בעזרת ה' יתברך - יום ג' פרשת צו, י' ניסן, שנת תשפ"ה לפרט קטן
מיין טייערער ... נרו יאיר
איך האב ערהאלטן דיין בריוו.
אויף דיין פראגע וואס מיינט דאס אז פייגלעך קומען קלאפן אויף דיין טיר אינדערפרי; חכמינו זכרונם לברכה זאגן (ברכות נו:), ווער עס חלומ'ט זיך פון פייגלעך, איז דאס א סימן פון שלום, אזוי ווי עס שטייט אין פסוק (ישעי' לא, ה): "כְּצִפֳּרִים עָפוֹת כֵּן יָגֵן ה' צְבָקוֹת", דאס איז וואס די פייגלעך קומען דיר לעצטנס קלאפן אין דיינע פענסטער, דיר צו דערמאנען אז אפילו עס איז דיר שווער, דו ביסט געדרוקט אין פרנסה וכו' וכו' - זאלסטו זיך נישט פארלירן, נאר געדענקען וואס די טויבעלע האט געזאגט פאר נח: "עס איז מיר גוט אפילו א ביטערע בלעטל ווען איך ווייס אז דאס קומט פונעם אייבערשטן, ווי צו האבן כל טוב און מיינען אז דאס אלעס קומט פון דעם און פון יענעם".
אויך קומט אונז די פייגלעך דערמאנען מיר זאלן ניצן אונזער רעדן אויף גוטע זאכן. דער רבי זאגט (לקוטי מוהר"ן חלק א', סימן ג): "כִּי הִנֵּה קוֹל הַנְּגִינָה" וַוייל דִי זַאךְ פוּן נִיגוּנִים, "נִמְשֶׁכֶת מִן הַצִּפֳּרִים" קוּמְט פוּן דִי פֵייגְלֶעךְ; דִי פֵייגְלֶעךְ טוּעֶן שְׁטֶענְדִיג קְוִויטְשְׁקֶען, פַייפְן אוּן זִינְגֶען. "כִּדְאִיתָא בַּמִּדְרָשׁ" אַזוֹי וִוי עֶס וֶוערְט גֶעבְּרֶענְגְט אִין מֶדְרָשׁ (וַיִּקְרָא רַבָּה, פָּרָשָׁה טז): "מִפְּנֵי מָה מְצֹרָע" פַארְוָואס דַארְף אַ קְרֶעצִיגֶער מֶענְטְשׁ, "טָהֳרָתוֹ תְּלוּיָה" זִיךְ רֵיינִיגְן – "בִּשְׁתֵּי צִפֳּרִים חַיּוֹת טְהוֹרוֹת" מִיט פֵייגְלֶעךְ? "יָבוֹא קַלַּנְיָא" זָאל קוּמֶען אַ פֵייגְל וָואס קְוִויטְשְׁקֶעט – "וִיכַפֵּר עַל קַלַּנְיָא" אוּן פַארְצֵייעֶן אוֹיף קְוִויטְשְׁקֶען; "כִּי נִלְקָה" וַוייל מֶען וֶוערְט קְרֶעצִיג, "מֵחֲמַת קוֹלוֹ" דוּרְךְ זִינְדִיגְן מִיטְן קוֹל, "שֶׁדִּבֵּר לָשׁוֹן הָרָע" וָואס עֶר הָאט גֶערֶעדְט שְׁלֶעכְטֶע רֵייד, "וְכָתוּב בַּזֹּהַר" אוּן עֶס שְׁטֵייט אִין זוֹהַר (וַיִּקְרָא נג:): "שֶׁהַשְּׁתֵּי צִפֳּרִים הַנַּ"ל" אַז דִי צְוֵויי פֵייגְלֶעךְ וָואס מֶען בְּרֶענְגְט פַארְן מְצוֹרָע זִיךְ צוּ רֵיינִיגְן – "יוֹנְקִים מֵאֲתַר דִּנְבִיאִים יַנְקִין" זֵיי הָאבְּן אַ שַׁיְיכוּת מִיט נְבוּאָה; דֶער קְרֶעצִיגֶער מֶענְטְשׁ וֶוערְט גֶעשְׁטְרָאפְט מִיט קְרֶעץ וַוייל עֶר הָאט גֶערֶעדְט שְׁלֶעכְטֶע זַאכְן, לָשׁוֹן הָרָע, רְכִילוּת אוּן לֵיצָנוּת וְכוּ', אוּן אַז עֶר וִויל זִיךְ רֵיינִיגְן, זָאגְט דִי תּוֹרָה - מֶען זָאל אִים בְּרֶענְגֶען צְוֵויי פֵייגְלֶעךְ, אִים צוּ וַוייזְן אוּן זָאגְן: 'קוּק וָואס דוּ הָאסְט גֶעטוּן מִיט דַיין רֶעדְן אוּן טְרַאכְטְן, מִיט דַיינֶע צְוֵויי פֵייגְלֶעךְ; אוֹיבּ וָואלְסְטוּ גֶענוּצְט דַיין דִּבּוּר אוּן מֹחַ - דִי צְוֵויי פֵייגְלֶעךְ - פַאר גוּטֶע זַאכְן, וָואלְסְט גֶעזִינְגֶען צוּם אֵייבֶּערְשְׁטְן, גֶערֶעדְט אוּן גֶעלוֹיבְּט דֶעם אֵייבֶּערְשְׁטְן - וָואלְסְטוּ זוֹכֶה גֶעוֶוען צוּ דִי מַדְרֵיגָה פוּן נְבוּאָה, צוּ חַיוֹת טְהוֹרוֹת, לֶעבֶּעדִיגֶע פֵייגְלֶעךְ, וָואס יֶעדֶער מֶענְטְשׁ קֶען זוֹכֶה זַיין צוּ קוּמֶען צוּ דִי מַדְרֵיגָה'. אַזוֹי וִוי אֵלִיָהוּ הַנָבִיא זָאגְט (תַּנָא דְבֵי אֵלִיָהוּ רַבָּא, פֵּרֶק ט): "מֵעִיד אֲנִי שָׁמַיִם וָאָרֶץ" אִיךְ נֶעם עֵדוּת דִי הִימְל אוּן עֶרְד, "בֵּין אִישׁ וּבֵין אִשָּׁה" סֵיי אַ מַאן אוּן סֵיי אַ פְרוֹי, "בֵּין עֶבֶד וּבֵין שִׁפְחָה" סֵיי אַ קְנֶעכְט אוּן סֵיי אַ דִינְסְט, "שֶׁהַכֹּל לְפִי מַעֲשֶׂה הָאָדָם, כֵּן נִמְשָׁךְ עָלָיו הַנְּבוּאָה" - קֶענֶען זוֹכֶה זַיין צוּ נְבוּאָה דוּרְךְ זֵייעֶרֶע גוּטֶע מַעֲשִׂים; בִּפְרַט אַז מֶען זִינְגְט נִיגוּנִים צוּם אֵייבֶּערְשְׁטְן - קֶען מֶען זוֹכֶה זַיין צוּצוּקוּמֶען צוּ זֵייעֶר אַ הוֹיכֶע פְּלַאץ.
שטארק זיך און שטארק דיין ווייב, עס איז א גרויסע מצוה צו געבן גוטע ווערטער אין שטוב, עס איז דא מענטשן וואס עס קומט זיי אן זייער שווער צו זאגן אפאר שיינע ווערטער, און אז עס גייט אריבער א טאג אן געבן א גוט ווארט - הויבט אן ווערן פראבלעמען.
דער אייבערשטער זאל העלפן מיר זאלן זוכה זיין צו (פסחים קטז:): "וְנֹאכַל שָׁם מִן הַזְּבָחִים וּמִן הַפְּסָחִים"; און צו (מיכה ז, טו): "כִּימֵי צֵאתְךָ מֵאֶרֶץ מִצְרָיִם אַרְאֶנּוּ נִפְלָאוֹת", אמן.