בריוון פונעם ראש ישיבה שליט"א

#4702 - מען קען אייביג אלעס פאררעכטן
צדיקים, תשובה, ראש ישיבה, פירושים, ל"ג בעומר, מירון

בעזרת ה' יתברך


יום ג' פרשת בהר בחוקותי, י"ח אייר, ל"ג לעומר, שנת תשפ"ג לפרט קטן, אתרא קדישא מירון


 


לכבוד ... נרו יאיר


איך געפון זיך אין מירון, די שמחה דא איז עד אין לשער. היינט אינדערפרי האב איך געלערנט מיט כמה חברים תלמידי היכל הקודש - תיקונים, פון די צווייטע הקדמה ביז תיקון טו. מיר האבן געלערנט תיקון יד ווי רבי שמעון בר יוחאי איז מגלה דאס גרויסקייט פון תשובה. עס איז כדאי זאלסט אליינס זען די ווערטער וואס רבי שמעון בר יוחאי איז מגלה (דף ל:): "וְעִם כָּל דָּא, אִם חָזַר בִּתְיוּבְתָּא", מיט דעם אלעם, אויב א מענטש טוט תשובה, "עֲלֵיהּ אִתְּמַר", איז אויף אים געזאגט געווארן וואס שטייט (ישעיה ו, י): "וָשָׁב וְרָפָא לוֹ", אז דער אייבערשטער איז אים מוחל און געבט אים צוריק אלעס, "וְיָהִיב לֵיהּ בַּת זוּגֵיהּ", ער באקומט זיין שידוך, ער איז זוכה צו שלום בית.


אפאר שורות פריער רעדט מען אויב מען איז פוגם בברית, מען איז עובר אויף נשג"ז - דאן פארלירט מען אלעס, און אפילו אויף דעם קען מען תשובה טון. באמת איז דאס בכלל נישט קיין חידוש, נאכדעם וואס דער הייליגער רבי זאגט (שיחות הר"ן, סימן עא): "עַל הַכֹּל מוֹעִיל תְּשׁוּבָה", אויף אלעם העלפט תשובה, און אז קיינער פארשטייט נישט פשט אין דעם זוהר.


אשרינו מה טוב חלקינו אז מיר האבן צדיקים וואס האבן רחמנות אויף אונז, און ווייזן אונז דאס רחמנות פונעם אייבערשטן; מיר זאלן נישט פארלוירן גיין, מיר זאלן קענען אלעס פאררעכטן.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#4701 - די הדלקה זאל בלייבן ברענען און פלאקערן א גאנץ יאר
קינדער, תפילות אויף אידיש, תפילה והתבודדות, חינוך הילדים, חיזוק פאר פרויען, סגולות, שערן די האר, שבת ליכט, פרנסה, נחת, פתיחת הארון, ל"ג בעומר

בעזרת ה' יתברך


יום ג' פרשת בהר בחוקותי, י"ח אייר, ל"ג לעומר, שנת תשפ"ג לפרט קטן, אתרא קדישא מירון


 


לכבוד ... נרו יאיר


די הדלקה ברענט און פלאקערט, מען קען זיך נישט פארשטעלן די שמחה דא אין מירון. מען דארף אבער זען אז די פייער זאל זיך נישט פארלעשן, עס זאל בלייבן ברענען און פלאקערן א גאנץ יאר, מען דארף זיך פירן ווי דער הייליגער רבי שמעון בר יוחאי לערנט אונז; בעיקר די ווייבער דארפן גיין אנגעטון איידל און זיך אפשערן די האר, טון וואס רבי שמעון בר יוחאי האט אונז מגלה געווען, דאס גרויסקייט פון אידישע פרויען וואס פירן זיך איידל, וואס שערן זיך די האר נאך די חתונה; אז מען איז זוכה צו ערליכע דורות, מען איז זוכה צו מאכן רוען די שכינה אין שטוב, מען פארטרייבט די נישט גוטע, מען האט פרנסה.


מען דארף היינט אסאך בעטן פאר דעם, אז די שטוב זאל זיין א שיינע, ריינע, ערליכע שטוב. מען מוז גיסן תפילות; די פרוי ביי די ליכט ווען זי צינדט די שבת לעכט, און דער מאן ביי פתיחת הארון.


מען דארף בעטן אויף דעם יעדן טאג, מען קען זיך נישט דערמאנען ווען מען האט עלטערע קינדער, מען דארף בעטן אפילו מען האט נאכנישט חתונה געהאט: "רבונו של עולם, געב מיר הייליגע קינדער, קינדער וואס וועלן גיין אין די וועג פון די הייליגע צדיקים, טעכטער און שנירן וואס וועלן זיך אפשערן און צודעקן די קאפ אזוי ווי די צדיקים האבן אונז געלערנט". אזוי וועט די הדלקה ברענען א גאנץ יאר, די שמחה וועט ווערן שטערקער און שטערקער.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#4700 - ווער עס לערנט זוהר, זעט ווי שטארק דער אייבערשטער האט אונז ליב
תיקוני זוהר, ראש ישיבה, ל"ג בעומר, זוהר הקדוש

בעזרת ה' יתברך


יום ב' פרשת בהר בחוקותי, י"ז אייר, ל"ב לעומר, שנת תשפ"ג לפרט קטן, אתרא קדישא מירון


לכבוד ... נרו יאיר


היינט נאכט ל"ג בעומר איז זייער א גרויסער טאג, מען קען פועל'ן ישועות; וואו מען געפינט זיך - קען מען פועל'ן ישועות. איך בין געפארן קיין מירון, נאך אביסל גייט מען אנצינדן די הדלקה לכבוד התנא אלוקי רבי שמעון בר יוחאי; דו זאלסט אויך גיין צו אן הדלקה זיך פרייען מיטן גרויסן טאג.


מאך זיך א שיעור אין ספר הזוהר. ווער עס לערנט זוהר, ער זאגט די ווערטער פון זוהר, אפילו אן פארשטיין - הויבט אן זען דאס ליבשאפט וואס דער אייבערשטער האט צו אונז און ווי חשוב יעדע מצוה איז אין הימל, און מען הויבט אן בענקען צום אייבערשטן.


אויך זאלסטו זיך מאכן א שיעור אין תיקוני זוהר, דאס וואשט אפ די נשמה. אויך פאר דיינע זין זאלסטו קויפן א ספר תיקונים און זיי מרגיל זיין אין זאגן תיקונים.


איך האב נעכטן געלערנט תיקון ע' אפאר שעה מיט אפאר חברים תלמידי היכל הקודש אויבן אין די מערה ביי רבי אלעזר בן רבי שמעון. אויך מיין זון דער בר מצוה בחור נחמן נתן - האט אנגעהויבן א שיעור אין תיקונים.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#4699 - דאס איז דער עיקר מלחמה, זיך נישט מייאש זיין
תפילה והתבודדות, תיקוני זוהר, התחזקות, תשובה, משניות, ראש ישיבה, יאוש, מירון

בעזרת ה' יתברך


יום ב' פרשת בהר בחוקותי, י"ז אייר, ל"ב לעומר, שנת תשפ"ג לפרט קטן, אתרא קדישא מירון


לכבוד ... נרו יאיר


שטארק זיך מיט אלע דיינע כוחות, לאז זיך נישט נאך, און אז דו ביסט אראפגעפאלן - זאלסטו זיך אויפהייבן, ווייל דאס איז דער עיקר מלחמה, זיך נישט מייאש זיין. און אז מען איז אראפגעפאלן - דארף מען זיך אויפהייבן, א פאטש פאר מיר - א פאטש פאר דיר, דער עיקר איז ווער עס געבט די לעצטע פאטש.


זיי שטארק בתפלה והתבודדות, זאגן פארן באשעפער ווי שטארק דו ווילסט זיין גוט, און דערצייל אים ווי שווער עס גייט דיר, ווי דער יצר הרע קומט יעדן טאג מיט נייע וועגן ווי אזוי אראפצואווארפן, און בעט אים דו זאלסט זיך קענען שטארקן אויף אים.


זאג אכצן פרקים משניות און אויך זאלסטו לערנען יעדן טאג תקוני זוהר, די צוויי לימודים וואשן אפ און רייניגן די נשמה.


איך בין יעצט אין מירון, איך וועל מתפלל זיין פאר דיר.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#4698 - אז דיין ווייב וויינט, זאלסטו איר שטארקן און אויסהערן
שלום בית, ל"ג בעומר

בעזרת ה' יתברך


יום ב' פרשת בהר בחוקותי, י"ז אייר, ל"ב לעומר, שנת תשפ"ג לפרט קטן, אתרא קדישא מירון


לכבוד ... נרו יאיר


וויפיל איך זאל דיר זאגן - זאג איך דיר נישט גענוג. וויסן זאלסטו, האסט באקומען א מתנה פונעם אייבערשטן, א טייערע ווייב, אן אשת חיל; זאלסטו אכטונג געבן אויף איר און איר פרייליך מאכן.


אז זי איז נישט פרייליך, זי הויבט אן וויינען - זאלסטו נישט זאגן: "שוין ווייטער וויינסטו...?!" "יעצט גייסטו וויינען א גאנצע נאכט...?" האב שכל און פארשטיי אז ווען די ווייב וויינט - וויל זי אפאר גוטע ווערטער, זי וויל דו זאלסט איר שטארקן, איר אויסהערן.


איך שרייב דיר דעם בריוו פון מירון ערב ל"ג בעומר, אינמיטן די הכנות פאר ל"ג בעומר. איך וויל עס זאל זיין שלום ביי דיר, נאר אז עס איז דא שלום בית - קען מען זיין אפגעהיטן, קען מען זיין ריין. עס איז כדאי אלעס צו מוותר זיין - אבי עס זאל זיין שלום אין שטוב.


לכבוד ל"ג בעומר זאלסטו זיך מקבל זיין קיינמאל נישט טשעפען די ווייב און איר חס ושלום מאכן וויינען.


איך בין מתפלל פאר דיר.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#4697 - א שטיקל ליקוטי מוהר"ן און די תפלה פון רבי נתן, אויף ל"ג בעומר
ספרי ברסלב, פירושים, ל"ג בעומר

בעזרת ה' יתברך


יום ב' פרשת בהר בחוקותי, י"ז אייר, ל"ב לעומר, שנת תשפ"ג לפרט קטן, אתרא קדישא מירון


 


לכבוד ... נרו יאיר


היינט נאכט ל"ג בעומר איז זייער א גרויסע טאג, א טאג וואס מען קען פועל'ן ישועות. אפילו די וואס זענען נישט אין מירון - קענען אויך פועל'ן ישועות, מען קען זיך מקשר זיין צו רבי שמעון בר יוחאי פון דארט וואו מען געפינט זיך.


עס איז כדאי זאלסט לערנען דעם ערשטן שטיקל אין לקוטי מוהר"ן, "לכו חזו", און זאגן די תפילה פון רבי נתן; זיך אויסבעטן ביים אייבערשטן און ביי רבי שמעון אלעס גוטס.


תורה לכו חזו:


לְכוּ חֲזוּ מִפְעֲלוֹת ה', הִתְגַּלּוּת נִפְלָא מִסּוֹד גְּדֻלַּת הַתַּנָּא הָאֱלֹקִי רַבִּי שִׁמְעוֹן בֶּן יוֹחַאי זַ"ל, דֶער הֵיילִיגֶער רֶבִּי זָאגְט: רַבִּי שִׁמְעוֹן בֶּן יוֹחַאי הִבְטִיחַ רֶבִּי שִׁמְעוֹן בַּר יוֹחַאי הָאט צוּגֶעזָאגְט, שֶׁלֹּא תִּשְׁתַּכַּח תּוֹרָה מִיִּשְׂרָאֵל עַל יָדוֹ אַז דוּרְךְ אִים וֶועט נִישְׁט פַארְגֶעסְן וֶוערְן דִי תּוֹרָה בַּיי אִידִישֶׁע קִינְדֶער, כַּמּוּבָא בְּדִבְרֵי רַבּוֹתֵינוּ זִכְרוֹנָם לִבְרָכָה אַזוֹי וִוי עֶס וֶוערְט אוֹיסְגֶעשְׁמוּעֶסְט דוּרְךְ דִי הֵיילִיגֶע חֲכָמִים (שַׁבָּת קלח:): 'כְּשֶׁנִּכְנְסוּ רַבּוֹתֵינוּ לַכֶּרֶם בְּיַבְנֶה' וֶוען דִי הֵיילִיגֶע חֲכָמִים זֶענֶען גֶעוֶוען אִין יַבְנֶה, 'אָמְרוּ' הָאבְּן זֵיי גֶעזָאגְט: 'עֲתִידָה תּוֹרָה שֶׁתִּשְׁתַּכַּח מִיִּשְׂרָאֵל' עֶס וֶועט קוּמֶען אַ צַייט וָואס דִי תּוֹרָה וֶועט חַס וְשָׁלוֹם פַארְגֶעסְן וֶוערְן בַּיי דִי אִידְן; דִי חֲכָמִים הָאבְּן גֶעזֶען דִי בִּיטֶערֶע שְׁוֶוערֶע נִסְיוֹנוֹת וָואס וֶועט זַיין אִין גָלוּת פַאר מָשִׁיחַ וֶועט קוּמֶען, עֶס וֶועט זַיין אַזוֹי בִּיטֶער, בִּיז דִי תּוֹרָה וֶועט פַארְגֶעסְן וֶוערְן פוּן אוּנְז; דָארְט אִיז אוֹיךְ גֶעוֶוען דֶער הֵיילִיגֶער תַּנָא רַבִּי שִׁמְעוֹן בַּר יוֹחַאי, 'וְאָמַר רַבִּי שִׁמְעוֹן בֶּן יוֹחַאי' הָאט רַבִּי שִׁמְעוֹן בֶּן יוֹחַאי גֶעזָאגְט פַאר דִי חֲכָמִים: 'שֶׁלֹּא תִּשְׁתַּכַּח' דִי תּוֹרָה וֶועט נִישְׁט פַארְגֶעסְן וֶוערְן, 'שֶׁנֶּאֶמַר' אַזוֹי וִוי עֶס שְׁטֵייט (דְבָרִים לא, כא): 'כִּי לֹא תִשָּׁכַח מִפִּי זַרְעוֹ'; דֶער פָּסוּק שְׁטֵייט בַּיי דִי נְבוּאָה פוּן מֹשֶׁה רַבֵּינוּ וָואס הָאט נְבִיאוּת גֶעזָאגְט וָואס עֶס וֶועט זַיין בַּיים סוֹף פוּן דִי גָלוּת, דֶער פָּסוּק זָאגְט דָארְט: 'וְהָיָה כִּי תִמְצֶאןָ אֹתוֹ רָעוֹת רַבּוֹת וְצָרוֹת' - עֶס וֶועט זַיין וֶוען עֶס וֶועט אָנְטְרֶעפְן דִי אִידְן אַסַאךְ שְׁוֶוערֶע בִּיטֶערֶע צָרוֹת, 'וְעָנְתָה הַשִּׁירָה הַזֹּאת לְפָנָיו לְעֵד כִּי לֹא תִשָּׁכַח מִפִּי זַרְעוֹ' - זָאג אִיךְ צוּ אַז עֶס וֶועט נִישְׁט פַארְגֶעסְן וֶוערְן פוּן אִידְן דִי תּוֹרָה, וַוייל דֶעמָאלְט וֶועט זִיךְ עֶפֶענֶען דִי הִימְלֶען, אוּן דֶער אֵייבֶּערְשְׁטֶער וֶועט מְגַלֶה זַיין סוֹדוֹת הַתּוֹרָה דוּרְךְ דִי אוֹיסְדֶערְוֶועלְטֶע צַדִיקִים פוּן דֶעם דוֹר, וָואס וֶועלְן עֶרְקְלֶערְן דִי וֶוערְטֶער פוּן דִי קִינְדֶער פוּן יוֹחַאי, (דָאס הֵייסְט דֶער סֵפֶר הַזוֹהַר פוּן רֶבִּי שִׁמְעוֹן) אוּן וֶוער עֶס וֶועט זֵיי לֶערְנֶען - וֶועט זוֹכֶה זַיין אַרוֹיסְצוּגֵיין פוּן זַיין גָלוּת, עֶר וֶועט אָנְהוֹיבְּן שְׁפִּירְן דֶעם אֵייבֶּערְשְׁטְן. אַזוֹי וִוי עֶס שְׁטֵייט (זוֹהַר נָשֹׂא דַף קכד:): 'בְּהַאי חִבּוּרָא דְּאִיהוּ סֵפֶר הַזֹּהַר יִפְקוּן בֵּהּ מִן גָּלוּתָא' מִיטְ'ן סֵפֶר הַזוֹהַר וֶועלְן אִידִישֶׁע קִינְדֶער אַרוֹיסְגֵיין פוּן גָלוּת.


וְעַתָּה יֶעצְט, בּוֹא וּרְאֵה קוּם אוּן זֶע, וְהָבֵן אוּן פַארְשְׁטֵיי, נִפְלְאוֹת נִסְתָּרוֹת דִי וואוּנְדֶער פוּן דִי סוֹדוֹת - שֶׁל תּוֹרָתֵנוּ הַקְּדוֹשָׁה וָואס לִיגְט אִין דִי תּוֹרָה, 'כִּי עַל כֵּן סָמַךְ רַבִּי שִׁמְעוֹן בֶּן יוֹחַאי עַצְמוֹ עַל זֶה הַפָּסוּק כִּי לֹא תִשָּׁכַח מִפִּי זַרְעוֹ' דֶער הֵיילִיגֶער רֶבִּי שִׁמְעוֹן בַּר יוֹחַאי הָאט גֶעבְּרֶענְגְט אַ רַאֲיָ' אַז דִי תּוֹרָה וֶועט נִישְׁט פַארְגֶעסְן וֶוערְן, פוּנֶעם פָּסוּק 'כִּי לֹא תִשָּׁכַח מִפִּי זַרְעוֹ', כִּי בֶּאֱמֶת בְּזֶה הַפָּסוּק בְּעַצְמוֹ מְרֻמָּז וְנִסְתָּר סוֹד הַזֶּה, שֶׁעַל יְדֵי זַרְעוֹ שֶׁל יוֹחַאי, שֶׁהוּא רַשְׁבִּ"י, עַל יָדוֹ לֹא תִּשְׁתַּכַּח הַתּוֹרָה מִיִּשְׂרָאֵל וַוייל אִין דֶעם פָּסוּק לִיגְט בַּאהַאלְטְן דֶער סוֹד אַז דוּרְךְ דִי קִינְדֶער פוּן יוֹחַאי - דֶער הֵיילִיגֶער רֶבִּי שִׁמְעוֹן בַּר יוֹחַאי, דוּרְךְ אִים וֶועט נִישְׁט זַיין שִׁכְּחַת הַתּוֹרָה, 'כִּי סוֹפֵי תֵּבוֹת שֶׁל זֶה הַפָּסוּק כִּי' לֹּא' תִשָּׁכַח' מִפִּי' זַרְעוֹ' הֵם אוֹתִיּוֹת יוֹחַאי וַוייל דִי סוֹפֵי תֵּיבוֹת פוּנֶעם פָּסוּק 'כִּי לֹא תִשָּׁכַח מִפִּי זַרְעוֹ', אִיז דִי אוֹתִיוֹת י וֹ חַ א י, וְזֶה שֶׁמְּרַמֵּז וּמְגַלֶּה הַפָּסוּק דָאס זָאגְט אוּנְז דֶער פָּסוּק, 'כִּי לֹא תִשָּׁכַח מִפִּי זַרְעוֹ', 'מִפִּי זַרְעוֹ' דַּיְקָא דִי תּוֹרָה וֶועט נִישְׁט פַארְגֶעסְן וֶוערְן פוּן דִי קִינְדֶער פוּן יוֹחַאי, רֶבִּי שִׁמְעוֹן בַּר יוֹחַאי, הַיְנוּ 'מִפִּי זַרְעוֹ' שֶׁל זֶה בְּעַצְמוֹ שֶׁהוּא מְרֻמָּז וְנִסְתָּר בְּזֶה הַפָּסוּק, שֶׁהוּא הַתַּנָּא יוֹחַאי, כִּי עַל יְדֵי זַרְעוֹ שֶׁל יוֹחַאי שֶׁמְּרֻמָּז בְּזֶה הַפָּסוּק בְּסוֹפֵי תֵּבוֹת כַּנַּ"ל, שֶׁהוּא רַשְׁבִּ"י, עַל יָדוֹ לֹא תִשָּׁכַח הַתּוֹרָה, כִּי 'בְּזֹהַר דָּא יִפְקוּן מִן גָּלוּתָא' כַּנַּ"ל דוּרְךְ רֶבִּי שִׁמְעוֹן בַּר יוֹחַאי וָואס הָאט אוּנְז אַנְטְפְּלֶעקְט אִין זוֹהַר הַקָּדוֹשׁ 'כִּי בְּזֹהַר דָּא יִפְקוּן מִן גָּלוּתָא', אַז מִיטְ'ן זוֹהַר וֶועט מֶען אַרוֹיסְגֵיין פוּן גָלוּת - דוּרְךְ אִים וֶועט דִי תּוֹרָה נִישְׁט פַארְגֶעסְן וֶוערְן.


דֶער הֵיילִיגֶער רֶבִּי נָתָן אִיז גֶעוֶוען אוֹיפְ'ן וָואגְן מִיטְ'ן רֶבִּי'ן פָארְנְדִיג פוּן בְּרֶסְלֶב קַיין אוּמַאן בִּשְׁעַת דֶער רֶבִּי הָאט מְגַלֶה גֶעוֶוען דֶער זַאךְ, זָאגְט רֶבִּי נָתָן פַארְ'ן רֶבִּי'ן: "רֶבִּי שִׁמְעוֹן בַּר יוֹחַאי הָאט זִיכֶער הַנָאָה פוּן דִי וואוּנְדֶערְלִיכֶע וֶוערְטֶער", זָאגְט דֶער רֶבִּי: "יָא, זִיכֶער", אוּן דֶער רֶבִּי זָאגְט וַוייטֶער:


וְדַע שֶׁסּוֹד רַבִּי שִׁמְעוֹן בְּעַצְמוֹ הוּא מְרֻמָּז בְּפָסוּק אַחֵר דֶער סוֹד פוּן רֶבִּי שִׁמְעוֹן בַּר יוֹחַאי אַלֵיינְס אִיז מְרוּמָז אִין אַ צְוֵוייטֶע פָּסוּק, כִּי דַּע, כִּי הַתַּנָּא הַקָּדוֹשׁ רַבִּי שִׁמְעוֹן הוּא בְּחִינַת (דָּנִיאֵל ד, י): 'עִיר וְקַדִּישׁ מִן שְׁמַיָּא נָחִית', רָאשֵׁי תֵּבוֹת שִׁמְעוֹן וִויסְן זָאלְסְטוּ, דֶער הֵיילִיגֶער תַּנָא רֶבִּי שִׁמְעוֹן בַּר יוֹחַאי אִיז דִי גְרוֹיסֶע הֵיילִיגֶע לִיכְט וָואס אִיז אַרָאפְּגֶעקוּמֶען פוּן הִימְל, דָאס אִיז רָאשֵׁי תֵּיבוֹת שִׁמְעוֹ"ן.


אִין דִי כְּתַב יַד אִיז צוּגֶעלֵייגְט דִי פָּאר וֶוערְטֶער:


וְעַכְשָׁו יֵשׁ נַחַל נוֹבֵעַ מְקוֹר חָכְמָה, שֶׁאֲפִלּוּ הָעִיר וְקַדִּישׁ מִן שְׁמַיָּא, גַּם כֵּן צָרִיךְ לְקַבֵּל מִשָּׁם אָבֶּער הַיינְט אִיז דָא אַ נַ'חַל נ'וֹבֵעַ מְ'קוֹר חָ'כְמָה, וָואס אֲפִילוּ דֶער עִ'יר וְ'קַדִּישׁ מִ'ן שְׁ'מַיָּא - דַארְף אוֹיךְ מְקַבֵּל זַיין פוּן דָארְט.


אַבִּיסְל פַאר אוּנְז קְלֵיינֶע מֶענְטְשֶׁעלֶעךְ צוּ פַארְשְׁטֵיין וָואס אִיז דֶער גָלוּת; דָאס פַארְגֶעסְן פוּנֶעם אֵייבֶּערְשְׁטְן - דָאס אִיז דֶער גָלוּת. וֶוען מֶען לֶערְנְט זוֹהַר זֶעט מֶען וָואס טוּט זִיךְ אוֹיבְן אִין הִימְל; וִוי דֶער אֵייבֶּערְשְׁטֶער הָאט לִיבּ דֶער וָואס לֶערְנְט תּוֹרָה, וָואס פַּאסִירְט וֶוען מֶען לֶערְנְט תּוֹרָה, וֶוען מֶען טוּט מִצְווֹת. מִיטְ'ן לֶערְנֶען זוֹהַר גֵייט מֶען אַרוֹיס פוּן גָלוּת, עֶס וֶוערְט אַנְטְפְּלֶעקְט אִינֶעם גְרֶעסְטְן טוּנְקְלְקֵייט - דֶער אֵייבֶּערְשְׁטֶער.


אָבֶּער דָאס אַרַיינְצוּבְּרֶענְגֶען אִין אוּנְז פָּשׁוּטֶ'ע מֶענְטְשְׁן דַארְף מֶען דֶעם רֶבִּי'ן, דֶעם נַ'חַל נ'וֹבֵעַ מְ'קוֹר חָ'כְמָה; אַז מִיר קְלֵיינֶע מֶענְטְשְׁן זָאלְן אוֹיךְ הָאבְּן אַ שַׁיְיכוּת מִיטְ'ן זוֹהַר, מִיט דִי אַלֶע גְרוֹיסֶע זַאכְן.


ליקוטי תפילות חלק ב', סימן מז:


"הֵיילִיגֶער רֶבִּי שִׁמְעוֹן בַּר יוֹחָאִי, דוּ הָאסְט אוּנְז צוּגֶעזָאגְט אַז דוּרְךְ דִיר וֶועט נִישְׁט פַארְגֶעסְן וֶוערְן דִי תּוֹרָה, דוּרְךְ דַיין הֵיילִיגֶע זוֹהַר וֶועלְן מִיר אַרוֹיסְגֵיין פוּן גָלוּת, אֲפִילוּ מִיר וֶועלְן זַיין אִין דִי וַוייטְסְטֶע פְּלֶעצֶער, הַסְתָּרָה שֶׁבְּתוֹךְ הַסְתָּרָה - וֶועט נִישְׁט פַארְגֶעסְן וֶוערְן דִי תּוֹרָה פוּן אוּנְז, אַזוֹי וִוי עֶס שְׁטֵייט: "וְאָנֹכִי הַסְתֵּר אַסְתִּיר פָּנַי בַּיּוֹם הַהוּא עַל כָּל אֲשֶׁר עָשָׂה וְעָנְתָה הַשִּׁירָה הַזֹּאת לְפָנָיו לְעֵד כִּי לֹא תִשָּׁכַח מִפִּי זַרְעוֹ".


וְהִנֵּה, יֶעצְט זֶענֶען מִיר אִין אַ שְׁרֶעקְלִיכֶע צַייט, דִי גָלוּת צִיט זִיךְ שׁוֹין אַזוֹי לַאנְג, יֶעדְן טָאג וָואס גֵייט פַארְבֵּיי וֶוערְן מִיר וַוייטֶער אוּן וַוייטֶער, מִיר זֶענֶען אַזוֹי וִוי יְתוֹמִים, קֵיינֶער נֶעמְט זִיךְ נִישְׁט אָן פַאר אוּנְז.


פוּן אֵיין זַייט זֶעט מֶען אַ שְׁטַארְקֶע בֶּענְקְשַׁאפְט פוּן אִידִישֶׁע קִינְדֶער צוּ דִיר, פוּן דִי צַייטְן פוּן הֵיילִיגְן אֲרִיזַ"ל זֶעט מֶען אַ מִין בֶּענְקְשַׁאפְט פוּן אִידִישֶׁע קִינְדֶער צוּ דִיר, וָואס אִיז נִישְׁט גֶעוֶוען אִין דִי פְרִיעֶרְדִיגֶע צַייטְן, מֶענְטְשְׁן זֶענֶען זֵייעֶר פַארְבֶּענְקְט צוּ דִיר, מֶענְטְשְׁן וִוילְן דִינֶען דֶעם אֵייבֶּערְשְׁטְן, אָבֶּער פוּן דִי אַנְדֶערֶע זַייט אִיז שְׁרֶעקְלִיךְ, מֶענְטְשְׁן פַאלְן אַוֶועק אָן אַ שִׁיעוּר, דִי נִסְיוֹנוֹת זֶענֶען אַזוֹי שְׁרֶעקְלִיךְ, אִידִישֶׁע קִינְדֶער פַאלְן אִין דִי עֶרְגְסְטֶע פְּלֶעצֶער.


בֶּאֱמֶת בִּין אִיךְ נִישְׁט דֶער וָואס זָאל דִיר קוּמֶען דֶערְצֵיילְן וָואס גֵייט פָאר אוֹיף דִי וֶועלְט, דוּ וֵוייסְט דָאס אַלֵיינְס, דוּ וֵוייסְט דֶעם מַצָב הַדוֹר, וִוי אִידִישֶׁע נְשָׁמוֹת פַאלְן נֶעבֶּעךְ, אִיךְ וִויל זִיךְ פָּשׁוּט אוֹיסְרֶעדְן מַיין אֵייגֶענֶע וֵוייטָאג, אִיךְ אַלֵיינְס בִּין נֶעבֶּעךְ אַזוֹי וַוייט פוּנֶעם אֵייבֶּערְשְׁטְן, קוּק מַיינֶע עֲבֵירוֹת, וִוי אִיךְ הַאלְט אִין אֵיין פּוֹגֵם זַיין, עַל אֵלֶּה אֲנִי בּוֹכִיָ', אִיךְ וֵויין צוּ דִיר, אִיךְ שְׁפִּיר זִיךְ אַ פַארְלוֹירֶענֶער, אִיךְ זֶע נִישְׁט קַיין וֶועג וִוי אַזוֹי אִיךְ זָאל זִיךְ קֶענֶען שְׁטַארְקְן צוּרִיק צוּ קוּמֶען צוּם אֵייבֶּערְשְׁטְן, וִוי אַזוֹי קֶען אִיךְ פַארְרֶעכְטְן? וִוי אַזוֹי קֶען אִיךְ אָפְּלָאזְן מַיינֶע שְׁלֶעכְטֶע וֶועגְן? וואוּ קֶען אִיךְ זִיךְ פַארְשְׁטֶעקְן פַאר בּוּשָׁה וֶוען אִיךְ דֶערְמַאן זִיךְ וָואס אִיךְ הָאבּ אַלְץ גֶעטוּן? וֵויי אִיז מִיר, וָואס טוּ אִיךְ דָא וַוייטֶער? אִיךְ וֵוייס אָבֶּער אַז דֶער אֵייבֶּערְשְׁטֶער קֶען יֶעדְן אֵיינֶעם הֶעלְפְן, דֶערִיבֶּער קוּם אִיךְ צוּ דִיר הֵיילִיגֶער רֶבִּי שִׁמְעוֹן וִוי אַן אָרֶעמַאן וָואס בֶּעט זִיךְ מֶען זָאל רַחְמָנוּת הָאבְּן אוֹיף אִים.


הֵיילִיגֶער צַדִיק רֶבִּי שִׁמְעוֹן בַּר יוֹחָאִי, וִוי אַזוֹי קֶענְסְטוּ אוֹיסְהַאלְטְן דִי צָרוֹת פוּן אִידִישֶׁע קִינְדֶער; וֶועק זִיךְ אוֹיף אוּן וֶועק אוֹיף אַלֶע צַדִיקִים, אוּן קוּקְט וָואס גֵייט פָאר מִיט כְּלַל יִשְׂרָאֵל אוּן אוֹיף מִיר זִינְדִיגֶער מֶענְטְשׁ, הֵיילִיגֶער רֶבִּי שִׁמְעוֹן, דוּ וֵוייסְט דָאךְ וָואס אִידִישֶׁע קִינְדֶער זֶענֶען אַלְץ אַרִיבֶּער פוּן אָנְהוֹיבּ גָלוּת בִּיז יֶעצְט, וָואס אִיז אַלְץ אַרִיבֶּער אוֹיף יֶעדְן אֵיינֶעם בִּכְלָלִיּוּת וּבְּפְּרָטִיּוֹת, וּבִּפְרַט אוֹיף מִיר, וָואס אִיז אַלְץ אַרִיבֶּער אוֹיף מִיר פוּן וֶוען אִיךְ בִּין גֶעבּוֹירְן אוּן פוּן וֶוען מַיין נְשָׁמָה, רוּחַ וָנֶפֶשׁ, אוּן אַלֶע מַיינֶע גִּלְגּוּלִים זֶענֶען בַּאשַׁאפְן גֶעוָוארְן, בִּפְרַט פוּן דֶעם גִּלְגּוּל, וָואס אִיךְ הָאבּ אַלְץ עוֹבֵר גֶעוֶוען; וָואס זָאל אִיךְ זָאגְן, וִוי אַזוֹי קֶען אִיךְ זִיךְ פַארְטֵיידִיגְן?


רִבּוֹנוֹ שֶׁל עוֹלָם, גֶעבּ אַרַיין אִין דֶעם הֵיילִיגְן רֶבִּי שִׁמְעוֹן בַּר יוֹחָאִי, אִין זַיין הַארְץ, אַ וִוילְן מִיר צוּ הֶעלְפְן, רִבּוֹנוֹ שֶׁל עוֹלָם, לֵייג אַרַיין אִין דִי הֶערְצֶער פוּן אַלֶע אֱמֶתְ'עֶ צַדִיקִים זֵיי זָאלְן זִיךְ נִישְׁט בַּאהַאלְטְן פוּן מִיר, זֵיי זָאלְן זִיךְ אָנְנֶעמֶען פַאר מִיר, זֵיי זָאלְן טְרֶעפְן אִין מִיר גוּטֶע זַאכְן, זֵיי זָאלְן מִיךְ בְּרֶענְגֶען נָאנְט צוּ דִיר, אִיךְ זָאל זוֹכֶה זַיין אַלֶעס צוּ פַארְרֶעכְטְן, אִיךְ זָאל שׁוֹין תְּשׁוּבָה טוּן בֶּאֱמֶת וּבְלֵב שָׁלֵם.


הֵיילִיגֶער רֶבִּי שִׁמְעוֹן, דוּ הָאסְט דָאךְ אוּנְז צוּגֶעזָאגְט אַז דוּרְךְ דִיר וֶועט דִי תּוֹרָה נִישְׁט פַארְגֶעסְן וֶוערְן, בֶּעט אִיךְ דִיר, הָאבּ אוֹיף מִיר רַחְמָנוּת, דֶערְבַּארֶעם זִיךְ אוֹיף מִיר, קוּק נִישְׁט שְׁלֶעכְט אוֹיף מִיר, אוֹיף אַלֶע שְׁלֶעכְטְס וָואס אִיךְ הָאבּ גֶעטוּן בִּיז אַהֶער, אִיךְ וֵוייס אַז אִיךְ בִּין נִישְׁט גֶערֶעכְט, וַוייל אִיךְ הָאבּ אַזוֹיפִיל עֵצוֹת אוּן וֶועגְן וִוי אַזוֹי צוּ זַיין עֶרְלִיךְ, אוּן דָאךְ גֵיי אִיךְ וַוייטֶער דֶערְצֶערֶענֶען דֶעם אֵייבֶּערְשְׁטְן, הֵיילִיגֶער רֶבִּי שִׁמְעוֹן קוּק נִישְׁט אוֹיף דֶעם, הָאבּ רַחְמָנוּת אוֹיף מִיר, הֶעלְף מִיר, אִיךְ הָאבּ נָאר אֵיין וֶועג צוּרִיק צוּ קוּמֶען צוּם אֵייבֶּערְשְׁטְן, דוּרְךְ תְּפִלָה; זִיךְ אוֹיסְרֶעדְן דָאס הַארְץ, (אַז אִיךְ וֶועל זוֹכֶה זַיין צוּ קוּמֶען קַיין אֶרֶץ יִשְׂרָאֵל אוּן זַיין בַּיי דַיין צִיוּן וֶועל אִיךְ דִיר דָאס אַלֶעס דֶערְצֵיילְן, אִיךְ וֶועל זִיךְ קֶענֶען אוֹיסְשְׁמוּעֶסְן מִיט דִיר), אִין דִי זְכוּת פוּן דִי הֵיילִיגֶע צַדִיקִים זָאל אִיךְ זוֹכֶה זַיין צוּ קֶענֶען פַארְרֶעכְטְן אַלֶעס, אָמֵן"


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#4696 - נישט בעטן פון אונזערע עלטערן געשוואלענע פרייזן פאר קעמפ
מוסדות, קעמפ, אידיש געלט, חובות

בעזרת ה' יתברך


ערב שבת קודש פרשת אחרי קדושים, ז' אייר, שנת תשפ"ג לפרט קטן


לכבוד ... נרו יאיר, אדמיניסטראטאר מוסדות היכל הקודש


איך וויל דיר בעטן, מהיום והלאה זאל מען נישט בעטן פון אונזערע עלטערן פאר קעמפ-געלט די געשוואלענע פרייזן פון דריי טויזנט דאלער א קינד. אלע אנשי שלומינו, אלע וואס זענען א טייל פון אונזער קהילה, זיי שיקן די קינדער אין אונזערע מוסדות - קענען שיקן די קינדער אין קעמפ אן צאלן די געשוואלענע פרייזן, עס האט נישט קיין זין, מען טאר דאס נישט טון.


נעכטן רופן מיר עלטערן, זיי ווייסן נישט וואס צו טון; די קינדער קומען אהיים זייער פרייליך און אנגערייצט, סיי די אינגלעך און סיי די מיידלעך, זיי ווילן גיין אין קעמפ. די עלטערן וויינען אז זיי האבן נישט די געלט פאר דעם, זיי פרעגן מיר אויב זיי זענען מחויב צו בארגן געלט אז די קינדער זאלן גיין אין קעמפ? איז דאס א וויכטיגע זאך? איז דאס אן איבריגע זאך? איך קען נישט לאזן אונזערע מוסדות שינדן די הויט פאר אונזערע קינדער.


ברוך ה' מיר האבן אייגענע פלעצער, עס איז אויסגעצאלטע קעמפס. אין די פריערדיגע יארן האבן מיר געדארפט גיין יעדע יאר גלות ליידן, דינגען קעמפס, דינגען קאנטריס - האבן מיר נישט געהאט קיין ברירה. יעצט אז מיר האבן אייגענע קעמפס - וועלן די עלטערן קענען שיקן די קינדער אן דארפן ווערן בעלי חובות.


א פרייליכן שבת.


 

#4695 - איך וויל אייך אלע איינלאדענען צו די בר מצוה פון מיין זון
תפילה והתבודדות, אמונה, שלום בית, ראש ישיבה, שמחות, קשיות, ארץ ישראל, מירון, זוהר הקדוש, קבלה

בעזרת ה' יתברך


ערב שבת קודש פרשת אחרי קדושים, ז' אייר, שנת תשפ"ג לפרט קטן


 


צו מיינע טייערע חברים, תלמידי היכל הקודש בארץ ישראל, ה' עליהם יחיו


מיטן אייבערשטנ'ס הילף קום איך קיין ארץ ישראל קומענדיגע וואך, איך וועל זיך אויפהאלטן בעיקר אין מירון ביי מיין טאטע שליט"א, איך וועל זיין פאר איין וואך, פון פסח שני - ביז מוצאי ל"ג בעומר. איך האף צו קומען באזוכן ביי אייך אין שול, איך בענק זיך זייער שטארק צו ענק.


איך וויל אייך אלע איינליידענען צו די בר מצוה פון מיין זון הילד יניק וחכים נחמן נתן נרו יאיר. די סעודה וועט זיין ליל שישי פרשת אמור, פסח שני, עס וועט זיין אין מירון אין חצר, ביי מיין טאטע שליט"א, איך וועל זיך זייער פרייען אייך צו זען ביי מיין שמחה. נאר אז עס איז אייך נישט שווער; עס איז ערב שבת, אויב איז אייך שווער צו קומען - וועל איך זיך זייער פרייען אז איר וועט בלייבן אין שטוב העלפן אנגרייטן דעם שבת.


מיר איז א גרויסע שמחה צו קענען מאכן די בר מצוה אין מירון. דער בר מצוה בחור האט א געפיל אינעם הייליגן זוהר, ער לערנט יעדן שבת אינדערפרי מיט זיין עלטערער ברודער שמעון נרו יאיר דעם הייליגן זוהר און ער איז מחדש שיינע חידושים; איז פאסיג אז די בר מצוה איז אין מירון, ווייל אז מען לערנט דעם הייליגן זוהר - האט מען א שייכות מיטן הייליגן רבי שמעון און אלע הייליגע צדיקים.


איך וויל אייך בעטן איר זאלט זיך נישט קריגן אין שטוב מיט די ווייב, ווייל נאר אז מען איז בשלום - קען מען זיין ערליך און אפגעהיטן. דער סמ"ך מ"ם טוט אלעס צו מאכן א ברוגז צווישן דיר און דיין ווייב, און אך און וויי אז מען קריגט זיך; מען פארלירט אלעס.


מיט אייך אנשי שלומינו פון ארץ ישראל קען מען רעדן די קבלה שפראך. א מענטש איז צאמגעשטעלט פון צען ספירות, דער גלגולת איז 'כתר', די מח איז 'חכמה' און די הארץ איז 'בינה'. די רעכטע האנט איז אנטקעגן 'חסד', די לינקע האנט איז אנטקעגן 'גבורה' און דער גוף איז אנטקעגן 'תפארת'. די רעכטע פוס איז אנטקעגן 'נצח', די לינקע פוס איז אנטקעגן 'הוד', אות ברית קודש איז 'יסוד' און די ווייב איז 'מלכות', און מען דארף אכטונג געבן אז אלעס זאל זיין אינאיינעם. דער סמ"ך מ"ם וויל נאר אפטיילן צווישן די ספירות, אפטיילן צווישן מידת יסוד און מלכות, און אז מען טיילט אפ יסוד פון מלכות איז זייער ביטער, מען פארלירט אלעס; מען טיילט זיך אפ פון די שכינה הקדושה.


דער הייליגער רבי האט געזאגט (חיי מוהר"ן, סימן תקסג): "אין די צייטן פון אברהם אבינו האט מען גערופן די שכינה הקדושה 'שרה', אין די צייטן פון יצחק אבינו האט מען גערופן די שכינה הקדושה 'רבקה', אין די צייטן פון יעקב אבינו האט מען גערופן די שכינה הקדושה 'רחל און לאה'", און דער רבי פירט אויס: "וכן הוא אצל כל אחד ואחד", און אזוי איז ביי יעדן איינעם, די ווייב איז בחינת שכינה, דעם מאן'ס מלכות; דארף מען זייער מכבד זיין און האלטן חשוב די ווייב.


א ווייב קען מען נישט פאפן, די לעצטע מענטש וועם צו פאפן - איז זי; אז זי שפירט ווי מען דארף איר נאר פאר די אייגענע הנאה, מען האט איר נישט ליב, מען דארף איר נישט, מען רעדט נישט שיין צו איר, מען דארף איר נאר פאר זיך וכו' וכו' - דעמאלט וויל זי נישט לעבן מיטן מאן, זי קוקט אראפ אויפן מאן. אבער אז מען האלט איר טייער, מען רעכנט זיך מיט איר, מען רעדט מיט דרך ארץ צו איר, מען ברענגט אינאיינעם די ספירות - דאן שיינט און לייכט די מח.


נאך א זאך וויל איך אייך זייער זייער בעטן, האט נישט קיין טענות און קשיות אויפן אייבערשטן. א איד האט נישט קיין טענות און קשיות, א גוי האט טענות און קשיות (תהלים עט, י): "'לָמָּה' יֹאמְרוּ הַגּוֹיִם"; דאס שיינקייט פון א איד איז - ער ווייסט גארנישט, ער פארשטייט גארנישט און וויל נישט וויסן און פארשטיין; ווייל מען קען גארנישט פארשטיין, און אז מען בעט דעם אייבערשטן אויף א זאך און מען באקומט עס נישט - טאר מען נישט פרעגן 'וואו זענען אלע מיינע תפילות?' אז מען פרעגט אזא קשיא - ווייזט דאס אז מען האט נישט קיין שטארקע אמונה. מען דארף גלייבן אז יעדע תפילה גייט צום אייבערשטן און דער אייבערשטער נעמט אן די תפילות און ער טוט נאר וואס איז גוט פארן מענטש.


איך וויל ענק נאכאמאל איינליידענען צו מיין שמחה, אויב עס איז אייך נישט שווער צו קומען קיין מירון. איך האף צו קומען ביי אייך אין שול, איך וועל דאס מעלדן דורך די גבאים.


א פרייליכן שבת.


 

#4694 - די ריכטיגע וועג ווי אזוי מען מעג באשטראפן א קינד
חינוך הילדים, מלמדים, שבת ליכט, חדר

בעזרת ה' יתברך


יום ד' פרשת אחרי קדושים, ה' אייר, שנת תשפ"ג לפרט קטן


 


מרת ... תחי', צפת


איך האב ערהאלטן אייער בריוו.


דאס איז נישט די וועג, מען טאר נישט באשטראפן א קינד מיט נישט געבן עסן; דאס וואס איר זאגט, איר האט געהערט אז איך טו דאס מיט מיין קינד, איך באשטראף מיט נישט געבן עסן - איז נישט ריכטיג, איך טו דאס נישט; מען טאר נישט באשטראפן א קינד מיט נישט געבן עסן, מען קען באשטראפן מיט נישט געבן א נאש, אן איבריגע זאך אין לעבן - אבער נישט מיט עסן; בפרט ווען דאס קינד האט נאך גארנישט געגעסן א גאנצן טאג.


מען קען נישט דרוקן אויפן קינד. עס איז דא פון הייליגן רבי'ן א גאנצע קאפיטל אין ספר חיי מוהר"ן (סימנים תל-תלה) פון זיך נישט עקשנ'ען און נישט דרוקן אויף קינדער; וואס ווייסט איר פארוואס ער האט נישט געוואלט גיין אין חדר, אפשר מאכט דער רבי א געשפעט ווען א קינד קומט שפעט אין חדר, און אז איר האט אים באצווינגען צו גיין אין חדר - איז ער ניטאמאל געגאנגען אין חדר, ער האט זיך געדריידט אין גאס, דאס איז דאך א גרויסע סכנה.


עס איז היינט דא מלמדים וואס זענען רוצחים. מענטשן מיינען, אמאל האט מען גע'רצח'ט די קינדער, היינט איז גוטע צייטן; עס איז נישט וואר, עס איז היינט דא מלמדים וואס צעקלאפן קינדער אויף א וועג אז דאס קינד זאל בלייבן צעקלאפט זיין גאנצע לעבן.


א מלמד דערציילט, ער האט מיטגעהאלטן יעצט א מעשה אין א תלמוד תורה וואס האט א גאר גוטע נאמען, די בעסטע משפחות שיקן דארט. א קינד פון כיתה א' האט אנגעהויבן בעטן זיין מלמד ער וויל אהיים גיין, דער מלמד זאגט אים: "אויב דו ווילסט אהיים גיין - גיי צום מנהל". ער גייט צום מנהל און זאגט: "איך וויל אהיים גיין". דער מנהל קומט אריין אין כיתה, ער מאכט שטיל די כיתה און פרעגט: "ווער האט א דאלי אין שטוב?" אלע קינדער שרייען אויס: "איך!" פרעגט דער מנהל די קינדער: "א דאלי גייט אין חדר?" שרייען אלע: "ניין!" פרעגט דער מנהל: "ווער גייט אין חדר? נאר וואוילע קינדער!" און דער מנהל דריידט זיך אויס צום אומשולדיגן קינד, און הויבט אן לאכן פון אים: "דו ווילסט אהיים גיין ווייל דו ביסט א נישט וואוילער קינד, ווייל נאר וואוילע קינדער ווילן זיין אין חדר".


וואס מיינט איר? דעם קומענדיגן טאג - דערציילט דער מלמד, נישט דער כיתה א' מלמד, א מלמד פון אן אנדערע כיתה, ער הערט ווי די קינדער מאכן חוזק פון דעם קינד, זיי שפעטן, אלע באזינגען אים: "דו ביסט א דאלי, דו ביסט נישט א וואוילער קינד"; פרעג איך אייך, מעג אזא איינער זיין א מנהל אין א חדר? נעמען א קליין קינד, אן אומשולדיג קינד און אים צעקלאפן און אים צונאר מאכן?!


אגב, אין שטעטל, אונזער קינדערגארטן מלמד דערציילט מיר, ער האט א קינד אין כיתה וואס פון אנהויב יאר יעדן טאג, פון מיטאג צייט - הויבט ער אן קוועטשן: "רבי, איך וויל אהיים גיין"; זאגט מיר דער מלמד: "איך זאג אים, 'מען גייט שוין כמעט אהיים', און דער קינד בארואיגט זיך", א שעה שפעטער הויבט ער נאכאמאל אן קוועטשן: "איך וויל שוין אהיים גיין", און דער מלמד ווערט נישט נערוועז, ער ציט אים נישט ביים אויער, ער מאכט נישט קיין געשפעט פון אים, ער זאגט אים נאכאמאל מיט א שמייכל: "נאך אביסל גייט מען אהיים".


בעטס דעם אייבערשטן פאר אייערע קינדער, ביי די שבת ליכט זאלט איר בעטן פאר זיי, און גייט אום מיט זיי מיט ליבשאפט און געדולד - וועט איר האבן נחת פון זיי אלע.


דער אייבערשטער זאל העלפן איר זאלט האבן הצלחה אין אלע ענינים.


 

#4693 - זיך צוגעוואוינען צו טרינקען וואסער אנשטאט סאדע
שמחה, רפואה, משניות, דאווענען, מוזיק, ספירה

בעזרת ה' יתברך


יום ג' פרשת אחרי קדושים, ד' אייר, שנת תשפ"ג לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר, ישיבה קטנה היכל הקודש ירושלים


איך האב ערהאלטן דיין בריוו.


עס איז נישט גוט צו טרינקען אינדערפרי סאדע, און פארן דאווענען טאר מען נישט.


בכלל זאלסטו זיך צוגעוואוינען צו טרינקען וואסער אנשטאט סאדע, עס איז מער געזונט פאר די גוף און פאר די זעל.


קענסט הערן מוזיק אין די טעג פון ספירה כדי צו זיין פרייליך און נישט זיין בעצבות, געב נאר אכטונג דאס צו טון פריוואט, נישט ברבים.


זאג אכצן פרקים משניות יעדן טאג, זאג עס אויפן קול, געלאסן; דאס וועט דיך טוישן פון איין עק ביזן צווייטן עק, עס וועט דיך מאכן פאר א גרויסער צדיק.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.


 

#4692 - איך וויל דיר דאנקען פארן מיך מקרב זיין צום הייליגן רבי'ן
הכרת הטוב, חסידות ברסלב, פסח

בעזרת ה' יתברך


יום ד' פרשת צו, ז' ניסן, שנת תשפ"ג לפרט קטן


 


לכבוד מיין טייערער ליבער ... נרו יאיר ברסלב, ליבערטי


יעצט ווען מיר גרייטן זיך צום הייליגן יום טוב פסח און מיר דארפן טראכטן בכל דור ודור אז מיר אליינס זענען ארויס פון מצרים, וויל איך דיר דאנקען פארן מיך מקרב זיין צום הייליגן רבי'ן.


דו ביסט געווען דער ערשטער וואס דו האסט מיך צוגערעדט צו קומען דאווענען אין היכל הקודש, דו האסט א חלק אין מיין יציאת מצרים. דו האסט מיך געברענגט צו מוהרא"ש זכותו יגן עלינו וואס האט מיך געשפאלטן דעם קאפ, מיך ארויסגענומען פון מצר-ים און מיר געלערנט פה-סח, רעדן צום אייבערשטן.


דער אייבערשטער זאל דיר העלפן זאלסט זען נחת ביי דיינע קינדער און עס זאל זיך ציען שיינע דורות פון זיי, קינדער און אייניקלעך, עד ביאת גואל.


א פרייליכן יום טוב.


 

#4691 - אן איידעלער אינגערמאן, דארף זיך באשעפטיגן מיט איידעלע זאכן
תפילה והתבודדות, תודה והודאה, שלום בית, פרנסה, מחשבות, יחודים, שמות הקדושים

בעזרת ה' יתברך


יום ד' פרשת צו, ז' ניסן, שנת תשפ"ג לפרט קטן


 


לכבוד מיין ליבער טייערער ... נרו יאיר ברסלב, ליבערטי


איך האב ערהאלטן דיין בריוו.


די ארבעט וואס דו ווילסט טון וכו' - איז נישט פאר דיר. דו ביסט אן איידעלער אינגערמאן, דארפסטו זיך באשעפטיגן מיט איידעלע זאכן. די סארט ארבעט לאז איבער פאר אנדערע, ענדערש זאלסטו טראכטן פון מער איידעלע ארבעט.


שטארק זיך מיט אמונה, און דאנק און לויב דעם אייבערשטן פאר די גרויסע ניסים. האסט אן אשת חיל, א מתנה פון הימל, און נאך אביסל וועסטו האבן קינדער - זאלסטו יעדן טאג זיך מאכן צייט פאר התבודדות, גיי שפאצירן צווישן די גראז און ביימער, דאנק דעם אייבערשטן און בעט אים אויף ווייטער.


אויך זאלסטו עוסק זיין אין מייחד זיין יחודים, די פיר שמות פון ע"ב ס"ג מ"ה ב"ן, בפרט ביים שפאצירן; אזוי וועסטו זוכה זיין צו שפירן א שטארקע ליכטיגקייט, עס וועט שיינען אויף דיר שכינת עזו כבודו יתברך.


א פרייליכן יום טוב.


 

#4690 - דער סוד וואו מען קען אנטלויפן ווען מען האט צרות
תפילה והתבודדות, צרות, אמונה, משמש דעם רבי'ן, נסיונות

בעזרת ה' יתברך


יום ד' פרשת צו, ז' ניסן, שנת תשפ"ג לפרט קטן


 


לכבוד מיין ליבער טייערער ... נרו יאיר, קרית יואל


אחי היקר, מיין ליבער ברודער, שטארק זיך, לאז זיך נישט צעברעכן, אפילו עס גייען אריבער אויף דיר שווערע ביטערע נסיונות - זאלסטו זיך ווייטער שטארקן מיט דעם וואס דו ביסט זוכה צו משמש זיין דעם הייליגן רבי'ן.


מיר בלייבן נישט דא אויף די וועלט פאר אייביג, עס קומט א צייט וואס אלע דארפן זיך אויסטון דעם גוף, די נשמה גייט ארויף אויבן און דעם גוף באגראבט מען אין קבר, דעמאלט וועסטו זען וואס איז די שכר פון העלפן דעם הייליגן רבי'ן. דער רבי האט געזאגט (חיי מוהר"ן, סימן שיד ובהשמטות): "אפילו גרויסע צדיקים וועלן גליסטן אין גן עדן צו די נשמה וואס האט מיך משמש געווען".


מוהרא"ש האט מיר געוויזן א גוטע פלאץ וואו צו אנטלויפן בעת צרה, איך טראכט דיר אויסצוזאגן דעם סוד, דו זאלסט אויך קענען קומען זיך באהאלטן ווען מען יאגט דיך, און ווען עס גייען אריבער אויף דיר ביטערע טעג. די סוד איז: "בְּצֵל כְּנָפֶיךָ אֶחְסֶה עַד יַעֲבֹר וגו'" (תהילים נז, ב), די סוד איז: "יוֹם אִירָא", ווען איך האב מורא, "אֲנִי אֵלֶיךָ אֶבְטָח" (שם נו, ד), אנטלויפט מען צום אייבערשטן; מען זוכט א שטילע פלאץ און מען וויינט זיך אויס, מען בעט, מען שמועסט, מען דאנקט, בסוד "בֵּאלֹקִים בָּטַחְתִּי לֹא אִירָא מַה יַּעֲשֶׂה בָשָׂר לִי" (שם, ה).


 

#4689 - מען קען טאקע נישט לעבן אן דעם רבינ'ס עצות
שלום בית, חסידות ברסלב, דרשות, ישיבה, שמחות

בעזרת ה' יתברך


יום ד' פרשת צו, ז' ניסן, שנת תשפ"ג לפרט קטן


 


לכבוד מיין ליבער טייערער ... נרו יאיר


מזל טוב פאר דיין שידוך! דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט אויפשטעלן א בית נאמן בישראל, ליכטיגע אידישע דורות, לשם ולתפארת.


יעצט ווען דו גרייטסט זיך צו די חתונה, דו גייסט אויפבויען דיין שטוב - וועסטו זיך קענען באנוצן מיט די הונדערטער און טויזנטער דרשות וואס דו האסט געהערט און געלערנט אין ישיבה במשך די פופצן יאר פון ווען דו ביסט אריין אין ישיבה שנת תשס"ט, ביז יעצט, תשפ"ג און ווייטער, די שיינע עצות, שכל און חיזוק ווי צו לעבן מיט א ווייב; צו זיין א סבלן און א וותרן. די שכל ווי צו רעדן מיט א ווייב; פאָרלייגן וואס מען וויל און וואס מען טראכט אז עס איז גוט, און אז די ווייב וויל נישט - זאל מען נישט ווערן אויסער זיך, נאר מיט א שמייכל, מיט ליבשאפט - טון רצון השם.


אויב האסטו געטראכט ביז אהער אז מען קען נישט לעבן אנעם רבי'ן - וועסטו יעצט זען אז מען קען טאקע נישט לעבן אנעם רבינ'ס עצות.


א פרייליכן יום טוב.


 

#4688 - אויף אן ערליכער איד גייט איבער בלבולים און חלישות הדעת
התחזקות, נסיונות, בלבולים

בעזרת ה' יתברך


יום ד' פרשת אחרי קדושים, ה' אייר, שנת תשפ"ג לפרט קטן


לכבוד ... נרו יאיר


דאס וואס גייט איבער אויף דיר, דו האסט עליות און ירידות, בלבולים און חלישות הדעת, דו ביסט אזוי צעמישט און צוחושט, דו ווילסט אויפגעבן; וויל איך דיר זאגן וואס איך האב מקבל געווען פון מוהרא"ש זכותו יגן עלינו, אויב איינער האט נישט קיין שום בלבולים און חלישות הדעת, אלעס גייט אים כסדר - איז ער אין נאך אין עולם התוהו, עולם הדמיון; ווייל דער ערליכער איד מוז אריבערגיין יעדן טאג דאס אלעס וואס דו גייסט אריבער.


מוהרא"ש דערציילט, איינער האט געפרעגט דעם גרויסן געטליכן מאן רבי אברהם בן רבי נחמן זכרונו לברכה: "פון ווי קען איך וויסן אויב איך בין נישט אין עולם הדמיון, עולם התוהו?" האט ער אים געזאגט: "אויב דו טראכסט אז אלעס גייט דיר כסדר, אן קיין עליות און ירידות - איז דאס א סימן אז דו ביסט נאך אין עולם הדמיון, עולם התוהו, ווייל אויף יעדן ערליכער איד מוז אריבערגיין אויף אים יעדן טאג עליות, ירידות, בלבולים, חלישות הדעת וכו' וכו'".


ברודער, ליבער ברודער, לאז דיך נישט, לאז דיך נישט נאך, הייב זיך אויף, קום צוריק צו די קדושה.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.


 

#4687 - וויפיל איז דער שיעור נאכצולויפן די בהמות, גיי אביסל אהיים
חינוך הילדים, שלום בית, משפחה, פרנסה, אמונת חכמים

בעזרת ה' יתברך


יום ג' פרשת אחרי קדושים, ד' אייר, שנת תשפ"ג לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר


ערשטנס, דאס איז נישט קיין כלליות'דיגער בריוו, דער בריוו איז ספעציעל פאר דיר געשריבן.


אויב איך מעג זיך אריינמישן אין דיין ביזנעס - וויל איך דיך פרעגן: "ווען ארבעסטו?" "וויפיל ארבעסטו?" "וואס זענען דיינע שעות?" "וואס איז דיין סדר היום?" מיר קוקט אויס ווי דו ביסט דער מענטש פון סיפורי מעשיות (מעשה יא) וואס דו לויפסט נאך די בהמות, השם ישמרינו.


זאג מיר, דיינע קינדער זענען דיר גארנישט ווערד? דיין ווייב צערייסט זיך, קוים וואס זי אטעמט, וואס איז מיט דיר? וויפיל איז דער שיעור נאכצולויפן די בהמות (די עבירות)?!


די שפיל גייט זיך נישט ענדיגן; דו טראכסט 'נאך איין טאג', 'נאך איין וואך'; הער זיך צו, די שפיל גייט מען שפילן מיט דיר דיין גאנץ לעבן, א שאד דו זאלסט נאכלויפן די בהמות א גאנץ לעבן. גיי אהיים צייטליך, פארמאך די געשעפט. גיי צו דיינע קינדער, ליין מיט זיי קריאת שמע, מאך מיט זיי ברכות, הער אויס וואס זיי דערציילן דיר און געב איר גוטע ווערטער.


ביים סוף איז דער בן מלך געקומען צו די העכסטע מדריגות, ווייל ער האט געפאלגט דעם מענטש פון וואלד.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.


 

#4686 - נישטא כהיום א גרעסערע הפצה ווי די חיזוק יומי מתורגם
הפצה

בעזרת ה' יתברך


יום ד' פרשת אחרי קדושים, ה' אייר, שנת תשפ"ג לפרט קטן


לכבוד די חשוב'ע חברי הנהלה פון הדפסה, קרית ברסלב ליבערטי


דער אינגערמאן וואס פלעגט מתרגם זיין די חיזוק יומי אויף לשון הקודש האט אויפגעהערט דאס צו מאכן, ער איז איבערגעשטרענגט צו ברענגען פרנסה פאר זיין שטוב, ער איז נאר גרייט ממשיך צו זיין אויב ער ווערט באצאלט.


איך וויל וויסן אויב די בית הדפוס וויל דאס נעמען אויף זיך און באצאלן, לדעתי איז נישטא כהיום א גרעסערע הפצה ווי די חיזוק יומי מתורגם אויף לשון הקודש; וויפיל ספרים איר וועט נאר דרוקן, וויפיל ספרים די בית הדפוס האט שוין געדרוקט און וויפיל ספרים די מפיצים זאלן פארפלייצן - קומט דאס נישט אן צו וואס די חיזוק יומי טוט אין איין טאג. דער אינגערמאן שמואליק וואס שיקט דאס ארויס (ער בעט נישט קיין געלט) זאגט מיר, ער שיקט דאס טעגליך פאר קרוב צו צוואנציג טויזנט מענטשן, און נאכדעם קען מען שוין נישט נאכגיין צו וויסן וויפיל פון די צוואנציג טויזנט מענטשן שיקן דאס ווייטער אויף זייערע גרופס, איז דאך ממש א שאד אז דאס האט זיך אפגעשטעלט.


לאזט מיר וויסן ענקער החלטה, ווייל אויב איר ווילט נישט דאס איבערנעמען וועל איך דארפן עפענען א פרישע פושקע ביי אונז אין מוסד.


 

#4685 - די מוסד ווערט גרויס און מען דארף האלטן ווייטער די ווארעמקייט
סקול, חינוך הילדים, מוסדות, סיפורי צדיקים

בעזרת ה' יתברך


יום ג' פרשת אחרי קדושים, ד' אייר, שנת תשפ"ג לפרט קטן


 


מרת ... תחי', קרית ברסלב ליבערטי


איך האב ערהאלטן אייער מעסעדזש.


איך האב זייער הנאה צו הערן אז עס האט זיך אנגעהויבן די נייע זמן אין בית פיגא סקול מיט א שטארקע פרישקייט. איך האב באזונדער הנאה צו הערן פון אייך אז איר טוט וואס איך האב אייך געבעטן, איר האט אנגעהויבן שמועסן מיט די עלטערע מיידלעך, אויף דעם האב איך געווארט; איך וויל איר זאלט אסאך שמועסן מיט די תלמידות, בפרט די עלטערע, ווייל ביים שמועסן ווערט מען מער נאנט, ביים שמועסן ערלויבט מען זיך צו פרעגן זאכן וואס מען וואלט נישט געפרעגט אין כיתה, עס קומט ארויס נקודות פון וואס צו רעדן, ביים שמועסן קען מען גאר אסאך אויפטון.


איין זאך בעט איך אייך מרת ... תחי', היות די מוסד ווערט גרעסער און גרעסער - זאלט איר אכטונג געבן עס זאל נישט ווערן א מוסד וואס פירט זיך ווי א מאשין, סיסטעמאטיש; נאר עס זאל בלייבן א ווארעמע ווינקל פאר אונזערע קינדער. א משפחה, א פלאץ וואו אונזערע קינדער זאלן קענען באקומען אמונה, און א ליבשאפט צום אייבערשטן.


מיין מאמע תחי' דערציילט מיר, זי האט דאך א שטוב מיט עלף טעכטער קיין עין הרע, און ביי אונז אין די משפחה איז העלפן אין שטוב וויכטיגער ווי קענען אויסנווייניג די נעמען פון אלע פרעזידענטן פון ווען אמעריקע שטייט; ביי אונז איז וויכטיג צו העלפן א באבע, א מאמע; מען לייגט נישט קיין געוויכט אויף קענסט יא, קענסט נישט, מען רעדט בכלל נישט פון דעם, און מען פלעגט פארשיקן מיינע שוועסטערס פון שולע, ווייל זיי האלטן נישט מיט די לימודים און זיי קומען און גייען. מיין מאמע פלעגט וויינען און זיך בעטן מען זאל לאזן די קינדער גיין אין סקול אפילו זיי קענען נישט רעכענען, און אפילו זיי פארשטייען נישט די לימודים. מיין מאמע זאגט מיר: "איך האב געפרעגט די מנהלת אויב זי ווייסט בכלל פארוואס דער רבי זכותו יגן עלינו פון סאטמער האט געעפנט די מיידל שולע? איך האב איר געפרעגט 'זאגט מיר פארוואס דער רבי האט געעפנט בית רחל?' זי האט נישט געוויסט וואס צו ענטפערן".


מיין מאמע איז דאך געבוירן אין א שטוב וואס מען האט זיך נישט גערירט אן דעם רבי'ן, מען האט געאטעמט דעם רבי'ן, האט זי געזאגט: "דער רבי האט געזאגט ביים עפענען די שולע 'איך עפן א שולע אז מיידלעך זאלן האבן וואו צו גיין און וואו צו קומען', נישט צו קענען שטודירן"; למעשה איז בית רחל געווארן אזוי גרויס אז עס גייט סיסטעמאטיש, און אויב מען קען די לימודים - קען מען זיין אין סקול, און אז נישט - פארשיקט מען.


בעט איך אייך מרת..., איך האב נישט קיין טענות אויף אנדערע מוסדות, עס איז זייער שווער ווען א סקול ווערט גרויס עס זאל בלייבן הארציג און ווארעם, בעט איך אייך איר זאלט געדענקען פארוואס מיר האבן געעפנט די סקול, אז די מיידלעך זאלן האבן א פלאץ וואו מען וועט הערן ווערטער פון אמונה, א פלאץ וואו מען וועט זינגען דעם ניגון: "אידישקייט איז זיס", "אידישקייט איז שיין", "אידישקייט איז א מחי'"; מען זאל באטראכטן יעדע קינד באזונדער.


בנוגע זעקסטע קלאס; איך האב זייער הנאה אז זיי גייען שוין דעם זומער זיין אין מחנה בית פיגא.


אויך וויל איך איבערגיין די נעמען פון די לערערינס פאר זומער, און סיי פאר קומענדיגע יאר. איך וויל נעמען די בעסטע וואס איז נאר שייך פאר די חינוך פון אונזערע קינדער.


דער אייבערשטער זאל העלפן איר זאלט האבן הצלחה אין אלע ענינים.


 

#4684 - איך קען נישט איבערלאזן מיינע קינדער און ארום פארן אויף שבתים
חינוך הילדים, שטעטל, דרשות, בית המדרש, היכל הקודש, ראש ישיבה, גבאי

בעזרת ה' יתברך


יום א' פרשת אחרי קדושים, ב' אייר, שנת תשפ"ג לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר, מאנסי


איך האב ערהאלטן דיין בריוו.


איך האב זייער הנאה צו הערן די שיינע גרוסן אויף אונזער בית המדרש אין מאנסי, און אז די גבאים זענען זייער צוגעלאזענע, זיי זענען מחזק און שטארקן די מתפללים.


בנוגע קומען א שבת אין מאנסי; יעצט איז דאס נישט שייך, שפעטער מיט די יארן, אז דער אייבערשטער וועט העלפן איך וועל חתונה מאכן די קינדער - דעמאלט וועל איך קענען פארן און קומען אויף שבתים. דארפסט פארשטיין, ווען מען האט א שטוב מיט יונגע קינדער - זיי דארפן א טאטע מאמע. יונגע קינדער דארפן די שבתים זייער וויכטיג, מען קען נישט אוועק פארן פון זיי, עס איז נישט גוט פאר זיי בגשמיות וברוחניות.


אין קרית ברסלב גיי איך אויף שבתים, אבער עס איז אן אייגענע שטוב, עס איז נאך א שטוב פאר מיר. אבער ארום פארן אויף שבתים - איז נישט שייך, איך קען נישט איבערלאזן מיינע קינדער.


חכמינו זכרונם לברכה זאגן (ירושלמי שבת א, ב): "כָּל הָאוֹמֵר שְׁמוּעָה מִפִּי אוֹמְרָהּ יְהֵא רוֹאֶה בַּעַל הַשְּׁמוּעָה כְּאִלּוּ הוּא עוֹמֵד כְּנֶגְדּוֹ", ווען מען זאגט נאך ווערטער פון דעם וואס האט דאס געזאגט - זאל מען זיך פארשטעלן אזוי ווי דער וואס האט דאס געזאגט געפונט זיך דארט, וד"ל.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.


 

#4683 - דער מאן דארף אכטונג געבן מען זאל נישט טשעפען זיין ווייב
שלום בית, סיפורי צדיקים, פירושים

בעזרת ה' יתברך


יום א' פרשת אחרי קדושים, ב' אייר, שנת תשפ"ג לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר


איך האב ערהאלטן דיין בריוו.


אז דיין ווייב האט א שוואכקייט אין אירע אויגן, זי זעט נישט אזוי גוט - דארפסטו איר מחזק זיין און נישט מאכן קיין עסק פון דעם, און אז איר שוועסטער מישט זיך אריין און מען צעברעכט איר - זאלסטו איר מחזק זיין און איר באשיצן. חכמינו זכרונם לברכה זאגן (קידושין לד:): "אִשָּׁה, בַּעְלָהּ מְשַֹמְחָהּ", דער מאן דארף פרייליך מאכן די ווייב און אכטונג געבן זי זאל נישט ווערן וויי געטון פון קיינעם.


די הייליגע חכמים דערציילן אונז (שבת נג:): "מַעֲשֶׂה בְּאָדָם אֶחָד שֶׁנָּשָׂא אִשָּׁה גִדֶּמֶת", עס איז געווען א מעשה, איינער האט חתונה געהאט מיט א געלעמטע פרוי, "וְלֹא הִכִּיר בָּהּ עַד יוֹם מוֹתָהּ", און ער האט נישט געוויסט אז זי איז געלעמט, ביז זי איז אוועק פון די וועלט, האט רבי חייא געזאגט: "כַּמָּה צָנוּעַ אָדָם זֶה שֶׁלֹא הִכִּיר בְּאִשְׁתּוֹ", עס מוז זיין אז דער מענטש איז געווען זייער איידל אז ער האט נישט געקוקט אויף זיין ווייב איר גאנץ לעבן; עס איז אביסל שווער צו פארשטיין, ווי קען זיין א מענטש זאל נישט זען און וויסן אז זיין ווייב איז א געלעמטע? און נאך איז שווער, וואס איז די מעלה פון נישט קוקן אויף די אייגענע ווייב? נאר קען זיין, פשט איז, אז זי האט יא געהאט הענט און ער האט געזען אירע הענט, אירע הענט האבן זיך געקענט ריקן, נאר זי האט נישט געמאכט און געטון, זי איז נישט געווען קיין באלעבאסטע, זי האט גארנישט געטון, און איר מאן האט דאס נישט געזען, ער האט געזען אירע מעלות. די גמרא רומט אויס דעם מענטש אז ער האט נישט געזען אירע חסרונות, ער האט געדאנקט און געלויבט דעם אייבערשטן אז ער האט א ווייב; דאס איז א גרויסקייט, דאס איז א צנוע, אז מען זעט נישט די חסרונות, מען שפירט נישט ווי מען האט א טויטע געלעמטע ווייב.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.


 

#4682 - די נישט גוטע פרובירן אויפצואווייזן וויפיל שלעכטס מען האט
אמונה, קברי צדיקים, קשיות

בעזרת ה' יתברך


יום א' פרשת אחרי קדושים, ב' אייר, שנת תשפ"ג לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר


איך בין יעצט צוריקגעקומען פון א נסיעה אויף מקומות הקדושים, איך האב אסאך געבעטן פאר דיר ביי אלע צדיקים; דו ביסט מיר זייער טייער און זייער באליבט, איך בעט פאר דיר שטענדיג.


דאס שיינקייט פון א איד איז - ווען מען האט נישט קיין טענות און קשיות אויפן אייבערשטן, און ווי מער מען פרובירט אים אויס - בלייבט ער שטארק ביי די אמונה, ער גלייבט אז אלעס וואס דער אייבערשטער טוט מיט אים - איז גוט און אלעס איז נאר פאר זיין טובה.


עס איז א מלחמה די גוטע מיט די נישט גוטע; די נישט גוטע, די קליפות - פרובירן שטענדיג אויפצואווייזן וואס פעלט און אויפווייזן וויפיל שלעכטס מען האט, מען דארף זיך ציען צו די קדושה, נאר טראכטן פון דאס גוטס און קוקן וואס מען האט יא.


דראפע זיך און דערהאלט זיך.


 

#4681 - רעד מיט די קינדער אסאך דיבורי אמונה, וועלן זיי זיין געזונט און רואיג
חינוך הילדים, מלמדים, אמונה, טערעפי

בעזרת ה' יתברך


יום א' פרשת אחרי קדושים, ב' אייר, שנת תשפ"ג לפרט קטן


 


לכבוד המלמד ... נרו יאיר


איך האב ערהאלטן דיין בריוו.


חכמינו זכרונם לברכה זאגן (מסכת כלה רבתי, פרק ב): "בְּכָל יוֹם מַלְאָךְ יוֹצֵא מִלִּפְנֵי הַקָּדוֹשׁ בָּרוּךְ הוּא לְחַבֵּל אֶת הָעוֹלָם", יעדן טאג גייט ארויס א מלאך פון הימל און וויל חרוב מאכן די וועלט, "כֵּיוָן שֶׁהַקָּדוֹשׁ בָּרוּךְ הוּא מִסְתַּכֵּל בְּתִינוֹקוֹת שֶׁל בֵּית רַבָּן, מִיָּד נֶהְפַּךְ כַּעֲסוֹ לְרַחֲמִים", און ווען דער אייבערשטער זעט ווי די קינדער, די תינוקות של בית רבן לערנען די הייליגע תורה - לאזט ער נישט דעם מלאך זאל חרוב מאכן; זעט מען אז די גאנצע וועלט שטייט אויף די תורה פון תינוקות של בית רבן.


רעד מיט די קינדער אסאך דיבורי אמונה, וועלן זיי ווערן געזונט אין אלע בחינות. ווי מער דער מלמד רעדט און שמועסט פון אמונה און פון מעשיות פון השגחה פרטית, מעשיות פון אמונה ובטחון - ווערט אין כיתה א רואיגע לופט, א זיסע לופט; די קינדער ווילן קומען אין חדר, זיי ווארטן צוריק צו קומען אין חדר.


אן אינטערעסאנטע זאך קענען מלמדים זען; די קינדער וואס קומען פון שטובער וואו מען רעדט פון אסאך אמונה - זיי האבן נישט קיין פחדים, זיי דארפן נישט די טיפולים פון די אומות העולם, די קינדער זענען פרייליכע קינדער, עס פעלט זיי גארנישט, און די וואס קומען פון שטובער וואו מען רעדט נישט קיין אמונה - די דארפן האבן טערעפי.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.


 

#4680 - עס ווענדט זיך אין דיך אויב דיין ווייב זאל דיר לאזן פארן קיין אומאן
תפילה והתבודדות, שלום בית, חסידות ברסלב, אומאן, ראש השנה, ישיבה

בעזרת ה' יתברך


יום ב' פרשת אחרי קדושים, ג' אייר, שנת תשפ"ג לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר


מען גרייט זיך שוין מיט תפילות צום רבינ'ס ראש השנה, מען גרייט זיך שוין מיט די פלענער ווען צו פארן און ווי אזוי צו פארן.


אז דו ווילסט דיין ווייב זאל דיך לאזן פארן קיין אומאן אויף ראש השנה, דאס ווענדט זיך אין דיר; אז דו וועסט איר העלפן, דו וועסט רעדן שיין צו איר, דו וועסט איר מכבד זיין - וועט זי דיך לאזן פארן צום רבי'ן.


מוהרא"ש זאגט אויף דעם וואס די וועלט זאגט: "פארוואס בלאזט דער שופר אזוי גוט ראש השנה? ווייל עס ליגט א גאנץ יאר אין ארון הקודש", זאגט מוהרא"ש: "אז מען וויל פארן קיין אומאן אויף ראש השנה - ווענדט זיך דאס ווי אזוי מען פירט זיך אויף א גאנץ יאר; אז די ווייב זעט א גאנץ יאר ווי שיין מען פירט זיך, זי זעט וואס א ברסלב'ער חסיד איז, מען לערנט יעדן טאג תורה, מען לעבט מיט'ן אייבערשטן - דאן וועט זי נישט מעכב זיין פון פארן קיין אומאן", אזוי ווי חכמינו זכרונם לברכה זאגן (שבת קיז:) "בלאזן שופר איז א חכמה, נישט קיין מלאכה"; עס גייט נישט מיט כח, עס דארף גיין מיט חכמה; אז מען פירט זיך אויף א גאנץ יאר אזוי ווי עס דארף צו זיין, דער שופר ליגט אין ארון קודש - דעמאלט דארף מען נישט קיין כח צו בלאזן דערמיט, עס איז נישט קיין שווערע ארבעט, עס געשעט אליינס.


די ישיבה האט זיך אנגעהויבן מיט א פרישקייט, שכח אייבערשטער אשר שמת חלקי מיושבי בית המדרש, מיר גייען יעצט ענדיגן די פופצנטע יאר ישיבה, מה אשיב לה', כל תגמולוהי עלי.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.


 

#4679 - מעביר סדרה זיין יעדן טאג, און באנייען די שיעור אין גמרא
לימוד התורה, ישיבה, גמרא, מעביר סדרה

בעזרת ה' יתברך


יום א' פרשת אחרי קדושים, ב' אייר, שנת תשפ"ג לפרט קטן


לכבוד ... נרו יאיר


די וואך גייט צוויי פרשיות, פרשת אחרי און פרשת קדושים. הויב אן פון היינט מעביר סדרה זיין, זונטאג ביז שני, מאנטאג ביז שלישי און אזוי ווייטער. לערן די פרשה מיט רש"י; צדיקים זאגן אויף דעם וואס דער מחבר זאגט: "וירא שמים יקרא תרגום וגם פרוש רש"י", אז דער ירא שמים זאל לערנען אויך רש"י, זאגן צדיקים, אז מען ווערט א ירא שמים דורך לערנען רש"י.


אויך זאלסטו באנייען דיין שיעור אין גמרא. מאך זיך צוויי שיעורים, איין שיעור ש"ס כסדרן פון אנהויב און נאך א שיעור, לערן יעדן טאג דעם בלאט גמרא; אויב האסטו צייט זאלסטו לערנען ביידע שיעורים, און אז נישט - זאלסטו לערנען כאטשיג דעם בלאט גמרא. מוהרא"ש ברענגט פונעם חיד"א אין ספר שם הגדולים (מערכת ספרים, אות ת) פון הגאון מוה"ר רבי שעפטל, א זון פון דעם הייליגן של"ה הקדוש זכותו יגן עלינו, אז לימוד גמרא דארף זיין א חיוב פארן מענטש אזוי ווי לייגן תפילין.


היינט האבן מיר אנגעהויבן נאך א זמן ישיבה, מיט די זעלבע פרישקייט ווי דער ערשטער זמן.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.


 

#4678 - זיך פירן שיין צו די ווייב און זיך זארגן פאר איר טובה
שלום בית

בעזרת ה' יתברך


יום א' פרשת אחרי קדושים, ב' אייר, שנת תשפ"ג לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר


אז דו וועסט זיך שיין פירן צו דיין ווייב, דו וועסט זוכן אין איר גוטע זאכן, דו וועסט איר ליב האבן, דו וועסט איר דן זיין לכף זכות, איר זוכן צו פארשטיין - וועט זי צוריק אנהויבן לעבן מיט דיר.


ווען די ווייב שפירט אז מען דארף איר נאר פאר די אייגענע הנאה; מען זארגט נישט פאר איר, מען רעדט נישט שיין צו איר וכו', מען וויל איר נאר פאר די אייגענע הנאה - דאס מאכט אז זי זאל זיך דערווייטערן פונעם מאן.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.