בעזרת ה' יתברך - יום ה' פרשת עקב, כ' מנחם-אב, שנת תשפ"ה לפרט קטן
מיין ליבער טייערער חבר ...
איך וויל זיך אויסשמועסן מיין הארץ מיט דיר,
עס קומט שוין אלול, מען דארף זיך מאכן א חשבון הנפש, איך בין זייער צעבראכן, וואס טו איך דא, וואס פעלט מיר אויס די גאנצע ארבעט פון זיין ראש ישיבה, עס קומט ארויס ווייטאג, ווייל מען זאגט דעם וואס צו טון, מען זאגט יענעם וואס צו טון, מען זאגט מוסר, מענטשן ווערן באליידיגט פון מיר, איז וואס פעלט מיר אויס די גאנצע זאך? אפשר קען איך זיך טוישן מיט דיר? דו ביסט אזא פארגינער, אזא ווארעמער; ווער זאגט איך מעג ווייטער זיין דער ראש ישיבה? פון די אנדערע זייט, אז מוהרא"ש האט מיר יא געזאגט זיין ראש ישיבה, מוהרא"ש האט מיר געזאגט צו זאגן וכו' – דארף איך יא זאגן; אבער וואס טוט מען מיט ווייטאג, מיטן פוסע זיין על ראשי עם ישראל?
וואס טוט מען מיט אלע שיחות, ווי למשל 'דארט וואו מען זעט א חסרון איז דאס א סימן אז איך האב נישט געהאט גענוג התבודדות'? וואס טוט מען מיט די אלע שמועסן וואס מוהרא"ש האט אונז געלערנט נישט צו זיין פארנומען מיט יענעמ'ס רוחניות, נאר העלפן א צווייטן, וואס פעלט מיר אויס צו זיצן אויבן אן און זאגן פאר מענטשן וואס צו טון, ווען איך אליין ווייס נישט פאר מיר אליין ווי זיך אן עצה צו געבן?
זאת נחמתי, איין עצה איז געבליבן, רעדן צום אייבערשטן, אים בעטן מען זאל זיך נישט אפנארן, למען לא נבוש ולא נכלם ולא נכשל לעולם ועד.