎

בעזרת ה' יתברך


יום ד' פרשת ויקרא, י' אדר ב', שנת תשפ"ד לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר


איך האב ערהאלטן דיין בריוו.


וואס מיינט סוקסעספול? אז מען האט געלט? וואס מיינט 'ער האט עס' - אז מען האט חברים? די תורה זאגט ביי יוסף הצדיק (בראשית לט, ב), ער איז געווען א סוקסעספולער מענטש, "וַיְהִי אִישׁ מַצְלִיחַ"; די תורה זאגט עס נישט ווען זיין טאטע האט אים ליב געהאט מער פון די ברידער, נישט ווען ער האט געהאט א זיידענע קלייד, נישט ווען ער איז געווארן משנה למלך אין מצרים, די תורה זאגט יוסף איז געווען א סוקסעספולער מענטש ווען מען האט אים ארויסגעשלעפט פון גרוב און פארקויפט פאר די שמוציגע אראבער, ווען פוטיפר האט אים געקויפט פאר א קנעכט.


שטעלט זיך א קשיא, דאס איז סוקסעס? א קינד וואס איז געווען די באליבסטער ביי זיין פאטער און מען האט אים מיט רציחה אריינגעווארפן אין א גרוב, פארקויפט פאר א קנעכט, ער איז פארכאפט ביי א מצרי - דאס איז סוקסעס? אויף אזא מענטש זאגט די תורה ער איז געווען אן איש מצליח? ווען אלע ברידער זענען חתונה געהאט, אלע האבן זייער לעבן און נאר יוסף האט נישט קיין שידוך; חכמינו זכרונם לברכה זאגן (פרקי דרבי אליעזר, פרק לו): "אלע שבטים, ווען זיי זענען געבוירן געווארן, זענען געבוירן געווארן מיט זיי זייער זיווג, חוץ יוסף הצדיק איז געבוירן געווארן אן א זיווג", - דאס איז איש מצליח?


נאר וואס דען, די תורה זאגט (שם): "וַיְהִי ה' אֶת יוֹסֵף", יוסף האט געלעבט מיטן אייבערשטן, יוסף הצדיק האט שטענדיג גערעדט צום אייבערשטן און זיך געשטארקט מיט אמונה, ער האט נישט געהאט קיין קשיות אויפן אייבערשטן, דאס איז די גרעסטע הצלחה; ווען א מענטש גייט אריבער וואס ער גייט אריבער און ער רעדט זיך נישט אפ, ער האט נישט קיין קשיות אויפן אייבערשטן, ער איז נאכאלץ שטארק ביי די אמונה - דער איז אן איש מצליח, יוסף הצדיק האט געקענט פרעגן אן א שיעור קשיות 'פארוואס דארף איך ליידן? פארוואס האב איך נישט מיין שידוך? פארוואס האב איך די ביטערע נסיונות?' יוסף הצדיק האט נישט געפרעגט קיין קשיות, יוסף האט זיך זייער געשטארקט, ער האט געזינגען ניגוני אמונה, ער האט געטאנצן, געדאנקט און געלויבט דעם אייבערשטן, חכמינו זכרונם לברכה זאגן (דברים רבה ד, ז) אויפן פסוק (תהלים לא, ח): "'אָגִילָה וְאֶשְׂמְחָה בְּחַסְדֶּךָ וגו'', זֶה יוֹסֵף".


נעם די עצה פון רבי'ן, תפילה והתבודדות; זוך א שטילע פלאץ, א ליידיגע צימער, אדער פאר מיט דיין קאר אין א ליידיגע פלאץ, אדער גיי אין א ליידיגע פעלד, און שמועס מיטן אייבערשטן, זאג אים אלעס וואס גייט אריבער אויף דיר, דערצייל אים דיינע מחשבות, דערצייל אים אז דו זוכסט ליבשאפט, דערצייל אים אז דו ביסט נישט פרייליך מיט דיר אליין, בעט אים ער זאל רחמנות האבן אויף דיר און דיך מקרב זיין צו אים, דו זאלסט אנהויבן שפירן די זיסקייט און איינגענעמע טעם פון שפירן דעם אייבערשטן, שפירן ליבשאפט פונעם אייבערשטן; דאס זאלסטו טון יעדן טאג, און מיט דער צייט וועסטו קיינעם נישט מקנא זיין, דו וועסט זיין זיכער מיט זיך.


מאך זיך שיעורים אין גמרא און אין משניות, דאס וועט דיך אויסגראדן דיין מח מחשבה, דו וועסט נישט זיין אנגעהאנגען אויף קיינעם.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#2007 - זאל איך לייגן סטאטוס, צו ציען מער קונדן?
פרנסה, טעלעפאן, שמירת עינים, השתדלות, סטאטוס

תוכן השאלה‎

לכבוד דער ראש ישיבה שליט"א,


א גרויסן יישר כח פאר אלעס, ובפרט פאר'ן מיר געבן די שיינע וועג פונעם הייליגן רבי'ן, צו האבן א וועג צו לערנען, און צו שמועסן מיט'ן אייבערשטן אלעס וואס גייט אויף מיר אריבער.


געלויבט דער אייבערשטער אז איך האב געהאט שכל און געפאלגט דעם ראש ישיבה שליט"א פאר כמעט צוויי יאר צוריק און איך האב אראפ גענומען סטאטוס פון מיין טעלעפאן. איך מוז זאגן אז איך האב נאר פארדינט מער מח און צייט פון דעם.


מיין פראבלעם איז אבער, אזוי ווי איך בין אין א ביזנעס פון קאנסטראקשן, און מענטשן פרעגן מיר כסדר פארוואס איך לייג נישט קיין סטעטוס, די קאנקורענטן האלטן אין איין לייגן סטעטוס, מאכן אסאך גערודער, און מיינע חברים טענה'ען אז מען הערט נישט גענוג פון מיר; איך שפיר אבער אז דאס גייט מיר אוועקנעמען מיין קאפ פון טראכטן פונעם אייבערשטן.


אויך איז מיר זייער שווער ווען איך דארף טוען סעילס, איך דארף צורעדן מענטשן צו קומען צו מיר, און איך פיל שלעכט ביי מיר פארוואס לויף איך אזוי נאך א מענטש? איך ווייס אליין נישט וואס די ריכטיגע וועג איז, ווייל פון די אנדערע זייט זאגט אלץ דער ראש ישיבה שליט"א מען זאל נישט זיין קיין בטלנים, מען דארף מאכן פרנסה.


וואס איז די ריכטיגע וועג? דארף מען טון ממש אלעס וואס מען קען? זיכער מאכן אז יעדער זאל רעדן פון מיר? אויב דאס איז די זאך וואס מענטשן טוען אין מיין ליין, כדי צו שלעפן קונדן? אדער זאל איך זיך נישט לאזן פארדרייען דעם קאפ מיט שטותים, און גלייבן אז פרנסה און דזשאבס קומען נאר פונעם אייבערשטן?


יישר כח פון פאראויס פאר'ן מיר ווייזן די ריכטיגע וועג, אפילו אין זאכן וואס קוקן אויס אזוי פשוט.


יישר כח

תשובה מאת הראש ישיבה שליט"א:‎

בעזרת ה' יתברך


יום ב' פרשת ויקרא, ח' אדר ב', שנת תשפ"ד לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר


איך האב ערהאלטן דיין בריוו.


עס פעלט נישט אויס די אלע זאכן וכו'; דו זאגסט דאך אליין אז זייט דו האסט אפגעלאזט די סאשעל מידיע - האסטו באקומען א נייעם מח, דו האסט אנגעהויבן טראכטן פונעם אייבערשטן, לעבן מיט תכלית; איז וואס זאלסטו טראכטן פון צוריק גיין צו די סאשעל מידיע.


אז מען איז פארנומען מיט די כלים רחמנא לצלן איז לא ימלט מען זאל נישט נכשל ווערן מיט ראיות אסורות, און דאס שלעפט און שלעפט ביז מען פאלט אין ניאוף רחמנא לצלן, און אזוי האט מען זיכער נישט קיין פרנסה, מען פארלירט די פרנסה. אזוי ווי עס שטייט אין הייליגן זוהר (פנחס, רמד:): "מַאן דִּמְזַלְזֵל בְּפִרוּרִין דְּנַהֲמָא, עֲנִיּוּתָא רָדִיף אֲבַּתְרֵיהּ", ווער עס ווארפט אראפ ברעקלעך פון ברויט - וועט זיין אן ארעמאן, "כָּל שֶׁכֵּן מַאן דִּמְזַלְזֵל בְּפִירוּרִין דְּמוֹחָא", איז דאך זיכער אז אויב מען איז פוגם בברית, מען איז מוציא זרע לבטלה רחמנא לצלן - פארלירט מען דאס מזל און מען ווערט אן ארעמאן.


הער אויס וואס צדיקים זאגן, הער נישט אויס די וואס רעדן אנדערש פון צדיקים; צדיקים זאגן, אז מען קוקט עבירות, מען קוקט ניאוף רחמנא לצלן - פארלירט מען די מזל, מען פארלירט די פרנסה; וויפיל מען וועט נאכלויפן די געלט - וועט מען נישט האבן קיין שפע, און אז מען פאררעכט די אויגן, מען היט די אויגן, מען צעברעכט די אויגן - קומט שפע אין צייט. מוהרא"ש זאגט אויפן פסוק (תהלים קמה, טו): "עֵינֵי כֹל אֵלֶיךָ יְשַׂבֵּרוּ, וְאַתָּה נוֹתֵן לָהֶם אֶת אָכְלָם בְּעִתּוֹ", 'יְשַׂבֵּרוּ' – קען מען ליינען מיט א שׁין 'יְשַׁבֵּרוּ', א לשון פון צעברעכן, אז מען צעברעכט די אויגן, מען קוקט נישט קיין עבירות - דעמאלט "וְאַתָּה נוֹתֵן לָהֶם אֶת אָכְלָם בְּעִתּוֹ" – געבט דער אייבערשטער עסן און שפע אין צייט.


פון עבירות קומט נישט קיין שפע, עבירות ברענגט צרות, עבירות מאכט מען זאל זיך דארפן נעבעך מוטשען; עס איז דא א דיבור פון רבי'ן: "פרנסה געבט דער אייבערשטער אומזיסט, און ארבעטן - ארבעט מען פאר די עבירות".


בלייב שטארק מיט דיינע גוטע גדרים, בזכות דעם וועסטו האבן גרויס שפע.

#2006 - וואס טו איך אז מיין איידעם איז נישט קיין ברסלב'ער?
שווער און שוויגער, חסידות ברסלב, משפחה, התנגדות, נחת, איידעם

תוכן השאלה‎

לכבוד דער ראש ישיבה שליט"א,


קודם וויל איך זיך באדאנקען פאר די שיעורים וואס געבן מיר אזויפיל חיזוק,
דער אייבישטער זאל געבן כח ווייטער פאר'ן ראש ישיבה שליט"א צו מחזק זיין אידישע קינדער עד מאה ועשרים שנה.


איך וויל פרעגן אזוי ווי איך האב ברוך ה' חתונה געמאכט מיין טאכטער מיט א חשובע מאן, ער איז זייער וואויל, אבער עס שטערט מיר זייער שטארק אז ער איז א ... חסיד, ווי אזוי דארף איך עס אננעמען? איך וויל אזוי שטארק ער זאל זיין א ברסלב'ער חסיד.


יישר כח

תשובה מאת הראש ישיבה שליט"א:‎

בעזרת ה' יתברך


יום ד' פרשת פקודי, ג' אדר ב', שנת תשפ"ד לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר


איך האב ערהאלטן דיין בריוו.


וואס מאכסטו זיך נאריש, דארפסט דאנקען דעם אייבערשטן, זינגען און טאנצן - אז דו האסט ערליכע דורות, דיין טאכטער האט א מאן אן ערליכער איד; וואס איז א חילוק וועלכע חסיד מען איז? כל זמן די קינדער זענען אידן, זיי גלייבן אין אייבערשטן און היטן תורה און מצוות - דארפן די עלטערן זינגען און טאנצן פאר שמחה אז עס בלייבט ערליכע דורות.


אזויפיל משפחות ווערן נעבעך צוריסן פון די נארישע זאכן, מען עסט זיך אויף ווען מען זעט א זון אדער איידעם גייט צו אן אנדערע קרייז, מען מאכט מחלוקות, מען האקט אפ מיט די קינדער, מען העצט אויף די משפחה רחמנא לצלן. וויפיל עלטערן נעבעך וויינען און קלאגן אז זייערע קינדער האבן ליידער אפגעלאזט שמירת התורה והמצוות, דאס איז א צרה ה' ירחם, דאס איז אויף וואס מען דארף וויינען, אבער ווען א קינד דערוועלט זיך א צווייטע חסידות, אדער קהלה, קרייז - און זיי פירן זיך מיט תורה און יראת שמים - דארף מען דאנקען און לויבן דעם אייבערשטן.


אז דיין איידעם געהערט צו א פלאץ וואס דארט קריגט מען אויף ברסלב - זאלסטו נישט מאכן פון דעם קיין עסק, דו זאלסט אים געבן ליבשאפט אזוי ווי פאר אלע אנדערע איידעמער, און רעד צו אים פון רבינ'ס דיבורים אן דערמאנען דעם רבינ'ס נאמען. דער רבי האט אונז בפירוש געזאגט מיר זאלן רעדן צו אנדערע פון זיינע תורות אן דערמאנען זיין נאמען, דער רבי האט זיך אויסגעדרוקט: "וואס ארט עס מיר אז א איד וועט בענטשן ברכת המזון מיט מער כוונה אן דעם וואס ער זאל וויסן אז דאס קומט פון מיר".


איך בעט דיר זייער, זיי מקרב ומחבב דיין איידעם, די ... חסידים האבן אין זיך זייער גוטע כלים צו מקבל זיין די לימודים פון רבי'ן, זיי האבן א שטארקע אמונת חכמים און א שטארקע תמימות. ביי זיי איז אויך דא די זאך פון זאגן תהלים און זאגן משניות, נאר די איין זאך איז נעבעך מעשה שטן, אז מען רעדט קעגן רבי'ן, די חסידים זענען נישט שולדיג.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#2005 - זאל איך שיקן א טייערע משלוח מנות פאר מיין בעל הבית?
סיפורי צדיקים, הכרת הטוב, פרנסה, פורים, משלוח מנות

תוכן השאלה‎

לכבוד דער ראש ישיבה שליט"א,


איך ארבעט אין א ביזנעס וואו איך באקום שיין באצאלט ברוך ה', און מיין בעל הבית איז צופרידן פון מיין ארבעט, איך וויל וויסן אויב איך דארף אים זאגן אז איך בין צופרידן פון די ארבעט? למעשה איז ער נאר א שליח פונעם אייבערשטן וואס דורך אים שיקט ער מיר פרנסה, און אויך האב איך מורא אז אויב וועל איך אים צופיל באדאנקען וועט ער מיר ארויפלייגן מער און מער ארבעט און מיך צופיל אויסנוצן.


אויך וויל איך פרעגן אויב איך דארף אים שיקן א טייערע משלוח מנות. אויך וויל איך וויסן וואס צו טון אויב ער בעט מיר צו ערלעדיגן אין די ארבעט שעה'ן א זאך וואס איז נישט פאר די ביזנעס נאר פאר אים פריוואט, דארף איך עס טון, אדער קען איך אים זאגן אז וויבאלד עס איז נישט פאר די ביזנעס טו איך עס נישט.


יישר כח

תשובה מאת הראש ישיבה שליט"א:‎

בעזרת ה' יתברך


יום ד' פרשת פקודי, ג' אדר ב', שנת תשפ"ד לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר


איך האב ערהאלטן דיין בריוו.


די שענסטע זאך איז די מידה פון הכרת הטוב, זיך באדאנקען און געדענקען די וואס זענען געווען גוטע שליחים פונעם אייבערשטן; ווייל די שענסטע מידה איז הכרת הטוב, און די עקלדיגסטע מידה איז זיין א כפוי טובה.


מוהרא"ש האט דערציילט אן אינטערעסאנטע מעשה, א מענטש איז געווען אונטערוועגנס און געהערט א געשריי, ער איז נאכגעגאנגען די קול פון די געשריי ביז ער איז אנגעקומען צו א גרוב, אויפן גרוב איז געלעגן א גרויסע שטיין אין אינעם גרוב איז געלעגן א וואלף. עס איז געווען א קליינע שפאלט און פון דארט האט דער וואלף ארויסגעשטעקט זיין קאפ און געוויינט און געשריגן מען זאל רחמנות האבן אויף אים און אים באפרייען, דער מענטש האט באקומען א רחמנות געפיל, ער האט געוואלט באפרייען דעם וואלף אבער ער האט מורא געהאט אז דער וואלף וועט אים פארציקן, דער וואלף האט אים צוגעזאגט און געשוואוירן מיט אלע סארט שבועות: "אויב דו וועסט מיך באפרייען וועל איך דיר גארנישט שלעכטס טון", דער מענטש האט שווער געארבעט אראפצונעמען דעם פעלזן שטיין און ער האט מצליח געווען צו באפרייען דעם וואלף.


עס גייט אריבער א מינוט און דער וואלף זאגט פאר דעם מענטש: "זאג וידוי ווייל ביז אפאר סעקונדעס ביסטו טויט, שוין אפאר טעג וואס איך האב נישט געגעסן און איך מוז דיך פארצוקן"; דער מענטש איז געווארן טויט דערשראקן, ער זאגט דעם וואלף: "איך פארשטיי נישט ווי אזוי דו קענסט דאס טון צו מיר, איך האב דיך געראטעוועט און דו האסט מיר צוגעזאגט און געשוואוירן אז דו גייסט מיר נישט שלעכטס טון!" ענטפערט אים דער וואלף: "אמת, איך האב דיר צוגעזאגט, אבער דאס איז אן ענין פון פיקוח נפש, און די הלכה איז אז פיקוח נפש איז דוחה כל התורה כולה, איך האב שוין נישט געגעסן פאר אפאר טעג, איך גיי דיך אויפעסן", דער מענטש טענה'ט ווייטער: "ווי קענסטו דאס טון?!" עס איז געגאנגען די טענות אהין און צוריק.


פלוצלונג זעט דער מענטש דעם לייב, דער קעניג פון די חיות. זאגט ער פארן וואלף: "לאמיר פרעגן דעם לייב", און דער וואלף איז מסכים. זיי לייגן פָאר זייערע טענות צום לייב, זאגט דער לייב: "איך וויל זען די מעשה ווי אזוי עס איז געווען, דער וואלף זאל צוריק גיין אין גרוב, מען זאל צוריק לייגן די שטיין, אזוי וועל איך קענען פסק'נען אן אמת'ע פסק דין".


מען האט אזוי געטון, דער וואלף איז צוריק אין גרוב, און מען האט צוריק געלייגט די שטיין, און דער לייב רופט זיך אן און זאגט פארן וואלף: "דו בלייב אין גרוב, און דו מענטש, פון יעצט און ווייטער זאלסטו נישט האבן צוטון מיט אזא איינעם וואס איז נישט מכיר טובה".


עס פעלט נישט אויס צו אויסגעבן געלט פאר טייערע משלוח מנות, אז דו ווילסט מכיר טובה זיין - זאלסטו געבן א פשוט'ע משלוח מנות און שרייבן א שיינע בריוו און זיך שטענדיג באדאנקען. עס איז אזוי שיין די מידה פון הכרת הטוב, די וואס האבן הכרת הטוב צו מענטשן - די האבן הכרת הטוב צום אייבערשטן, די דאנקען און לויבן שטענדיג דעם אייבערשטן אויף יעדע זאך.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#2004 - פארוואס האב איך נישט געזען מרדכי הצדיק ביי די מגילה?
התחזקות, סיפורי צדיקים, תפילות אויף אידיש, תפילה והתבודדות, ספיקות, בלבולים, פורים, מגילה

תוכן השאלה‎

לכבוד דער ראש ישיבה שליט"א,


פאריאר פאר פורים האב איך געזען צעטלעך געשריבן אין נאמען פון רבי נתן אז ווער עס וועט שרייען דרייסיג טאג פאר פורים, "הצילני מקליפת המן עמלק, וזכני לקדושת מרדכי ואסתר", וועט זוכה זיין צו זען מרדכי הצדיק ביי די מגילה. איך האב עס געשריגן פאר די גאנצע דרייסיג טעג פאר פורים, אבער איך האב גארנישט געשפירט עפעס ספעציעל ביי די מגילה. וואס איז פשט פון דעם?


יישר כח

תשובה מאת הראש ישיבה שליט"א:‎

בעזרת ה' יתברך - יום ד' פרשת פקודי, ג' אדר ב', שנת תשפ"ד לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר


איך האב ערהאלטן דיין בריוו.


צדיקים זאגן, עס לוינט זיך אראפצוקומען אויף די וועלט און עס זאל איבערגיין וואס גייט איבער - אבי זוכה זיין צו הערן איינמאל די הייליגע מגילה; עס האט נישט מיט וואס מען שפירט, אפילו מען שפירט גארנישט - איז דאס די בעסטע זאך פאר די נשמה.


מוהרא"ש זכרונו לברכה דערציילט, עס איז געווען א איד וואס ביים צווייטן נאכט פסח נאכן סדר האט ער געליינט די מגילה, און ווען דער איד האט געענדיגט ליינען די מגילה האט ער דערזען פאר זיך שטיין א נשמה פון יענע וועלט. די נשמה דערציילט אז עס זענען דא נשמות אויבן אין הימל וואס זענען שוין אריבער דעם גיהנום און זיי זענען נאכאלץ נישט זוכה אריין צו קומען אין גן עדן ביז זיי וועלן האבן א ספעציעלע זכות. און יעדעס יאר ווען מען ליינט די מגילה עפנט מען אויף די טירן פון גן עדן, דעמאלט איז א צייט וואס אלע נשמות קענען אריינגיין אין גן עדן. אפאר חדשים פאר פורים קומען צו גיין טויזנטער און צענדליגער טויזנטער נשמות ביים טיר פון גן עדן ווייל זיי ווילן שוין זוכה זיין צו קענען אריינגיין אין גן עדן, אבער וויבאלד עס נעמט נישט מער ווי אפאר שעה ווי לאנג מען ליינט די מגילה, איז נישטא גענוג צייט אז אלע נשמות זאלן קענען אנקומען אין גן עדן, דארפן זיי ווארטן אויפן קומענדיגן יאר ווען מען ליינט די מגילה.


זאגט די נשמה ווייטער: "איך פרוביר שוין אפאר יאר זיך צו שטעלן ביים טיר פון גן עדן כדי צו קענען אריינגיין, אבער אלעמאל פארמאכט זיך דער טיר פינקט פאר איך גיי אריין; די יאר האב איך זיך שוין כמעט אריינגעכאפט, אבער ממש פאר מיר האט זיך די טיר פארמאכט! האב איך זיך בארעכנט אז איך גיי נישט אוועק פון דא ביזן קומענדיגן יאר, זאל זיין וואס זאל זיין. אזוי ווי איך שטיי דא און ווארט אויף קומענדיגן יאר פורים, הער איך פלוצלינג ווי איינער ליינט די מגילה, האב איך אנגעפאנגען צו קלאפן אויפן טיר פון גן עדן אז מען זאל מיר עפענען די טיר, איז געקומען דער מלאך וואס איז ממונה צו זיין דער שומר הפתח און מיך געפרעגט פארוואס איך קלאפ, האב איך געזאגט 'איך הער ווי מען ליינט די מגילה און איך וויל אריינגיין אין גן עדן', האט מיר דער מלאך געזאגט: 'יעצט איז פסח, יעצט איז נישט די צייט אריין צו גיין אין גן עדן, דו דארפסט ווארטן אויפן קומענדיגן יאר פורים', איך האב גע'טענה'ט 'וואס איז א נפקא מינה צי עס איז פסח צו פורים? וויבאלד מען ליינט די מגילה דארף מען מיך אריינלאזן!' איך האב געשריגן און גע'טענה'ט ביז מען איז געקומען פון בית דין של מעלה זען וואס די קולות זענען, נאכן אויסהערן ביידע צדדים האט בית דין של מעלה געזאגט אזוי: 'יעצט איז טאקע נישט די צייט ווען מען קען אריינלאזן אין גן עדן, אבער אויב דו וועסט גיין צו דער איד וואס ליינט די מגילה און ער וועט פסק'נען אז מען דארף דיך אריינלאזן אין גן עדן - וועט מען דיך אריינלאזן'".


האט די נשמה געבעטן דעם איד: "איך בעט אייך, געבט מיר רשות אריין צו גיין אין גן עדן איך זאל שוין מתוקן ווערן", האט דער איד געזאגט: "איך נעם אויף מיר דעם תפקיד דיך צו מתקן זיין און גיי זאג פארן בית דין של מעלה אז מען זאל דיך אריינלאזן אין גן עדן"; זעט מען דאס גרויסקייט וואס מען קען זוכה זיין ביי קריאת מגילה, מען קען זוכה זיין צו גן עדן.


צעברעך זיך נישט, דאס אליין אז עס גייט אריבער דרייסיג טעג און מען בעט טאג נאך טאג: "הייליגער באשעפער איך וויל זיין גוט, איך וויל זיין ערליך, ראטעווע מיך פון המן און עמלק און זיי מיך מקרב צו דיר" - דאס איז קדושת מרדכי ואסתר, און דאס אליין אז מען וויל זיין גוט; מען וויל, מען בעט און מען בענקט, מען וויל זיין ערליך - דאס איז קדושת מרדכי ואסתר.


לאז נישט אפ די הייליגע עבודה, דו שריי ווייטער: "רבונו של עולם, ראטעווע מיך פון המן און עמלק, און געב מיר צו שפירן די זיסקייט פון מרדכי הצדיק און אסתר המלכה, איך זאל ליב האבן די תורה, ליב האבן די מצוות".


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#2003 - האב איך נאך אן האפענונג צו זיין גוט?
התחזקות, ספרים, דאווענען, תשובה, עבירות, תפלין, יאוש

תוכן השאלה‎

לכבוד דער ראש ישיבה שליט"א,


איך וויל אזוי שטארק זיין אן ערליכער איד, אבער עס גייט מיר ממש נישט.


איך שעם זיך זייער צו שרייבן וואס עס גייט אריבער אויף מיר, נישט קיין שחרית, נישט קיין מנחה, נישט קיין מעריב, נישט קיין תפלין, גארנישט. נאר א בלאט גמרא יעדן טאג, איך גיי אין מקוה, און איך רעד אביסל צום אייבערשטן.


איך ווייס אז עס איז געפערליך, עס טאר נישט זיין אזוי, אבער ווי אזוי זע איך זיך ארויס פון דעם ביטער געשעפט. איך וויל זיין א פשוטער ערליכער איד, איך בין זייער פארשעמט פון מיין אייגענע אויפפירונג, האב איך נאך אן האפענונג צו זיין גוט?


יישר כח

תשובה מאת הראש ישיבה שליט"א:‎

בעזרת ה' יתברך - יום ג' פרשת פקודי, ב' אדר ב', שנת תשפ"ד לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר


איך האב ערהאלטן דיין בריוו.


מוהרא"ש זכותו יגן עלינו שרייבט אין די תשובות (שות ברסלב חלק ב', מכתב רמב), איינער שרייבט אזא שאלה: "איך בין אזוי געפאלן אז איך לייג נישט קיין תפילין", מוהרא"ש ענטפערט אים: "דאס קומט פון זיין דערביטערט", און מוהרא"ש שרייבט אים: "וויסן זאלסטו, עס וועט דיר גארנישט העלפן דאס זיין דערביטערט, עס וועט דיר נאר מער און מער אראפווארפן, ביז שאול תחתית".


מוהרא"ש מיט זיין גרויס רחמנות געבט אים אן עצה ער זאל זיך מאכן א שיעור אין רבינ'ס ספרים, מוהרא"ש זאגט: "ולכן לדעתי תתחיל לעיין בספרי רביז"ל ושם תראה את גודל רחמנותו יתברך על כל בריותיו, ובפרט אלו שחוזרים אליו ומתחילים לדבר עמו יתברך, עליהם הקדוש ברוך הוא פונה תיכף ומיד", אין רבינ'ס ספרים וועסטו זען די רחמנות פון אייבערשטן, ווי ער האט אויף יעדן רחמנות, ובפרט אויף די וואס קערן זיך צוריק, די וואס טוען תשובה; אויף זיי האט ער זייער רחמנות און ער נעמט אן זייער תשובה.


דעריבער טייערער ברודער, מאך זיך א שיעור אין רבינ'ס ספרים. לדעתי זאלסטו אנהויבן מיט ספר אשר בנחל, דאס איז א תמצית פון רבינ'ס ספרים, די בריוו וועלן דיך אויפוועקן און מוטיגן צו תשובה, צו גיין אין שול אנטון טלית ותפילין, און דאווענען די דריי תפילות. די בריוו פון ספר אשר בנחל וועט אריינבלאזן א גייסט אין דיר, עס וועט ווערן ממש תחיית המתים, וועסט ווערן א גרויסער צדיק. אזוי ווי דער רבי האט געזאגט (חיי מוהר"ן, סימן שמט): "שֶׁיְּכוֹלִין לִהְיוֹת נַעֲשֶׂה בַּעַל תְּשׁוּבָה גָּמוּר עַל יְדֵי לִמּוּד הַסֵּפֶר שֶׁלּוֹ", מען קען ווערן אן אמת'ער בעל תשובה אז מען לערנט זיין ספר, "וְאָמַר, שֶׁמִּי שֶׁיֵּשֵׁב וְיַעֲסֹק בִּסְפָרָיו רַק בְּלִי קִנְטוּר וְנִצָּחוֹן, וְיִסְתַּכֵּל בּוֹ בֶּאֱמֶת, אָז בְּוַדַּאי יִהְיוּ נִבְקָעִין אֶצְלוֹ כָּל גִּידֵי קַשְׁיוּת לְבָבוֹ, ואמר בזו הלשון: "סע וועט אים אלע אדערן טרענען", און ווער עס וועט לערנען זיין ספר מיט אן אמת, וועט זיך אים עפענען אלע פארשטאפטע אָדערן און ער וועט ווערן אן ערליכער איד.


די ספרים און קונטרסים פון מוהרא"ש האט א כח צו מאכן דעם מענטש פאר א בעל תשובה, די בריוו זענען דעם רבינ'ס שיחות, און דער רבי האט געזאגט (חיי מוהר"ן, סימן שנח): "מיט יעדע שיחה וואס איך שמועס מיט ענק קען מען זיין אן ערליכער איד, און נישט סתם אן ערליכער איד נאר אן ערליכע איד אזוי ווי איך מיין אן ערליכער איד"; רבי נתן זאגט (שם): "וְגַם אֲפִלּוּ עַכְשָׁו כְּשֶׁלּוֹמְדִין דְּבָרָיו הַקְּדוֹשִׁים יֵשׁ לָהֶם גַּם כֵּן כֹּחַ גָּדוֹל לְעוֹרֵר לְהַשֵּׁם יִתְבָּרַךְ לִזְכּוֹת לְדַרְכֵי ה' בֶּאֱמֶת, לְמִי שֶׁיָּשִׂים לִבּוֹ הֵיטֵב לִדְבָרָיו וּלְשִׂיחוֹתָיו הַקְּדוֹשִׁים הַנֶּאֱמָרִים בְּזֶה הַסֵּפֶר, וּבִשְׁאָר סְפָרָיו הַקְּדוֹשִׁים", דעם רבינ'ס ספרים פארמאגן א מורא'דיגן כח צו מעורר זיין א מענטש צו דינען דעם אייבערשטן; אין יעדע שמועס פון רבי'ן ליגן געוואלדיגע עצות און הדרכות פארן לעבן.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#2002 - איך האב פארפאסט שבת שקלים, וואס טו איך יעצט?
התחזקות, סיפורי צדיקים, תפילה והתבודדות, יום כיפור, שבת שקלים

תוכן השאלה‎

לכבוד דער ראש ישיבה שליט"א,


איך האב מיך זייער שיין צוגעגרייט אויף שבת שקלים, מיט אלע שיינע ווערטער און תורות, אבער למעשה בין איך פארשלאפן, איך בין ארומגעלאפן צו שולן וואס דאווענען שפעט, יעדע שול וואו איך בין אריינגעקומען האט מען שוין געהאלטן ביי מוסף, און איך האב צום סוף נישט געהערט ליינען שקלים.


איך האב מיטגעזונגען "אור פניך", און נאכגעזאגט ביי די סעודה דער תורות פון שבת שקלים, ווי אזוי קען איך אבער נאך זוכה זיין אז משה רבינו זאל אויפהייבן מיין קאפ, אויב איך בין נישט געווען ביים ליינען שקלים?


יישר כח

תשובה מאת הראש ישיבה שליט"א:‎

בעזרת ה' יתברך - יום ד' פרשת פקודי, ג' אדר ב', שנת תשפ"ד לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר


איך האב ערהאלטן דיין בריוו.


דא קומט אריין וואס רבי נתן האט געזאגט פאר איינער פון זיינע חברים וואס האבן געזאגט: "אויב איז מיין דאווענען אויף די זעלבע מדריגה פון נעכטן - וואלט איך מיך ארויפגעווארפן אויפן שארף פון שווערד"; יענער האט זיך בארומט אז יעדן טאג גייט אים דאס דאווענען מיט העכערע מדריגות, זאגט רבי נתן: "איך האב מקבל געווען פון רבי'ן אנדערש, איך האב מקבל געווען פון הייליגן רבי'ן אז מען דאווענט נישט יום הקדוש - דאווענט מען אין גאט'ס נאמען" (א טאג נאך יום כיפור רופט מען 'גאט'ס נאמען'); דעם רבינ'ס לימוד איז, מען קוקט נישט אויף צוריק, מען דרייט זיך נישט אויס, מען קוקט אויף פאראויס, מען הויבט אן שטענדיג פונדאסניי.


דער הייליגער רבי זאגט (שיחות הר"ן, סימן כו): "ביי די וועלט איז שכחה א חסרון, ביי מיר איז שכחה א גרויסע מעלה, ווייל ווען עס וואלט ווען נישט געווען שכחה - וואלט מען נישט געקענט דינען דעם אייבערשטן, ווייל מען וואלט נישט אויפגעהערט צו טראכטן פונעם פארגאנגענהייט, פון אלע דורכפעלער און אלע פראבלעמען וואס מען איז דורך, און דאס וואלט געמאכט אז דער מענטש זאל נישט וועלן נאכאמאל פרובירן צו זיין אן ערליכער איד, אבער יעצט אז עס איז דא שכחה, קען מען זיך באנייען און אנהויבן פונדאסניי".


דער לייב איז דער קעניג פון די חיות ווייל דער לייב האט א נאטור אז ער דרייט זיך נישט אויס, ער קוקט נישט אויף צוריק, דער פוקס איז טאקע פול מיט חכמות, אבער אלץ קוקט דער פוקס אויף צוריק; אזא איינער קען נישט זיין קעניג, אז מען וויל מצליח זיין, סיי ברוחניות, סיי בגשמיות - טאר מען נשיט צוריק קוקן, מען דארף קוקן אויף פאראויס.


דער מלאך האט געזאגט פאר לוט: "קוק נישט צוריק", און ווען לוט'ס ווייב האט צוריק געקוקט איז זי געווארן א שטיק זאלץ, און אזוי זענען דא טויזנטער און צענדליגער טויזנטער מענטשן עד היום הזה וואס זענען א שטיק זאלץ, א שטיק מרה שחורה - פון האלטן אין איין צוריק קוקן אויף וואס איז געווען.


נעם די עצה פון התבודדות, רעד צום אייבערשטן יעדן טאג אפאר מינוט אויף דיין אייגענע שפראך, ווען א מענטש פאלגט דעם רבי'ן, ער איז זיך מתבודד, ער דאנקט דעם אייבערשטן אויף אלעס וואס ער האט, און בעט אויף אלעס וואס ער דארף, און דערציילט דעם אייבערשטן אלעס וואס באדערט אים - אזא איינער לעבט אין גן עדן, אזא מענטש לעבט א חיים טובים.


ווען רבי נתן איז מקורב געווארן צום הייליגן רבי'ן איז ער געקומען צום רבי'ן און אים פארציילט אלעס וואס גייט אריבער אויף אים וכו' וכו', האט אים דער רבי געזאגט: "נתן, קום אביסל שפאצירן", אזוי גייענדיג האט דער רבי ארויפגעלייגט זיין האנט אויף רבי נתנ'ס אקסל און אים געזאגט אפאר ווערטער, וואס די פאר ווערטער האט געטוישט רבי נתנ'ס גאנצע לעבן, דער רבי האט אים געזאגט: "און ווייטער איז גוט, אז מען רעדט זיך אויס דאס הארץ צום אייבערשטן אזוי ווי מען רעדט זיך אויס דאס הארץ צו א גוטער פריינד"; דער רבי האט אים דעמאלט מגלה געווען דער ענין פון התבודדות, אז א מענטש זאל זיך צוגעוואוינען צו רעדן צום אייבערשטן אויף זיין שפראך וואס ער איז צוגעוואוינט צו רעדן און אים אלעס דערציילן, ער זאל גארנישט פארהוילן פונעם אייבערשטן. דער רבי האט געזאגט פאר רבי נתן אז אויב ער וועט זיך צוגעוואוינען זיך צו פירן מיט די הנהגה, וועט אים אלעס גיין גרינגער און ער וועט האבן א זיס לעבן.


רבי נתן זכרונו לברכה האט שפעטער דערציילט: "ווען דער רבי האט ארויפגעלייגט זיין האנט אויף מיין אקסל און מיר געזאגט די ווערטער: 'און ווייטער איז גוט, אז מען רעדט זיך אויס דאס הארץ צום אייבערשטן, אזוי ווי מען רעדט זיך אויס דאס הארץ צו א גוטער פריינד', האב איך פארשטאנען אז איך בין שוין א געהאלפענער, ווייל וואס עס זאל נאר נישט אריבערגיין אויף מיר - וועל איך זיך נישט פארלירן, נאר איך וועל גיין צום אייבערשטן און אים אלעס דערציילן".


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#2001 - פארוואס האט איין קינד מער חן ביי מיר ווי אנדערע?
חינוך הילדים, סיפורי צדיקים, מלמדים

תוכן השאלה‎

לכבוד דער ראש ישיבה שליט"א,


איך וויל אזוי סאך שרייבן, און איך מיין אז טאקע צוליב דעם שרייב איך גארנישט, ווייל איך וויל שרייבן לאנגע בריוון און איך קום נישט אן, וועל איך אי"ה שרייבן קורץ.


איך בין א מלמד, און איך בעט יעדן טאג דעם אייבערשטן איך זאל ליב האבן אלע קינדער אייניג, יעדער זאל האבן חן אין מיין אויגן, און איך זאל נישט מאכן א חילוק צווישן איין קינד און צווייטן, איך ווייס אז קיינער וועט מיר נישט קענען ענטפערן אויף מיין יעצטיגע שאלה דער איינציגסטער אויף די וועלט איז דער ראש ישיבה שליט"א.


איך האב געהערט שארפע דרשות פאר מחנכים פונעם ראש ישיבה שליט"א, אז עס איז נישטא אזא זאך פון מאכן א חילוק צווישן איין קינד און אן אנדערן, פון א קינד מיט חן און א קינד אן חן, למעשה יעדעס יאר בלייב איך שטעקן מיט דעם זעלבן פראבלעם, א קינד וואס האט א שיין פנים, ער איז קלוג און געפיליש, הייבט מיין הארץ אן ציען צו אים, איך וויל שמועסן מיט אים, רעדן צו אים, אים געבן גוטע ווערטער.


איך שפיר זיך ווי א קליין קינד פון פיר יאר אלט, בשעת'ן שרייבן טראכט איך צו מיר ווי נאריש דאס איז, אבער איך דערמאן זיך צוריק ווי פאר אפאר שעה צוריק האב איך געגלעט אזא סארט אינגל.


וואס איז מיט דעם נושא, איז דאס א פראבלעם? אדער ווי לאנג איך געב זיך אפ מיט אלע קינדער, נאר מיט דעם קינד מער ווי אנדערע, און איך בא'עוול נישט קיינעם צוליב דעם קינד, איך מאך אים נישט אנדערש אין קלאס, נאר ביי ריסעס קען איך אים צורופן (ער קומט ממילא נעבן מיין טיש, ווייל ער איז געזונט אין נאטור ער וויל רעדן צו מיר) זאל איך עס לאזן לויפן אזוי ווי עס גייט ביז אהער?


יישר כח

תשובה מאת הראש ישיבה שליט"א:‎

בעזרת ה' יתברך - יום ה' פרשת ויקהל, כ"ז אדר א', שנת תשפ"ד לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר


איך האב ערהאלטן דיין בריוו.


וואויל איז דיר אז דו ביסט א מלמד און דו מאכסט נישט קיין אויסנאם, דו באגייסט זיך אייניג מיט אלע קינדער. חכמינו זכרונם לברכה דערציילן (תענית כד.) עס איז געווען א טרוקעניש און א פשוט'ער איד האט געבעטן דעם אייבערשטן עס זאל גיין א רעגן, און זיינע תפילות זענען אנגענומען געווארן, האט אים רב געפרעגט: "וואס האסטו די זכי' אז דיינע תפילות ווערן אנגענומען?" זאגט ער: "מיקרי דרדקי אנא ומקרינא לבני עניי כבני עתירי", איך בין א מלמד און איך מאך נישט קיין חילוק צווישן קינדער פון רייכע עלטערן און קינדער פון ארעמע עלטערן, עיין שם; זעט מען דאס גרויסקייט פון זיין א מלמד און נישט מאכן קיין חילוק צווישן די קינדער.


בנוגע די בא'חנ'טע קינדער וכו'; פארוואס זאגסטו ביסט א קינד פון פיר יאר? פארוואס קלאפסטו זיך אראפ? דו ביסט א גוטער מלמד, אז מען האט א געפיל פאר קינדער וואס האבן חן - איז מען נישט קיין קינד, דאס איז דער נאטור וואס דער אייבערשטער האט באשאפן, חן קומט פונעם אייבערשטן, מען וויל ענדערש רעדן מיט א מענטש מיט חן ווי מיט איינער אָן חן.


קלאפ זיך נישט אראפ, מאך זיך נישט קליין, גיי אן מיט די מלומדות, אין הימל איז זייער חשוב א מלמד, אין הימל קוקט מען אנדערש אויף א מלמד ווי מען קוקט דא, אין הימל איז א מלמד די חשוב'סטע זאך, בפרט א מלמד וואס האט ליב די קינדער און לייגט אריין אין די קינדער אהבת השם יתברך.


לייג אריין אין די קינדער א ליבשאפט צום אייבערשטן, א ליבשאפט צו די תורה, א ליבשאפט צו מצוות; דורך זיי דערציילן מעשיות פון צדיקים. עס איז באוויסט אז דער הייליגער צאנזער רב זכותו יגן עלינו האט געפרעגט דעם מלמד פון זיינע קינדער צי ער לערנט מוסר מיט זיינע קינדער, האט דער מלמד געזאגט: "יא", האט אים דער צאנזער רב געפרעגט: "וואס פאר א מוסר ספרים לערנסטו מיט זיי?" זאגט ער: "חובות הלבבות", זאגט אים דער הייליגער צאנזער רב: "נישט דאס מיין איך צו פרעגן, איך פרעג צי דו לערנסט מוסר, צי דו פארציילסט זיי מעשיות פון הייליגן רבי ר' אלימלך זכותו יגן עלינו און פון זיין ברודער דער הייליגער רבי ר' זושא זכותו יגן עלינו"; ווייל מעשיות פון צדיקים פייערט אויף דאס הארץ צו זיין אן ערליכער איד.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#2000 - זאל איך ווייטער לייגן קונטרסים, אויב ווערט עס צעריסן?
ספרי ברסלב, הפצה, גליון, קונטרסים

תוכן השאלה‎

לכבוד דער ראש ישיבה שליט"א,


איך בין ברוך ה' זוכה צו לייגן יעדן טאג גליונות און קונטרסים אין שולן, און עס זענען דא קביעות'דיגע מענטשן וואס נעמען עס און ליינען עס, און האבן זייער הנאה.


אין די לעצטע צוויי וואכן האב איך זיך זייער דערשראקן צו זען אז טאג נאך טאג זענען דא מענטשן וואס צערייסן די קונטרסים, און אזוי קומט אויס אז יעדן טאג ווען איך קום ברענגען א נייע קונטרס, זע איך אז די קונטרס וואס איך האב נעכטן אראפגעלייגט ליגט דארט צעריסן אויפ'ן טיש אדער אויף דער ערד.


זאל איך ווייטער לייגן דארט קונטרסים, ווייל עס איז למעשה יא דא מענטשן וואס האבן נאך הנאה דערפון, איידער עס ווערט צעריסן. אבער פון די אנדערע זייט ליגט עס נאכדעם צעריסן דארט מיט בזיונות?


יישר כח

תשובה מאת הראש ישיבה שליט"א:‎

בעזרת ה' יתברך - יום ד' פרשת ויקהל, כ"ו אדר א', שנת תשפ"ד לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר


איך האב ערהאלטן דיין בריוו.


מאך נישט קיין נייע זאכן, מוהרא"ש האט נישט געוואלט מען זאל טיילן ספרים און קונטרסים אין די שולן בחינם, הפצה גייט דירעקט פון מענטש צו מענטש, מיד ליד; מען טרעפט א מענטש זאגט מען אים: "דא האט איר א שיינע ספר, איר וועט זיך מחי' זיין", און מען בעט יענעם צדקה; נישט געבן בחינם אדער לייגן אין שולן.


אז דו ווילסט עוסק זיין אין די הייליגע זאך פון פארשפרייטן דעם רבינ'ס ספרים - זאלסטו נישט נעמען די פוילע וועג פון לייגן אין שולן אדער לייגן ביי הייזער ביי די טרעפ, הפצה גייט מיד ליד, פון האנט צו האנט. גיי פון שטוב צו שטוב, קלאפ אין די טירן און זאג: "דא האט איר א שיינעם ספר וואס וועט אייך ליכטיג מאכן די אויגן", און בעט צדקה, אזוי אויך קענסטו גיין אין די געשעפטן און אין די כוללים און ישיבות, אבער בשום אין אופן געבן בחינם די ספרים.


גליונות קענסטו לייגן, גליונות לייגן אלע; אין יעדע שול איז דא צענדליגער גליונות פון אלע קרייזן און פון אלע שיכטן, צו לייגן גליונות דארף מען נישט קיין רשות, אלע שולן שווימען מיט אלע סארט צעטלעך, זאל שוין אויך זיין דעם רבינ'ס צעטל וואס וועט אלע מחזיר בתשובה זיין. עס איז א גרויסע זכות צו פארשפרייטן די גליונות, מענטשן זענען זיך זייער מחי', די שכל פון רבי'ן איז פאר אלעמען; פאר אלטע, יונגע, רייכע, ארעמע, לומדים, עמי הארצים וכו'.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.