בעזרת ה' יתברך - יום ד' פרשת שמות, ט"ו טבת, שנת תשפ"ה לפרט קטן
לכבוד מיין טייערער ... נרו יאיר, קרית ברסלב
עס טוט מיר וויי דיך צו זען טאג נאך טאג קומען נאך חצות דאווענען אן קיין מנין. ערשטנס זאלסטו וויסן אז נאך חצות קען מען נישט דאווענען, עס איז ברכות לבטלה, צווייטנס, איך ווייס נישט וואס צו טראכטן; אויב דו ביסט אריינגעפאלן אין א מרה שחורה, אז דו שטייסט אויף שפעט, אדער זאל איך טראכטן אז דו גייסט אריין ערשט אין אפיס און שפעטער קומסטו אין שול.
עס טוט מיר וויי, איך האב דאך אזויפיל געלערנט מיט דיר אין ישיבה און דיך חתונה געמאכט מיט אן איידעלע פון בית פיגא; איז וואס איז מיט דיר געשען אז דו פירסט זיך אזוי אויף?
איך בעט דיר זייער זאלסט זיך צוריק באנייען, קומען אין שול אינדערפרי, א אינגערמאן ווי דו דארף דאווענען וואס פריער; שפעטסטנס אכט אזייגער, און גיין צו די ארבעט ניין אזייגער.
איך וויל זיך דערקוויקן, זען אין די קאמערע ווי די אברכי הכולל לערנען פלייסיג, קוק איך אין די קאמערע, אבער פון די אנדערע זייט מחיצה באקום איך ווייטאג צו זען אינגעלייט וואס האבן געלערנט אין ישיבה קומען טאג נאך טאג דאווענען נאך חצות, טרעטן אויף די הלכה מפורשת פון דאווענען שחרית אין צייט; מילא בעלי מרה שחורה וכו', אבער טייערע אברכים ווי דיר – דאס קען איך נישט נעמען.
איך וויל צוויי זאכן פון דיר, איינס דאווענען מיט מנין אלע תפילות שחרית וואס פריער, צוויי, זאלסט גיין צום דיין'ס גמרא שיעור.