בריוון פונעם ראש ישיבה שליט"א

#10 - אלקאהאל אדער דראגס וועלן דיר נישט העלפן
אמונה, שלום בית, שטעטל, משקה המשכר, דראגס

בעזרת ה' יתברך - יום ה' פרשת קרח, ג' תמוז, שנת תשפ"ג לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר


ווען מען וויל אנטלויפן - אנטלויפט מען צום אייבערשטן, ווייל ערגעץ אנדערש - איז נישטא וואו צו לויפן. אלקאהאל העלפט נישט, עס מאכט מער ביטער, סמים - דראגס השם ישמרינו - זאל דער אייבערשטער אפהיטן, דאס איז אזוי ווי איינער זאל זיך אראפווארפן פון א בנין און זיך נעמען דאס לעבן השם ישמרינו; נישטא וואו צו אנטלויפן - נאר צום אייבערשטן, נאר צו די הייליגע תורה.


אז דיין ווייב דערביטערט דיך - זאלסטו נישט טראכטן אז עס וואלט דיר געקענט זיין בעסער אלס נישט חתונה געהאט, אדער אנדערע טריפה'נע מחשבות, מיט א צווייטן וואלט דיר געווען גרינגער; גלייב מיר, נישטא וואו צו לויפן - נאר צום אייבערשטן, קענסט קומען אין שול דאווענען און בעטן דעם אייבערשטן עס זאל דיר זיין גרינגער, עס זאל דיר ווערן בעסער.


היינט נאכט וועט זיין די וועכנטליכע שיעור, עס וועט זיין אביסל שפעטער ווי געווענליך; צוליב וואס מען בויט איבער דעם היכל בית המדרש פאר די בחורים פארן זומער, און איך וויל נישט שטערן די מנין מנחה מעריב פון שטעטל, וועט די שיעור זיין צען אזייגער.


איך בין נעכטן געקומען אין שטעטל; וואס זאל איך דיר זאגן, איך שפיר זיך דא אין שטעטל ווי אין גן עדן, א ריינע פלאץ, אנשי שלומינו מיט תמימות און פשיטות. מענטשן מיינען מיר זענען הולטייעס, מענטשן רעדן אויף אונז אז דא איז א פלאץ פון הפקירות, איך בין אזוי שטאלץ מיט אונזער קהילה; אזא ריינקייט, אזא הייליגקייט.


איך וועל דיר בלי נדר שרייבן מער באריכות, איך יאג זיך.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#9 - געב אכטונג פון אלקאהאל
סכנה, דרייוון, לימוד התורה, משקה המשכר, דאווענען, פסח

בעזרת ה' יתברך


יום ד' פרשת ויקרא, כ"ט אדר, ערב ראש חודש ניסן, שנת תשפ"ג לפרט קטן


 


לכבוד מיין ליבער ... נרו יאיר, קרית יואל


איך האב ערהאלטן דיין בריוו.


עס איז נישט גוט די מנהג וואס דו האסט זיך צוגעוואוינט, צו מאכן א לחיים נאכן דאווענען אויף ברוינפן.


אויך קען דאס זיין א סכנה. אז דו וועסט טרינקען איין גלעזעלע און נאך א גלעזעלע און גיין ארבעטן; דרייוון א קאר - קענסטו חס ושלום אראפקלאפן אדער הרג'ענען, און מען וועט דיך לייגן אין תפיסה.


ריר נישט אן קיין אלקאהאל, ברוינפן; מאך א לחיים נאכן דאווענען אויף א פרק משניות, א בלאט גמרא, א קאפיטל תהילים.


יעצט קומט פסח, דארפן מיר בעטן מיר זאלן זוכה זיין צום פסח, צו די קדושה פון פסח און צו אמונה.


 

#8 - אין א בית המדרש היכל הקודש קען נישט זיין קיין ברוינפן
הפצה, דרשות, בית המדרש, היכל הקודש, שכרות, משקה המשכר, שלש סעודות, גבאי

בעזרת ה' יתברך


יום ד' פרשת בראשית, כ"ד תשרי, אסרו חג, שנת תשפ"ג לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר, גבאי בית המדרש היכל הקודש סטעטן איילענד


איך האב ערהאלטן דיין בריוו.


אויף דיין פראגע, איינער פון די מתפללים זאגן דיר אז מען מוז געבן שבת אינדערפרי ברוינפן; נאר אזוי וועלן מקורב ווערן נאך מענטשן, דו ווילסט וויסן וואס איז ריכטיג צו טון.


אין א בית המדרש היכל הקודש קען נישט זיין קיין ברוינפן. אין ישיבה זענען מיר זייער שטרענג אויף דעם, נישטא קיין ברוינפן.


ביי אונז אין ישיבה איז אויך דא וואס זאגן מיר אז אויב מען וועט געבן א רייכע קידוש וועלן מקורב ווערן אסאך מענטשן; דאס איז ליצנות, ווייל א קידוש צו פרעסן איז נישט קיין הפצה.


ביי אונז אין ישיבה געבט מען מזונות און מען לערנט פאר ספורי מעשיות, און מען איז זיך אזוי מחי'; עס זענען דא וואס ווארטן א גאנצע וואך ספעציעל פאר שבת אינדערפרי ווען מען לערנט פאר ספורי מעשיות, מען רעדט פון די עצות פון רבי'ן בתמימות ובפשיטות; דאס איז די רייכסטע קידוש, מען ווערט אזוי זאט.


ביי שלש סעודות זאלסטו פארלערנען לייכטע זאכן, צום ביישפיל א שאלה און תשובה פון עצתו אמונה אדער פון שאלות ותשובות ברסלב. מען קומט אין שול צו הערן חיזוק, נישט יעדער האט די מח צו הערן א טיפע תורה.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#7 - עס זאל נישט זיין אין ישיבה קיין טרינקען אלקאהאל
שידוכים, ישיבה, משקה המשכר

בעזרת ה' יתברך


יום ג' פרשת בלק, י"ג תמוז, שנת תשפ"ב לפרט קטן


 


לכבוד מיין טייערער ... נרו יאיר, תלמיד ישיבת תפארת התורה


איך הער יעצט זאגן אז דו האסט זיך גענומען צום ביטערן טראפ, עס זענען דא בחורים וואס טרינקען ברוינפן.


איך בעט דיר זייער, "אַל תֵּלֵךְ בְּדֶרֶךְ אִתָּם" (משלי א, טו), גיי נישט אויף די וועג, דו דארפסט א שידוך, דו דארפסט חתונה האבן; אין בית פיגא איז נישטא קיין תלמידות וואס ווילן א מאן א שיכור, ווער דארף א מאן א שיכור? ווער וויל אן איידעם א שיכור?!


איך האף אז דער בריוו וועט זיין גענוג, ווייל איך וועל טון אלעס אין די וועלט אז עס זאל נישט זיין אין ישיבה קיין טרינקען.

#6 - לאז אפ וויין און ברוינפן
בחור, שידוכים, שכרות, משקה המשכר

בעזרת ה' יתברך


יום ג' פרשת מקץ, כ"ו כסליו, ב' דחנוכה, שנת תשפ"ב לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר


יעצט הער איך אז דו ביסט צוריק געגאנגען צום טרינק; דיין זיידע זאגט מיר ער זעט ביי דיר פלעשער ברוינפן, ער האט מיר געבעטן איך זאל נישט זאגן אז ער האט אויסגעזאגט, אבער איך זאג יא ווער עס האט מיר געזאגט, ווייל איך וויל דיר ראטעווען פון די מחלה ה' ישמרינו.


וואס איז דיין פלאן? ביז א קורצע צייט שטייסטו אין שידוכים, דו ווילסט אוודאי חתונה האבן, נו וואס טראכסטו? ווער זאל וועלן א שיכור פאר א מאן? איך וועל דארפן זוכן פאר דיר א כלה וואס טרינקט אויך.


איך האלט פון דיר, איך האב דיך זייער ליב, איך וויל נאר דיין גוטס, דעריבער בעט איך דיר: "לאז אפ וויין און ברוינפן, אפילו ביר זאלסטו נישט טרינקען!"


לערן יעדן טאג די תורה פון רבי'ן, לקוטי מוהר"ן חלק ב', סימן כו – וואס רעדט זיך פון שכרות, און זאג די תפלה פון רבי נתן (לקוטי תפילות חלק ב', סימן כג).


אויך זאלסטו לערנען די פסוקים אין ספר משלי, די מוסר רייד פון שלמה המלך'ס מאמע, ווי זי זאגט (משלי לא, ד-ז): "אַל לַמְלָכִים לְמוֹאֵל", עס פאסט נישט פאר קעניגן וואס זענען נאנט צום אייבערשטן זיך אזוי צו פירן, "אַל לַמְלָכִים שְׁתוֹ יָיִן", עס פאסט נישט פאר קעניגן צו טרינקען וויין, "וּלְרוֹזְנִים אֵי שֵׁכָר", פאר גרויסע הערשער איז נישט גוט אלטע וויין, "פֶּן יִשְׁתֶּה וְיִשְׁכַּח מְחֻקָּק", ווען מען טרינקט – קען מען פארגעסן די הייליגע תורה וכו', "תְּנוּ שֵׁכָר לְאוֹבֵד", וויין איז גוט פאר רשעים וואס גייען סיי ווי ווערן אויס, זיי ווערן פארלוירן, "וְיַיִן לְמָרֵי נָפֶשׁ", וויין איז גוט פאר דערביטערטע מענטשן, "יִשְׁתֶּה וְיִשְׁכַּח רִישׁוֹ", דורכן טרינקען פארגעסן זיי זייער ארעמקייט, "וַעֲמָלוֹ לֹא יִזְכָּר עוֹד", זיי געדענקען נישט זייער פלאג, אבער דו טרינק נישט.


קוק די פסוקים אין משלי סוף קאפיטל כג: "לְמִי אוֹי לְמִי אֲבוֹי", אויף וועם איז א קלאג? "לְמִי מִדְיָנִים", ווער קריגט זיך? "לְמִי שִׂיחַ", ווער רעדט אסאך? "לְמִי פְּצָעִים חִנָּם", ווער כאפט קלעפ? "לְמִי חַכְלִלוּת עֵינָיִם", ווער האט רויטע אויגן? שלמה המלך פרעגט די פראגעס, און ענטפערט: "לַמְאַחֲרִים עַל הַיָּיִן", פאר די וואס טרינקען וויין, "לַבָּאִים לַחְקֹר מִמְסָךְ", פאר די וואס קומען פארשן ווי אזוי מען מאכט שטארקע וויין, גוטע וויין.


לערן די אלע פסוקים פון משלי און זאג די תפלה, ווייל איך ציטער וואס וועט זיין דיין סוף.


איך וויל דיר העלפן, איך ווארט דו זאלסט מיר ענטפערן אויף די בריוו.

#5 - אנשטאט לויפן צו אלקאהאל, לויף צו די תורה
צרות, לימוד התורה, משקה המשכר

בעזרת ה' יתברך


יום א' פרשת שלח, י"ט סיון, שנת תשפ"א לפרט קטן


 


לכבוד מיין טייערער ליבער ... נרו יאיר, תלמיד ישיבת תפארת התורה


ווען דו וואלסט געוויסט וואס פאר א פנים א שיכור טראגט - וואלסטו נישט צוגערירט צום משכה המשכר. דו האסט זיך אזוי פארשעמט, אלע קינדער זענען דיר נאכגעלאפן, זיי האבן געשריגן: "שיכור! שיכור!" דער גאנצער עולם האט זיך אזוי געשעמט פאר דיר.


איך בעט דיר, פון היינט אן און ווייטער ריר נישט אן קיין וויין און ברוינפן; איך וויל דיר ברענגען א גוטע שידוך, אבער אז דו וועסט טרינקען און זיך וואלגערן אין ישיבה וועט דיר קיינער נישט נעמען. אנשטאט לויפן צו אלקאהאל - לויף צו די תורה; לויף צו די אונגארישע וויין פון רבי'ן, די חיזוק פון רבי'ן - דאס וועט דיר אוועקנעמען דיינע ווייטאגן און פראבלעמען.


איך בעט דיר זייער מיין טייערער ליבער ברודער, שטארק זיך אין אמונה, חזר זיך אמונה, דאס וועט דיר שטארקן דיינע נערוון דו זאלסט קענען אלעס אריבערגיין. חזר זיך אויפ'ן קול די דרייצן אני מאמין'ס, דו זאלסט חזר'ן דעם ערשטן אני מאמין אן א שיעור מאל, אז דער אייבערשטער פירט אלעס און דער אייבערשטער טוט אלעס, און דער אייבערשטער טוט נאר וואס איז גוט; אפילו מיר פארשטייען נישט, מיר זעען נישט דאס גוטס - דאך גלייבן מיר אז אלעס איז לטובה.


איך ווייס אז דו ביסט א גוטער בחור, דו ווילסט נישט זיין שלעכט, דו ביסט פשוט זייער צעבראכן - דערפאר לויפסטו צום טרינק; גלייב מיר, עס וועט דיר נישט העלפן, אז דו וועסט אנטלויפן צו די תורה - דאס וועט דיר העלפן!

#4 - לאז שוין אפ דיינע נארישקייטן, קער זיך צוריק צום אייבערשטן
משפחה, תשובה, משקה המשכר

בעזרת ה' יתברך


יום ד' פרשת נח, ג' מר-חשון, שנת תשפ"א לפרט קטן


 


לכבוד מיין טייערער חבר ... נרו יאיר.


עס טוט מיר זייער וויי צו זען דיין מצב ווי אזוי דו וואלגערסט זיך וכו', דו האסט פארקויפט דיין לעבן פאר וכו'; דיין ווייב תחי' האט נישט קיין לעבן, דיינע קינדער ליידן.


אמאל האסטו געהאט אזעלכע שיינע טעג, האסט געדאווענט, האסט געלייגט טלית ותפילין יעדן טאג; האסט געלערנט, האסט געארבעט, האסט פארדינט, האסט פארברענגט, האסט געהאט פארגענוגן מיט דיין משפחה וכו', וכו', און וועגן דעם ביטערן טראפן האסטו אלעס אלעס פארלוירן; דו וואלגערסט זיך אין די גאסן ווי א היימלאזער פארשוין.


איך בעט דיר פון די טיפעניש פון מיין הארץ, לאז שוין אפ; ביסט שוין גענוג נאכגעלאפן די בהמות, דיינע עוונות; קער זיך צוריק צום אייבערשטן, קום אהיים צו דיין ווייב און קינדער, קום אין שול דאווענען און לערנען.


איך האב זייער שטארק רחמנות אויף דיר, איך האף דו וועסט אננעמען מיינע ווערטער.

#3 - וויין צום אייבערשטער דו זאלסט ארויסגיין פון דיין צוגעקלעבטקייט צו אלקאהאל
אומאן, משקה המשכר, רייכערן

בעזרת ה' יתברך


יום ד' פרשת נצבים, כ"ה אלול, שנת תשע"ט לפרט קטן


 


לכבוד מיין טייערער ליבער חבר ... נרו יאיר.


איך האף אז דו ביסט נישט ברוגז אדער אנגעווייטאגט אויף מיר אויב דורכ'ן יאר האב איך דיר געזאגט אדער געשריבן וכו'; נעם אן מיינע ווערטער אויף א פאזיטיווער וועג, ווייל איך וויל נאר דו זאלסט האבן א גוט לעבן.


יעצט ביים רבינ'ס ציון וועלן מיר פועל'ן א גוט יאר; ביים רבינ'ס ציון קען מען פועל'ן ישועות שלא כדרך הטבע. מוהרא"ש זאגט נאך בשם רבי אברהם בן רבי נחמן זכרונו לברכה: "אז מען עקשנ'ט זיך ביים ציון, קען מען אלעס פועל'ן".


דעריבער זאלסטו נישט זיין קיין בטלן, זאלסט זיצן ביים ציון און וויינען און וויינען אז דו זאלסט ארויסגיין פון דיין צוגעקלעבטקייט צו אלקאהאל; בעט דעם רבי'ן אז דו זאלסט זיך פאר'עקלען פון אלקאהאל, און מיט תפילה קען מען אלעס פועל'ן.


א אינגערמאן האט מיר דערציילט אז זיין זיידע (א מחותן פון מוהרא"ש זכרונו לברכה) פלעגט רייכערן צוויי פושקעס צוגרעטלעך יעדן טאג (רויטע צוגרעטלעך), ער איז געווען אזוי צוגעבינדן צו דעם, ער האט זיך ממש נישט געקענט שיידן דערפון.


ווען ער איז מקורב געווארן צום רבי'ן האט ער אנגעהויבן בעטן דעם אייבערשטן: "הייליגער באשעפער, העלף מיר איך זאל מער נישט רייכערן; דער רבי זאגט מען זאל נישט רייכערן, העלף מיר איך זאל זיך אפלאזן פון דעם", איין אינדערפרי ווען ער האט גענומען דעם צוגרעטל אין האנט האט ער געשפירט ווי עס עקלט אים און ער האט דאס אראפגעווארפן, נאכדעם האט ער ווייטער פרובירט איינמאל און נאכאמאל ביז ער האט געזען אז זיינע תפילות און געבעטן זענען נתקבל געווארן און ער האט זיך אפגעוואוינט פון דעם. זעט מען פון דעם, אז מען בעט העלפט דער אייבערשטער.


א כתיבה וחתימה טובה.


בעט פאר מיר, יואל בן ריצא רעכל.

#2 - אוועקגעווארפן די אלקאהאל
משקה המשכר, חלומות

בעזרת ה' יתברך


יום ד' פרשת שופטים, ד' אלול, שנת תשע"ט לפרט קטן


 


לכבוד מיין טייערער ... נרו יאיר.


איך האב ערהאלטן דיין בריוו מיט די געלט פאר א פדיון.


אשריך ואשרי חלקך אז דו האסט אוועקגעווארפן די אלקאהאל; דו נעמסט מער נישט אריין קיין אלקאהאל אין דיר און דו טרינקסט מער נישט. דער הייליגער רבי זאגט (ספר המידות, אות שכרות, סימן ד): "הַקָּדוֹשׁ בָּרוּךְ הוּא אוֹהֵב מִי שֶׁאֵינוֹ מִשְׁתַּכֵּר", דער אייבערשטער האט ליב דעם מענטש וואס שיכור'ט זיך נישט אן; קומט אויס אז דער אייבערשטער האט דיר ליב.


בנוגע וואס דו האסט גע'חלומ'ט וכו'; דער הייליגער רבי זאגט (ספר המידות, אות חלום, סימן א): "לַחֲלוֹם רָע", פאר א שלעכטע חלום, "תֹּאמַר בַּבֹּקֶר", זאל מען זאגן אינדערפרי: "הַחֲלוֹמוֹת שָׁוְא יְדַבֵּרוּ", חלומות זענען נישט אמת; דערנאך דארף מען שוין נישט זארגן.


דער עיקר זאלסטו זיך שטארקן צו זיין פרייליך, זארג נישט וכו'; חכמינו זכרונם לברכה זאגן (ברכות נה.): "חֶלְמָא בִּישָׁא", אז מען חלומ'ט זיך א שלעכטע חלום, "עֲצִיבוּתֵיהּ מִסְתַּיֵּיהּ", דאס וואס מען איז דערשראקן און צעבראכן דערפון, דאס אליינס איז מבטל דעם חלום; דעריבער זאלסטו זיך שטארקן מיט אמונה צו גלייבן אינעם אייבערשטן אז אלעס וועט זיין גוט און דו זאלסט ווייטער ממשיך זיין מיט תפילה והתבודדות. חכמינו זכרונם לברכה זאגן (ברכות י:): "אֲפִילוּ בַּעַל הַחֲלוֹמוֹת אוֹמֵר לוֹ לְמָחָר הוּא מֵּת", אפילו מען חלומ'ט זיך אז מען גייט שטארבן, "אַל יִמְנַע עַצְמוֹ מִן הָרַחֲמִים", זאל מען ווייטער בעטן דעם אייבערשטן.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.


א כתיבה וחתימה טובה, א גוט געבענטשט יאר.

#1 - שוין צייט דו זאלסט זיך אפלאזן פון אלקאהאל
חינוך הילדים, שלום בית, שכרות, משקה המשכר

בעזרת ה' יתברך


ערב שבת פרשת חיי שרה – מברכים החודש, כ"ד מר-חשון שנת תשע"ט לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר.


איך האב ערהאלטן א בריוו פון דיין ווייב.


איך מיין עס איז שוין צייט דו זאלסט זיך אויפוועקן פון שלאף און אפלאזן די אלקאהאל; ווען דו וואלסט געזען ווי אזוי דו זעסט אויס ווען דו ביסט שיכור, ווי דו ביסט שטאט'ס נאר, אלע ווערן פארשעמט פון דיר, דיין ווייב, דיינע קינדער, וואלסטו זיכער אויפגעהערט טרינקען.


עס איז כדאי דו זאלסט מאכן א שיעור אין ספר משלי, וועסטו זען דאס שעדליכקייט פון טרינקען וויין. שלמה המלך זאגט (כ, א): "לֵץ הַיַּין", א לץ טרינקט וויין, "הֹמֶה" – ער ברומט און שרייט – "שֵׁכָר", אז ער דארף אלטע וויין; ועוד.


איך בין אמאל געווען ביי מוהרא"ש אין שטוב, פונקט דעמאלט האט איינער געקלאפט אויפן טיר מיט זיין זון א בחור וואס איז נעבעך אריין געפאלן אין די תאוה פון טרינקען וויין רחמנא לצלן. מוהרא"ש האט מיר נישט ארויסגעשיקט פון שטוב, האב איך געהערט ווי מוהרא"ש מוסר'ט דעם בחור ער זאל אכטונג געבן נישט צו טרינקען קיין וויין, און מוהרא"ש האט אים געהייסן לערנען יעדן טאג די תורה אין ליקוטי מוהר"ן (חלק ב, סימן כו) וואו דער רבי רעדט איבער די שעדליכקייט פון טרינקען; מוהרא"ש האט אים געזאגט ער זאל יעדן טאג לערנען די תורה און נאכדעם זאגן די תפילה פון רבי נתן אויף דעם תורה.


דאס זעלבע זאלסטו טון, אז דו ביסט נעבעך אזוי צוגעקלעבט צו אלקאהאל, אזוי ווייט אז די אלקאהאל איז דיר וויכטיגער פון דיין לעבן און פון דיין ווייב און קינדער, זאלסטו לערנען יעדן טאג לערנען די תורה אין ליקוטי מוהר"ן (חלק ב', סימן כו), נישט איין מאל א טאג נאר אפאר מאל א טאג ביז עס זאל דיר אריין גיין אין די ביינער דעם רבינ'ס ווערטער, וועסטו זוכה זיין ארויס צו קריכן פון די מחלה.


איך שיק דיר דא די תורה מיט די תפילה פון ר' נתן:


"צָרִיךְ לְהַרְחִיק מִשִּׁכְרוּת וּלְדַקְדֵּק שֶׁלּא לִשְׁתּוֹת יוֹתֵר מִיכָלְתּוֹ, כְּדֵי שֶׁלֹּא יָבוֹא לִידֵי שִׁכְרוּת, כִּי מְעַט הַשְּׁתִיָּה לְפִי הַצֹּרֶךְ הוּא טוֹבָה לְהַרְחִיב דַּעְתּוֹ. וְדַע, כִּי הַדַּעַת מְלֻבָּשׁ בַּחֲסָדִים, וּכְשֶׁשּׁוֹתֶה בְּמִדָּה כָּרָאוּי לְפִי עֶרְכּוֹ, אֲזַי נִתְרַחֵב דַּעְתּוֹ וְנִתְרוֹמֵם מֹחוֹ וַאֲזַי נִגְדָּלִין הַחֲסָדִים בְּיוֹתֵר עַל יְדֵי הַשְּׁתִיָּה. כִּי כְּשֶׁנִּתְרוֹמֵם הַדַּעַת, נִתְרוֹמְמִין וְנִגְדָּלִין הַחֲסָדִים, כִּי הַדַּעַת מְלֻבָּשׁ בָּחֲסָדִים כַּנַּ"ל (עֵרוּבִין ס"ה): "כָּל הַמִּתְפַּתֶּה בְּיֵינוֹ, יֵשׁ בּוֹ מִדַּעַת קוֹנוֹ", מִתְפַּתֶּה דַּיְקָא, בְּחִינַת חֲסָדִים שֶׁעַל יְדֵי הַיַּיִן נִגְדָּלִין הַחֲסָדִים וְזֶהוּ מִתְפַּתֶּה שֶׁעַל יְדֵי הַגְדָּלַת הַחֲסָדִים הוּא מִתְפַּתֶּה וּמִתְפַּיֵּס אַף עַל פִּי שֶׁלֹּא הָיָה רָאוּי לְהִתְפַּתּוֹת לְפִי חֲסָדִים סְתָם וְהָיָה יָכוֹל לִהְיוֹת רֹגֶז, אֲבָל עַל יְדֵי הַגְדָּלַת הַחֲסָדִים עַל יְדֵי הַיַּיִן הוּא מִתְפַּתֶּה כַּנַּ"ל, אֲבָל הַשּׁוֹתֶה יוֹתֵר מִדַּאי וּמִשְׁתַּכֵּר אֲזַי אַדְּרַבָּא, מִתְגַּבְּרִין תֹּקֶף הַגְּבוּרוֹת, וְנַעֲשֶׂה כַּעַס וָרֹגֶז וְלִפְעָמִים מִתְגַּבְּרִין גְּבוּרוֹת דְּסִטְרָא אָחָרֳא וְיוּכַל לָבוֹא לִידֵי רָעוֹת וְכוּ' חַס וְשָׁלוֹם, וְדַע, שֶׁעַל יְדֵי שִׁכְרוּת שׁוֹכְחִין כָּל הַמִּצְווֹת וְהָאַזְהָרוֹת שֶׁצִּוָּה משֶׁה רַבֵּנוּ עָלָיו הַשָּׁלוֹם, כִּי משֶׁה הוּא מְלֻבָּשׁ בְּכָל אֶחָד וְאֶחָד מִיִּשְׂרָאֵל בְּכָל אֵיבָר וְאֵיבָר, וּמַזְכִּיר כָּל אֵיבָר וְאֵיבָר שֶׁיַּעֲשֶׂה הַמִּצְוָה הַשַּׁיָּכָה לְאוֹתוֹ אֵיבָר כִּי רְמַ"ח מִצְווֹת כְּנֶגֶד רְמַ"ח אֵיבָרִים מְחֹקֵק (דְּבָרִים לג), שֶׁהוּא גִּימַטְרִיָּא רְמַ"ח, שֶׁמַּזְכִּיר רְמַ"ח מִצְווֹת כַּנַּ"ל, וְעַל יְדֵי הַשִּׁכְרוּת שׁוֹכֵחַ אוֹתָם בִּבְחִינַת (מִשְׁלֵי ל"א): "פֶּן יִשְׁתֶּה וְיִשְׁכַּח מְחֻקָּק" שֶׁעַל יְדֵי הַשְּׁתִיָּה וְהַשִּׁכְרוּת שׁוֹכֵחַ רְמַ"ח מִצְווֹת שֶׁל משֶׁה כַּנַּ"ל, וְהִתְלַבְּשׁוּת משֶׁה בָּאֵיבָרִים זֶהוּ בְּעַצְמוֹ בְּחִינַת הִתְלַבְּשׁוּת הַדַּעַת בַּחֲסָדִים כַּנַּ"ל, כִּי משֶׁה הוּא הַדַּעַת וְהָאֵיבָרִים הֵם רְמַ"ח בְּחִינַת אַבְרָהָם אִישׁ הַחֶסֶד, שֶׁהוּא גִּימַטְרִיָּא רְמַ"ח אֵיבָרִים".


דערנאך זאלסטו זאגן די תפילה פון רבי נתן ווי ער בעט זיך ביים אייבערשטן מיט א תפילה געבויט אויפן רבינ'ס ווערטער (תפלה כג):


"מָשְׁכֵנִי אַחֲרֶיךָ נָרוּצָה הֱבִיאֲנִי הַמֶּלֶךְ חֲדָרָיו נָגִילָה וְנִשְׂמְחָה בָּךְ נַזְכִּירָה דֹדֶיךָ מִיַּיִן מֵישָׁרִים אֲהֵבוּךָ". רִבּוֹנוֹ שֶׁל עוֹלָם, רַב חֶסֶד וּמַרְבֶּה לְהֵיטִיב, רַחֵם עָלַי בְּרַחֲמֶיךָ הָרַבִּים, וְזַכֵּנִי לְהִתְקָרֵב אֵלֶיךָ בֶּאֱמֶת בְּכָל עֵת וְלַעֲבֹד אוֹתְךָ תָמִיד בְּשִׂמְחָה וּבְטוּב לֵבָב מֵרוֹב כֹּל. וְתִשְׁמֹר אוֹתִי בְּרַחֲמֶיךָ הָרַבִּים, וְתַצִּילֵנִי בְּכָל עֵת מֵרִבּוּי שְׁתִיַּת הַיַּיִן וּשְׁאָר מַשְׁקִים הַמְשַׁכְּרִים, שֶׁלֹּא אֶשְׁתֶּה לְעוֹלָם יוֹתֵר מֵהַמִּדָּה וְלֹא אָבֹא לִידֵי שִׁכְרוּת לְעוֹלָם. כִּי אַתָּה גִּלִּיתָ לָנוּ עֹצֶם רָעַת הַשִּׁכְרוּת הַמַּטְרִיד וּמַעֲבִיר אֶת הָאָדָם מִשְּׁנֵי עוֹלָמוֹת חַס וְשָׁלוֹם, כִּי עַל־יְדֵי שִׁכְרוּת שׁוֹכְחִין אֶת כָּל הָאַזְהָרוֹת שֶׁל משֶׁה רַבֵּנוּ עָלָיו הַשָּׁלוֹם, שֶׁהוּא מְלֻבָּשׁ אֶצְלֵינוּ בְּכָל אֵבֶר וָאֵבֶר אֵצֶל כָּל אֶחָד וְאֶחָד מִיִּשְׂרָאֵל, וּמַזְכִּיר וּמַזְהִיר אֶת כָּל אֵבֶר וְאֵבֶר לִשְׁמֹר וְלַעֲשׂוֹת וּלְקַיֵּם אֶת כָּל הַמִּצְוָה הַשַּׁיָּכָה לְכָל אֵבֶר וָאֵבֶר, שֶׁהֵם רְמַ"ח אֵיבָרִים כְּנֶגֶד רְמַ"ח מִצְוֹת עֲשֵׂה. וְעַל־יְדֵי הַשִּׁכְרוּת חַס וְשָׁלוֹם, שׁוֹכְחִין כָּל אֵלּוּ הָאַזְהָרוֹת, וְכָל הַדְּרָכִים נַעֲשִׂים לְפָנָיו כְּמִישׁוֹר רַחֲמָנָא לִיצְלָן, כְּמוֹ שֶׁכָּתוּב, כִּי יִתֵּן בַּכּוֹס עֵינוֹ יִתְהַלֵּךְ בְּמֵישָׁרִים. וְנֶאֱמַר, לְמִי אוֹי לְמִי אֲבוֹי, לְמִי חַכְלִילוּת עֵינָיִם. לַמְאַחֲרִים עַל הַיָּיִן לַבָּאִים לַחְקוֹר מִמְסָךְ. אַחֲרִיתוֹ כְּנָחָשׁ יִשָּׁךְ וּכְצִפְעֹנִי יַפְרִישׁ. עֵינֶיךָ יִרְאוּ זָרוֹת וְלִבְּךָ יְדַבֵּר תַּהְפֻּכוֹת. וְהָיִיתָ כְּשֹׁכֵב בְּלֶב־יָם וּכְשֹׁכֵב בְּרֹאשׁ חִבֵּל.


מָלֵארַחֲמִים, אַתָּה יָדַעְתָּ כַּמָּה נְפָשׁוֹת נִשְׁקְעוּ בִּיוֵן מְצוּלָה עַל־יְדֵי הַשִׁכְרוּת רַחֲמָנָא לִיצְלָן, וְנִטְרְדוּ מִשְּׁנֵי עוֹלָמוֹת עַל־יְדֵי־זֶה. הַצִּילֵנִי מָלֵא רַחֲמִים, שָׁמְרֵנִי בְּרַחֲמֶיךָ הָרַבִּים, שֶׁלֹּא אָבֹא לְעוֹלָם לִידֵי שִׁכְרוּת כְּלָל, וַאֲפִלּוּ בְּשַׁבָּתוֹת וְיָמִים טוֹבִים וּבִשְׁאָר זְמַנִּים קְדוֹשִׁים, אֲשֶׁר רְצוֹנְךָ שֶׁנְּשַׂמַּח אֶת נַפְשֵׁנוּ עַל־יְדֵי שְׁתִיַּת יַיִן מְעַט. זַכֵּנוּ בְּרַחֲמֶיךָ הָרַבִּים, שֶׁנִּזְכֶּה לְכַוֵּן אֶת הַמִּדָּה שֶׁלֹּא נִשְׁתֶּה כִּי אִם מְעַט הַמֻּכְרָח כְּפִי רְצוֹנְךָ, כְּדֵי לְרוֹמֵם דַּעְתֵּנוּ וּלְהַרְחִיב שִׂכְלֵנוּ וְלִבֵּנוּ, כְּמוֹ שֶׁכָּתוּב, וְיַיִן יְשַׂמַּח לְבַב אֱנוֹשׁ. בְּאֹפֶן שֶׁנִּזְכֶּה עַל־יְדֵי מְעַט הַשְּׁתִיָּה לְהַרְחִיב וּלְהַגְדִּיל הַחֲסָדִים שֶׁדַּעְתֵּנוּ מְלֻבָּשׁ בָּהֶם, שֶׁנִּזְכֶּה עַל־יְדֵי מְעַט הַשְּׁתִיָּה לִהְיוֹת בְּשִׂמְחָה וּבְטוּב לֵבָב בֶּאֱמֶת, בְּאֹפֶן שֶׁנִּזְכֶּה לְהִתְדַּבֵּק בְּךָ בֶּאֱמֶת עַל־יְדֵי־זֶה, וְלִזְכֹּר עַל־יְדֵי־זֶה יוֹתֵר וְיוֹתֵר אֶת כָּל הָאַזְהָרוֹת בְּכָל אֵבֶר וָאֵבֶר שֶׁמַּזְהִיר אוֹתָנוּ משֶׁה רַבֵּנוּ עָלָיו הַשָּׁלוֹם, וְנִתְעוֹרֵר בְּיוֹתֵר לְקַיֵּם אֶת כָּל הַמִּצְוֹת הַשַּׁיָּכִים לְכָל אֵבֶר וָאֵבֶר. וְתִפְתַּח לִבִּי בְּתוֹרָתֶךָ וְאַחֲרֵי מִצְוֹתֶיךָ תִּרְדֹּף נַפְשִׁי. וְאֶזְכֶּה לְהִתְקָרֵב אֵלֶיךָ יוֹתֵר וְיוֹתֵר עַל־יְדֵי הַשְּׁתִיָּה בִּדְבֵקוּת נִפְלָא וַאֲמִתִּי כִּרְצוֹנְךָ הַטּוֹב, וְאֶהְיֶה מִתְפַּתֶּה בְּיֵינִי בִּקְדֻשָּׁה גְדוֹלָה לִהְיוֹת כִּרְצוֹנְךָ הַטּוֹב בֶּאֱמֶת, וְיִהְיֶה נִמְשַׁךְ עָלַי הַרְחָבַת הַדַּעַת וְהַחֲסָדִים מִדַּעַת קוֹנִי, וְאֶזְכֶּה לְכַבֵּד אֶת יְהֹוָה בֶּאֱמֶת מֵהוֹנִי וּמִגְּרוֹנִי.


רִבּוֹנוֹשֶׁל עוֹלָם, אַתָּה יָדַעְתָּ, כִּי אַף לְפִי גֹדֶל הַגְּנוּת שֶׁל הַשִּׁכְרוּת בְּלִי שִׁעוּר, אַף־עַל־פִּי־כֵן הַהֶכְרַח לִפְעָמִים לִשְׁתּוֹת מְעַט בִּשְׁבִיל הַרְחָבַת הַדַּעַת. כַּאֲשֶׁר הוֹדִיעוּנוּ חֲכָמֶיךָ הָאֲמִתִּיִּים גֹּדֶל גְּנוּת הַשִּׁכְרוּת דְּסִטְרָא אַחֲרָא, וְגֹדֶל מַעֲלַת הַשְּׁתִיָּה בִּקְדֻשָּׁה לִשְׁמֶךָ, כְּמוֹ שֶׁאָמְרוּ רַבּוֹתֵינוּ זִכְרוֹנָם לִבְרָכָה, זָכָה מְשַׂמְּחוֹ, לֹא זָכָה מְשַׁמְּמוֹ. זָכָה נַעֲשָׂה רֹאשׁ, לֹא זָכָה נַעֲשָׂה רָשׁ. וְגַם אָנוּ מְחֻיָּבִים לְקַדֵּשׁ וּלְהַבְדִּיל עַל הַיַּיִן בְּשַׁבָּתוֹת וְיָמִים טוֹבִים וּלְבָרֵךְ בִּרְכַּת הַמָּזוֹן עַל הַכּוֹס שֶׁל יַיִן, כִּי אֵין אוֹמְרִים שִׁיר אֶלָּא עַל הַיַּיִן, כְּמוֹ שֶׁכָּתוּב, הַמְשַׂמֵּחַ אֱלֹהִים וַאֲנָשִׁים. עַל־כֵּן רַחֵם עָלֵינוּ לְמַעַן שְׁמֶךָ, וְזַכֵּנִי אוֹתִי וְאֶת כָּל חֶבְרָתֵינוּ וְאֶת כָּל עַמְּךָ יִשְׂרָאֵל, שֶׁנִּזְכֶּה כָּל אֶחָד לְפִי בְּחִינָתוֹ לֵידַע בְּכָל עֵת לְכַוֵּן הַמִּדָּה, בְּאֹפֶן שֶׁנִּתְרַחֵק מֵהַשִּׁכְרוּת לְגַמְרֵי. וּבָעֵת שֶׁיִּהְיֶה רְצוֹנְךָ לְשַׂמְּחֵנוּ מִיֵּינְךָ הַטּוֹב, תְּזַכֵּנוּ וְתִשְׁמֹר אוֹתָנוּ שֶׁלֹּא נִשְׁתֶּה יוֹתֵר מִדַּאי רַק מְעַט הַמֻּכְרָח, בְּאֹפֶן שֶׁנִּזְכֶּה לְשַׂמֵּחַ נַפְשֵׁנוּ וּלְהַרְחִיב דַּעְתֵּנוּ וּלְהַגְדִּיל הַחֲסָדִים, וְלֹא נָבֹא עַל־יְדֵי־זֶה לִידֵי רֹגֶז וְדִינִים וּגְבוּרוֹת חַס וְשָׁלוֹם כְּלָל. רַק אַדְרַבָּא נִזְכֶּה עַל־יְדֵי מְעַט הַשְּׁתִיָּה לְהִתְפַּתּוֹת בַּחֲסָדִים דִּקְדֻשָּׁה יוֹתֵר וְיוֹתֵר בְּשִׂמְחָה וּבְטוּב לֵבָב בֶּאֱמֶת כִּרְצוֹנְךָ הַטּוֹב, בְּאֹפֶן שֶׁנִּזְכֶּה לְהִתְדַּבֵּק בְּךָ בֶּאֱמֶת וְלָגִיל וְלָשִׁיר וְלִשְׂמֹחַ בְּשִׁמְךָ בְּגִילָה וְרַנֵּן, וּלְדַבֵּר דִּבְרֵי־תוֹרָה בְּהַרְחָבַת הַלֵּב וּבְשִׂמְחָה מַה שֶּׁצְרִיכִין לְדַבֵּר וּלְגַלּוֹת. וְתָשִׂים מַחְסוֹם לְפִינוּ לִבְלִי לִהְיוֹת 'הוֹלֵךְ רָכִיל מְגַלֶּה סוֹד'. לִבְלִי לְגַלּוֹת אָז חַס וְשָׁלוֹם, מַה שֶּׁאֵין צְרִיכִין לְגַלּוֹת. וְתִפְתַּח אֶת פִּינוּ בְּשִׁירוֹת וְתִשְׁבָּחוֹת לְשִׁמְךָ הַגָּדוֹל וְהַקָּדוֹשׁ כִּרְצוֹנְךָ הַטּוֹב, וִיקֻיַּם בָּנוּ מִקְרָא שֶׁכָּתוּב, וְחִכֵּךְ כְּיֵין הַטּוֹב הוֹלֵךְ לְדוֹדִי לְמֵישָׁרִים דּוֹבֵב שִׂפְתֵי יְשֵׁנִים. עָזְרֵנִי לִהְיוֹת כִּרְצוֹנְךָ הַטּוֹב בְּכָל הַתְּנוּעוֹת, בַּאֲכִילָה וּשְׁתִיָּה וּשְׁאָר הֶכְרֵחִיּוּת, הַכֹּל אֶזְכֶּה לַעֲשׂוֹת עַל צַד הַיּוֹתֵר טוֹב בֶּאֱמֶת כְּפִי רְצוֹנְךָ הַטּוֹב בֶּאֱמֶת בְּאוֹתוֹ הָעֵת וְהַזְּמַן, וְלֹא אָסוּר מֵרְצוֹנְךָ יָמִין וּשְׂמֹאל מֵעַתָּה וְעַד עוֹלָם, אָמֵן סֶלָה".


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן שכל נישט צוצורירן מער צו אלקאהאל.