בעזרת ה' יתברך - ערב שבת קודש פרשת נשא, אסרו חג, ח' סיון, שנת תשפ"ד לפרט קטן
לכבוד מיינע טייערע ליבע חברים תלמידי היכל הקודש פון ארץ הקודש, ה' עליהם יחיו
חסדי השם יתברך מיר האבן זוכה געווען צו מקבל זיין די תורה פונדאסניי דעם יום טוב שבועות. איך בין געווען יום טוב אין שטעטל קרית ברסלב, מיר האבן זיך זייער מחי' געווען און מחזק געווען. עס איז געווען זייער פרייליך, איך האף ביי ענק אין אויך געווען א שיינער יום טוב.
איך וויל אייך שרייבן באריכות פונעם יום טוב אבער יעצט איז ערב שבת און מוצאי יום טוב, מען דארף אנגרייטן דעם שבת, איך וועל אייך שרייבן אפאר נקודות וואס מיר האבן זיך מחי' געווען דעם יום טוב.
שבועות ביינאכט איז געווען זייער פרייליך, מען האט געטאנצן און געזינגען פרייליכע ניגונים, געדאנקט און געלויבט דעם אייבערשטן אז מיר זענען אידן און נישט קיין גוים. אויך ביי די תרי"ג מצוות האבן מיר נאך יעדע מצוה געדאנקט דעם אייבערשטן אז מיר זענען מקיים די מצוות, אלע האבן געזאגט: "שכוח אייבערשטער מיר טוען די מצוה פון פריה ורביה", "שכוח אייבערשטער מיר טוען די מצוה פון מילה", "שכוח אייבערשטער מיר טוען די מצוה פון נישט עסן די גיד הנשה", און אזוי ווייטער.
די ערשטע טאג נאכן דאווענען עסט מען מילכיגס, אויך איז דא א מנהג צו עסן קרעפלעך, און מען זאגט אז אלע טעג וואס מען קלאפט - פירט מען זיך צו עסן קרעפלעך; ערב יום הקודש קלאפט מען על חטא - עסט מען קרעפלעך, הושענא רבה קלאפט מען די הושענות - עסט מען קרעפלעך, פורים קלאפט מען ביי המן - עסט מען קרעפלעך, און שבעות עסט מען קרעפלעך אבער מען זעט נישט מען זאל ערגעץ קלאפן, נאר דער רבי זאגט (שיחות הר"ן, סימן יט): "שֶׁאֲפִילּוּ אוֹתָן הָאֲנָשִׁים הָרְחוֹקִים מִן הַקְּדֻשָּׁה מְאֹד", אפילו א מענטש וואס איז זייער ווייט פון קדושה, "שֶׁנִּלְכְּדוּ בִּמְצוּדָה רָעָה, עַד שֶׁרְגִילִין בַּעֲבֵרוֹת חַס וְשָׁלוֹם רַחֲמָנָא לִצְלָן", ער טוט עבירות רחמנא לצלן און ער איז שוין אראפגעפאלן אין שאול תחתית, "אַף עַל פִּי כֵן, הַכֹּחַ שֶׁל הַתּוֹרָה גָּדוֹל כָּל כָּךְ, עַד שֶׁיְּכוֹלָה לְהוֹצִיא אוֹתָם מִן הָעֲבֵרוֹת שֶׁרְגִילִין בָּהֶם חַס וְשָׁלוֹם, וְאִם יַעֲשׂוּ לָהֶם חֹק קָבוּעַ וְחִיּוּב חָזָק לִלְמֹד בְּכָל יוֹם וָיוֹם כָּךְ וְכָךְ, יִהְיֶה אֵיךְ שֶׁיִּהְיֶה, בְּוַדַּאי יִזְכּוּ לָצֵאת מִמְּצוּדָתָם הָרָעָה עַל יְדֵי הַתּוֹרָה, כִּי כֹּחַ הַתּוֹרָה גָּדוֹל מְאֹד"; אויב וועט ער זיך מאכן א קביעות צו לערנען יעדן טאג 'כך וכך', וועט ער סוף כל סוף ארויסגיין פון זיין בלאטע, ווייל די כח פון תורה איז אזוי גרויס, אז עס נעמט ארויס דעם מענטש פון זיין שלעכטס. אזוי ווי חכמינו זכרונם לברכה זאגן (קידושין ל.) דער אייבערשטער זאגט: "בָּרָאתִי יֵצֶר הָרָע", איך האב באשאפן דעם יצר הרע, "וּבָּרָאתִי לוֹ תּוֹרָה תַּבְלִין", און איך האב באשאפן אן עצה ווי אזוי זיך צו שלאגן מיט אים; לערנען תורה שלאגט דעם יצר הרע, דורך לערנען תורה קען מען אים צעקלאפן און צעהאקן; דאס איז וואס מען עסט קרעפלעך, ווייל שבועות איז יעדער איינער מקבל די תורה, דאס קלאפט אים.
מען קען זיך גארנישט פארשטעלן וואס תורה טוט פארן מענטש, אפילו מען איז אזוי געפאלן אין א טיפע בלאטע קען מען ווערן א גרויסע צדיק, רבי נתן דערציילט (חיי מוהר"ן, סימן תקעג): "ווען דער רבי האט מגלה געווען די סוד פון כך וכך, אז דורך תורה קען מען ארויסגיין פון עבירות, האב איך געפרעגט דעם רבי'ן צי תורה קען העלפן אזא איינעם וואס איז אראפגעפאלן אין די עבירה פון פגם הברית - הוצאת זרע לבטלה רחמנא לצלן? האט דער רבי געשריגן אויף מיר און געזאגט: 'דו ווייסט ווי גרויס די כח פון תורה איז? תורה איז העכער פון אלעס'"; און אפילו אז א מענטש ליגט נעבעך אין די עקלדיגע עבירה פון פגם הברית - הוצאת זרע לבטלה רחמנא לצלן, אויב ער וועט לערנען יעדן טאג 'כך וכך' - וועט ער ווערן אן ערליכער איד.
נאכמיטאג די ערשטע טאג האבן מיר א מנהג מיר ליינען די תנאים פון דעם צדיק וקדוש רבי ישראל נאגארא זכר צדיק לברכה, מיר האבן גערעדט, ביי אונז איז דער מנהג אז מיר געבן נישט קיין טייערע און עכטע צירונג, מיר געבן פשוט'ע צירונג, אזוי אויך ווען מיר זענען מקבל די תורה, מיר מאכן די חתונה מיט די תורה - דארף נישט זיין קיין עכטע און טייערע, מען קען זאגן א פרק משניות אפילו אן פארשטיין, און אז איינער זאגט דיר 'עס איז נישט עכט', זאג אים: 'ביי אונז געבט מען פשוט'ע צירונג, מען געבט נישט טייערע'.
דעם צווייטן טאג שבועות עסן מיר אויך מילכיגס. מיר האבן גערעדט פון זיך נישט קלאפן מיט וואס איז געווען, אזוי ווי מילך מעג מען עסן, וואס באמת קומט דאס פון בלוט, חכמינו זכרונם לברכה זאגן מילך קומט פון בלוט, "דם נעכר ונעשה חלב" (בכורות ו:), און מיר ווייסן דאך, אז "היוצא מן הטמא טמא" (שם ה:), מיט דעם זעען מיר ביי מילך אז מען עסט מילך ווייל דאס איז א נייע באשעפעניש; דאס וויל מען ווייזן יום טוב שבועות ביי קבלת התורה, מיר זאלן זיך נישט קלאפן מיטן עבר, אפילו ביסט געווען א שטיק בלוט, עשו הרשע - קענסטו ווערן ווייס ווי יעקב, מילך, אזוי ווי חכמינו זכרונם לברכה זאגן (ירושלמי ראש השנה פרק ד, הלכה ח): "כֵּיוָן שֶׁקִּבַּלְתֶּם עֲלֵיכֶם עוֹל תּוֹרָה, מַעֲלֶה אֲנִי עֲלֵיכֶם כְּאִילוּ לֹא חֲטָאתֶם מִיְמֵיכֶם", ווען א מענטש איז מקבל אויף זיך דעם עול תורה, דאס הייסט ער נעמט זיך פאָר צו לערנען יעדן טאג די הייליגע תורה - זאגט דער אייבערשטער: "רעכן איך אים כאילו ער האט קיינמאל נישט געזינדיגט", עס ווערט אויס בלוט, דם נעקר ונעשה חלב.
דעם צווייטן טאג נאכמיטאג האבן מיר די מנהג פון ליינען די כתובה פון דעם צדיק הנ"ל, מיר האבן זיך מחי' געווען מיט דעם אז מיר האבן א רבי וואס ראטעוועט אונז פון עולם התהו. דער רבי האט געזאגט "ווער עס וועט קומען צו מיר דריי מאל א יאר: 'ראש השנה', 'שבת חנוכה' און 'שבועות' - וועט געראטעוועט ווערן פון דעם עונש פון עולם התוהו", דאס איז נישט נאר נאכן אוועק גיין פון דער וועלט, דאס איז אויך ביים לעבן, מען זאל נישט זיין פארנומען מיט דעם און יענעם. מען זעט מענטשן, מען רעדט פון דעם, פון יענעם, ער האקט אויף דעם, דער איז א שגץ, דער איז א לינקער און דער איז פארכאפט וכו', בשעת דער וואס רעדט - דאווענט נישט די דריי תפילות מיט מנין, ליינט נישט קריאת שמע און עפנט נישט אויף א ספר משנה לשנה, דאס איז עולם התוהו און פון דעם ראטעוועט אונז דער רבי.
מיינע טיייערע ברידער פון ארץ ישראל איך האב ענק געשריבן א פינטל פון אונזער שבועות, איך ווייס אז ביי ענק איז אויך געווען גוטע דיבורים, און איך בעט ענק די איין זאך, הערט אויף זיין פארנומען מיט זאכן וואס האט נישט מיט ענק, רעדט נישט פון אנדערע און זארגט נישט אויף א צווייטנ'ס רוחניות, כל זמן מען זעט אין אנדערע פראבלעמען - איז מען א גרויסע רחמנות, כל זמן מען איז פארנומען מיט אנדערע - איז מען נאך ווייט ווייט פון אמת.
מוהרא"ש האט מיר געבעטן פערזענליך אין זיין צוואה, די צוואה איז אויך פאר ענק, דאס איז נישט נאר פאר מיר, אלע קענען ניצן די צוואה, זיך מחי' זיין דערמיט, איך וועל זיך זייער פרייען אויב איר וועט אויך זאגן אז די צוואה האט מען ענק פריוואט געשריבן. מוהרא"ש בעט מיר איך זאל נישט זארגן פאר די וועלט וואס האט נישט מיט מיר, עס האט א בעל הבית, דער אייבערשטער פירט עס, און איך זאל געדענקען אז איין טאג וועל איך אוועק גיין און נאר די תורה ותפילה וועל איך מיטנעמען.
עס ווערט שוין שבת, איך דארף מקצר זיין.
א גוט שבת.
