בעזרת ה' יתברך
יום ד' פרשת וישב, כ' כסליו, שנת תשפ"ג לפרט קטן
לכבוד ... נרו יאיר
שטארק זיך מיט דיין הייליגע ארבעט פון ארויסגעבן די נייע קונטרסים, די בריוו פון איש אמונות און עצתו אמונה, וואס זענען מחזק און מעודד אזויפיל בחורים און אינגעלייט.
אויך זאלסטו ווייטער ארויסגעבן עצתו אמונה ביכער פאר קינדער, מעשיות פון צדיקים - וואס פלאקערן אויף די הערצער פון קינדער צום אייבערשטן. דער הייליגער רבי זאגט (לקוטי מוהר"ן חלק א', סימן רמח): "דַּע, שֶׁסִּפּוּרֵי מַעֲשִׂיּוֹת מִצַּדִּיקִים, הוּא דָּבָר גָּדוֹל מְאֹד", זאלסט וויסן - זאגט דער רבי - אז דערציילן מעשיות פון צדיקים - איז זייער א גרויסע זאך, "כִּי עַל יְדֵי סִפּוּרִים מִצַּדִּיקִים, נִתְעוֹרֵר וְנִתְלַהֵב הַלֵּב בְּהִתְעוֹרְרוּת גָּדוֹל לְהַשֵּׁם יִתְבָּרַךְ, בְּחֵשֶׁק נִמְרָץ מְאֹד", ווייל ווען מען הערט א מעשה פון א צדיק, ווערט דאס הארץ אויפגעפלאמט צום אייבערשטן, און מען באקומט א שטארקע חשק צו ווערן אן ערליכער איד.
דא האסטו א שיינע מעשה פאר די קינדער עצתו אמונה. בעט דעם מעלער ער זאל מאלן ווי רבנים זיצן אויבן אן פון א חתונה און איינער שטייט און האלט א מטבע מיט ביידע האנט, עס זעט אויס ווי ער געבט צדקה.
עס טוט זיך א רבי'שע חתונה, עס קומען צו פארן גרויסע רבי'ס און גרויסע צדיקים, דער גרויסער צדיק רבי אהרן פון טשערנאביל זכותו יגן עלינו מאכט חתונה אן אייניקל מיט אן אייניקל פון רבי'ן, רבי ישראל, שרה'ס טאכטער.
אויך דער הייליגער רבי נתן איז געווען ביי די חתונה. עס איז געווען זייער א פרייליכע חתונה, א לעבעדיגע חתונה; אזעלכע גרויסע צדיקים טאנצן אינאיינעם.
אינמיטן די חתונה זאגט דער הייליגער צדיק רבי אהרן פון טשערנאביל מען זאל רופן רבי נתן, ער וויל מיט אים רעדן. דער צדיק פרעגט רבי נתן: "זאגט מיר, אפשר האט איר עפעס געהערט פון אייער גרויסן רבי'ן, עפעס אן עצה אויף חולי נופל? ווייל איינער פון מיינע קינדער ליידן אויף די מחלה, עס פאסירט ביי אים פלוצלונג פאלט ער אראפ און עס ווארפט זיך אים די גאנצער גוף, ביז ער קומט צוריק צו זיך"; דער צדיק בעט רבי נתן ער זאל אים עפעס זאגן פון הייליגן רבי'ן.
רבי נתן ענטפערט גלייך: "יא אודאי, דער רבי האט אן עצה! דער רבי זאגט (לקוטי מוהר"ן חלק א', סימן רא) אז די ראשי תיבות פון די פסוק (תהלים קיב, ט): פ'זר נ'תן ל'אבונים - איז 'נפל', אז מען טיילט אויס געלט פאר ארעמעלייט - ווערט מען געראטעוועט פון די מחלה".
רופט זיך אן דער צדיק רבי אהרן פון טשערנאביל: "אויב אזוי דארפן מיר פונדאסניי אנהויבן טיילן צדקה". ווייל דער צדיק פלעגט טיילן גרויסע צדקות, ער האט אויסגעהאלטן אסאך באהאלטענע צדיקים, אבער ווען ער האט געהערט פון רבי נתן די עצה, האט ער געזאגט: "איך גיי אנהויבן געבן מער צדקה".
טייערע קינדער, אויך קינדער קענען געבן צדקה; אויב מען האט א גוטע נאש און א צווייטער קינד בעט און מען געבט אביסל פון די גוטע נאש - איז דאס צדקה, עס איז א גרויסע מצוה, און אז מען טוט די מצוה פון צדקה - ווערט מען געראטעוועט פון נישט אראפפאלן; סיי בגשמיות און סיי ברוחניות, מען ווערט א גרויסער צדיק.
דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.