בעזרת ה' יתברך - ב' פרשת בא, כ"ח טבת, שנת תשפ"ה לפרט קטן
טייערער ... נרו יאיר, מנהל מוסדות היכל הקודש בארץ הקודש
איך האב ערהאלטן דיין הודעה.
עס טוט מיר וויי אז דו האסט חלישות הדעת וכו', דו טראכסט וואס פעלט דיר אויס די גאנצע זאך, אז מען האט טענות וכו', דו ווילסט אפלאזן וכו' וכו'; איך וויל דיר זייער בעטן זאלסט נישט אפלאזן די הייליגע ארבעט פון אויפבויען מוסדות היכל הקודש בארץ הקודש וואס פירט זיך ווי מיר האבן מקבל געווען פון אונזער גרויסן רבי'ן מוהרא"ש זכותו יגן עלינו, וואס האט אונז אוועק געשטעלט א וועג לויטן הייליגן רבי'ן ווי אזוי צו מחנך זיין אונזערע קינדער.
וויסן זאלסטו אז דאס איז א הייליגע ארבעט און א שווערע ארבעט. עס איז זייער א שווערע ארבעט; מען טוט מיט קינדער, מען ארבעט ביטער שווער און מען איז משלם רעה תחת טובה, מען כאפט פסקים, מען האט טענות, מען ווערט באליידיגט. איך קען דיך מחזק זיין ווייל איך גיי דאס אריבער, איך האב דאס שוין איבער צוואנציג יאר, מען צערייסט זיך פאר אנדערע, מען געבט אלעס אוועק צו העלפן אנדערע, און ביים סוף שפייט מען צוריק אין פנים, מען בארעדט, מען האט טענות.
דאך וויל איך דיר זייער בעטן, לאז נישט אפ די הייליגע ארבעט, האסט אנגעהויבן - דארפסטו ענדיגן. מוהרא"ש האט אונז געזאגט ווען מיר זענען געקומען דערציילן אז מיר גייען עפענען א ברסלב'ע חדר אין אמעריקע: "אז מען עפנט קען מען נישט גיין אויף צוריק", די ווערטער קלינגט אין די אויער, נישטא אזא זאך גיין אויף צוריק. דער רבי האט געזאגט פאר די פטירה (חיי מוהר"ן, סימן ריח): "גמרתי", איך האב געענדיגט, "ואגמור", און איך וועל ענדיגן; דאס איז ווערטער פאר אונז, נישט צוריק צו טרעטן, נישט אפצולאזן די הייליגע ארבעט.
וואס האסטו חלישות הדעת? איך הער צוריק אזעלכע שיינע גריסן אויף די תלמוד תורה און בית פיגא פון אלע שטעט, אנגעהויבן אין ירושלים און בני ברק - ביז טבריה, יעדן טאג באקום איך בריוו ווי עלטערן באדאנקען זיך, איז וואס ביסטו דערשראקן? ווער רעדט פון די ישיבה... א פאבריק פון אמונה, פון יראת שמים און מידות טובות. איך שעם זיך נישט אז די ישיבה זאל זיין אין שול, איך דארף נישט באהאלטן די ישיבה אז מען זאל נישט זען וואס טוט זיך און מאכן שיינע בילדער אין אויסגאבעס וכו', די ישיבה קען זיין אין שול, און בחורים מעגן טאנצן און שפרינגען וכו', דער עיקר זיי זאלן זיין מיט יראת שמים און שם שמים שגור על פיהם, דאס איז דא ברוך ה', יעדע ווארט ביי די בחורים איז 'שכוח אייבערשטער', 'איך וועל בעטן דעם אייבערשטן'.
אז עלטערן רופן דיר מיט טענות - זאלסטו אויסהערן און מיר איבערגעבן די טענות און די פרטים, און מיר וועלן מיט התבודדות טון וואס איז ריכטיג, אלעמאל זאלסטו אויסהערן די עלטערן. איך האב יעצט געהאט, אין שטעטל איז פראסטיג קאלט, און א טייל משפחות וואוינען נישט ביים גאס וואו די באס קען נעמען די קינדער גלייך פון שטוב, זיי דארפן ארויסשיקן די קינדער צום גאס, און די פרעסטן זענען אזוי שטארק, און די באס דרייווערס קומען נישט אלע צייטליך, די קינדער ווערן געביסן פון די פרעסט, און ווען א מאמע רופט אין אפיס וויינען, ענטפערט מען איר: "בעט דעם אייבערשטן", דאס איז א רציחה אזוי צו ענטפערן, "בעט דעם אייבערשטן"; דאס דארף מען זיך אליין זאגן, און ווען עלטערן קומען מיט א טענה דארף מען זיי אויסהערן און זיי געבן די געפיל אז מען האט מיטלייד, מען פארשטייט זיי, און זען וואס מען קען טון.
נאכאמאל בעט איך דיר, אחי היקר חזק ואמץ בכל כוחך.
דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.