בעזרת ה' יתברך

יום ג' פרשת ויקהל, י"ח אדר, שנת תשפ"ה לפרט קטן

מרת ... תחי'

איך האב ערהאלטן אייער בריוו.

זייט אייך נישט מבלבל פון די זאכן, דער עיקר ביים רבי'ן איז שמחה און תפילה והתבודדות, די צוויי זאכן זענען די צוויי שטריקן אין וואס מען דארף זיך אנכאפן נישט אראפצופאלן. אזוי זאגט מוהרא"ש, דאס וואס דער רבי זאגט (לקוטי מוהר"ן חלק ב', סימן מח): "דַע", זאלסט וויסן, "שֶׁהָאָדָם צָרִיךְ לַעֲבֹר עַל גֶּשֶׁר צַר מְאֹד מְאֹד", יעדער מענטש דארף אריבערגיין זייער א שמאלער בריק, דער לעבן איז ווי א שמאלער בריק, און מען קען יעדע סעקונדע אראפטראסקען אין א טיפע אפגרונד, "וְהַכְּלָל וְהָעִקָּר שֶׁלֹּא יִתְפַּחֵד כְּלָל", דער עיקר איז מען זאל נישט מורא האבן; זאגט מוהרא"ש, ווי אזוי קען מען טאקע אריבערגיין דעם שמאלן בריק אן קיין שרעק? דורך זיך אנכאפן אין די צוויי שטריקן, "שמחה" און "התבודדות"; פון איין זייט האט מען די פרייד "שלא עשני גוי", מען פרייט זיך אז מען איז א אידיש קינד, א קינד ביים אייבערשטן, און די צווייטע שטריק - אז מען האט התבודדות, מען רעדט צום אייבערשטן אזוי ווי מען רעדט צו א גוטער פריינד, יעדע זאך שמועסט מען מיט אים.

וויל איך אייך בעטן איר זאלט זיך נישט פארדרייען דעם קאפ מיט די אלע נארישקייטן וכו', אז מען שפירט זיך נישט גוט, אדער א קינד שפירט זיך נישט גוט - זאלט איר בעטן דעם אייבערשטן און טון וואס די תורה זאגט, גיין צום דאקטער, און אז דער דאקטער פארשרייבט מעדעצין נעמט מען מעדעצין. דער רבי האט בפירוש געזאגט, אז מען דארף גיין צום דאקטער זאל מען נעמען א דאקטער וואס איז א מומחה אין די זאך וואס מען גייט צו אים, און מיט תפילה זעט מען ישועות. אזוי ווי חכמינו זכרונם לברכה זאגן (ויקרא רבה ל, ג): "בַּדּוֹרוֹת הַלָּלוּ", אין די היינטיגע טעג, "שֶׁאֵין לָהֶם לֹא מֶלֶךְ", וואס מיר האבן נישט קיין קעניג, "וְלֹא נָבִיא", און מיר האבן נישט קיין נביא, "לֹא כֹהֵן", מיר האבן נישט קיין כהן, "וְלֹא אוּרִים וְתֻמִּים", און נישט קיין אורים ותומים, "וְאֵין לָהֶם אֶלָּא תְּפִלָּה זוֹ בִּלְבָד", מיר האבן נאר תפילה, "אָמַר דָּוִד לִפְנֵי הַקָּדוֹשׁ בָּרוּךְ הוּא רִבּוֹנוֹ שֶׁל עוֹלָם אַל תִּבְזֶה אֶת תְּפִלָּתָם", אויף אונז בעט דוד המלך 'רבונו של עולם, נעם אן די תפילות פון אידישע קינדער'.

אויף די זאך פון ענערדזשי, זאלט איר וויסן אז דאס איז א דמיון, און דער וואס גייט אריין אין די דמיון הויבט אן דמיונ'ען אז מען ווערט אויסגעהיילט, אבער באמת איז דאס הבל הבלים. אנשטאט גלייבן אין דמיונות - דארף מען גלייבן אינעם אייבערשטן, און אז מען גלייבט אינעם אייבערשטן ווערט מען באמת אויסגעהיילט, און ווען מען הויבט אן רעדן צום אייבערשטן - איז מען זוכה צו אמונה און צו שמחה, און דאס איז די רפואה.

דער אייבערשטער זאל העלפן איר זאלט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

בעזרת ה' יתברך

יום א' פרשת פקודי, כ"ג אדר, שנת תשפ"ה לפרט קטן

לכבוד ... נרו יאיר

איך האב ערהאלטן דיין בריוו.

אודאי קען מען זיך מתבודד זיין אין די צייט וואס מען רייניגט די שטוב וכו', דאס האט דאך דער רבי געוואלט, מיר זאלן א גאנצן טאג, פון אינדערפרי ביז אויפדערנאכט ווען מען גייט שלאפן - זיך מתבודד זיין, שמועסן און אויסגיסן אונזער הארץ צום באשעפער.

דער רבי האט געזאגט (לקוטי מוהר"ן חלק ב', סימן צו): "שֶׁרְצוֹנוֹ שֶׁיִּהְיֶה לָנוּ כָּל הַיּוֹם כֻּלּוֹ הִתְבּוֹדְדוּת", איך האב געוואלט מען זאל א גאנצן טאג האבן התבודדות, "וּלְבַלּוֹת כָּל הַיּוֹם עַל זֶה", און מיט דעם זאל מען פארברענגן דעם גאנצן טאג, "אַך לָאו כָּל אָדָם יָכוֹל לְקַיֵּם זֹאת", אבער נישט יעדער איינער קען דאס טון, "עַל כֵּן בְּהֶכְרֵחַ לְצַוּוֹת לָהֶם שֶׁיִּהְיֶה לָהֶם עַל כָּל פָּנִים אֵיזֶה שָׁעָה הִתְבּוֹדְדוּת", דעריבער האט דער רבי גערעדט פון זיך באשטימען א באשטימטע צייט, א שעה התבודדות, "כִּי גַּם זֶה טוֹב מְאֹד", ווייל דאס איז אויך זייער גוט, "אֲבָל מִי שֶׁלִּבּוֹ חָזָק בַּה', וְרוֹצֶה לְקַבֵּל עָלָיו עֹל עֲבוֹדָתוֹ יִתְבָּרַךְ בֶּאֱמֶת", אבער ווער עס וויל זיך שטארקן אין עבודת השם, "רְצוֹנוֹ שֶׁיִּהְיֶה לוֹ כָּל הַיּוֹם הִתְבּוֹדְדוּת" זאל א גאנצן טאג עוסק זיין אין התבודדות, אזוי ווי די הייליגע חכמים זאגן (ברכות כא): "וּלְוַאי שֶׁיִּתְפַּלֵּל אָדָם כָּל הַיּוֹם כֻּלּוֹ", הלואי וואלט דער מענטש א גאנצן טאג געדאווענט, און מוהרא"ש געבט דאס צו פארשטיין, ווי קען זיין אזא זאך מען זאל א גאנצן טאג זיך מתבודד זיין? אמער מען דארף דאך עסן, און ערלעדיגן זאכן וכו', און לערנען און דאווענען, ווי איז שייך א גאנצן טאג זיך מתבודד זיין? זאגט מוהרא"ש, ווען מען ארבעט - איז מען זיך מתבודד ביים ארבעטן, און ווען מען עסט - איז מען זיך מתבודד ביים עסן, מען זאגט ארויס צום אייבערשטן - ווען מען קען נאר - נאך א ווארט און נאך א ווארט, און אזוי אויך ביים גיין און קומען און ביים לערנען, אלעס גייט אינאיינעם מיט התבודדות, מען מאכט מיט די ליפן, מען רעדט צום אייבערשטן, אזוי קען מען טון דעם רבינ'ס ווילן, זיך מתבודד זיין א גאנצן טאג.

וואויל איז דיר אז ביים רייניגן די שטוב און ביים רייניגן די געשיר - רעדסטו צום אייבערשטן און דו זינגסט זיך צום אייבערשטן, דאס וועט דיך ברענגען צו די העכסטע מדריגות. אזוי ווי דער רבי האט געזאגט (שיחות הר"ן, סימן קנד): "שֶׁדִּבֵּר עִם כַּמָּה צַדִּיקִים גְּדוֹלִים", ער האט גערעדט מיט אסאך גרויסע צדיקים, "וְאָמְרוּ שֶׁלֹּא הִגִּיעוּ לְמַדְרֵגָתָם", זיי האבן אים געזאגט אז זיי זענען נישט צוגעקומען צו זייערע מדריגות, "כִּי אִם עַל יְדֵי עִנְיָן פְּרָאסְטִיק", נאר דורך די פשוט'ע עבודה פון רעדן און שמועסן מיטן אייבערשטן, "שֶׁעָסְקוּ בַּעֲבוֹדָתָם בִּפְשִׁיטוּת גָּמוּר בְּהִתְבּוֹדְדוּת וְשִׂיחָה בֵּינוֹ לְבֵין קוֹנוֹ", זיי האבן אסאך גערעדט צום אייבערשטן פשוט'ערהייט און אסאך געשמועסט מיטן אייבערשטן, "וְעַל יְדֵי זֶה הִגִּיעוּ לְמַה שֶּׁהִגִּיעוּ, אַשְׁרֵי לָהֶם", און נאר אזוי זענען זיי צוגעקומען צו וואס זיי זענען צוגעקומען, וואויל איז זיי.

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

בעזרת ה' יתברך

יום ד' פרשת כי תשא, י"ב אדר, שנת תשפ"ה לפרט קטן

מרת ... תחי'

איך האב ערהאלטן אייער בריוו.

וואס צעקלאפט איר זיך? וואס רעדט איר אזוי שלעכט אויף זיך? אז א קינד האט א שווערע נאטור און מען דארף דאס אים העלפן אויסארבעטן - דאס מיינט נישט אז די עלטערן האבן שלעכטע מידות, און אז א קינד שלאגט און נעמט שטעקנס צו שלאגן די אנדערע קינדער און מען דארף אים קנס'ענען - דאס מיינט נישט אז דאס קינד ליידט פון די עלטערן; מען ליידט פון זיך אליין פון די שווערע נאטורן, און עלטערן דארפן העלפן די קינדער אויסארבעטן די שווערע נאטורן.

אז איינער פון די קינדער ווילדעווען - דארף מען אים אויסלערנען אז מען קען נישט ווילדעווען; מען קען נישט שלאגן, מען קען נישט שעדיגן געשוויסטער. אמאל דארף מען אים לייגן אין די זייט ביז ער בארואיגט זיך און ביז ער בעט איבער, אמאל העלפט מען אים ארויסזאגן די ווערטער "איך גיי שוין זיין גוט", אמאל פרעגט מען: "גייסט שוין זיין גוט?" און אז דער קינד געבט נאר א קליינע שאקל דעם קאפ, זאגט מען הויך: "ברוך השם מיר האבן א טייער קינד, די יצר הרע איז שוין ארויס פון שטוב".

אמאל אז א קינד איז זייער ווילד, שלאגט און שטויסט, קען זיין אז דאס קינד איז הונגעריג. אמאל קען זיין אז דאס קינד איז מיד, דארף מען געבן וואס שנעלער עפעס עסן און זען וואס מען קען טון.

אויסלערנען קינדער צו פאלגן - איז נישט פארקערט פון זיין א גוטע מאמע, חס ושלום אויב מען לאזט קינדער טון וואס זיי ווילן, דאס איז די שלעכסטע זאך וואס קען זיין; אודאי דארף דאס זיין מיט אסאך גוטע ווערטער און אסאך ליבשאפט, אויסרימען, אויסלויבן, אבער אויך דארף מען לערנען קינדער ווי צו רעדן צו עלטערן, און אויף נישט שלאגן געשוויסטער וכו'.

דער עיקר איז תפילה, בעטס דעם אייבערשטן יעדן טאג פאר די קינדער, און ביי די שבת ליכט איז גאר א גוטע צייט צו בעטן פאר די קינדער, בעטס ביי די שבת ליכט דעם אייבערשטן: "רבונו של עולם, העלף מיר אז מיינע קינדער זאלן זיין ערליך און הייליג, העלף מיר איך זאל זיי מחנך זיין מיט שמחה, הייליגער באשעפער איך ווייס נישט ווי אזוי מחנך צו זיין די קינדער, איך ווייס נישט ווי אזוי צו זאגן, וויפיל צו זאגן און ווען צו זאגן, העלף מיר איך זאל מחנך זיין מיינע קינדער מיט שמחה, מיט ישוב הדעת, און זיי זאלן אויסוואקסן ערליך און הייליג".

דער אייבערשטער זאל העלפן איר זאלט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

בעזרת ה' יתברך

יום ד' פרשת כי תשא, י"ב אדר, שנת תשפ"ה לפרט קטן

מרת ... תחי'

איך האב ערהאלטן אייער בריוו.

מאכט זיך א באשטימטע צייט, יעדן טאג פאר פינף מינוט, צו רעדן צום אייבערשטן. נעמט א צעטל, שרייבט אויף אלעס אויף וואס איר ווילט זאגן שכוח פארן אייבערשטן, און אויך אלעס וואס איר ווילט אים בעטן, און די פינף מינוט זאלט איר נישט גיין צום טעלעפאן, (לעשט אויס דעם רינגער), און שמועסט זיך אויס אייער הארץ מיטן אייבערשטן פאר די פינף מינוט.

וואס זאל איך אייך זאגן, איר וועט שפירן אזוי גוט. קען זיין אין אנהויב וועט איר ווערן נערוועז, איר וועט זיך נישט שפירן אין פלאץ, איר וועט קוקן אויף די זייגער יעדע פאר סעקונדעס און ווארטן עס זאל שוין אריבערגיין די פינף מינוט, אבער נאך א קליינע קורצע צייט וועט איר שפירן אזוי נאנט צום אייבערשטן, איר וועט ארוסגיין פון אלע עקזייעטיס, אלע שלעכטע בושה, אלע שלעכטע פחדים, דאס לעבן ווערט ווי א זיסע חלום.

טיילט איין די צעטל, אויף איין זייט שרייבט אראפ זאכן פון דאנקען און אויף די צווייטע זייט שרייבט אראפ זאכן פון בעטן, און אזוי זאלט איר זיצן און שמועסן מיטן אייבערשטן, דאנקט אים און לויבט אים, שמועסט מיט אים, בעטס אים אויף שמחה, בעטס אים אויף אמונה און אויף א הייליגע שטוב.

דער אייבערשטער זאל העלפן איר זאלט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

בעזרת ה' יתברך

יום ה' פרשת תצוה, ו' אדר, שנת תשפ"ה לפרט קטן

... תחי'

איך האב ערהאלטן אייער בריוו.

וויסן זאלט איר, די מחשבות וואס זאגן אייך אז דער אייבערשטער דארף אייך נישט - דאס זענען נישט קיין כשר'ע מחשבות, דאס קומט פון די סטרא אחרא. קלאפט ארויס די טריפה'נע מחשבות, און זאגט אייך: "דער אייבערשטער האט מיך זייער ליב", און דאס וואס איר ווארט אויף אייער שידוך - דאס ווייסן מיר נישט; מיר ווייסן נישט און פארשטייען נישט דעם אייבערשטנ'ס וועגן, מיר גלייבן אז יעדע זאך איז פאר אונזער טובה, און מיר דארפן נאר עוסק זיין אין תפילה און אין שירות ותשבחות צום אייבערשטן, ווייל דער אייבערשטער האט זייער ליב אונזערע תפילות.

פארלירט זיך נישט, האט חס ושלום נישט קיין טענות און קיין תרעומות אויפן אייבערשטן. זייט ווייטער מתפלל, דער אייבערשטער ווארט אויף אונזערע תפילות, אבער חס וחלילה האבן א פינטל טענות אויף די אמונה.

איר וועט בקרוב טרעפן אייער שידוך און אויפשטעלן אן ערליכע שטוב.

דער אייבערשטער זאל העלפן איר זאלט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

בעזרת ה' יתברך

ד' פרשת תרומה, כ"ט שבט, שנת תשפ"ה לפרט קטן

לכבוד מיין טייערער ... נרו יאיר

איך האב ערהאלטן דיין בריוו.

מען דארף זיך זייער אכטונג געבן נישט צו דערציילן קיין פריוואטע זאכן פאר מענטשן, און אפילו פאר חברים; מען קען קיינעם נישט געטרויען, מען מיינט מען האט א נאנטער מענטש און ביים סוף איז ער דער וואס באגראבט און פארשעמט.

דאס איז נישט קיין סתירה מיט די ווערטער פון הייליגן רבי אלימלך זכותו יגן עלינו. ווייל דאס וואס דער הייליגער רבי ר' אלימלך זכותו יגן עלינו זאגט (צעטל קטן, סימן יג): "לְסַפֵּר בְּכָל פַּעַם לִפְנֵי הַמוֹרֶה לוֹ דֶרֶךְ הַשֵׁם, וַאֲפִילוּ לִפְנֵי חָבֵר נֶאֱמָן, כָּל הַמַחְשָׁבוֹת וְהִרְהוּרִים רָעִים אֲשֶׁר הֵם נֶגֶד תּוֹרָתֵינוּ הַקְדוֹשָׁה וכו'", מען זאל דערציילן פאר א רבי אדער פאר א באגלייבטער חבר אלע שלעכטע מחשבות וואס איז קעגן די תורה און נעמען פון אים אן עצה וכו', דאס מיינט מען אז מען איז זוכה מען האט א מורה דרך וואס ברענגט דעם מענטש צום אייבערשטן, און אזוי אויך א חבר נאמן, דאס מיינט מען א תלמיד חכם, אן ערליכער איד - וואס וועט דיך מחזק זיין מיט די הייליגע תורה און דיר געבן עצות ווי אזוי זיך צו קענען דערהאלטן, אבער דאס מיינט מען נישט וואס מענטשן רופן חברים.

נעם די עצה פון הייליגן רבי'ן, דער רבי האט אונז געגעבן אן עצה ווי אזוי מען קען זוכה זיין צו זיין אן ערליכער איד. דער רבי זאגט (לקוטי מוהר"ן חלק ב', סימן כה): "הִתְבּוֹדְדוּת הוּא מַעֲלָה עֶלְיוֹנָה וּגְדוֹלָה מִן הַכֹּל", התבודדות איז זייער א גרויסע זאך, עס איז גרעסער פון אלע עבודות, "דְּהַיְנוּ לִקְבֹּעַ לוֹ עַל כָּל פָּנִים שָׁעָה אוֹ יוֹתֵר, לְהִתְבּוֹדֵד לְבַדּוֹ בְּאֵיזֶה חֶדֶר אוֹ בַּשָּׂדֶה", א מענטש זאל זיך מאכן א צייט וואס ער לאזט אלעס אפ און ער גייט אין א פלאץ וואו קיינער איז נישט דארט, "וּלְפָרֵשׁ שִׂיחָתוֹ בֵּינוֹ לְבֵין קוֹנוֹ בִּטְעָנוֹת וַאֲמַתְלָאוֹת, בְּדִבְרֵי חֵן וְרִצּוּי וּפִיּוּס, לְבַקֵּשׁ וּלְהִתְחַנֵּן מִלְּפָנָיו יִתְבָּרַךְ, שֶׁיְּקָרְבוֹ אֵלָיו לַעֲבוֹדָתוֹ בֶּאֱמֶת", און זיך אויסשמועסן מיטן אייבערשטן און זיך אויסגיסן דאס הארץ, אים בעטן אז ער זאל שוין רחמנות האבן אויף אים און אים מקרב זיין צו אים, און מען זאל רעדן צום אייבערשטן אויף מאמע לשון - אויף די שפראך וואס מען איז צוגעוואוינט צו רעדן, "כִּי בִּלְשׁוֹן הַקּדֶשׁ קָשֶׁה לוֹ לְפָרֵשׁ כָּל שִׂיחָתוֹ", ווייל אויף לשון הקודש איז שווער ארויס צו ברענגען אלעס וואס ליגט אויפן הארץ, "וְגַם אֵין הַלֵּב נִמְשָׁךְ אַחֲרֵי הַדִּבּוּרִים, מֵחֲמַת שֶׁאֵינוֹ מֻרְגָּל כָּל כָּךְ בְּהַלָּשׁוֹן, כִּי אֵין דַּרְכֵּנוּ לְדַבֵּר בִּלְשׁוֹן הַקֹּדֶשׁ", ווייל מיר רעדן נישט קיין לשון הקודש, דערפאר איז שווער זיך אויסצורעדן דאס הארץ, "אֲבָל בִּלְשׁוֹן אַשְׁכְּנַז שֶׁמְּסַפְּרִים וּמְדַבְּרִים בּוֹ, קַל וְקָרוֹב יוֹתֵר לְשַׁבֵּר לִבּוֹ", אבער אז מען רעדט אויף די שפראך וואס מען איז צוגעוואוינט צו רעדן - דאן איז גרינגער זיך אויסצוגיסן דאס הארץ.

מען דארף זוכן א חבר וואס איז מחזק צו פאלגן דעם רבי'ן און מיט אים זיך שטארקן צו מאכן התבודדות, דעריבער ליבער ברודער, זוך אויף א שטילע פלאץ, גיי דארט יעדן טאג און גיס זיך אויס דיין הארץ, בעט דעם אייבערשטן ער זאל רחמנות האבן אויף דיר, אויף דיין נשמה; זאג פארן אייבערשטן ווי שטארק דו ווילסט זיין ערליך, ווי שטארק דו ווילסט זיין אפגעהיטן פון עבירות, בעט אים ער זאל דיר מוחל זיין אויף אלעס וואס דו ביסט נכשל געווארן, וועסטו זוכה זיין צו ווערן א גרויסער צדיק.

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

בעזרת ה' יתברך

ד' פרשת תרומה, כ"ט שבט, שנת תשפ"ה לפרט קטן

לכבוד ... נרו יאיר

איך האב ערהאלטן דיין בריוו.

די בעסטע וועג צו היילן די נפש פון אלע פיין - איז דורך די עצות פון די הייליגע צדיקים וואס נעמען זייערע עצות פון די הייליגע תורה, די עצות פון צדיק איז כולו זרע אמת (לקוטי מוהר"ן חלק א', סימן ז), איין שטיק אמת; דאס ברענגט אז דער מענטש זאל באקומען א שטארקע אמונה, און דורכדעם ווערן אויסגעלייזט פון זיינע פיין.

אלע ליידן און פיין איז פון חסרון אמונה, דער הייליגער רבי זאגט (שם), דער עיקר גלות איז פון חסרון אמונה; דאס וואס מען ליידט איז ווייל מען פארגעסט פונעם אייבערשטן, מען רעדט זיך איין אז די וועלט ווערט געפירט דורך טבע, מקרה און מזל, מען פארגעסט אז עס איז דא א באשעפער וואס מאכט אלעס, טוט אלעס און איז אלעס, און ווען מען איז שטארק אין אמונה - ווערט מען אויסגעלייזט.

די בעסטע היילונג איז 'אמונה', דורך אריינעמען אין זיך די ריינע לויטערע אמונה, אז אלעס איז דער אייבערשטער, נישטא גארנישט אויסער אים, די גאנצע וועלט און אלעס וואס איז אין איר, דומם צומח חי מדבר, אלעס אלעס איז אייבערשטער, און אז דער אייבערשטער פירט די וועלט מיט א פינקטליכע חשבון און מאכט אלעס מיט גערעכטיגקייט.

פאר אלע פיין און ווייטאג פונעם עבר און פונעם הווה וכו' - איז די רפואה 'אמונה'. דער רבי זאגט (שיחות הר"ן, סימן נג): "מִי שֶׁיֵּשׁ לוֹ אֱמוּנָה חַיָּיו חַיִּים", ווער עס האט אמונה - לעבט א גוט לעבן, "וְהוּא מְבַלֶּה יְמֵי חַיָּיו בְּטוֹב תָּמִיד", און ער פארברענגט זיינע טעג מיט גוטס. "כִּי כְּשֶׁהוֹלֵךְ לוֹ כָּרָאוּי וְיֵשׁ לוֹ טוֹב, בְּוַדַּאי טוֹב לוֹ", ווייל ווען עס גייט אים גוט, עס גייט אים אזוי ווי ער וויל - איז דאך גוט, "וַאֲפִילּוּ כְּשֶׁאֵינוֹ כָּךְ, דְּהַיְנוּ שֶׁאֵין מִתְנַהֵג לוֹ כְּסֵדֶר וְיֵשׁ לוֹ יִסּוּרִים חַס וְשָׁלוֹם, גַּם כֵּן טוֹב", און אפילו ווען עס גייט אים נישט אזוי ווי ער וויל, ער האט שווערע טעג, ער האט ווייטאג און יסורים - איז אים ווייטער גוט, "כִּי הוּא בָּטוּחַ שֶׁאַף עַל פִּי כֵן הַשֵּׁם יִתְבָּרַךְ יְרַחֵם עָלָיו לְהַבָּא וְיֵיטִיב אַחֲרִיתוֹ", ווייל ער פארלאזט זיך אז דער אייבערשטער וועט רחמנות האבן אויף אים און אים העלפן, "כִּי מֵאַחַר שֶׁהַכֹּל מֵאִתּוֹ יִתְבָּרַךְ, בְּוַדַּאי הַכֹּל לְטוֹבָה", ווייל אז אלעס איז פונעם אייבערשטן, אלעס קומט פון אים - מוז זיין אז אלעס נאר לטובה. "אֲבָל מִי שֶׁאֵין לוֹ אֱמוּנָה חַס וְשָׁלוֹם", אבער ווער עס האט נישט קיין אמונה - "חַיָּיו אֵינָם חַיִּים כְּלָל", לעבט נישט, דאס לעבן איז אים נישט קיין לעבן. "כִּי תֵּכֶף כְּשֶׁעוֹבֵר עָלָיו אֵיזֶה רָעָה שׁוּב אֵין לוֹ שׁוּם חִיּוּת", ווייל ווי נאר עס גייט אויף אים אריבער עפעס שלעכטס - האט ער מער נישט קיין לעבן, "כִּי אֵין לוֹ בַּמֶּה לְנַחֵם עַצְמוֹ כְּלָל", ער האט זיך נישט מיט וואס צו טרייסטן, "מֵאַחַר שֶׁאֵין לוֹ אֱמוּנָה כְּלָל", ווייל ער האט נישט קיין אמונה - "וְאֵין לוֹ שׁוּם חִיּוּת וְשׁוּם טוֹב", האט ער גארנישט, גארנישט, "מֵאַחַר שֶׁהוֹלֵךְ בְּלִי הַשֵּׁם יִתְבָּרַךְ וּבְלִי הַשְׁגָּחָה רַחֲמָנָא לִצְלָן", ווייל ער לעבט אנעם אייבערשטן, "אֲבָל עַל יְדֵי אֱמוּנָה, מַה טּוֹב וְיָפֶה הַחִיּוּת שֶׁלּוֹ", אבער מיט אמונה איז דער לעבן אזוי שיין און זיס.

דעריבער וויל איך דיר בעטן מיין ליבער ברודער, מיין געטרייער פריינד, נעם די עצות הצדיקים - וועסטו זוכה זיין צו א קלארע לויטערע אמונה, און דו וועסט מער נישט ליידן.

די ערשטע עצה און די וויכטיגסטע עצה איז - יעדן טאג זיך אויסשמועסן דאס הארץ מיטן אייבערשטן אויף די אייגענע שפראך, זיך אויסרעדן דאס הארץ אזוי ווי מען רעדט זיך אויס מיט א טאטע אדער א חבר, און אים דערציילן די יסורים וואס מען גייט אריבער, די נעפל אין וואס מען געפינט זיך, די טונקעלע וואלקענעס וואס מען זעט, און אזוי ווייטער, אלעס וואס מען שפירט, אלע מחשבות, געפילן וכו', אים אלעס דערציילן און אים בעטן מיט טרערן און מיט רחמנות עס זאל אוועק גיין, און אויך בעטן אויף א שטארקע אמונה, אויף א לויטערע ריינע אמונה, צו וויסן און גלייבן אז דער אייבערשטער מאכט נישט קיין שלעכטס, דער אייבערשטער מאכט נאר גוטס, און אויך זאל מען שפירן א ליבשאפט, ווי דער אייבערשטער האט מיך ליב.

ברודער טייערער, דורך תפילה והתבודדות איז מען זוכה צו האבן א שטארקע אמונה; דורך בעטן דעם אייבערשטן טאג נאך טאג, וואך נאך וואך, און אפילו יאר נאך יאר - מען זאל זוכה זיין צו האבן א שטארקע קלארע לויטערע אמונה, און נאר אזוי גייען אוועק אלע פיין און פלאג.

עס איז דא זייער אסאך עצות פון הייליגן רבי'ן ווי אזוי צו היילן די זעל פון פיין און פלאג, און אז מען לערנט דעם רבינ'ס ספרים און מען בעט דעם אייבערשטן מען זאל זוכה זיין צו קענען טון די עצות - ווערט מען אויסגעהיילט, אזוי ווי דער הייליגער רבי האט אויסגעפירט די מעשה פון די זיבן בעטלערס (ספורי מעשיות, מעשה יג): "און איך הייל זי"; דער רבי היילט אונזער גייסט, אונזער זעל - פון אלע פיין און פלאג.

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

בעזרת ה' יתברך

ליל שישי פרשת בשלח, ט' שבט, שנת תשפ"ה לפרט קטן

לכבוד מיין טייערער ליבער ... נרו יאיר

איך האב ערהאלטן דיין בריוו.

וואויל איז דיר און וואויל איז דיין חלק אז דו לייגסט אריין אין די קינדער תפילה, זיי זאלן יעדע זאך בעטן דעם אייבערשטן; יעדע זאך וואס מען דארף, יעדע זאך וואס מען וויל - איז דא נאר איין עצה, 'תפילה'; בעטן דעם אייבערשטן אויף דיין שפראך, אזוי ווי מען בעט פון א טאטע, אזוי ווי מען בעט פון א גוטע פריינד. אז מען לערנט דאס מיט קינדער, מען רעדט פון תפילה נאכאנאנד - גייט דאס אזוי שטארק אריין אין זייערע ביינער, זיי געדענקען דאס פארן גאנצן לעבן, און ווען זיי וועלן דארפן און וועלן עפעס אין לעבן - וועלן זיי וויסן אז דורך תפילה קען מען דאס באקומען.

זייער גוט טוסטו אז דו גייסט מיט זיי אריין אין א ליידיגע שול און דו לערנסט זיי אויס צו קישן די פרוכת, און אויך אז זיי זאלן בעטן ביי די פרוכת. מוהרא"ש האט דערציילט ווי זיין מלמד רבי יעקב קלמנוביץ זכרונו לברכה (מען האט אים גערופן בלשון חיבה ר' יעקב מלמד) - פלעגט אריינלייגן אין די קינדער אמונה, ווען א קינד האט עפעס געדארפט פלעגט דער מלמד נעמען דאס קינד און אים שטעלן ביים ארון הקודש, די חדר איז געווען אין א שול, און ער האט געהייסן דעם קינד קישן דעם פרוכת, ער האט אים פארגעזאגט א תפילה און אים געהייסן נאכזאגן ווארט ביי ווארט; אזוי האט ער אריינגעברענגט אין די קינדער די זאך פון תפילה, אז ווען מען דארף עפעס זאל מען צו גיין צום ארון הקודש, געבן א קיש דעם פרוכת און בעטן פונעם אייבערשטן וואס מען דארף.

מוהרא"ש האט געזאגט אז פון אלע זיינע מלמדים געדענקט ער נאר זכרונות פון דעם מלמד און פון נאך א מלמד וואס איז אויך געווען א ברסלב'ער חסיד, פון די אמונה און פון די תמימות ופשיטות וואס זיי האבן אריינגעלייגט אין די קינדער. מוהרא"ש האט אויך פארציילט אז ער פלעגט אויסטיילן אין חדר יעדן טאג פאר אלע קינדער א פרוטה, און ער איז ארום געגאנגען מיט א פושקע צו אלע קינדער, און בשעת ער איז ארום געגאנגען מיט די פושקע האט ער געהאט א ספעציעלער ניגון וואס ער פלעגט זינגען: "הריני נותן צדקה לעניים וליתומים ולאלמנות, איך בעט דיר אייבערשטער, העלף מיר אז איך זאל מיין גאנצע לעבן געבן צדקה פאר ארעמעלייט, און אין דעם זכות זאל איך ניצול ווערן פון אלע צרות און פון אלע מחלות און איך זאל קיינמאל נישט דארפן צוקומען צו א צווייטן"; מוהרא"ש זכרונו לברכה האט צוגעלייגט אז עס איז געווען א הערליכע מחזה צו זען ווי אזוי יעדעס קינד לייגט אריין א פרוטה אין די פושקע נאכן זאגן די תפילה.

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

בעזרת ה' יתברך

יום ה' פרשת בא, ראש חודש שבט, שנת תשפ"ה לפרט קטן

לכבוד ... נרו יאיר

איך האב ערהאלטן דיין בריוו.

דאס וואס דו שפירסט לעצטנס ביי התבודדות ווי דו האסט נישט די ברען און געפיל פון אמאל - דאס איז נאר דיך צו ברענגען אויף א העכערע פלאץ אין עבודת השם. דער הייליגער רבי זאגט (לקוטי מוהר"ן חלק א', סימן כה): "וּבָזֶה טוֹעִין הַחֲסִידִים הַרְבֵּה, שֶׁפִּתְאֹם נִדְמֶה לָהֶם שֶׁנָּפְלוּ מֵעֲבוֹדַת ה'", מענטשן זענען זיך טועה, עס דאכט זיך זיי ווי זיי פאלן אראפ פון זייער עבודת השם, "וּבֶאֱמֶת אֵין זֶה נְפִילָה כְּלָל", אבער באמת איז דאס נישט קיין נפילה, "רַק מֵחֲמַת שֶׁצְּרִיכִין לַעֲלוֹת מִמַּדְרֵגָה לְמַדְרֵגָה וְאָז מִתְעוֹרְרִין וּמִתְגַּבְּרִין מֵחָדָשׁ הַקְּלִיפּוֹת שֶׁהֵם הַתַּאֲווֹת וְהַבִּלְבּוּלִים וְהַדִּמְיוֹנוֹת וְהַמַּחֲשָׁבוֹת וְהַמְּנִיעוֹת כַּנַּ"ל, עַל כֵּן צְרִיכִין לְהִתְגַּבֵּר בְּכָל פַּעַם מֵחָדָשׁ לַחֲזֹר וּלְהַכְנִיעַ וּלְשַׁבֵּר הַקְּלִיפּוֹת וְהַמְּנִיעוֹת וְכוּ' שֶׁבְּכָל מַדְרֵגָה וּמַדְרֵגָה מֵחָדָשׁ, אֲבָל בֶּאֱמֶת אֵין זֶה נְפִילָה כְּלָל כַּנַּ"ל", דאס איז נאר ווייל מען דארף גיין העכער און העכער אין עבודת השם, און כדי צו קענען גיין העכער - דארף מען אראפגיין, מען דארף זיך נאכאמאל שטארקן אויף אלע קליפות וואס דאס זענען די אלטע מעשים וואס מען האט געטון, דעריבער זעט דאס אויס ווי מען איז אראפגעפאלן, אבער באמת איז דאס נישט קיין נפילה, דאס איז נאר צו קענען גיין העכער און העכער.

גיי ווייטער זיך מתבודד זיין אין די פעלדער, אין די וועלדער, ווארט נישט אויף געפילן, דו טו וואס דער רבי האט אונז געלערנט, און אז דו שפירסט נישט קיין טעם, דו שפירסט דו האסט נישט קיין דיבורים - זאלסטו פון דעם אליין מאכן התבודדות, אבער זאלסט חס ושלום נישט אפלאן, אלע צדיקים זענען דאס אריבער, דער רבי אליין איז דאס אריבער. דער הייליגער רבי האט דערציילט (שבחי הר"ן, סימן יב): "הָיָה נִדְמֶה לוֹ תָּמִיד שֶׁאֵין מִסְתַּכְּלִין עָלָיו כְּלָל וְאֵין שׁוֹמְעִין לוֹ כְּלָל", ווען ער פלעגט רעדן צום אייבערשטן האט זיך אים שטענדיג געדאכט אז מען הערט נישט אויס אויבן אין הימל וואס ער בעט, און אז קיינער קוקט נישט אויף אים, "רַק אַדְּרַבָּה, נִדְמֶה לוֹ שֶׁמַּרְחִיקִין אוֹתוֹ מֵעֲבוֹדָתוֹ יִתְבָּרַךְ בְּכָל מִינֵי הַרְחָקוֹת וּכְאִלּוּ אֵין רוֹצִין בּוֹ כְּלָל וּכְלָל", פארקערט, ווי מער ער פלעגט רעדן צום אייבערשטן האט זיך אים אלץ מער געדאכט ווי מען דארף אים נישט, "כִּי הָיָה רוֹאֶה שֶׁחוֹלְפִין וְעוֹבְרִין כַּמָּה וְכַמָּה יָמִים וְשָׁנִים וַעֲדַיִן הוּא רָחוֹק מֵהַשֵּׁם יִתְבָּרַךְ וְלא זָכָה עֲדַיִן לְשׁוּם הִתְקָרְבוּת", ווייל ער האט געזען אז עס גייען אריבער אסאך יארן און ער האט נאכאלץ נישט זוכה געווען צו ווערן נאנט צום אייבערשטן, "עַל כֵּן נִדְמָה בְּעֵינָיו שֶׁאֵין שׁוֹמְעִין דְּבָרָיו כְּלָל, וְאֵין מִסְתַּכְּלִין עָלָיו כְּלָל, רַק אַדְּרַבָּא, מַרְחִיקִין אוֹתוֹ בְּכָל מִינֵי הִתְרַחֲקוּת מֵעֲבוֹדָתוֹ יִתְבָּרַךְ", דערפאר האט זיך אים געדאכט אז קיינער הערט אים נישט אויס, אדרבה עס האט אים אויסגעזען ווי מען שטופט אים אוועק פון די קדושה, "אַךְ אַף עַל פִּי כֵן הָיָה מְחַזֵּק עַצְמוֹ מְאֹד, וְלֹא הִנִּיחַ אֶת מְקוֹמוֹ", מיט דעם אלעם האט זיך דער רבי זייער געשטארקט און נישט אויפגעהערט מיט זיין עבודת השם יתברך, "וְכַמָּה פְּעָמִים הָיָה שֶׁהָיָה נוֹפֵל בְּדַעְתּוֹ מֵחֲמַת זֶה שֶׁרָאָה שֶׁהוּא מִתְפַּלֵּל וּמַעְתִּיר וּמַפְצִיר כָּל כָּךְ שֶׁיִּתְקָרֵב לַעֲבוֹדַת הַשֵּׁם יִתְבָּרַךְ וְאֵין מִסְתַּכְּלִין עָלָיו כְּלָל, וּמֵחֲמַת זֶה נָפַל לִפְעָמִים בְּדַעְתּוֹ וְלא הָיָה מְדַבֵּר עוֹד כָּל כָּךְ בֵּינוֹ לְבֵין קוֹנוֹ אֵיזֶה יָמִים", אסאך מאל האט זיך געמאכט ביים רבי'ן אז ער איז געווארן זייער צעבראכן, זעענדיג אז ער האט שוין אזוי סאך געדאווענט און געבעטן, אבער עס דאכט זיך אים אז מען דארף אים נישט, און ער האט אויפגעהערט מאכן התבודדות, "אַחַר כָּךְ נִזְכַּר בְּעַצְמוֹ וְהִתְבַּיֵּשׁ בְּעַצְמוֹ עַל שֶׁהִרְהֵר אַחַר מִדּוֹתָיו יִתְבָּרַךְ, כִּי בֶּאֱמֶת בְּוַדַּאי הַשֵּׁם יִתְבָּרַךְ חַנּוּן וְרַחוּם וְכוּ', וּבְוַדַּאי הוּא רוֹצֶה לְקָרְבוֹ וְכוּ', וְחָזַר וְנִתְחַזֵּק בְּדַעְתּוֹ וְהִתְחִיל שׁוּב לְהַעְתִּיר וּלְדַבֵּר לִפְנֵי הַשֵּׁם יִתְבָּרַךְ כַּנַּ"ל", ביז ער האט זיך געכאפט וואס ער האט געטון און ער האט זיך זייער פארשעמט אז ער האט נאכגעלאזט פון די הייליגע עבודת השם, האט ער צוריק אנגעהויבן רעדן צום אייבערשטן, "וְכֵן הָיָה כַּמָּה פְּעָמִים", אזוי איז געווען אסאך מאל, עיין שם.

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

בעזרת ה' יתברך

יום א' פרשת וארא, י"ט טבת, שנת תשפ"ה לפרט קטן

לכבוד מיין טייערער ... נרו יאיר

איך האב ערהאלטן דיין בריוו.

מאכסט מיך שמייכלען, דערמאנסט מיר ווען איך בין מקורב געווארן, ווי די זיסע צוקערדיגע מענטשן זענען מיר געקומען זאגן די לשונות 'עס איז דא העכערס וכו' וכו', 'היכל הקודש איז טאקע גוט, אבער עס איז דא אין ברסלב מער שפיציגע, מער עובד'ישע'; א נס אז איך בין שוין געווען איידער מיין התקרבות ביי חבורות פון עובדים, איך האב שוין פארזוכט די הויכע פליעדיגע דמיונות, אזוי אז ווען איך האב פארזוכט פון מוהרא"ש די פשוט'ע וועג, די פשוט'ע דיבורים - האט מען מיךְ נישט געקענט פארנארן.

וואס איז דא העכער פון טראכטן אמונה? וואס איז העכער פון רעדן צום אייבערשטן? שמועסן מיטן אייבערשטן? דער הייליגער רבי האט געזאגט אויף זיך; נאך זיינע עבודות, נאך זיינע תעניתים און סיגופים: "וואלט איך געוואוסט וואס מען קען זוכה זיין דורך זיך פירן פשוט, דורך רעדן צום אייבערשטן - וואלט איך נישט געמאכט די עבודות".

רבי נתן דערציילט (שיחות הר"ן, סימן קנד): "שֶׁעִקַּר מַה שֶּׁהִגִּיעַ לְמַדְרֵגָתוֹ, הוּא רַק עַל יְדֵי עִנְיַן 'פְּרָאסְטִיק'", דער רבי איז צוגעקומען צו זיינע גרויסע מדריגות נאר דורך זיך פירן פשוט, "שֶׁהָיָה מְדַבֵּר הַרְבֵּה וּמֵשִׂיחַ הַרְבֵּה בֵּינוֹ לְבֵין קוֹנוֹ", ער האט אסאך געשמועסט און גערעדט צום אייבערשטן, "וְאָמַר תְּהִלִּים הַרְבֵּה בִּפְשִׁיטוּת", און ער האט געזאגט אסאך תהילים, "וְעַל יְדֵי זֶה דַּיְקָא הִגִּיעַ לְמַה שֶּׁהִגִּיעַ", און נאר אזוי האט ער זוכה געווען צו וואס ער האט זוכה געווען.

אשרינו מה טוב חלקינו אשר בנחל שם גורלינו, וואס ברענגט אונז צו די גרעסטע מדריגות פון דינען דעם אייבערשטן פשוט. דער רבי האט געזאגט (שם): "אַי אַי פְּרָאסְטִיק", ער האט זיך געבענקט צו די גרויסע עבודה פון דינען דעם אייבערשטן פשוט, "גַּם אָמַר", נאך האט דער רבי געזאגט, "שֶׁדִּבֵּר עִם כַּמָּה צַדִּיקִים גְּדוֹלִים", ער האט גערעדט מיט אסאך גרויסע צדיקים, "וְאָמְרוּ גַּם כֵּן", זיי האבן אים אויך געזאגט די זעלבע זאך, "שֶׁלֹּא הִגִּיעוּ לְמַדְרֵגָתָם", זיי זענען נישט צוגעקומען צו זייערע מדריגות, "כִּי אִם עַל יְדֵי עִנְיָן פְּרָאסְטִיק", נאר דורך די פשוטע עבודה, "שֶׁעָסְקוּ בַּעֲבוֹדָתָם בִּפְשִׁיטוּת גָּמוּר בְּהִתְבּוֹדְדוּת וְשִׂיחָה בֵּינוֹ לְבֵין קוֹנוֹ", זיי האבן אסאך גערעדט צום אייבערשטן פשוט'ערהייט, און אסאך געשמועסט מיטן אייבערשטן, "וְעַל יְדֵי זֶה הִגִּיעוּ לְמַה שֶּׁהִגִּיעוּ, אַשְׁרֵי לָהֶם", און נאר אזוי זענען זיי צוגעקומען צו וואס זיי זענען צוגעקומען, וואויל איז זיי.

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

בעזרת ה' יתברך

יום ה' פרשת שמות, ט"ז טבת, שנת תשפ"ה לפרט קטן

לכבוד ... נרו יאיר

איך האב ערהאלטן דיין בריוו.

מיט דיין שוויגער דארפסטו נישט רעדן, עס איז גענוג ווען מען קומט אריין אין שטוב צו באגריסן און ווען מען גייט ארויס צו גריסן און זיך באדאנקען, אזוי אויך מיט דיין שווער. דאס איז די גרעסטע כיבוד, מען גריסט מיט דרך ארץ און מען באדאנקט זיך, עס פעלט נישט אויס מער.

ביים רבי'ן איז געווען אזא מעשה. דער הייליגער רבי נתן דערציילט (שיחות הר"ן, סימן רלב), עס איז געווען איינער פון אנשי שלומינו וואס פלעגט קומען אסאך צום רבי'ן, ער האט געהאט זאכן וואס ער האט געוואלט רעדן מיטן רבי'ן, אבער ער האט זיך נישט געקענט עפענען דאס מויל צו רעדן מיטן רבי'ן וואס ליגט אים אלץ אויפן הארץ, ביז איין מאל איז אים אויסגעקומען צו באדינען דעם רבי'ן, ער האט געטראכט 'יעצט וועל איך רעדן, איך וועל אלעס דערציילן דעם רבי'ן', אבער די מויל האט זיך אים נישט געעפנט. דער רבי איז דעמאלט געווען אויפן וועג אהיים פון זיך וואשן לכבוד שבת, דער רבי האט אים געבעטן ער זאל אים געבן די שיך אנצוטון, פלוצלונג רופט זיך דער רבי אן (פון זיך אליין): "געוואוין זיך צו צו רעדן צום אייבערשטן, נאכדעם וועסטו קענען רעדן מיט מיר".

שטארק זיך אין התבודדות, אין רעדן מיטן אייבערשטן, שמועסן מיטן אייבערשטן, די עצה איז אן עצה פאר אלע פראבלעמען; וואס עס גייט אריבער, יעדע שווערע זאך - רעדט מען אויס צום אייבערשטן, מען בעט אים ער זאל רחמנות האבן, אזוי ווי אן ארעמאן בעט זיך מען זאל אים העלפן.

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

בעזרת ה' יתברך

יום ה' פרשת ויגש, ב' טבת, זאת חנוכה, שנת תשפ"ה לפרט קטן

לכבוד ראש הישיבה, הרב ... שליט"א

איך האב ערהאלטן אייער בריוו.

אשריכם ואשרי חלקכם אז איר זענט מחזק בחורים, היינטיגע טעג איז טון מיט בחורים ממש הצלת נפשות; מיט יעדע גוט ווארט און מיט יעדע שמייכל - קען מען אפראטעווען דורות, וואויל איז דער וואס איז מחזק בחורים און בלאזט אריין אין זיי חיזוק ויראת שמים.

עס איז נישט כדאי אויסצופרעגן די תלמידים זייער עבר, זייערע עבירות, מען האט גארנישט דערפון; זייט מחזק אייערע תלמידים מיט תורה ותפילה און שמחת המצוות. א שאד צו טאפן אין די פינסטערניש, מען האט גארנישט דערפון, מען דארף זיי אויסלערנען זיי זאלן דערציילן דעם אייבערשטן אלעס וואס מען האט געטון און אלעס וואס מען האט פוגם געווען, און תשובה טון און זיך מקבל זיין צו זיין גוט.

מוהרא"ש זכותו יגן עלינו האט מיר קלאר געזאגט, קיינמאל נישט אויסהערן די בחורים זייער עבר, מוהרא"ש האט מיר געזאגט הונדערטער מאל: "לייג אריין אין די בחורים סדר דרך הלימוד; זיי זאלן לערנען משניות, זיי זאלן לערנען גמרא אפילו אן קיין הבנה, דאס וועט זיי ריין מאכן און זיי ברענגען צו ווערן ערליכע אידן", און אזוי פירט זיך די ישיבה שוין קרוב צו צוואנציג יאר; מען קריכט נישט אריין אין קיינעמ'ס קישקעס, מען רעדט נאר אויף להבא, מען זאל זיך היטן פון שלעכטס.

רעדט צו אייער תלמידים פונעם רבינ'ס דרך הלימוד (המבואר בשיחות הר"ן סימן עו), פון לערנען תורה אפילו אן פארשטיין; בחורים גייען אריבער ביטערע שווערע נסיונות, זיי פאלן אין קדושה וכו', און נאר דורך תורה קענען זיי זיך דראפען און דערהאלטן. אזוי ווי דער רבי זאגט (שיחות הר"ן, סימן יט): "שֶׁאֲפִילּוּ אוֹתָן הָאֲנָשִׁים הָרְחוֹקִים מִן הַקְּדֻשָּׁה מְאֹד, שֶׁנִּלְכְּדוּ בִּמְצוּדָה רָעָה, עַד שֶׁרְגִילִין בַּעֲבֵרוֹת חַס וְשָׁלוֹם רַחֲמָנָא לִצְלָן", אפילו א מענטש וואס איז זייער ווייט פון קדושה, ער טוט עבירות רחמנא לצלן, און ער איז שוין אראפגעפאלן אין שאול תחתית, "אַף עַל פִּי כֵן, הַכֹּחַ שֶׁל הַתּוֹרָה גָּדוֹל כָּל כָּךְ, עַד שֶׁיְּכוֹלָה לְהוֹצִיא אוֹתָם מִן הָעֲבֵרוֹת שֶׁרְגִילִין בָּהֶם חַס וְשָׁלוֹם, וְאִם יַעֲשׂוּ לָהֶם חֹק קָבוּעַ וְחִיּוּב חָזָק לִלְמֹד בְּכָל יוֹם וָיוֹם כָּךְ וְכָךְ, יִהְיֶה אֵיךְ שֶׁיִּהְיֶה, בְּוַדַּאי יִזְכּוּ לָצֵאת מִמְּצוּדָתָם הָרָעָה עַל יְדֵי הַתּוֹרָה, כִּי כֹּחַ הַתּוֹרָה גָּדוֹל מְאֹד"; אויב וועט ער זיך מאכן א קביעות צו לערנען יעדן טאג כך וכך, וועט ער סוף כל סוף ארויסגיין פון זיין בלאטע, ווייל די כח פון תורה איז אזוי גרויס אז עס נעמט ארויס דעם מענטש פון זיין שלעכטס; מוהרא"ש האט מקובל פון אנשי שלומינו אז ווען די רבי האט געזאגט די שיחה האט ער געמיינט מיט דעם דאס לערנען אכצן פרקים משניות.

דער אייבערשטער זאל העלפן איר זאלט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

א פרייליכן חנוכה.

בעזרת ה' יתברך

יום ב' פרשת ויגש, כ"ט כסליו, ה' דחנוכה, שנת תשפ"ה לפרט קטן

... תחי'

איך האב ערהאלטן אייער בריוו.

קיינער אויף די וועלט פארשטייט נישט די צער וואס בחורים און מיידלעך גייען אריבער ביים ווארטן אויף זייער שידוך, קיינער האט נישט קיין אנונג פון די צער און ווייטאג וואס זיי שפירן יעדע מינוט און יעדע רגע. זייער גוט אז איר רעדט זיך אויס צום אייבערשטן, איר וויינט זיך אויס צום אייבערשטן, איר גייט מיט די וועג פון הייליגן רבי'ן וואס האט אונז געלערנט די עצה פון התבודדות, מען זאל זיך אויסרעדן זיין הארץ צום אייבערשטן אויף די אייגענע שפראך, אויף די מאמע לשון, אין א פלאץ וואו קיינער געפינט זיך נישט, דערציילן פארן אייבערשטן אלעס וואס מען גייט אריבער, ברוחניות ובגשמיות, דערציילן ווי שווער עס איז צו זיין אליין און ווי שטארק מען וויל שוין אויפגעראכטן ווערן מיטן טרעפן א שידוך.

אבער מען דארף וויסן אז דאס רעדן, שמועסן און וויינען צום אייבערשטן אליין - איז נישט גוט, מען מוז דאס טון אינאיינעם מיט תודה והודאה; שטענדיג ווען מען בעט אויף א צרה, ווען מען רעדט זיך אויס צום אייבערשטן - מוז דאס גיין אינאיינעם מיט דאנקען און לויבן דעם אייבערשטן. דער רבי זאגט (לקוטי מוהר"ן חלק א, סימן ב), דאס רעדן צום אייבערשטן איז ווי א שארפע שווערד וואס האט צוויי שארפן, וואס זענען די צוויי שארפן? פון איין זייט דאנקט מען און מען לויבט דעם אייבערשטן אויף די גרויסע חסדים וואס ער טוט שטענדיג מיטן מענטש, און פון די אנדערע זייט איז דא דאס בעטן דעם אייבערשטן, און דער הייליגער רבי נתן זאגט (לקוטי הלכות נחלות, הלכה ד), אז די ביידע זאכן גייען אינאיינעם, און עס קען נישט גיין באזונדער, ווייל נאר אז מען דאנקט און מען לויבט דעם אייבערשטן - האט מען כח צו בעטן אויף ווייטער, דורך תודה והודאה ווערט דער סמ"ך מ"ם פארברענט, דער סמ"ך מ"ם וויל נאר מחליש דעת זיין, ער זאגט: "וואס האסטו צו דאווענען? וואס האסטו צו בעטן? מען הערט דיך נישט אויס, דו ווערסט סיי ווי נישט געהאלפן, א שאד די תפילות" וכו' וכו', אבער אז מען דאנקט און מען לויבט אויף די שטענדיגע חסדים - ווערט מען שטארק אז מען קען יא פועל'ן ביים אייבערשטן.

מהיום והלאה זאלט איר נאר וויינען צום אייבערשטן אינאיינעם מיט דאנקען און לויבן; הויבט אן מיט תודה והודאה און ענדיגט מיט דאנקען און לויבן, און אינדערמיט זאלט איר זיך גוט אויסוויינען פאר אלעס וואס איר דארפט, וועט איר זען וואונדער וואס דער אייבערשטער וועט מאכן מיט אייך.

דער אייבערשטער זאל העלפן איר זאלט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

א פרייליכן חנוכה.

בעזרת ה' יתברך

יום ב' פרשת מקץ, כ"ב כסליו, שנת תשפ"ה לפרט קטן

מיין טייערער ... נרו יאיר

איך האב ערהאלטן דיין בריוו.

טו די סגולות פון רבי'ן. דער רבי זאגט (ספר המדות אות חיתון, סימן ו): "מִי שֶׁקָּשֶׁה לוֹ לִמְצֹא זִוּוּגוֹ, יַרְגִּיל אֶת עַצְמוֹ לִקְרוֹת בְּקָרְבְּנוֹת הַנְּשִׂיאִים", וועם עס גייט שווער צו טרעפן א שידוך זאל זאגן אסאך די "קרבנות הנשיאים"; פון (במדבר ז, א): "וַיְהִי בְּיוֹם כַּלּוֹת משֶׁה לְהָקִים אֶת הַמִּשְׁכָּן", ביזן סוף סדרה, וואס דאס איז די קריאה וואס מען ליינט חנוכה (עס איז געדרוקט אין יעדע סידור ביי קריאת התורה, קריאה לחנוכה), און ווען דו ענדיגסט זאגן די "קרבנות הנשיאים" זאלסטו זאגן די הארץ רייסנדע תפילה פון מוהרא"ש זכותו יגן עלינו.

"רִבּוֹנוֹ שֶׁל עוֹלָם, הֵיילִיגֶער בַּאשֶׁעפֶער, הֶעלְף מִיר אַז אִיךְ זָאל שׁוֹין זוֹכֶה זַיין צוּ טְרֶעפְן אַ גוּטֶע שִׁידוּךְ, אִיךְ זָאל זוֹכֶה זַיין חֲתוּנָה צוּ הָאבְּן שְׁנֶעל אוּן גְרִינְג אוּן נִישְׁט דַארְפְן וַוארְטְן מֶער אַזוֹי לַאנְג.

הֵיילִיגֶער בַּאשֶׁעפֶער אִיךְ וֵוייס אַז אִיךְ הָאבּ זִיךְ נִישְׁט אוֹיפְגֶעפִירְט וִוי עֶס דַארְף צוּ זַיין, אוּן אַז אִיךְ בִּין נִישְׁט אֵייבִּיג גֶעוֶוען אַזוֹי וואוֹיל אוּן עֶרְלִיךְ. אִיךְ בֶּעט דִיר אָבֶּער, רִבּוֹנוֹ שֶׁל עוֹלָם, אַז דוּ זָאלְסְט נִישְׁט קוּקְן אוֹיף דֶעם אוּן צוּלִיבּ דֶעם צוּרִיק הַאלְטְן מַיין שִׁידוּךְ. זֵיי מִיר מוֹחֵל אוֹיף אַלֶעס וָואס אִיךְ הָאבּ נִישְׁט גוּט גֶעטוּן, אוּן הֶעלְף מִיר אַז אִיךְ זָאל שׁוֹין שְׁנֶעל חֲתוּנָה הָאבְּן, אוּן דָאס וֶועט מִיר הֶעלְפְן אוּן רַאטֶעוֶוען אַז אִיךְ זָאל מֶער נִישְׁט טוּן קַיין עֲבֵירוֹת אוּן אִיךְ זָאל שׁוֹין זַיין וואוֹיל אוּן עֶרְלִיךְ.

וָואס זָאל אִיךְ טוּן, רִבּוֹנוֹ שֶׁל עוֹלָם? פוּן מַיין זַייט בִּין אִיךְ גְרֵייט חֲתוּנָה צוּ הָאבְּן הַיינְט נַאכְט! וָואס קֶען אִיךְ טוּן אַז אִיךְ הָאבּ נָאכְנִישְׁט גֶעטְרָאפְן מַיין שִׁידוּךְ? אִיךְ וַוארְט אוּן אִיךְ וַוארְט אוּן אִיךְ בֶּעט דִיר שׁוֹין אַזוֹי לַאנְג אַז אִיךְ וִויל שׁוֹין חֲתוּנָה הָאבְּן, אוּן דֶערְוַוייל אִיז עֶס נָאכְנִישְׁט אָנְגֶעקוּמֶען.

דִי חַזַ"ל זָאגְן אוּנְז אַז וֶוען אֵיינֶער הָאט חֲתוּנָה נָאךְ דִי צְוָואנְצִיג יָאר, וֶועט עֶר שׁוֹין זַיין גַאנְץ לֶעבְּן טְרַאכְטְן פוּן עֲבֵירוֹת, אוּן דוּ זָאגְסְט אוֹיף אַזַא מֶענְטְשׁ אַז זַיינֶע בֵּיינֶער זָאלְן צוּגֵיין. פַארְוָואס זָאל מִיר קוּמֶען אַזַא הַארְבֶּער עוֹנֶשׁ אַז אִיךְ זָאל מַיין גַאנְץ לֶעבְּן טְרַאכְטְן פוּן עֲבֵירוֹת, אוּן אַז מַיינֶע בֵּיינֶער זָאלְן צוּגֵיין? וָואס בִּין אִיךְ דֶען שׁוּלְדִיג? פַארְוָואס קוּמְט עֶס מִיר? אִיז מִיר נִישְׁט גֶענוּג דִי שְׁרֶעקְלִיכֶע פַּיין אוּן וֵוייטָאג וָואס אִיךְ הָאבּ פוּן דֶעם אַלֵיין אַז אִיךְ הָאבּ נָאכְנִישְׁט חֲתוּנָה גֶעהַאט?

הֵיילִיגֶער בַּאשֶׁעפֶער הֶעלְף מִיר אַז אִיךְ זָאל זוֹכֶה זַיין צוּ הָאבְּן סַבְלָנוּת אוּן גֶעדוּלְד, אוּן אוֹיסְוַוארְטְן מִיט רוּאִיגְקֵייט בִּיז אִיךְ וֶועל שׁוֹין זוֹכֶה זַיין חֲתוּנָה צוּ הָאבְּן. הֶעלְף מִיר אַז אִיךְ זָאל נִישְׁט הָאבְּן קַיין קֻשְׁיוֹת אוֹיף דִיר. הֶעלְף מִיר אַז אִיךְ זָאל גְלֵייבְּן מִיט אַ שְׁטַארְקֶע אֱמוּנָה אַז דוּ טוּסְט אַלֶעס נָאר צוּם גוּטְן, אוּן יֶעדֶע זַאךְ הָאט אַ פּוּנְקְטְלִיכֶער חֶשְׁבּוֹן, אוּן מִיט דֶעם זָאל אִיךְ זִיךְ שְׁטַארְקְן אוּן נִישְׁט זַיין אַזוֹי צוּבְּרָאכְן פוּן מַיינֶע שְׁוֶוערִיקַייטְן.

הֵיילִיגֶער בַּאשֶׁעפֶער, נָאר דוּ קֶענְסְט מִיר פַארְשְׁטֵיין! נָאר דוּ וֵוייסְט מַיינֶע גֶעפִילְן! וִוי אַזוֹי אִיךְ שְׁפִּיר זִיךְ אַזוֹי פַארְשֶׁעמְט אוּן דֶערְנִידֶערְט פוּן מִיר אַלֵיין! אַז אַלֶע מַיינֶע חֲבֵרִים הָאבְּן שׁוֹין חֲתוּנָה גֶעהַאט אוּן נָאר אִיךְ בִּין גֶעבְּלִיבְּן אַלֵיין! הֶעלְף מִיר אַז דִי בִּזְיוֹנוֹת זָאלְן זַיין פַאר כַּפָּרַת עַווֹנוֹת אַז מִיט דֶעם זָאל אִיךְ אָפְּקוּמֶען אַלֶע מַיינֶע עֲבֵירוֹת, אִיךְ זָאל מֶער נִישְׁט דַארְפְן לַיידְן אַזוֹיפִיל אוּן אִיךְ זָאל שׁוֹין זוֹכֶה זַיין חֲתוּנָה צוּ הָאבְּן בְּקָרוֹב.

אִיךְ וֵוייס אוּן אִיךְ גְלֵייבּ, הֵיילִיגֶער בַּאשֶׁעפֶער, אַז דוּ וֶועסְט מִיר זִיכֶער נִישְׁט פַארְלָאזְן. סוֹף כָּל סוֹף וֶועל אִיךְ זוֹכֶה זַיין חֲתוּנָה צוּ הָאבְּן. אוּן דֶערְפַאר בֶּעט אִיךְ דִיר, רִבּוֹנוֹ שֶׁל עוֹלָם, אַז וֶוען אִיךְ וֶועל שׁוֹין חֲתוּנָה הָאבְּן זָאל אִיךְ זוֹכֶה זַיין צוּ הָאבְּן אַ גוּטֶע שָׁלוֹם בַּיִת, אִיךְ זָאל זִיךְ קֵיינְמָאל נִישְׁט קְרִיגְן אִינְדֶערְהֵיים, עֶס זָאל שְׁטֶענְדִיג הֶערְשְׁן בַּיי אוּנְז אַהֲבָה וְאַחְוָה וְשָׁלוֹם וְרֵעוּת, מִיר זָאלְן זִיךְ לִיבּ הָאבְּן אוּן הָאבְּן אַ גְלִיקְלִיךְ לֶעבְּן אִינְאֵיינֶעם, אוּן אִיךְ זָאל זִיךְ קֵיינְמָאל נִישְׁט דַארְפְן גֶט'ן חַס וְשָׁלוֹם.

הֶעלְף מִיר אַז אִיךְ זָאל שְׁטֶענְדִיג זַיין אַ וַתְּרָן, אִיךְ זָאל אֵייבִּיג מְוַותֵּר זַיין אוּן נִישְׁט זִיךְ קְרִיגְן נָאר שְׁטֶענְדִיג אַרוֹיסְהֶעלְפְן. מִיר זָאלְן הָאבְּן אַ פְרֵיילִיכֶע הוֹיז, עֶס זָאל זִיךְ שְׁפִּירְן דִי שִׂמְחָה אִין דִי לוּפְט בַּיי אוּנְז אִינְדֶערְהֵיים. אִיךְ זָאל זוֹכֶה זַיין צוּ הָאבְּן גֶעזוּנְטֶע אוּן עֶרְלִיכֶע קִינְדֶער, אִיךְ זָאל זֵיי אוֹיפְצִיעֶן אוֹיפְ'ן עֶרְלִיכְן אִידִישְׁן וֶועג אוּן זֶען אַסַאךְ אִידִישׁ נַחַת פוּן זֵיי. מַיין שְׁטוּבּ זָאל זַיין אָפְן פַאר אַנְדֶערֶע אִידִישֶׁע קִינְדֶער אַרַיינְצוּנֶעמֶען אוֹרְחִים אוּן צוּ טוּן אַסַאךְ צְדָקָה אוּן חֶסֶד.

הֵיילִיגֶער בַּאשֶׁעפֶער, נֶעם אָן מַיין תְּפִלָה, אוּן הֶעלְף מִיר שׁוֹין, אִין זְכוּת פוּן אַלֶע צַדִיקִים וּבִּפְרַט אִין דִי זְכוּת פוּן הֵיילִיגְן רֶבִּי'ן רַבֵּינוּ נַחְמָן בֶּן פֵיגָא זְכוּתוֹ יָגֵן עָלֵינוּ, [אוּן אִין זְכוּת פוּן רַבֵּינוּ אֱלִיעֶזֶר שְׁלֹמֹה בֶּן מְנַחֶם זְאֵב זְכוּתוֹ יָגֵן עָלֵינוּ, וָואס הָאט גֶעמַאכְט דִי תְּפִלָה], אָמֵן כֵּן יְהִי רָצוֹן".

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

בעזרת ה' יתברך

יום ג' פרשת וישב, ט"ז כסליו, שנת תשפ"ה לפרט קטן

מרת ... תחי'

איך האב ערהאלטן אייער בריוו.

אז מען רעדט ביים שבת טיש שמוציגע זאכן רחמנא לצלן - זאלט איר פארדרייען די שמועס מיט חכמה, ווען מען שמוסט פארט מען פון איין ענין צום צווייטן ענין, מען כאפט זיך נישט; זאלט איר האלטן קאפ, אריינדרייען נייעס וואס איז כשר און ריין.

דער רבי דערציילט (ספורי מעשיות מעשה ב, ממלך וקיסר), די בת קיסר האט געזאגט פאר די גזלנים: "אִיר זֶענְט גַזְלָנִים מִיט אַייעֶר גְבוּרָה אוּן מִיר זֶענֶען גַזְלָנִים מִיט חָכְמָה", מיר קענען אסאך שפראכן וכו'; דאס איז א לימוד פון רבי'ן, אז מען קען מיט חכמה און מיט אנדערע שפראכן זיך ראטעווען פון ווערן בארויבט פונעם סמ"ך מ"ם; דאס דארף מען ניצן מיט משפחה, ווען מען קען נישט מאכן קיין קריגערייען וכו'; קען מען מיט חכמה זיך ארויסדרייען.

לאזט נישט אפ דעם הייליגן תהילים; זאגט תהילים און פלעכטס אריין ביים זאגן די תהילים אייערע אייגענע לויב ווערטער צום אייבערשטן, דער רבי זאגט (לקוטי מוהר"ן חלק ב, סימן כה), ווען מען מאכט פון תורה – תפילה, מען זאגט תהילים און מען מאכט גלייך פון דעם אייגענע תפילות - גייט ארויף אזעלכע שעשועים צום אייבערשטן, וואס איז נאך קיינמאל נישט געווען בעפאר.

דער אייבערשטער זאל העלפן איר זאלט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

בעזרת ה' יתברך

יום ג' פרשת וישב, ט"ז כסליו, שנת תשפ"ה לפרט קטן

... נרו יאיר

איך האב ערהאלטן דיין בריוו.

עס איז דא די שאלה אין שו"ת ברסלב (חלק כ, סימן ב' תקי), איינער פרעגט אן מוהרא"ש אויף דעם וואס דער רבי זאגט (ספר המדות אות צדיק, סימן קטז): "לִפְעָמִים צָרִיךְ לְבַקֵּשׁ רַחֲמִים עַל הַחוֹלֶה שֶׁיָּמוּת", אמאל איז גוט צו בעטן אויף א חולה ער זאל שוין שטארבן; מיר ווייסן דאך אז מען טאר זיך נישט מייאש זיין פון בעטן דעם אייבערשטן.

מוהרא"ש ענטפערט אים, אודאי דארף מען בעטן, אפילו ווען די דאקטוירים זאגן אז עס איז שוין דערנאך טאר מען זיך נישט מייאש זיין פון בעטן. אזוי ווי די הייליגע חכמים זאגן (ברכות י.): "אֲפִלּוּ חֶרֶב חַדָּה מֻנַּחַת עַל צַוָּארוֹ שֶׁל אָדָם", אפילו עס ליגט א שארפע שווערד אויפן האלז פונעם מענטש, "אַל יִמְנַע עַצְמוֹ מִן הָרַחֲמִים", זאל מען זיך נישט מייאש זיין פון בעטן דעם אייבערשטן.

מוהרא"ש זאגט דארט, דאס וואס דער רבי זאגט: "לִפְעָמִים צָרִיךְ לְבַקֵּשׁ רַחֲמִים עַל הַחוֹלֶה שֶׁיָּמוּת", אמאל דארף מען מתפלל זיין אויף א חולה ער זאל שטארבן; דאס איז נישט קיין סתירה מיט די ווערטער פון חז"ל, דאס מיינט מען ווען דער מענטש לעבט שוין נישט, ער לעבט נאר אויף א מאשין, וואס מען קען נעבעך ליגן אזוי אויף א מאשין יארן, מען לעבט נישט און מען איז אויך נאכנישט געשטארבן, דאס איז שרעקליכע יסורים פארן מענטש, אויף אזא איינעם איז געזאגט געווארן דעם רבינ'ס ווערטער.

שטארק זיך מיט תפילה והתבודדות, גיי יעדן טאג אין א ווינקל זיך אויסרעדן דאס הארץ צום אייבערשטן, דערצייל אים אלעס, בעט אים דו זאלסט זוכה זיין אים קענען דינען, לערנען און דאווענען, און זיין א גרויסער צדיק.

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

בעזרת ה' יתברך

יום ד' פרשת תולדות, כ"ו מר-חשון, שנת תשפ"ה לפרט קטן

לכבוד ... נרו יאיר

איך האב ערהאלטן דיין בריוו.

זיין פרייליך איז נישט קיין גרינגע עבודה, זיין פרייליך איז די שווערסטע עבודה, און די הייליגסטע עבודה; זוכה זיין צו שמחה איז נישט קיין גרינגע זאך, מען דארף אויף דעם אזויפיל בעטן, און אזויפיל שרייען צום אייבערשטן; בעט דעם אייבערשטן די תפילה יעדן טאג:

"רבונו של עולם געב מיר שמחה, איך זאל זיין אזוי פרייליך, איך זאל דיך שפירן אין אלע מיינע ביינער און אין אלע מיינע אדערן, איך זאל זיין אזוי שטארק פרייליך - ביז די שמחה וועט קומען צו מיינע פיס און איך וועל טאנצן יעדן טאג פון גרויס שמחה אויף די גרויסע חסדים אז איך בין איד און אז איך קען טון דיינע מצוות.

אנא השם איך בעט דיר אייבערשטער, הרחק ממני את העצבות והעצלות, נעם אוועק פון מיר די דערביטערטקייט און די פוילקייט, העלף מיר איך זאל יעדן טאג רעדן מיט אנדערע פון דאס גרויסקייט פון שמחה, איך זאל זוכה זיין צו קענען פרייליך מאכן אנדערע, און אזוי וועל איך אליין זוכה זיין צו זיין פרייליך, און בזכות וואס איך וועל זיין אזוי שטארק פרייליך וועל איך נכלל ווערן אין דיר, ביז איך וועל קומען צו זען נאר דיך, איך וועל גארנישט זען נאר דיך.

העלף מיר הייליגער באשעפער איך זאל זוכה זיין צו האבן א קלארע לויטערע ריינע אמונה, איך זאל געדענקען אז עס איז גארנישט דא נאר דו באשעפער, און זיי מיר מוחל אלע מיינע עבירות, און איך זאל גארנישט וועלן נאר זיין מיט דיר, אמן סלה".

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

בעזרת ה' יתברך

יום ד' פרשת תולדות, כ"ו מר-חשון, שנת תשפ"ה לפרט קטן

לכבוד ... נרו יאיר

איך האב ערהאלטן דיין בריוו.

ערשטנס - קלאפ זיך נישט; דאס אז דו ווילסט ערליכע קינדער, דו זאגסט די תפילת השל"ה און דו ביסט מתפלל אויף אידיש פאר גוטע קינדער - דאס ווייזט אז דו ביסט יא גוט און דו ווילסט זיין גוט, מאך זיך נישט אוועק.

מוהרא"ש האט געשריבן קרוב צו הונדערט טויזנט בריוו, אין יעדע בריוו וואס מוהרא"ש שרייבט עצות און סגולות פאר גוטע ערליכע קינדער - קומט מוהרא"ש אלץ צוריק אז די שליסל איז תפילה והתבודדות.

מוהרא"ש דערציילט, ווען די הייליגע צוויי ברידער, דער הייליגער רבי ר' אלימלך פון ליזענסק און דער הייליגער רבי ר' זושא זכותם יגן עלינו זענען געגאנגען גלות ליידן, האבן זיי געטראפן אין איינע פון די דערפער א קינד, זיי האבן געזען אויף דעם קינד אז ער האט א הייליגע נשמה, זיי האבן געזען א שטארקע ליכטיגקייט רוט אויף אים, זיי האבן געפרעגט דעם קינד וואו ער וואוינט, זיי האבן געוואלט זען דעם טאטן, אים נאכקוקן ווי אזוי ער האט זוכה געווען אראפ צו ברענגען אזא הייליגע נשמה, זיי האבן געזען דעם איד, א פשוט'ער איד וואס דאווענט דריי מאל א טאג די דריי תפילות מיט מנין, און לערנט שיעורים כסדרן, זיי האבן זיך זייער געוואונדערט ווי קומט צו אזא פשוט'ער איד אזא הייליג קינד.

זיי האבן געפרעגט און געפרעגט, ביז די ווייב האט געזען ווי זיי עקשנ'ען זיך, האט זי געזאגט אז יעדן שבת אינדערפרי ביי די זמירות, ביי ברוך ה' יום יום ווען איר מאן קומט אן צו די ווערטער: "וזכנו לראות בנים ובני בנים עוסקים בתורה ובמצוות" - וויינט ער, עס רינט אים טרערן פון די אויגן, ער זאגט איבער די ווערטער אן א שיעור מאל, ביז ער פאלט פון די כוחות, אזוי חזר'ט זיך איבער יעדן שבת; האבן די צוויי הייליגע ברידער געזאגט, יעצט פארשטייען זיי ווי קומט אזא הייליג קינד צו אזעלכע פשוט'ע עלטערן, דורך תפילה; דער קינד איז אויסגעוואקסן דער צדיק רבי דוד לעלובער זכותו יגן עלינו.

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

בעזרת ה' יתברך

יום ה' פרשת לך לך, ו' מר-חשון, שנת תשפ"ה לפרט קטן

לכבוד ... נרו יאיר

איך האב ערהאלטן דיין בריוו.

וואס וועט דיר העלפן דאס דאגה'נען, וואס וועסטו האבן פון דאגות? דאגות העלפט נישט, דאגות הרג'עט; חכמינו זכרונם לברכה זאגן (סנהדרין ק:): "לֹא תֵעִיל דַוְיָא בְּלִבְּךָ", זאלסט נישט ארום גיין מיט קיין דאגות, "דְגַבְרֵי גִיבָּרִין קָטַל דַוְיָא", ווייל דאגות האט שוין גע'הרג'עט אסאך גיבורים; ווען א מענטש לעבט מיט אמונה, ער ווייסט קלאר אז דער אייבערשטער איז אלעס - און אלעס איז נאר ער, יעדע זאך וואס פאסירט אויף די וועלט איז מיט א פינקטליכער חשבון, דעמאלט גייען אוועק אלע דאגות.

נעם אריין דעם אייבערשטן אין די ביזנעס וועט די ביזנעס מצליח זיין. די ערשטע זאך, הויב נישט אן טון ביזנעס איידער דו גייסט דאווענען, מען קען נישט מצליח זיין נאר אויב מען דאווענט די דריי תפילות מיט מנין, ביים דאווענען זאלסטו נישט קוקן אין טעלעפאן, נאר קוק אין סידור.

צווייטנס, זאלסט געבן מעשר, און בעט דעם אייבערשטן די צדקה זאל גיין פאר גוטע פלעצער. מען קען געבן צדקה, מען מיינט מען געבט צדקה און עס איז ליידער בכלל נישט קיין צדקה, בעט דעם אייבערשטן דיין צדקה זאל גיין צו אמת'ע צדקה.

האלט אין די אפיס א צדקה פושקע, לייג אריין שטענדיג צדקה - וועט זיין גרויס הצלחה.

ועל כולם זאלסטו יעדן טאג גיין א שפאציר זיך מתבודד זיין, רעד צום אייבערשטן אין דיין שפראך כידבר איש אל רעהו, אזוי ווי מען רעדט צו א גוטער פריינד. בעט אים דו זאלסט זיך נישט לאזן נארן, דו זאלסט געדענקען אז די וועלט איז נאר אן איבערגאנג צו די אמת'ע וועלט, צו די אייביגע וועלט, דו זאלסט קענען אריינכאפן גוטע זאכן, דאווענען און לערנען, און טון מצוות און מעשים טובים.

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

בעזרת ה' יתברך

יום ד' פרשת לך לך, ה' מר-חשון, שנת תשפ"ה לפרט קטן

לכבוד ... נרו יאיר

איך האב ערהאלטן דיין בריוו.

זיך הרג'ענען וועט דיר נישט העלפן, עס איז בכלל נישט קיין עצה; ווי ביטער עס איז דיר יעצט - איז אין קבר אסאך ערגער. מען קען זיך נישט פארשטעלן וואס דארט טוט זיך, רבי נתן האט זיך אויסגעדרוקט: "אלעס קען איך אויסטראכטן, און אלעס קען איך זיך אויס'משל'ן, אויסער איין זאך, איך קען זיך נישט אויס'משל'ן די ברוך הבא אין קבר"; ווען מען וועט ענדיגן פארדעקן די ערד, די ברוך הבא פון די טונקלקייט, פון די מייז, פון די מלאכי חבלה; עס כאפט א פחד און א שרעק.

וואס איז יא די עצה? די עצה איז שמחה, זאלסט זיך פרייען מיט 'שלא עשני גוי', פריי זיך אז דו ביסט א איד, און זאלסט הערן לעבעדיגע מוזיק און טאנצן און שפרינגען און טון אלעס וואס מאכט פרייליך, עסן זיסע געשמאקע עסן, און טון אלעס וואס נוצט פאר שמחה.

אויך איז פאר דיר זייער וויכטיג זאלסט גיין יעדן טאג אפאר מינוט אליין מיטן אייבערשטן זיך אויסשמועסן, דערציילן די מחשבות, דערציילן וואס דו טראכסט, אז דו ווילסט זיך הרג'ענען וכו' וכו', און אים בעטן מיט הייסע טרערן: "הייליגער באשעפער וואס איז מיט מיר? ווי קומט צו מיר די מחשבות? פארוואס בין איך נישט פרייליך? פארוואס בין איך בעצבות? אנא הרחק מעלי את העצבות והמרה שחורה, איך בעט דיר אייבערשטער, דערווייטער פון מיר די עצבות און דעפרעסיע, מאך מיך פרייליך, מאך מיך אזוי פרייליך אז איך זאל אנהויבן טאנצן פון רוב שמחה, און יעדער ארום מיר זאל ווערן פרייליך, אנא השם געב מיר א שטארקע אמונה, איך זאל דיך שפירן, איך זאל לעבן מיט די געדאנק אז אלעס ביסטו, אלעס איז אלוקית און אלוקית איז אלעס, דומם צומח חי מדבר - אלעס איז אין סוף ברוך הוא".

אזוי זאלסטו טון יעדן טאג, פארלייג זיך אויף די צוויי נקודות, שמחה און התבודדות; ביז דו וועסט צוריק ווערן פרייליך און נישט וועלן זיך הרג'ענען, נאר וועלן אויסגיין צום אייבערשטן פון גרויס בענקשאפט און פון גרויס שמחה.

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

בעזרת ה' יתברך

יום א' פרשת נח, כ"ה תשרי, שנת תשפ"ה לפרט קטן

לכבוד ... נרו יאיר

איך האב געזען דיין בריוו און עס טוט מיר זייער וויי וואס דו מאכסט מיט, דער אייבערשטער זאל רחמנות האבן אויף דיר, זאלסט האבן א ישועה בקרוב.

בעט דעם אייבערשטן ער זאל דיר העלפן, שמועס זיך אויס מיטן אייבערשטן וואס דו גייסט אריבער, אז דו האסט חתונה געהאט און דיין ווייב איז נישט מיט דיר, און ווי שטארק דו ווילסט געהאלפן ווערן, און דאס אליין - ווי אזוי דו זאלסט בעטן - זאלסטו אויך אויסשמועסן מיטן אייבערשטן, בעט: "הייליגער באשעפער העלף מיר, איך וויל נישט זיין אליין, מיין ווייב איז נישט מיט מיר, עס שלעפט זיך אזוי לאנג די גאנצע פרשה מיט די גט; פון איין זייט בעט איך דיר אז זי זאל מסכים זיין צו נעמען א גט, אזוי וועל איך קענען נאכאמאל חתונה האבן, און פון די אנדערע זייט טראכט איך, 'אפשר זאלן מיר זיך נישט גט'ן, אפשר איז מעגליך זי זאל תשובה טון און צוריק קומען צו מיר', איך בין אזוי צעמישט, איך בעט דיר זייער, העלף מיר, שיק מיר א ישועה, צי אזוי צי אזוי - העלף מיר, איך וויל לעבן א חתונה געהאטע לעבן און זוכה זיין צו קינדער בנים ובני בנים עוסקים בתורה ובמצוות".

דו קענסט זיך נישט פארשטעלן די תענוג און נחת רוח וואס מען מאכט אויבן אין הימל ווען א מענטש מיט א צעבראכענע הארץ, מיט א צעבראכענע מוט - קומט צום אייבערשטן, ער וויינט זיך אויס און רעדט זיך אויס זיין הארץ, דער זוהר הקדוש זאגט (פרשת בלק, קצה.) ווען א מענטש וויינט זיך אויס צום אייבערשטן, זאגט דער אייבערשטער: "לֹא בָּעִינָא הָכָא בֵּי דִינָא דִיְדוּנוּן בֵּינָנָא", איך וויל נישט אז בית דין של מעלה זאל זיך אריינמישן ווען דער מענטש קומט מיט זיינע טענות צו מיר, "אָנָא וְהוּא בִּלְחוֹדָנָא", נאר איך וויל זיין אליין מיט דעם מענטש, "וְלֵית תֵּיאוּבְתָּא לְקוּדְשָׁא בְּרִיךְ הוּא", דער אייבערשטער האט נישט קיין גרעסערע פארגעניגן, "אֶלָּא כַּד מְקַבֵּל לוֹן וְאוֹשְׁדוּ קַמֵּיהּ", ווי ווען א מענטש וויינט זיך אויס פאר אים, "דְּהָא כָּל נִטוּרֵי תַּרְעִין לֹא שַׁבְקִין הָכִי לְמֵיְעַל כַּמָה דְשַׁבְקִין לְמִסְכְּנִין", אלע טירן פון הימל זענען אפן פאר א צעבראכענעם מענטש וואס וויינט זיך אויס פארן אייבערשטן, "דְּהָא בְּלֹא רְשׁוּתָא עָאֳלִין", און זיינע תפילות גייען ארויף אן קיין רשות.

מיט די עצה פון רבי'ן, די עצה פון משיח, פון התבודדות ותפילה - וועסטו געהאלפן ווערן און האבן א ישועה.

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

בעזרת ה' יתברך

יום א' פרשת נח, כ"ה תשרי, שנת תשפ"ה לפרט קטן

לכבוד ... נרו יאיר

איך האב ערהאלטן דיין בריוו.

איך האב געהערט פון א גרויסן דאקטער עליו השלום, א תלמיד היכל הקודש, א תלמיד פון מוהרא"ש זכותו יגן עלינו, אז מוהרא"ש האט אים געוויזן אין רבינ'ס ספרים יעדע מחלה וואס איז דא היינטיגע טעג; ווי דער הייליגער רבי האט שוין פאראויס גערעדט פון די אלע זאכן, איינע פון די זאכן וואס ער האט מיר דערציילט איז פון די מחלה או. סי. די. מוהרא"ש האט אים געוויזן ווי דער רבי רעדט פון דעם אין ליקוטי מוהר"ן חלק א', סימן עב. אויך האט ער מיר איבערגעזאגט אז מוהרא"ש האט אים געוויזן אין רבינ'ס ווערטער די ביטערע מחלה, וואס מוהרא"ש פלעגט ווינטשן פאר די עמלקים; דאס שטייט אין תורה תקעו ממשלה (לקוטי מוהר"ן חלק ב סימן א', אות יא) וואו דער רבי זאגט: "יֵשׁ חוֹלַאַת שֶׁהוּא בְּחִינַת צוֹמֵחַ" וכו', עס איז דא א קרענק וואס וואקסט אינעם מענטש, "כְּמוֹ כֵן יֵשׁ חוֹלַאַת שֶׁגָּדֵל בָּאָדָם כַּמָּה שָׁנִים", אמאל איז דא א קרענק וואס וואקסט אינעם מענטש אפאר יאר, "וְיֵשׁ חוֹלַאַת שֶׁהוּא בָּאָדָם בְּתוֹלָדָה מֵאָבִיו וְאִמּוֹ וְאֵינוֹ נִתְגַּלֶּה אֶלָּא לְעֵת זִקְנוּתוֹ", נאכדעם איז דא קרענק וואס איז גענעטיש, פון די עלטערן, וואס שטילערהייט ליגט עס באהאלטן אינעם מענטש און אויף די עלטער קומט עס ארויס רחמנא לצלן, עיין שם.

דער עיקר עצה פטור צו ווערן פון אלע שלעכטע מחשבות, סיי פון ניאוף און סיי פון נערווען, שרעק, דמיונות וכו' - איז התבודדות און שמחה; די צוויי עצות האט דער רבי זייער אסאך גערעדט, ווייל אין דעם איז אנגעהאנגען אלע רפואות

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

בעזרת ה' יתברך

יום ג' פרשת וזאת הברכה א', ו' תשרי, שנת תשפ"ה לפרט קטן

לכבוד ...

איך האב ערהאלטן דיין בריוו.

זיי נישט צעבראכן אז דו האסט פארפעלט איין טאג פון טון די סגולה וואס דער רבי זאגט (ספר המדות אות חיתון, סימן ו): "מִי שֶׁקָּשֶׁה לוֹ לִמְצֹא זִוּוּגוֹ, יַרְגִּיל אֶת עַצְמוֹ לִקְרוֹת בְּקָרְבְּנוֹת הַנְּשִׂיאִים", וועם עס קומט אן שווער צו טרעפן א שידוך - זאל זאגן אסאך די קָרְבָּנוֹת הַנְּשִׂיאִים; די סגולה איז נישט צו זאגן דווקא ברציפות, א מענטש איז נישט קיין מאשין וואס פארפעלט נישט וכו'.

קלאפ זיך נישט אראפ, וועסט בקרוב זוכה זיין צו טרעפן דיין שידוך, נאר בתנאי זאלסט נישט אויפגעבן, נישט אריינפאלן אין יאוש; דאווען ווייטער צום אייבערשטן און טו די סגולות פון צדיקים - וועסטו זוכה זיין צו טרעפן דיין שידוך און אויפבויען א שיינע אידישע שטוב.

א גמר חתימה טובה, א גוט געבענטשט יאר.

בעזרת ה' יתברך - יום א' פרשת כי תבוא לאומאן, י"ב אלול, שנת תשפ"ד לפרט קטן

לכבוד ...

איך האב ערהאלטן דיין בריוו.

מען מעג שבת רעדן און שמועסן מיטן אייבערשטן, אפילו וויינען מעג מען - אויב מען טוט דאס פון נאנטקייט און פון בענקעניש צום אייבערשטן, אזוי ווי די הייליגע חכמים דערציילן (מדרש אגדה; הובא בבית יוסף אורח חיים סימן רפח), דער הייליגער תנא רבי עקיבא פלעגט וויינען שבת ביים דאווענען, ווייל עס איז אים געווען א פארגעניגן, עס איז געווען פון שמחה און פון בענקעניש. ער פלעגט זאגן שיר השירים מיט הייסע טרערן, פון דעם לערנט מען ארויס אז אויב דאס בעטן און וויינען איז אן עונג שבת - מעג מען (טורי זהב סימן רפח, סעיף קטן ב).

נישטא נאך א זאך וואס קלעבט צו דעם מענטש צום אייבערשטן אזוי ווי התבודדות ותפילה, ווען מען שמועסט מיטן אייבערשטן ווערט מען צוגעקלעבט מיט די גרעסטע דביקות צום אייבערשטן, מען ווערט איינס כביכול מיטן אייבערשטן, און מען קומט צו די גרעסטע מדריגות.

בנוגע א שידוך וכו'; בעט דעם אייבערשטן און ווארט מיט סבלנות, און זאג יעדן טאג די פרשה פון די "קָרְבָּנוֹת הַנְּשִׂיאִים". דער רבי זאגט (ספר המדות חיתון, סימן ו): "מִי שֶׁקָּשֶׁה לוֹ לִמְצֹא זִוּוּגוֹ, יַרְגִּיל אֶת עַצְמוֹ לִקְרוֹת בְּקָרְבְּנוֹת הַנְּשִׂיאִים", וועם עס קומט אן שווער צו טרעפן א שידוך, זאל זאגן אסאך די קָרְבָּנוֹת הַנְּשִׂיאִים; דאס איז די קריאה וואס מען ליינט חנוכה, פון (במדבר ז, א): "וַיְהִי בְּיוֹם כַּלּוֹת משֶׁה לְהָקִים אֶת הַמִּשְׁכָּן", ביז סוף סדרה; דאס איז געדרוקט אין יעדע סידור ביי קריאת התורה - קריאה לחנוכה.

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

א כתיבה וחתימה טובה, א גוט געבענטשט יאר.

בעזרת ה' יתברך

יום א' פרשת כי תבוא לאומאן, י"ב אלול, שנת תשפ"ד לפרט קטן

 ...

איך האב ערהאלטן אייער בריוו.

עס איז אזוי גוט ווען מען איז מקורב צום צדיק, מען הויבט אן שפירן דעם אייבערשטן, מען שפירט ווי מען איז ארומגענומען מיטן אייבערשטן, דער צדיק לערנט אונז וואס צו טון בעת צרה, מען זאל אנטלויפן צום אייבערשטן; ווען עס גייט אריבער שווערע טעג - זאל מען זיך נישט פארלירן, נאר זיך באהאלטן ביים אייבערשטן, רעדן מיט אים און שמועסן מיט אים, עס איז אזוי גוט ווען מען האט א צדיק, עס איז אזוי געשמאק מיטן הייליגן רבי'ן.

מען מעג שמועסן מיטן אייבערשטן נאך קריאת שמע און ברכת המפיל; אדרבה, דאס איז די בעסטע וועג איינצושלאפן, רעדנדיג צום אייבערשטן. מוהרא"ש זאגט בשם רבי אברהם בן רבי נחמן זכר צדיק לברכה, אז מען שלאפט איין אינמיטן זיך מתבודד זיין - איז דאס אן אנדערע סארט שלאף, א הייליגע שלאף.

נאך האט דער גרויסער צדיק רבי אברהם בן רבי נחמן געזאגט, אז מען שלאפט איין אינמיטן רעדן צום אייבערשטן זאגט מען נישט "איך גיי שלאפן", נאר "איך גיי רעדן צום אייבערשטן, און אינמיטן בין איך איינגעשלאפן".

דער אייבערשטער זאל העלפן איר זאלט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

א כתיבה וחתימה טובה, א גוט געבענטשט יאר.