בעזרת ה' יתברך - יום ג' פרשת עקב, י"ח מנחם-אב, שנת תשפ"ה לפרט קטן
לכבוד ... נרו יאיר
מען מוז רעדן צו קינדער פון קדושה, נאר אזוי וועלן זיי אויפוואקסן ערליך און ריין. רעד צו דיינע קינדער זיי זאלן וויסן אז קיינער קען זיך נישט שפילן מיט זייער קערפער, קיינער קען זיי נישט אנרירן אין פריוואטע פלעצער, אפילו די אייגענע געשוויסטער; מען קען היינט נישט וויסן וכו', מען דארף אנגרייטן די קינדער זאלן וויסן אז די זאך פון זיך באהאלטן און זיך שפילן מיט א צווייטנס קערפער - איז א סכנה.
מען מוז רעדן פון קדושה צו די קינדער. דער רבי זכותו יגן עלינו פון סאטמער האט קלאר געזאגט פאר זיינע מלמדים זיי זאלן רעדן צו די קינדער אפענע דיבורים פון שמירת הברית, און עס איז דא א באקאנטע שמועס אסיפת מלמדים וואס מען הערט דעם רבי'ן זאגן פאר די מלמדים אז מען מוז רעדן צו די קינדער פון שמירת הברית, און דעמאלט האבן געוויסע גע'טענה'ט אז מען זאל נישט רעדן צו די קינדער פון שמירת הברית, מיטן טענה, אז מען וועט רעדן צו די קינדער וועלן זיי וויסן וכו', האט דער הייליגער רבי געקלאפט אין טיש און געזאגט אז מען דארף יא רעדן, און אז מען רעדט נישט ווייסן נישט די קינדער בכלל פון וואס זיך צו היטן.
ביי יענע אסיפה האט ער דערציילט די מעשה וואס ווערט געברענגט אין תנא דבי אליהו (פרק יח), אליהו הנביא האט דערציילט: איך האב אמאל אנגעטראפן א מלמד וואס האט געהאט זייער אסאך תלמידים - בערך צוויי הונדערט תלמידים; נאך א יאר בין איך צוריק געקומען צו די שטאט פון דעם מלמד, ווען איך האב אויפגעזוכט דעם מלמד זיך צו קענען טרעפן מיט אים האט מען מיר געזאגט אז דער מלמד איז שוין געשטארבן צוזאמען מיט זיין ווייב און קינדער, אזוי אויך זענען אלע זיינע תלמידים געשטארבן. האב איך אנגעהויבן זייער שטארק צו וויינען 'פארוואס דער מלמד מיט זיין משפחה, מיט די תלמידים, זענען אלע געשטארבן', ביז עס איז געקומען צו מיר א מלאך פון הימל און מיר געפרעגט: "אליהו, פארוואס וויינסטו?" האב איך אים געזאגט, "צי דען זאל איך נישט וויינען, אז די אלע זענען געשטארבן...?" האט מיר דער מלאך געזאגט: "וויין נישט אליהו, זיי האבן געטון שמוציגע מעשים, זיי האבן געטון עבירות איינער מיטן צווייטן, זיי האבן פוגם געווען באות ברית קודש דעריבער זענען זיי אלע געשטארבן יונג"; האט דער רבי זכותו יגן עלינו מסאטמער אויסגעפירט פאר די מלמדים: "דא זעט מען דער חיוב וואס מלמדים האבן צו רעדן צו קינדער פון וואס מען דארף זיך דערווייטערן".
מיר גרייטן זיך שוין צו אונזער נסיעה קיין אומאן זיין ביים רבי'ן ראש השנה, אין זיבן אין דרייסיג טעג פארן מיר קיין אומאן, און אז דו ברענגסט מיט דיינע קינדער זאלסטו אכטונג געבן אויף זיי ווי מען געבט אכטונג אויף די לעבן. עס קומען אין אומאן אלע סארט מענטשן, אלע וואס דארפן תיקונים, מען טאר נישט לאזן די קינדער דארט אויף הפקר, מען מוז האבן פאר זיי א ריינע פלאץ, א ריינע ד' אמות, דעריבער שטעלן מיר שמירה ביי אונזער בנין, אז נאר די אנשי שלומינו וואס מיר קענען זיי - קענען זיין אין בנין, פרעמדע קענען נאר זיין ביים דאווענען, און איך וויל דיר טאקע בעטן זאלסט נישט אויסשפילן די שומרים ווייל דו טוסט זיך אליין אפ, די שומרים זענען געשטעלט צו היטן אויף אונזערע קינדער, זיי נישט קיין אויבער חכם און אוועק שטופן א שומר און אריינברענגען דיינע געסט, דיינע חברים. אויסער דעם וואס איז גניבה, דער בנין איז א פריוואטע פלאץ, נאר ביים דאווענען קען מען קומען אויך נאר אין שול, איך האף דו וועסט טון וואס איז ריכטיג.
דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.
א כתיבה וחתימה טובה, א גוט געבענטשט יאר.