בריוון פונעם ראש ישיבה שליט"א

#2 - ווען מ'קומט אן צום רבי'ן, ווייסט מען זיך צו פירן אויפ'ן ריכטיגן וועג
חסידות ברסלב, ספרי ברסלב, אשר בנחל, פרום

בעזרת ה' יתברך


                        יום ב' פרשת תולדות, כ"ט מר-חשון, שנת תשפ"א לפרט קטן


 


מרת ... תחי', צפת.


איך האב ערהאלט אייער בריוו.


פארוואס זענט איר געווארן צעבראכן פון דעם בריוו? איך האב אייך געשריבן איר זאלט דאנקען דעם אייבערשטן אז איר זענט היינט ביים רבי'ן, איר זענט געראטעוועט געווארן פון די טונקעלע לעבן, פארוואס האט איר דאס גענומען אויף א שלעכטע וועג?


עס איז נישט אייער שולד, אלע וואקסן אזוי אויף; איך בין אויך געווען אין דעם זעלבן גרוב, איך האב אויך געמיינט פאר איך בין מקורב געווארן צום רבי'ן אז זיין פרום איז עבודת השם, איך האב געמיינט אז נאר איך בין א איד וכו' וכו', ביז דער אייבערשטער האט רחמנות געהאט אויף מיר און איך האב זיך דערוואוסט פון הייליגן רבי'ן, איך האב געטראפן א קליין ספר'ל אשר בנחל חלק כז און עס האט זיך מיר געעפנט א נייע וועלט; איך האב צוביסליך אנגעהויבן שפירן אמת'ע ליכטיגקייט.


דער עיקר זאלט איר ווייטער טון אייער הייליגע ארבעט, ווייטער מחזק זיין פרויען און מיידלעך, ליכטיג מאכן פאר די וואס גייען אין די פינסטערניש. חכמינו זכרונם לברכה דערציילן (סוטה כא.) א מענטש איז אמאל געווען אונטערוועגנס שפעט ביינאכט, ער האט זייער מורא געהאט ער זאל זיך נישט צעשטעכן פון דערנער און נישט אריינפאלן אין גרובער, אויך האט ער זייער מורא געהאט פון רויבער און פון שלעכטע חיות און א דריטע צרה האט ער געהאט אז ער האט נישט געוואוסט וואו צו גיין, פלוצלונג: "נִזְדַּמְּנָה לוֹ אֲבוּקָה שֶׁל אוּר", ער האט באקומען א פאקל פייער, האט ער שוין געקענט זען וואו צו גיין און ער האט מער נישט מורא געהאט פון די דערנער און גרובער אבער ער האט נאכאלץ מורא געהאט פון רויבער און חיות רעות, אויך האט ער נאכאלץ נישט געוואוסט וואו צו גיין, "כֵּיוָן שֶׁעָלָה עֲמֹד הַשַּׁחַר", ווען עס איז געווארן טאג האט ער שוין נישט מורא געהאט פון רויבער און חיות, אבער ער האט נאכאלץ נישט געוואוסט וואו צו גיין, "הִגִּיעַ לְפָרָשַׁת דְּרָכִים נִיצַל מִכּוּלָם".


דאס איז ווען מען באקומט דעם רבינ'ס ספרים; מענטשן דרייען זיך ארום אין א טונקלקייט, זיי ווייסן נישט וואו צו גיין, מען האט מורא וכו' וכו', ביז מען באקומט א פאקל פייער. מען באקומט דעם רבינ'ס שכל, עס ווערט טאג און מען זעט א פרשת דרכים, ווען מען הייבט אן הערן דעם רבי'ן ווערט ליכטיג, מען ווייסט ווי אזוי זיך צו פירן.


דער אייבערשטער זאל העלפן איר זאלט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#1 - די פרומע דמיונות און די פרומע רשעות
חסידות ברסלב, בין אדם לחבירו, חומרות, פרום

בעזרת ה' יתברך


יום ג' פרשת לך לך, ט' מר-חשון, שנת תשפ"א לפרט קטן


 


מרת ... תחי'.


איך האב ערהאלטן אייער בריוו.


איך פריי זיך זייער צו הערן די אלע מעשיות און פרטים ווי דער רבי האט אייך ארויס גענומען פון אלע דמיונות און פינסטערניש; פון די פרומע דמיונות, פון די פרומע רשעות.


עס איז באוואוסט דאס ווארט פונעם הייליגן ראפשיצער רב זכותו יגן עלינו, פרו"ם איז די ראשי תיבות פ'יל ר'שעות ו'וייניג מ'צוות; די פרומע רשעים וואס זענען פארנומען טאג און נאכט מיט מחלוקות - די זענען אין א ביטערע פלאנטער, די קענען נישט תשובה טון, זיי ווייסן נישט וואס תשובה איז, ביי זיי איז תשובה מאכן נאך מער מחלוקת, ביי זיי איז תשובה ווערן נאך מער רשע; זעלטן וואס מען זעט די זאלן קענען ארויסקריכן פון זייער פארבלאנדזשעטקייט.


ווער רעדט נאך פון פרומע פרויען וואס זענען פארקראכן אין טיפע זינד, זיי האבן זיך געמאכט אן אייגענע תורה, ביי זיי איז ווי מער אפגעשיידט - מער ערליך, ווי מער טונקל - מער צניעות, ווי מער שלעכט - איז מען אויפ'ן ריכטיגן וועג; די זענען אין זייער א טיפע בלאטע, די איז כמעט נישט מעגליך זיי זאלן זאלן תשובה טון, ווייל ווען זיי טוען תשובה פארקריכן זיי מער.


מוהרא"ש זאגט, דאס זענען געווען די רשעים אין סדום; זיי האבן געטון רשעות, אזוי ווי עס שטייט (בראשית יג, יג): "וְאַנְשֵׁי סְדֹם רָעִים וְחַטָּאִים", זיי זענען געווען שלעכטע זינדיגע מענטשן, "לַה' מְאֹד", אלץ האבן זיי געטון לשם שמים; דער רבי זאגט (שיחות הר"ן, סימן י): די שלעכטע מענטשן ווערן אלץ מער שלעכט, ווייל זיי ווילן חרטה האבן, זיי ווילן תשובה טון, אבער זיי ווייסן נישט וואס איז תשובה, וואס איז חרטה - טוען זיי מער און מער רשעות.


דאס איז אלעס ביז מען איז זוכה צו טרעפן דעם רבי'ן, אבער ווען מען איז זוכה מען ווערט מקורב צום רבי'ן - עפנט זיך א נייע וועלט, מען ווערט אויסגעלייזט פונעם יצר הרע, מען גייט ארויס פון די טונקלקייטן, מען גייט ארויס פון די פינסטערניש, מען הייבט אן זען דעם אמת, מען הייבט אן שפירן דעם אייבערשטן; מען זוכט נישט קיין מחלוקת, מען זוכט נישט קיין חומרות, קיין פרישות, מען דארף מער נישט שעפן חיות פון די שלעכטע זאכן, מען הייבט אן האבן חיות פון זיין א איד, פון טון מצוות ומעשים טובים.


וואויל איז אייך אז איר געבט דאס איבער ווייטער פאר אנדערע.


דער אייבערשטער זאל העלפן איר זאלט האבן הצלחה אין אלע ענינים.